Vísir - 06.06.1963, Blaðsíða 15

VTSIR . Fimmtudagur 6. júní 19C3.
75
□□□□□□□□□□□□□□□□GaaaanacnaD
ERCOLE PATTI:
ÁSTARÆVINTÝRI
í RÓMABORG
OgMarcello hélt áfram göngu sinni
og hugur hans var fullur aðdáun-
ar á öllu, sem fyrir augu hans bar,
því að þetta var borgin hans, og
hann unni henni, því að hér, í
Rómaborg, var hann borinn og
bamfæddur, — hér hafði hann lif-
að allt sitt líf, þessa borg hafði
hann elskað hverja stund lífs síns.
Allt hafði hér á sér blæ vinsemd-
ar, hér var öllum fagnað, í búðum
og bústöðum, og mál fólksins lét
vel í eyrum.
Klukkan var farin að ganga
fimm. Nú mundi Anna vera I þann
veginn að koma til Napoli. Ef til
vill mundi bíll Marcacci nú kom-
inn inn í aðalborgina, — ef til vill
væru þau búin að aka um úthverf-
in, þar sem getur að líta asnakerr-
urnar litlu, hlaðnar hálmi eða héyi,
og skröltandi, upplitaða strætis-
vagna, sem komnir voru til ára
sinna. Kannski var það vegna þess,
að kvikmyndatökumaðurinn var
kominn svona langt í burtu, að
honum fannst hann ekki ívið eins
hranalegur og óviðfelldinn og áð-
ur, svo að hann leit hann fyrir
hugskotsaugum sínum nú sem
hvern annan ókunnan bílstjóra.
Sólin var gengin til viðar. Birt-
an var allt f einu horfin og loftið
varð notalega svalt og það var
hreint og þurrt. Vegfarendur voru
famir að greikka sporið, og ljós
voru tendruð. Honum varð litið á
hitamælinn fyrir utan búð gler-
augnasala nokkurs og sá, að það
var óðum að lækka á mælinum.
Veturinn, sem hið vorlega veður
með sólskini sínu hafði hrakið burt
var aftur kominn. Brátt var orðið
dimmt og þokumóða vafðist um
tendruð götuljóskerin. Við Piazza
Quadrata gengu menn hratt inn
eða út um dyr uppljómaðra sölu-
búðanna. Á bílana, sem lagt hafði
verið á torginu, var að koma hrím-
lag. Kannski boðaði næturhrímið
gott veður á morgun. Og Marcello
var hreykinn af Rómaborg, borg-
inni sinni, á þessu kvöldi, enn frek-
forngripaverzlunum, Via Nazionale,
þar sem umferðarljósin voru á lit-
inn sem tópazar og smaragðar, Pi-
azza Venezia, með hvíta, uppljóm-
aða minnismerkinu, Via Ottaviano,
þar sem ótal búðir með hinum
fjölbreyttasta varningi, litlu húsin
í Garbatella, Citta Giardino, Prima-
velle, Donna Olimpia-hverfið, með
opnum gluggum efri hæða til þess
að ná inn hreinu loftinu utan af
landsbyggðinni, þar sem hvergi gat
nú ljós að líta, en'hverfið var í
yzta jaðri borgarinnar.
Marcello fór að greikka sporið.
Innan fárra daga mundi hann fara
til Napoli og hitta Önnu. Þau
mundu vera saman margar nætur
í annarri borg. Þau mundu búa
saman, vafalaust, sofa í sama her-
bergi. Hann var enn frjáls og
hamingjusamur af tilhugsuninni um
Önnu.
Á Piazza Quadrata fór hann i
strætisvagn og lagði svo leið sina
í ritstjórnarskrifstofur Samkund-
unnar. Þar mundi hann hitta vini.
Þar mundi verða rætt um stjórn-
mál, bókmenntir og konur.
í ritstjórnarskrifstofunum voru
ara en endranær. Honum fannst i Þeir Palermi, Conti og tveir aðrir
sem hún breiddi út faðm sinn. Og
þannig var hann skapi farinn sjálf-
ur, að hann langaði að breiða út
faðm sinn í allar áttir, faðma allt
að sér.
Á þessu kvöldi, í hreinu, hress-
andi vetrarloftinu, þegar þokan
Iagðist yfir allt, og trén meðfram
strætunum hringuðust og göturn-
ar gljáðu, var sem húsaraðirnar
teygðust alla leið upp í sveit.
Kringum neonljósin mynduðust
eins og alla vega litir dúnhnoðrar.
