Vísir - 28.06.1963, Blaðsíða 10

10
VISIR
’smm
Fösíudagur 28. iúní 1963.
as»jg«áí»!ígaB
Drangeyjargrein —
Frh. af bls. 9:
hjálm hans svo að buldi í. Það
högg hefði sennilega orðið bani
hans, ef liann hefði ekki haft
hjálminn.
í jarðskjálftunum í vor hafði
víða hrunið úr Drangey og sums
staðar heiiar fyllur þannig að
móbrún sárjn blöstu við. Undir
þeim kringumstæðum er marg-
föld ástæða til að hreinsa lausa-
grjót áður en sigið er. Annars
virtist mér sem fuglinn hafi
ekki numið land aftur þar sem
grjóthrunið hafði orðið mest.
Sá sem tekur Drangey á leigu
hefur að jafnaði með sér 7 menn
til aðstoðar, en sjálfur leggur
hann til allan útbúnað, þ. á m.
nestj og drykk fyrir hópinn.
Nú er hins vegar ekki dvalizt
nema skamma hríð í eynni vor
hvert, eða sem næst viku. Búa
menn þann tíma í tjöldum, enda
ekki um annað skjól að ræða.
Ekki er sigið nema i þurru
veðri, ella er bergið of sleipt
og erfitt að fóta sig í því. Líka
er þá miklu örðugra að draga
bjargfestina. I hvassviðri er ekki
sigiö, a. m. k. ekki áveðurs.
Lengstu sig voru áður talin um
90 faðma löng, eða allt niður
undir sjó, þar sem eyjan er
hæst.
Mest er vitað um að 18 þús-
und egg hafi verið tekin á einu
vori í Drangey ,en að sjálfsögðu
hafa menn ekki skýrslur um |
eggjatöku þar nema yfir mjög
skammt tímabil. Oft hafa ekki
fengizt þar nema 8—10 þúsund
egg eða jafnvel minna. Þá er og
mismunandi hve mikið næst af
eggjum í hverri sigferð.
Farið í gegnum
byrðinginn.
Eins og gerist og gengur er
erfitt að komast upp með öll
eggin heil. Eitthvað hlýtur að
brotna í hverri ferð, enda sáum |
við þess greinileg merki hvernig
rann í strfðum straumum úr
eggjahempu sigmannsins á með-
an hann var í berginu. Ef egg
brotnar í höndum sigmannsins,
er ekki um annað að ræða en
fleygja því. Við brotin egg verð-
ur ekkert gert. Stundum detta
egg óvart úr berginu ef hand-
tak sigmannsins er ekki nógu
öruggt. Munnmælasögur herma
að egg hafi farið f gegnum byrð-
ing á bát, hafi það fallið hátt
úr berginu.
Ein af nytjum þeim, sem Skag
firðingar töldu sig áður fyrr
hafa úr Drangey var skarfakál.
Það fluttu þeir með sér til lands
sem lækningameðal.
Tófur í Drangey.
Það gefur að skilja, að margt
er ömefna í Drangey og Drang-
eyjarbjargi, jafnvel þótt eyjan
sé ekki stór. Þar eru ýmsir slysa
staðir í berginu, sem draga nöfn
af þeim, sem þar hafa farizt eða
hrapað. Eitt ömefni er þar öðr-
um undarlegra en það er Tófu-
skeið. Maður á erfitt með að
ímynda sér hvemig tófur hafa
komizt út í Drangey, en þó eru
til sagnir um það. Sennilega hef
ur það verið í miklum vetrar-
hörkum eða fsaámm að tófur
hafi komizt á fs. í Mælifells-
annál er t. d. sagt frá því, að
árið 1692 hafi gert þvflfkar yf-
irtakshörkur á Norðurlandi, að
alla firði hafi lagt og menn hafi
farið riðandj út f Drangey.
Um ömefnið Tófuskeið er til
sú saga að tófa hafi komizt út f
Drangey — sennilega á fs —
I og hafi hún lagzt á sauðfé. —
Gerðu fjáreigendur aðför að
henni, eltu hana unz hún komst
i sjálfheldu á skeiðinni. Þegar
; tófa átti sér ekki undankomu
' auðið steýpti hún sér fram af |
bjargbrúninni og í sjó niður. |
Það varð hennar bani.
