Vísir - 04.06.1963, Blaðsíða 1
VÍSIR
53. árg. — Þriðjudagur 4. júní 1963. — 134. tbl.
Kosningafundur Sjúlfstæðisflokksins
Sjálfstæðisflokkurinn
efnir til almenns kjós-
endafundar í Háskóla-
bíói á fimmtudaginn 6.
júní kl. 8,30 e. h.
Stuttar ræður munu
flytja á fundinum:
Bjarni Benediktsson
dómsmálaráðh. Sveinn
Guðmundsson forstj.
Pétur Sigurðsson alþm.
Geir Hallgrímsson borg-
arstjóri, Guðrún P.
Helgadóttir skólastjóri,
Birgir Kjaran alþm., Jó-
hann Hafstein alþm. og
Gunnar Thoroddsen f jár
málaráðherra.
Fundarstjóri verður
Páll Isólfsson tónskáld.
Lúðrasveit Reykjavíkur
leikur í upphafi fundar-
ins.
TAKMARKID ER NÆ6 A TVINNA
ÁN VíRBBÓL Gll
— Eitt meginverkefni næstu ára er að launadeilur
verði leystar án vinnustöðvunar með samkomu-
lagi launþega, atvinnurekenda og ríkisvaldsins
sagði Gunnar Thoroddsen fjármálaráðherra, er
Vísir átti tal við hann um þjóðmálin í morgun.
Kosið verður á sunnudaginn um það hvort á-
framhald verður á þeirri viðreisn og velmegun,
sem ríkt hefir undanfarið eða hvort við á að taka
glundroði nýrrar vinstri stjórnar. Enginn Sjálfstæð
ismaður má liggja á liði sínu, svo stefna framfara
og farsældar fari með glæsilegan sigur af hólmi.
Hvaða áfanga telur þú
mikilvægastan í viðreisninni?
Að allan tímann hefur ver-
ið full og næg atvinna handa
öllum landsins börnum.
Áður en frumvörpin um
efnahagsaðgerðir, viðreisn-
ina, voru lögð fyrir Alþingi
í febrúar 1960, áttum við
nokkrir úr ríkisstjórninni við
ræður við forseta Alþýðu-
sambands Islands og fleiri
framámenn þess, til þess að
kynna þeim tillögurnar. Við-
brögð þeirra voru þessi: Til-
lögur ríkisstjómarinnar
hljóta að leiða geigvænlegt
atvinnuleysi yfir þjóðina þeg-
ar á næstu vikum og mánuð-
um.
Svo er fyrir þakkandi að
þessar hrakspár rættust
ekki. Enda var það og er
megintilgangur viðreisnarinn
ar að koma í veg fyrir at-
vinnuleysi og tryggja næga
og arðbæra atvinnu.
Sumir telja að engan veg-
inn sé hægt að fullnægja
vinnueftirspum, skapar það
ekki erfiðleika?
Vissulega. Þegar vantar
vinnuafl- til framleiðslunnar,
gengur verr að nýta hráefn-
ið, vinna aflann og afleiðing-
in er: minni gjaldeyrir,
minni þjóðartekjur.
En vinnuaflsskortinum
fylgir einnig 'önnur hætta:
verðbólguhættan. Yfirborg-
anir á öllum sviðum fara
l .
auðyitað vel í vasa. og eru
launþegum káerkomnar.
En þær skrúfa líka upp allan
um kaup og kjör verði að
leysa með öðrum hætti en
vinnustöðvunum. Deilur um
skiptingu fjár og arðs eru
ekki nýtt fyrirbæri. Egill
komulag, sem launþegar, at-
vinnurekendur og ríkisvaldið
gætu komið sér saman um,
til þess að leysa launadeilur
án vinnustöðvana. Þetta hef-
ur Hollendingum tekizt. Okk-
ur getur lánazt það líka, ef
nægur vilji er fyrir hendi.
Hvaða leiðir koma þar
helzt til greina?
tilkostnað fyrir honum, t. d.
byggingar- og húsnæðis-
kostnaðinn.
Vandinn er að finna jafn-
vægið, meðalhófið, sem öll-
um er fyrir beztu, en það er:
Næg og vel borguð vinna án
verðbólgu.
Það hefur kannski Iítlnn
hljómgrunn að tala um hættu
á atvinnuleysi á þessum tím-
um. En er sú hætta ekki allt-
af fyrir hendi?