Og á húsaþökunum á Gianicolo-
hæðum blikuðu þeir sem stjörnur
í fjarska, en mitt á dimmu fljótinu
var eyjan Tiberina, í kuldalegri
— ^ V » ' i,’ íiami xiciui iidacigiictiiiccinciKci, acin
'hirtu &ifina-éiglh-’I]ósa svp a»%réfciÞ “fftfegiV-1 fiðfliháar gætu HfnnHaft
Iega sást framhlið1 kirkjunnar*.tl!iu.'"frailfit',álf.pr,'')'w
I öllum veitíngastofum og verzl
unum meðfram aðalgötunum var
allt upplýst, svo og kvikmynda-
húsin. Hann sá fyrir hugskots-
augum sfnum Viale, Giulio Cesare
og sporvagnana skröltandi, Monte-
verde Nuovo, þar sem angan var
í lofti frá Permolic hreinsunarstöð-
inni. Og sá Via del Babuino, með
Loftfesting
Veggfesting
Mælum upp
Setjum upp
51 Ml 1374 3
L f NDARGÖTU 2.5
að lesa handrit upphátt. Það var
tilkomulítil saga, sem þeir voru
að lesa, og var höfundur hennar
einn af starfsmönnum gasráðs borg
arinnar, og var þetta frumsmíð
hans, en hann hafði lengi lagt
stund á lestur tildur-tímarita, og
hafði nú tekið það í sig, að gerast
rithöfundur. Þetta var sem sé frum-
smíð hans. Og Conti sat þarna uppi
á borði með vélritað handritið og
las og las, en við og við lét hann
Ijós sitt skína um höfundinn og
verk hans.
— Þessi náungi slær þá alla út,
sagði hann loks í fullri alvöru,
hugsunin skýr, vandað efni, — og
hann hefur frásagnarhæfileika, sem
Palermi lagði við hlustirnar. Hon
um féll illa að hlýða á lofræður
um verk annarra, — fannst þá, að
hans eigin verk væru óbeint gagn-
rýnd.
— Við skulum halda áfram lestr-
inum, sagði hann óþolinmóðlega,
í þeirri von, að ef þeir héldu áfram
lestrinum fyndu þeir einhverjar
veilur í verki starfsmanns gasráðs-
ins, sem yrði til þess að draga úr
hrifni Conti og hinna.
Conti las aðra málsgrein til.
— Mér fellur þetta vel, sagði
Marcello, hann skrifar eins og hann
hefði komizt yfir alla örðugleika-
hjalla á bókmenntasviðinu.
— Hér er allt tært, — engar
dreggjar, sagði annar.
Palermi brosti þurrlega.
Dálítið gróft — það af er. Og
augljóst hvaðan rekja má áhrifin.
Og þessi einfaldleiki í stíl — hann
er ekki eðlilegur. Hann er láns-
flík.
— Nei, sagði Conti ákafur, marg-
ir vina okkar í flokki rithöfunda
gætu margt lært af honum.
— Ég tel þetta ýkjur hjá þér,
sagði Palermo, og vottaði fyrir
gremju hjá honum. Vafalaust er
um einhverja kosti að ræða, en
við höfum ekki enn heyrt nóg til
þess að geta skapað okkur sanna
skoðun. Lesið áfram!
Conti byrjaði aftur að lesa. Er
hann hafði lesið tvær máls-
greinar hætti hann.
— Aha, sagði Marcello, þarna
hefur heldur en ekki farið ofan í
hjá honum.
Og vissulega sat gasráðshöfundi
urinn þarna fastur í feni, því að
þarna gætti hjá honum í kynlegri
og væmnislegri lýsingu, áhrifa
slæmra bókmennta.
— Já, hérna er slæmur kafli, en
tveir þeir fyrstu, þeir, sem ég er
búinn að lesa, voru ágætir. Við
skulum lesa dálítið meira.
Hann las enn eina málsgrein' og
hætti.
— Lengi getur vont versnað,
sagði Marcello, og hugsaði til þess
með fagnaðarkennd, að Anna var
orðin förunautur hans í lífinu.
— Þetta seinasta minnti mig
mjög á Guido da Verona, sagði
Conti og gafst þar með upp við
að halda hlffiskildi yfir gasráðs-
höfundinum.
— Já, mjög fjarri því, að um
tært efni án dreggja sé að ræða,
sagði Palermi og var ekki laust
við að hlakkaði í honum.
... Handriti _ gasráðshöfundarins
var hent á borðið og annað um-
ræðuefni var tekið fyrir.
Pascall
Pascall nylon sokkarnir 30 Din., eru komnir
aftur. Verð aðeins 30 krónur.
•*
REGNBOGINN,
BauKastræti 6 Sími 22135.
COIMSUL CORTINA
TAUIMUS 12 M
CARDINAL
Rúmgóður 5 manna fjölskyldubíll fyrir að-
eins 145 þús. kr. Afgreiðsla í júní, ef pant-
að er strax. Kynnist kostum FORD-bíIanna.
LiMBOÐIÐ SÍMAR 22469 - 22470
SVEINIM EGILSSOIM HF
T
A
R
Z
A
N
Tarzan: Ég er búinn að henda
svo miklu kvartsi oní þá, að það
mundi nægja til að drepa 10 fíla.
Vinniiskyrtur
Vinnujukkar
Vinnubuxur
:sí«
Ito: Ég heyri ekkert. Tarzan: Þeir
hljóta að hafa maga úr stáli.
Ito:, þeir eru búnir að loka aug-
unum. Tarzan öskrar á Ito, að
þeir skuli nota tækifærið. Hann
grípur í handlegg drengsins og
ber hann með sér.
Auglýsið í VÍSI