Önnur saga er til um tófu-
úr Drangey. Var bóndinn á
Reykjum á Reykjaströnd á ferð
úti í eynni, fann liggjandi tófu,
sem hann hugði dauða ,enda
engin sjáanleg lífsmerki með |
henni. Þegar hann fór til lands
aftur hirti hann tófuna og
fleygði út f bátinn hjá sér, En
hann var ekki fyrr kominn að
landi á Reykjum en tófan spratt
á fætur, stökk upp úr bátnum
um leið og hún gaggaði kankvís-
lega framan í bónda og var horf
inn honum sýnum áður en hann
hafði jafnað sig eftir undrunina.
Við Greítiskofa.
Annars er það rústin að Grett- |
iskofa, sem vekur mesta athygli
allra þeirra, sem til Drangeyjar
koma. Þar heitir Kofaklettur, lít-
ill bergstandur, sem kemur upp
úr grassverðinum á suðvestan-
verið eynni. Undir Kofakletti
er talsverð gjóta niður og þar
á bústaður Grettis að hafa stað-
ið. í klettinn sjálfan er lítill
bolli eða skál, sem gæti hafa
verið höggvinn af roönnum. Heit
ir hann Grettisbolli og herma
munnmæli ,að þar hafi Grettir
þvegið sér.
Útsýn frá Grettiskofa er mikil
og fögur, en fegurst yfir til hins
tignríka Tindastóls og Reykja-
strandar, eins og segir í Illuga-
drápu Stephans G.:
„Árgeislinn fyrsti um Tinda-
stól tindraði,
tindurinn efsti á húminu sindr-
aði. |
Hvítnaði rökkrið í rof fyrir
löndunum,
Reykjaströnd grilltist með sæ-
bröttu ströndunum".
Forsfónin tók
Framh. af bls. 4
slíkri fræðslu t. d. á söfnum. En
hvað snertir mannlega einangr-
un, ef svo má segja, þá er allt
öðru máii að gegna. Ég get
talað mun betur við starfs-
bræður mína hér og með betri
árangri en í venjulegri 100 bús-
und manna borg annars staðar.
Hér hefur fólk miklu meiri lif-
andi áhuga á störfum sínum og
er bjartsýnna á framtíðina. Ak-
urinn er að mestu leyti óplægð-
ur, og því hlýtur allt starf að
verða skapandi og verkefnin ó-
þrjötandi á öllum sviðum". i! ’
„Það er gott að heyra, að
þú skulir vera svona ánægður.
Og þú hefur auðvitað ósköpin
öll að gera i sambandi við
Barnamúsíkskólann?“
„Já, það er nóg að gera, sér-
staklega þar sem vmsar nýjung-
ar eru á döfinni. í vetur var ég
íafnframt söngkennari gagn-
fræðastigsins í Lauearnesskól-
anum, en næsta vetur vonast
eg til að geta helgað mig
Barnamúsíkskólanum eingöngu.
Hann er nú orðinn sjálfstæð
stofnun með styrk frá ríki og
borg og í örum vexti“.
„Hvað eru nemendurnir marg
ir?“
„í vetur voru þeir um 250.
Og átta kennarar auk mín, en
ég kenni þar á pfanó og sé um
hluta hópkennslunnar f öllum
aldursflokkum til að geta sjálf-
ur fylgzt með krökkunum að
eins miklu leyti og mér er unnt.
Maður má ekki láta sér nægja
að sitja við skrifborð og
skipuleggja, heldur er nauðsyn-
legt að reyna allt sjálfur".
Semja lög
við eigin ljóð.
„Hvað er þetía margra ára
nám?“
„Með forskóla og unglinga-
deild tekur það fimm til sex
ár, en mörg börnin — þau,
sem eru átta ára og eldri —
fara beint í 1. bekk ög sleppa
forskólanum, svo að fjögurra
ára nám er algengast. Fórsköl-
inn er fyrir 5—7 ára börn.
