Vísir - 08.06.1963, Blaðsíða 5

VÍSIR . Laugardagur 8. júní 1963

MÓTBÁRUR STJORNARANDSTÖDUNNAR — MÓTBÁRUR STJÓRNARANDSTÖDUNNAR
Fullur sigur í landhelgis-
málinu
Framsóknarflokkurinn er
höfuðóvinur Reykjavíkur
Landhelgismálið hefur verið
eitt höfuðvopn stjórnarandstæð-
inga i kosningabaráttunni. Þeir
tala um smánar- og nauðungar-
samning, um undirlægjuhátt
rikisstjómarinnar og fullyrða að
stjómvöld hyggist framlengja
undanþágum Breta innan iand-
helginnar, þegar þær undanþág-
ur renna út í marz n. k.
Samningurinn er ekki meiri
smánarsamningur en það, að í
öllum nágrannalöndunum er
litið á hann sem stóran og mik-
inn sigur Islendinga. Hann er
ekki meiri nauðungarsamningur
en það, að nú var náð sam-
komulagi um að Bretar veiddu
á svæðum innan landhelginnar,
sem ná samtals yfir 5000 fer-
Brezka stjórnin hefur og lýst
því yfir, að aldrei hafi komið
til mála að fá undanþágumar
framlengdar, enda hefur ís-
Ienzka ríkisstjómin og stjóm
málaflokkamir sem að henn
standa og fullyrt, að slíkar frarr
lengingar komi aldrei tii greina.
Málflutningur Framsóknar-
manna hefur aigjörlega verið
hrakinn í landhelgismálinu. Bret
ar hafa endaniega viðurkennt
12 miluraar, ísland hefur unnið
fullan sigur.
Framsóknarmenn og reyndar
kommúnistar leggja höfuðáherzl
una á að auka atkvæðatölu sína
í Reykjavík. Um kommúnista
skal ekki rætt, allir vita þeirra
hug til þess frelsis einstaklings-
ins, sem bezt blómgast hér í
höfuðstaðnum. En hinn stjórn-
arandstöðuflokkurinn, Fram-
sókn, er jafnsvarinn óvinur at-
Kosningabomba Þjóðviljans
sprakk í höndum hans
kílómetra, en Framsóknarmenn
buðu Bretum 1953 svæði innan
landhelginnar, sem var fjórum
sinnum stærra, eða rúmir 20.000
ferkilómetrar.
Undirlægjuhátturinn er ekki
meiri en svo, að íslendingar
hafa áunnið sér álit og virðingu
hvarvetna fyrir framkomu sína
í máii þessu, og brezka stjómin
hefur tekið á sig alla ábyrgð á
framferði þegna sinna í Milwood
málinu.
Aðalkosningabomba kommún-
ista í kosningahríðinni hefur ver
Vinir
kommúnista
Einar Olgeirsson sagði á AI-
þingi í vetur: „Framsóknar-
flokkurinn er róttækur og góð-
ur og það er indælt að starfa
með honum — þegar hann er í
stjórnarandstöðu“.
Með þessum orðum staðfesti
Einar Olgeirsson, foringi komm-
únista ekki einasta óáreiðanleik
Framsóknar og tvískinnungs-
hátt, heldur Iíka samstarf þeirra
við kommúnista í stjómarand-
stöðunni. Hefur ríkt með þess-
um flokkum hið nánasta sam-
starf þetta kjörtímabil, á Al-
þingi, í kaupgjaldsmálum, á
ASÍ-þingi og í borgarstjórn.
Þannig hafa þeir dyggilega rof-
ið einangrun kommúnista i ís-
lenzkum stjómmálum og þann-
ig hafa þeir komið upp um heil-
indi sín og hug gagnvart vest-
rænu samstarfi og vestrænu Iýð
ræði.
Hvaða lýðræðissinni kýs slík-
an flokk?
Stjórnarandstaðan býður
á glundroða
upp
Núverandi ríkisstjóm hefur
með ráðstöfunum sínum reist
við efnahagsmál íslendinga,
með þeim árangri að lánstraust
okkar hefur verið endurvakið
erlendis. Hún hefur stuðiað að
verzlunar- og fjárfestingarfrelsi
og sett á fót stofnlánasjóði.
með þeim afleiðingum, að nú
ríkir í dag, almenn bjartsýni
meðal Íslendinga.
En ríkisstjómin hefur gert