Sérhver raunsær maður
verður að reikna með því að
áraskipti verði í velgengni
atvinnuveganna. Miklar og
lélegar fiskigöngur skiptast á,
markaðir opnast og lokast,
víkka og þrengjast á víxl.
Verðbreyting verður oft á út-
flutningsvörum okkar. Góð
ár og mögur ár skiptast á í
sögunni.
Meginstefnan er sú, að
koma í veg fyrir að atvinnu-
leysi komi aftur fyrir á Is-
landi.
Viðreisnin miðar að því
að tryggja þetta, búa í hag-
inn með stórauknum fram-
leiðslutækjum, hagnýtingu
1
auðlindanna til lands og sjáv-
ar, skynsamlegri .skattalög-
gjöf, gjaldeyrisforða og
greiðsluafgangi, sém hægt er
að grípa til ef illa árar.
Nú hófst vérkfall flug-
manna í morgún. Hvað viltu
segja um það óg afleiðingar
þess?
Ég held að allur þorri Ís-
• I 'f p
. lendinga, sé, ,kominn .á þá
,, skoðun, að ágreininginn
Gunnar Thoroddsen fjármálaráðherra.
Skallagrímsson sá þetta allt
fyrir sér í elli sinni, þegar
hann vildi ríða til þings með
silfurkisturnar og sá silfrinu
á Lögbergi. Hann kvaðst
ætla að ekki myndu allir
skipta jafnt og vel milli sfn,
heldur yrðu þar pústrar og>
hrundningar, og bærist svo
að um síðir að allur þingheim
urinn berðist.
Það er eitt meginverkefnið
framundan að finna fyrir-
Það þarf að koma á fót
samstarfsnefndum vinnuveit-
enda og starfsmanna sem
starfi að staðaldri að því að
jafna ágreining og finna leið-
ir til betri starfsemi og
bættra kjara. Það þarf að
koma upp hlutlausri, óháðri
stofnun sérfræðinga og trún-
aðarmanna beggja aðilja,
stofnun er nýtur trausts
þeirra beggja, stofnun, sem
vinnur jafnt og þétt að því
að fylgjast með greiðslugetu
einstakra atvinnugreina og
þjóðarbúsins svo að það
liggi sem gleggst fyrir á
hverjum tíma, hvað er hægt
og hvað er ekki hægt.
Verkföllin voru leið ^19.
aldar og fyrri helmings 20.
aldar.
Tuttugasta öldin mun á síð
ara helmingi sínum finna nýj-
ar, þjóðhollari leiðir til lausn-
ar vinnudeilum.
Skattar, útsvör og tollar
hafa tekið miklum breyting-
um. Hvað um framtíðina?
Það hafa orðið gjörbreyt-
ingar í skattamálum bæði fyr
ir einstaklinga og fyrirtæki á
þessu kjörtímabili. Atvinnu-
reksturinn hefur losnað við
fráleit, ósanngjörn skattalög,
sem drógu úr framtaki og
framförum og freistuðu til
undandráttar. I stað þess býr
atvinnulífið nú við hófleg og
sanngjörn skattaákvæði, sem
örva fremur atvinnustarf-
semin en draga úr henni.
Enn róttækari var þó breyt
ingin varðandi almenning.
Tekjusattur af almennum
launatekjum var felldur nið-
ur. Hjón hafa 70 þús. króna
tekjur skattfrjálsar, 5 manna
fjölskylda 100 þús. kr.
Ef skattalög vinstri stjórn-
arinnar giltu í dag þyrftu
hjón með 3 börn og 100 þús.
kr. tekjur að borga 5650 krón
ur í tekjuskatt. I dag eru þau
skattlaus. Síðan samið var
um það við stjórnarmyndun-
ina í nóvember 1959, að al-
mennar launatekjur skyldu
gerðar skattfrjálsar, hafa
launakjörin breytzt verulega.
Almenn hækkun er um 30 af
hundraði. Það er rökrétt af-
leiðing af stjórnarsáttmálan-
um, stefnu stjómarflokkanna
í skattamálum, að á næsta
þingi verði hinar skattfrjálsu
tekjuupphæðir hækaðar um
ca. 30%, þannig að í stað
70 þúsund komi um 90 þús-
und og í stað 100 þúsund
, komi 130 þús.
Hlvað vilt þú að lokum
segja um áróður Framsóknar
flokksins og kosningahorf-
urnar? Framh. á bls. 5.