Fyrst er kennt á blokkflautu
og notuð sláttarhljóðfæri af
ýmsum gerðum, og börnin læra
að skynja hljóðfall með alls
konar rytmískumæfingum.hreyf
ingum eftir tónlist og leikjum. I
1. bekk byrja þau að læra
nótnalestur og skrift eftir ton-
ika-do kerfinu, heyrnarþjálfun
og söng, en í 2. bekk hefst hin
eiginlega hljóðfærakennsla, og
geta nemendur valið um píanó
og fiðlu, altflautu, þverflautu,
gítar, celló, gígju og klarínett.
Svo höfum við skólakór og er-
um að koma upp vísi að skóla-
hljómsveit. Hvað .kennsluna
snertir, finnst mér mikilsvert
að reyna alltaf að klæða náms-
efnið í sem léttastan og
skemmtilegastan búning og leit-
ast við að gera starfið skap-
andi; við leggjum t. d. áherzlu
á, að börnin semji sjálf lög,
stundum við eigin ljóð — við
höfum uppgötvað stórkostleg
skáld innan um! Við höfum á-
rotlað að hefia mjög náið sam-
•'arf við Tónlistarskólann frá
með næsta hausti — við
'•öfum ótalroargt á prjónunum,
ro það er einmitt eitt af aðal-
atriðunum við skóla ejns og
Barnaroúsíkskólann, að hann
geti einnig verið módel- og til-
raunaskóli, þar sem hægt er að
prófa sig áfram með nýjar og
nýjar aðferðir, vinza úr það
bezta, en fella hitt niður. Hann
á að geta verið merkilegur
þáttur í tónlistaruppeldi höfuð-
borgarinnar og gegnt mikilvægu
hlutverki innan þjóðfélagsins".
„Þú hefur þá enga sérstaka
löngun til að fara að vinna á
símanum?"
„Nei, ég held, að mér sé ó-
hætt að fullyrða, að það freisti
mín ekki lengur!" — SSB.
Skemmtiferð
um Borgar-
fjörð
SÖNG í TIVOLI
í einu dönsku dagblaðanna, var
nýlega stutt grein um ungan fs-
Ienzkan tenórsöngvara, er skemmti
þar í Tívoli. Þessi íslendingur heit
ir Ólafur Þorsteinn Jónsson.
í blaðinu segir að rödd hans sé
hrein og létt og minni nokkuð á
Jussi Björling þegar hann var ung
ur. Þar að auki er hún alveg laus
við hið óþægilega nefhljóð sem við
annars höfum átt að venjast af ís-
lenzkum söngvurum sem hafa heim
sótt okkur.
Meðal söngva sem Ólafur flutti
voru „Amor di vita“ úr Fedra og
„Dein ist mein ganzes Herz“ sem
hann söng sem aukalag. Flutning-
ur Ólafs var léttur og þægilegur
og framburður frámunalega skýr.
Ennfremur segir blaðið: Það er
ekki hægt að neita því að maður
vildi gjarnan heyra í honum í ein
hverjum stærri verkum sem gera
meiri kröfur til söngvarans, því að
rödd hans bar það með sér að
hann gæti fengizt við miklu meira
en hann gerði að þessu sinni.
Það kannast eflaust margir ís-
| lendingar við Ólaf, því að hann hef
i ur nokkrum sinnum sungið hérna
heima oe síðast á 17. júní. I fyrra
hélt hann tónleika á vegum Tónlist
arfélagsins.
■; ■>
M
Borgfirðingafélagið efnir til
skemmtiferðar um Borgarfjörð
næstk. sunnudag 30. júnf.
Þátttaka er öllum frjáls, en fé-
lagið býður i ferðina þeim Vest-
ur-íslendingum sem hér eru stadd-
ir og eru ættaðir úr Borgarfjarðar-
og Mýrarsýslum. Lagt verður af
stað frá Austurvelli kl. 8.30.
Komið verður á helztu sögustaði í
Borgarfirði, svo sem Saurbæ,
Hvanneyri, Reykholt og Borg á
Mýrum. Kvöldverður verður
snæddur í Bifröst um kl. 19, og
dvalið þar fram eftir kvöldi, og
geta þeir héraðsmenn sem vilja
tekið þátt í þeim kvöldfagnaði.
