Vísir - 07.06.1963, Side 8
8
V í S I R . Föstudagur 7. júní 1963
VÍSIK
Otgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjöri: Axei Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og <>fgreiðsla ingóifsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á mánuði.
f lausasölu 4 kr. eint. - Simi 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
fioð/ð upp á SÍS forstjóra
Fólksfjölgunin á Reykjanesskaga er ískyggileg og
það þarf að snúa þeirri öfugþróun við. „Jafnframt þarf
svo að draga úr ofþenslu fjárfestingar á Suðvestur-
Iandi“.
Þannig mælti Þórarinn Þórarinsson ritstjóri Tímans
í blaði sínu 1956. Þessi sami maður kemur nú til Reyk-
víkinga og biður þá um að kjósa sig á þing. Hann held-
ur að minni Reykvíkinga sé stutt.
Árum saman hefur Framsóknarflokkurinn og blað
hans barizt gegn hagsmunum höfuðborgarinnar. Árum
saman hefur Þórarinn Þórarinsson og kumpánar hans
við blöð Framsóknar úti á landi hatazt við „Reykja-
víkurvaldið“, eins og Tíminn hefur nefnt líf og starf
fólksins í höfuðborginni.
Eftir ósigur Framsóknar 1956 kallaði Þórarinn Þór-
arinsson Reykvíkinga „múgsálir sem skorti sjálfstæða
hugsun og styðja óíslenzkan málstað“. Þá komu Fram-
sóknarmenn grímulausir til dyranna.
Nú biðja þessir sömu menn um gott veður. Þessir
menn sem rufu þing fyrir stríð til þess að koma í veg
fyrir að Sogsvirkjunin væri byggð. Þessir menn sem
bönnuðu Reykvíkingum að byggja nema 80 fermetra
hús í mörg ár. Þessir menn.sem sögðu fyrir nokkrum
árum í Tímanum að íbúðabyggingar í Reykjavík væru
ósæmilegar frá þjóðhagslegu sjónarmiði.
Reykvíkingar eru óáreitið fólk. En þeir muna mis-
gerðirnar, sem þeim eru gerðar. í dag eru þeir beðnir
að kjósa manninn sem mest hefur barizt gegn Reykja-
vík á þing. Og ekki nóg með það. Þeir eru beðnir að
kjósa einn af forstjórum SÍS á þing við hlið hans!
Munu þessir menn gæta hags Reykjavíkur?
Munu þeir gæta hags þess fólks sem þeir hafa kall-
að „múgsálir“? Munu þeir mennimir, sem vilja draga
úr fjárfestingunni í höfuðborginni, halda vel á mál-
efnum Reykvíkinga á löggjafarþinginu?
Það munu þeir ekki gera. Því er ósigur þeirra sigur
Reykvíkinga.
Ný skattalækkun
Hjón með 100 þús. kr. árstekjur og tvö börn á fram-
færi sínu greiddu 6.700 krónur í skatt árið 1959. Nú
greiða þau aðeins 500 krónur í skatt.
Hverjum er þessi breyting að þakka? Viðreisnar-
stjórninni, sem fellt hefur niður skatta á launatekjum
almennings. Ef viðreisnin fær að halda áfram í land-
inu, munu skattar enn verða lækkaðir á næsta þingi.
Þá verða þessi hjón alveg skattlaus, jafnvel þótt þau
hafi mun meiri tekjur. Sú skattalækkun mun nema nær
40 millj. króna.
Ef kommúnistar og Framsókn ná völdum, verða
skattarnir ekki lækkaðir. Þeir verða hækkaðir.
m
Stjórnarandstaðan hefur oft og
lengi hamrað á því, að lífskjör
almennings hafi versnað stór-
lega síðan viðreisnar^tjórnin
kom til valda. Eru þessu til
sönnunar notaðar alls konar
blekkingar, t. d. bent á lægsta
kauptaxta Dagsbrúnar. Á þó
hver sæmilega skýr maður að
geta séð það strax, að atvinnu-
tekjur ákvarðast ekki aðeins af
breytingu lægsta taxtans, held-
ur og af breytingum annarra
taxta, færslu starfa milli taxta-
flokka, breytingu á ýfirvinnu-
greiðslum, áhrifum ákvæðis-
launa, fjölda vinnustunda og
hlutfallinu milli almennra vinnu-
stunda og yfirvinnustunda.
