Vísir - 13.06.1963, Qupperneq 7

7
V í S IR . Fimmtudagur 13. júní 1933.
Frá leik þýzka Iiðsins Holstein Kiel og tilraunalandsliðsins.
Erlent knattspyrnulið
hefur heimsótt ísland.
Sama sagan hefur endur
tekið sig — okkar menn
hafa borið skarðan hlut
frá borði — orðið undir
í viðureigninni við hina
erlendu kappa. í hinum
stóra og fjölmenna hópi
knattspymuunnenda
hér á landi, hefur sem
fyrr vaknað upp hin sí-
gilda spurning, — hvað
veldur? Skýringarnar og
svörin eru sem fyrr jafn
mörg spyrjendunum. All
ir sem sjá og skilja vilja
gera sér grein fyrir
þeirri einföldu stað-
reynd, að íslenzkir knatt
spyrnumenn standa að
baki kollegum sínum er-
lendis frá en spurningin
er — hvers vegna?
—5 árin, eða síðan heimsmeist-
arakeppnin fór fraih í Svíþjóð
1958, er Brazilíumenn urðu
lieimsmeistarar, en þeir léku þá
samkv. þessu kerfi.
Þeir, sem sáu leiki Kiel-liðs-
ins, tóku vafalaust eftir því hve
vinstri innherjinn lék langt
frammi, til þess að mynda 4
manha sóknarlfnu, ásamt mið-
herjanum (9) og báðum útherj-
unum. Hægri innherjinn no. 8
Iék hins vegar lengra til baka
og var ásamt öðrum framverð-
inum, tengiliður milli sóknar og
varnar. Hinn framvörðurinn var
staðsettur til baka og myndaði
4 manna varnarlínu ásamt mið
verði og bakvörðum.
^nnan ramma þessa leikkerfis
framkvæmdu þeir leikaðferðir í
sókn og vörn ,sem ég tel að
herja. Hyer hreyfing er því gerð
í ákveðnum tilgangi og á réttum
tíma og í réttu samhengi við
gang leiksins.
í stöðuskiptingum kemur það
sjaldan fyrir að nokkur staða
sé auð eða óskipuð, því þar er
alltaf kominn maður í manns
stað. Þetta samræmist í fyllsta
máta nútíma sóknaraðferðum,
sem krefjast þeirrar alhliða
hæfni af leikmönnum, að þeir
vegna þess að léikmenn okkar
skortir hæfni til að meðhöndla
knöttinn í hröðum leik og við
ásókn af hálfu mótherja. Strax
og þessi hæfni er fyrir hendi
öðlast leikmaðurinn yfirsýn yfir
leikinn og getur sent markvisst.
Sá er ekki sér meir en 4—5
metra radíus Ut frá sér, hlýtur
alltaf að leika tilviljunarkennt.
Við ættum því að leggja mikla
áherzlu á hraða knattmeðferð á
æfingunum og venja okkur um
leið á að skima um og skoða
leikstöðuna.
TXREYFANLEIKI, krefst ákaf-
lega vakandi athygli og
opins huga ásamt einbeitingu að
Ieiknum, 'á théðan viðkömándi
sólcnarlota stendur yfir. Leik-
mennirnir eru og verða S stöðugt
að hreyfa sig til í samræmi við
hreyfingar knattarins og mót-
herjanna og verðurhverhreyfing
að hafa jákvæðan tilgang. Sam
ræmingin í þessum hreyfingum
byggist á sjónsambandi Ieik-
mannanna. Sýnt hefur verið
fram á það með nákvæmri tíma
töku, að hver leikmaður hefur
ekki knöttinn nema að meðal-
tali í 1—2 mín. þæi- 90 mfn.,
Rabbað við Karl Guðmundsson
um þýzka liðið, leikaðferðir og
getu íslenzkra knattspyrnu-
manna
Vísir hefur, bæði vegna þess
að um þetta leggja margir höf-
uðið í bleyti og eins þar sem
íþróttasíður blaðanna hafa gert
þetta að nokkru umtalsefni,
snúið sér til Karls Guðmunds-
sonar knattspyrnuþjálíara, sem
er nú starfandi á vegum
KSf og leitað álits hans. Var
þá heimsókn þýzka liðsins sér-
staklega höfð í huga.
Karli fórust orð á þessa leið:
TjAÐ var mikill fengur fyrir
knattspyrnumenn og knatt-
spyrnuunnendur, að fá jafn
ágætt lið, sem Holstein Kiel til
þess að sýna okkur, svo ekki
verður um villzt hvar íslenzk
knattspyrna stendur í dag.
Lið Holstein-Kiel leikur nútímá
knattspyrnu. Það styðst við Ieik
kerfið 4:2:4 sem rutt hefur
sér til rúms í Evrópu síðustu 4
knattspyrnumenn okkar geti
mikið af lært, einkum í því er
a ðsóknarleik lýtur. Um varnar-
leikaðferðina „maður gegn
manni“ eru, undir sumum kring
umstæðum, skiptar skoðanir.
Góknarleikur Holstein Kiel
byggist á nákvæmum send-
ingum, bæði stuttum og löng-
um, en þó aðallega stuttum.
miklum hreyfanleik, er felur í
sér hraðar stöðuskiptingar allra
framherjanna og tengiliðanna
tveggja. Hreyfingar leikmann-
anna eru allar samræmdar og
miðast að því að Ieika sig fría
eða að opna svæði fyrir sam-
geti yfirleitt leikið í hvaða stöðu
sem er -á vellinum, gert þeim
öllum jafn góð skil.