1 stjórn Borgfirðingafélagsins
eru nú Guðni Þórðarson formaður,
Þórarinn Magnússon gjaldkeri,
Magnús Þórðarson ritari, I ,.ra Jó-
hannsdóttir, Guðný Þórðardóttir,
; Ragnheiður Hermannsdóttir og
; Kláus Eggertsson meðstjómendur.
Ferðir F.Í.
Ferðafélag íslands fer þrjár l'/2
dagsferðir um næstu helgi, þ. e.
i Landmannalaugar, Þórsmörk og
gönguferð á Heklu. Lagt af stað í
allar ferðirnar Id. 2 á laugardag.
4. júlí er ráðgerð 4 daga sumar-
leyfisferð um Snæfellsnes og Dali.
Farið að Arnarstapa og Lóndröng-
um. Ekið fyrir Búlandshöfða til
Grundafjarðar og Stykkishólms.
Farið um Skógarströndina fyrir
Klofning og um Skarðsströndina.
Fjórða daginn um Bröttubrekku,
Uxahryggi og um Þingvöll til
Reykjavíkur.
Upplýsingar um allar ferðirnar
gefnar á skrifstofu félagsins í
Túngötu 5. Símar 11798 og 19533.
Norskur síldur-
erindreki norður
Norska eftirlitsskipið með síld-
veiðlflota Norðmanna við (slands-
strendur, freygátan „Draug“, kom
til Seyðlsfjarðar í fyrradag.
„Draug“ hefur á hverju undan-
gengnu sumri komið til Seyðisfjarð
ar, enda er þar ein helzta bækistöð
norska síldveiðiflotans hér við
land. Hafa Norðmenn undanfarin
tvö sumur sent til Seyðisfjarðar
sérstakan erindreka eða konsúl,
sem er norska ræðismanninum hér
á staðnum, Björgvini Jónssyni kaup
félagsstjóra til aðstoðar um mesta
annatímann. Nú er það þriðja sum-
arið í röð sem norskur konsúll er
sendur þessara erinda til Seyðis-
fjarðar, og er hann nýkominn hing
að. Hann heitir Tollefsen.
Hin alþjóðlega nýlcntía
kvikmyndaleikara, Sviss, hef-
ur nú fengið nýjan „land-
nema“ — James Mason. Hann
hefur keypt sér glæcilegt hús
í Luzern og segist hafa kevpt
James Mason.
það fyrir þá pcninga, sem
hann fékk fyrir að leika í
kvikmyndinni ,Fall Rómaríkis*.
Og ástæðan fyrir því að
hann ætli að setjast að I Sviss
segir hann vera að hann sé
farið að langa til að hafa það
rólegt.
— Eða Ieita skjóls fyrir
sköttunum, bætti einn vinur
hans við heldur illkvittnislega.
Kínverskum konum virðist
geta runnið í skap engu síður
en öðrum — ein þeirra helti
úr fullri vatnsfötu yfir lög-
regluþjón.
Hún fékk nokkuð háa sekt,
en ekki fyrir að hafa valdið lag
anna verði óþægindum —
heldur fyrir að eyða vatninu
til ónýtis.
I Hong Kong, þar sem hún
býr er nefnilega mjög lítið
um vatn og hver vatnsdropinn
því dýrmætur.
Þegar umræðurnar um Pro-
fumo-málið voru í brezka þing
inu vildu að sjálfsögðu margir
Susan Harris.
vera viðstaddir og erfitt var
að komast að.
En ungfrú Susan Harris, er
hefur mikinn áhuga á stjórn-
málum, ætlaði aldeilis ekki að
láta þetta fram hjá sér fara.
Hún settist við St. Sfephen-
innganginn að sölum neðri
deildarinnar 48 tímum áður en
umræðurnar áttu að hefjast
og beið bar.
Hún hafðj meðferðis svefn-
poka, tvö epli, einn poka af
hnetum og eina könnu af tei.
Hann var alltaf að stæra sig
af því hve vel hann þekkti
konur. Vinur hans spurði hann
því:
— Getur þú sagt rnér hver
er tryggust: sú ljóshærða, sú
dökkhærða eða sú rauðhærða?
Kvennamaðurinn hugsaði sig
um nokkra stund en sagði
síðan:
— Sú g.-áhærða, kæri vinur.