Þá verður breyting lífskjara
eigi heldur metin einhliða með
samanburði á atvinnutekjum og
verðlagi á neyzluvörum, heldur
þarf einnig að hafa hliðsjón af
áhrifum beinna skatta og beinna
persónulegra styrkja — og þá
fyrst og fremst fjölskyldubóta.
Lægsti kauptaxti Dagsbrúnar
er langt frá því að vera réttur
mælikvarði á lífskjör Dagsbrún-
armanna sjálfra, m. a. vegna
þess, að tiltölulega fáir vinna
eftir honum, og þeim fer stöð-
ugt fækkandi, sem það gera; og
þeim mun fráleitara er auðvitað
að halda því fram, að sá taxti
segi rétt til um lífskjör Iaun-
þega almennt.
Samkvæmt traustustu gögn-
um, sem til eru um þessi mál,
voru lífskjör íslenzkra verka-
manna, sjómanna og iðnaðar-
manna um 11% betri árið 1962
en þau voru á síðasta valdaári
vinstri stjórnarinnar, 1958.
Þessar upplýsingar um þróun
lífskjaranna hafa fengizt með
úrtaksrannsóknum á atvinnu-
tekjum kvæntra verkamanna,
sjómanna og iðnaðarmanna, sem
framkvæmdar hafa verið á veg-
um Efnahagsstofnunarinnar og
byggðar á skattaframtölum þess
ara stétta árlega um langt
skeið. Er þar höfð hliðsjón af
beinum skattalækkunum síðustu
manna, leiðréttar frá og með
1960 vegna skattalækkunar og
aukningar fjölskyldubóta og
umreiknaðar til verðlags árs-
ins 1960.
2. Vísitala meðaltekna samkv. 1.
dálki:
Samkvæmt útreikningum
sem ekki verba véfengdir
árin og aukningu beinna per-
sónulegra styrkja, fyrst og
fremst fjölskyldnanna, en þetta
hvorttveggja hefur meginþýð-
ingu fyrir samanburð lífskjara
fyrir og eftir 1960, vegna hinn-
ar miklu lækkunar beinna skatta
og hækkunar fjölskyldubóta,
sem þá átti sér stað. En með
því að bera saman atvinnutekj-
ur þannig leiðréttar við breyt-
ingar á vísitölu neyzluvöruverð-
lags fást raunverulegar atvinnu-
tekjur, sem telja má mælikvarða
á lífskjörin.
Samkvæmt ósk viðskiptamála
ráðherra gerði Efnahagsstofnun-
in s.l. vetur skýrslu um breyt-
ingu á kaupmætti atvinnutekna
þeirra þriggja stétta, sem að
framan voru nefndar, og eftir
fyrrnefndum reglum. — Taflan
hér á eftir er byggð á þessum
upplýsingum og útreikningum
hagdeildar Framkvæmdabank-
ans og Efnahagsstofnunarinnar.
Þar kemur fram fyrir árin 1956
—1962:
1. Meðallaunatekjur á mann í
þúsundum króna samkvæmt
úrtaksrannsóknum um at-
vinnutekjur kvæntra verka-
manna, sjómanna og iðnaðar-
Meðal launatekjur Vísitala
á mann meðallauna-
Ár. þús. kr. tekna á mann
(1) (2)
1956 72.704 100,0
1957 70.542 97,0
1958 76.458 105,2
1959 82.048 112,8
1960 81.873 112,6
1961 82.603 113.6
1962 84.990 116,9
Þessar tölur sýna, að raun
verulegar atvinnutekjur fyrr-
nefndra stétta hækkuðu í tíð
vinstri stjórnarinnar um 5,2%,
en hafa hækkað síðan um 11%-
Hvað þjóðartekjum á mann
viðvíkur hefur verið reiknað út,
að þær hækkuðu í tíð vinstri
stjórnarinnar um 5%, en hafa
hækkað síðan um 8%.
Hlutfallið milli raunverulegra
atvinnutekna og þjóðartekna
helzt iítt breytt í tið vinstri
stjórnarinnar, en hefur staan
orðið launþegum mun hagstæð-
ara.
Ólíkt verður að telja að nokk-
ur leyfi sér að halda því fram,
að þessir útreikningar Efnahags
stofnunarinnar séu gerðir af
Framh. á 10. síðu.