meir. Hún hefur i framhaldi af
þessari uppbyggingu, iagt fram
þjóðhags- og framkvæmdaáætl-
un, þar sem þróun og horfur
næstu ára eru markaðar og at-
hugaðar og raunhæft mat lagt
til grundvallar. Kjósendur vita
að hveriu þeir ganga þegar þeir
kjósa viðreisnina.
En hvað þá um stjórnarand-
stöðuna? Hefur hún einhverjar
slíkar raunhæfar áætlanir á
prjónnnum? Nei. síður en svo.
Þar ríkir sundrung og óeining,
og jafnvel innan flokkanna
sjálfra ríkja skiptar skoðanir í
meginatriðum, s. s. um efna-
hagsuppbyggingu og afstöðuna
í utanríkismálum. Það eina,
sem þeir sækjast etfir og gera
sér vonir um, er að ná stöðv-
unarvaldi og stjómarkreppu.
Þeir bjóða aðeins og eingöngu
upp á glundroða.
t
ið birting „njósnaskýrslna“, sem
áttu að koma frá bandaríska
sendiráðinu. Átti þetta að sýna,
hvernig Bandaríkjamenn njósn-
uðu um velflesta íslendinga,
hvað þeir væru vondir menn, og
hversu þeir misnotuðu aðstöðu
sína hér á landi.
Bomba þessi var að sjálfsögðu
hin ómerkilegasta og kommún-
istum sfzt til hags í örvæntinga-
fullri Ieit þeirra að fleiri nyt-
sömum sakleysingjum. Um koll
keyrði þó, þegar Vfsir Ijóstraði
því upp, að „njósnaskýrsiur“
þessar voru einkasltjöl persónu-
grúskara hér í borg engum til
meins né gagns — hvað þá
Bandaríkjamönnum.
Sú uppljóstrun gerði komm-
únista ekki aðeins bera að vís-
vitandi tilbúningi og blekking-
um, heldur sannaði betur en
nokkru sinni fyrr málefnalega
fátækt þeirra.
hafna- og viðskiptafrelsisins og
kommúnistar, þótt f öðrum bún-
ingi séu. Þeir hafa alla tið rek-
ið harðsvíraðan áróður gegn
hinu svokallaða „Reykjavíkur-
valdi“, þeir hafa kallað fjárfest-
inguna á Suðvesturlandi „of-
þensiu“ og þeir hafa kallað
Reykvíkinga „múgsálir, sem
skorti sjálfstæða hugsun og
styðji óíslenzkan málstað“.
Þeir kalla Reykvikinga „stór-
kapitalista“, en reka sjálfir og
ráða stærsta „stórkapitalista“
fyrirtækinu á íslandi, SÍS, og
vinna að því öllum ráðum að
drepa- niður hina mörgu sjálf-
stæðu atvinnurekendur í Reykja
vík.
Þeir bjóða nú fram i baráttu-
sæti einn af forstjómm SÍS auð-
hringsins, mann, sem hefur sam
stöðu með kommúnistum í borg-
arstjóm, og kalla hann „ske-
leggan fulltrúa Reykjavíkur".
Framsóknarflokkurinn er höf-
uðóvinur Reykjavíkur og því
má það aldrei ske, að þeir geti
hrósað sigri á þeim stað.
Notagildi húsnæðismála-
lána hefur aukizt
Húsnæðismál segja stjórnar-
andstæðingar aldrei hafa verið
í verra ástandi en nú. Ungu fólkl
sé ókleift að byggja og engar
íbúðir séu til kaups.
Þar sem verk viðreisnarinnar
eru talin upp (annarsstaðar i
blaðinu) er sýnt fram á hið
raunvemiega ástand í húsnæð-
ismálum. Þar er bent á hin stór-
hækkuðu lán til ibúðabygginga,
hið hækkaða notagildi útlána
frá árinu 1958, miðað við bygg-
ingarkostnað, þær miklu ibúða-
byggingar síðasta áratuginn,
sem verið hafa iangt umfram
fólksfjölgun og fullnægt hafa
því eftirspurn, og síðast en ekki
sízt er bent á að gert sé ráð
fyrir í framkvæmdaáætiuninni,
að byggðar séu að meðaltali
1400 íbúðir á ári hverju til
1966.
'Úi\án íílmenna.
veðlánakerfísins
Útlán í fi\utfa\\i viá
(búiabygqinqar
Kotatjíldf úildna'
mibab víb
byq<jin<jarkostnab
miiij.
94%
7o,i
86/6
millj.

/»\
66,6