Á því sviði, sem hér hefur
verið nefnt, erum við þvf miður
mjög langt á eftir Þjóðverjum.
Ef okkur skortir ekki skilning-
inn, þá skortir okkur hæfni í
þeim líkamlegu atriðum, sem
hljóta alltaf að vera grundvöllur
slíks leiks — KNATTMEÐFERÐ
SNERPA OG ÚTHALD.
Það er ekki einungis tilviljun,
að 35—40% allra knattsendinga
okkar leikmanna höfnuðu hjá
mótherjanum og að margar til
raunir til að stöðva knöttinn
misheppnuðust. Nei, það er
sem leikurinn stendur. Hlýtur
því að liggja ljóst fyrir að það
er líka áríðandi að kunna að
leika án knattar.
Á þessu sviði voru ÞjóðverJ-
arnir algjörlega ofjarlar okkar
og sama er reyndar að segja um
önnur lið erlend, sem hingað
’ioma. Þetta tel ég einn versta
ágalla á íslenzkri knattspymu
ásamt ónákvæmni í sendingum.
Þetta eru beittustu vopn sókn
arleiksins.
Hraði í leik, er eiginleiki sem
sérhvért lið á að sækjast eftir,
vegna þess að hann gerir leikað-
ferðirnar áhrifaríkari og eykur
líkindi fyrir því að þær nái til-
gangi sínum. Þess vegna er það
mikilsviert aijriði að fá að ráða
hraðanum í Ieik og tempra hann
samkvæmt getur eigin liðs. Þjóð
verjarnir héldu uppi miklum
hraða, eins og vandi góðra liða
er, er þau mæta tæknilega lak-
ari liðum. Þá er reynt að stilla
inn á bylgjulengd, sem mótherj
arnir ráða ekki við. Boltinn er
þá látinn ganga hratt, en mót-
herjamir hlaupa mest fyrir gíg.
Þegar þannig er leikið vilja síð-
ustu mínútur leiksins oft verið
drjúgar hvað mörkin snertir.
Hraða í leik getum við einung
is tileinkað'okkur með því að
ástunda hraða í æfingum okkar.
Lið sem aldrej leggur venílegan
hraða í æfingar á erfitt með að
skrúfa upp hraðann í leikjum og
þreytist fljótt.
T/'IÐBRAGÐ og snerpa Þjóð-
verjanna var skarpari held
ur en hjá flestum okkar manna
og kom það berlega í Ijós þegar
líða tók á leikina og yfirburða
þeirra í úthaldi fór að gæta.
Snerpan er nauðsynleg til þess
að hægt sé að rífa sig undan
oki gæzlunnar, en Þjóðverjam-
ir beittu mjög náinni mann-
gæzlu, svo náinni að þeir „lágu“
bókstaflega hver á sínum mót-
herja. Þetta kom bezt fram í
siðasta Ieiknum, þar sem Þjóð-
verjamir beittu sér til hins ítr-
asta. Slíkt er auðvitað ekki hægt
að gera nema varnarleikmenn
irnir hafi yfirburði í hraða og
staðsetningu. Okkar leikmönn-
um var þannig sniðinn mjög
þröngur stakkur i athöfnum og
gefinn ennþá minni tími til at-
hafna, langtum minni tími, en
við höfðum til að framkvæma
hlutina í leikjum okkar inn-
byrðis. Þetta þoldi hæfni okkar
ekki og þess vegna stóðumst
við Þjóðverjunum ekki snúning.
Við verðum bara að vera menn
tii að viðurkenna það.
■pN hefur nokkuð verið gert
1 varðandi uppbyggingu lands
liðs og undirbúning þess fyrir
komandi landsleiki?
KSl hefur ætíð verið þeirrar
skoðunar að alhliða þrekþjálfun
ætti að fara fram í félögunum
sjálfum, enda ófært að kalla
saman kappliðsmenn víðsvegar
að af landinu eingöngu til að
æfa úthald. í samræmi við þetta
hefur KSÍ staðið fyrir námskeiði
þjálfara, þar sem fjallað var um
æfingar og leiðbeiningar sem
eru beinlfnis til að auka úthald
og þrek manna. Þá hefur KSl
skrifað félögunum og boðið
þeim alla þá aðstoð Við æfingar
sem unnt er að Iáta í té við
æfingar.
Samæfingar fyrir landsliðið er
ætíð erfitt að koma á, bæði
vegna vegalengdar. staða á milli
og vinnu manna og eins vegna
kostnaðar. Væntanlega verður
þó tekið til atliugunar, hvort
hægt verði að hefja slíkar æfing
ar í næsta mánuði.
Holstein-Kiel liðið jók venju-
Iega hraðann siðustu 15 mín.
hvers leiks og sýndi þá svo ekki
verður um villzt, að úthald
þeirra var langtum betra en okk
ar, þó þeir séu ekki í æfingu,
eins og eitt dagblaðanna sagðu
um þá, eftir fyrsta Ieikinn. Þessi
veikleiki kemur einatt fram hjá
okkur, er við mætum erlendum
liðum, þó að það úthald sem
leikmenn búa yfir nægi til að
leika hér i fyrstu deild.
Já, það er gott fyrir okkur að
fá slíka áminningu, sem þessa,
er Þjóðverjamir hafa gefið okk-
ur. Við verðum einungis að taka
henni á einn hátt: Æfa betur og
markvissara og reyna að full-
komna okkur i þeim atriðum, er
annmarkamir era stærstir á.
Það eru 3 mánuðir tæpir til Iands
leiks og það má gera mikið á
þeim tíma, ef vel er að unnið.