Alþýðublaðið - 13.05.1921, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Maaðiirii Kaupfélag ”Reykvíkiaga
er blað jafnaðarmanna, gefinn út á Akureyri. Kemur út vikulega i nokkru stærra broti en „Vísir". Ritstjóri er Halldðf FrHJÓIt88OT VerkamaðurinB •r bezt ritaður ailra norðlenzkrs blaða, og er ágætt fréttablað. Allir NorOlendiugar, vfðsvegar um landið, kaupa hann. Yerkamenn kaupið ykkar blððl Gerist áskrifendur frá nýjári á heldur aukafund í Bárubúð annan hvítasunnudag kl. 5 e. m. Fundarefni: Samvinna kaupfélaganna i Reykjavik. Félagfsmenn mseti stundvíslega. Stjórnin.
IN ýkomiö, fskötulódaönglar bezta tegund. — Verðið aðeins 25 aura stykkið. Símar ÖO7-600. . O. JEllingrsen.
^jgreilsln yilþýðubl. Nýkomið úr Skaftafellssýslu saltaður sauðamör, sauða- og :: :: dilkakjöt alt frá síðastliðnu sumri. :: :: Sláturfél. Suðurlands. 1 1 ~
Á Hverfisgttto 60 A. Nýkomið mikið úrval af veggfóðri. — Menn Icðir tii að lfma upp ef óskað er. — Ennfremur: Panel pappi ofnar.og eldavélar ódýrast.
Egg fást i verzlun Breiðablik. Alþbl. er blað allrar alþýðu. AlþbE. kostar 1 kr. á mánaðl.
J*ck London'. Æflntýri.
„Hvers vegna heimtar þú alla þessa hluti?" spurði
hún.
„Eg tók inn meðulin", svaraði Aroa. „Þú verður að
borga mér."
„Hér sér roaður dæmi upp á þakklæti þeirra", hugs-
aði hún. Svo var að sjá, sem Sheldon hefði haftáréttu
að standa. Aroa stóð grafkyr og beið. Langt í burtu
heyrðist blástur í hvalfisk. Ofurlítil alda gjálfraði við
ströndina. SkugginD af leðurblöku, sem leið hljóðlaust
og mjúklega um loftið, fór fram hjá þeim. Ofan af
landinu lagði dálitla kælu; það var landáttin.
„Farðu heim", sagði hún og ætlaði að snúa sér við,
til að fara inn um hliðið.
„Þú skalt borga mér", sagði hann.
„Aroa, þú ert fión. Eg borga þér ekki. Farðu."
En surtur hreyfðist ekki. Hún sá. að hann horfði því
nær fyrirlitlega á sig, um leið og hann endurtók:
„Eg tók inn meðul. Þú verður að borga mér. Þú
skalt borga mér strax."
Þá misti hún þolinmæðina og gaf honum svo hressi-
lega utan undir, að hann rauk um koll meðal félaga
sinna, en þeir fóru ekki. Annar gekk fram.
„Þú átt að borga mér", mælti hann.
Augu hans voru aumingjaleg og angurvær eins og
apaaugu; en þó honum sýnilega liði ekki sem bezt
undir tilliti hennar, herti hann sig þó upp og þykkar
rarirnar kipruðust þrjóskulega saman.
„Fyrir hvað?" spurði hún.
„Eg er Gogoomy", sagði hann- „Bawo var bróðir
minn."
Hún mundi það, að Bawo -var sá pilturinn sem dó.
„Jæja, hvers vegna?"
„Bawo tók inn jneðul, Bawo dó. Þú átt að borga
mér. Faðir minn er mikill höfðingi frá Port Adams.
Þú skalt borga."
Jóhanna hló.
„Gogoomy, þú ert eins heimskur og Aroa. Heyrðu
mig, heldur þú að nokkur borgi mér fyrir meðulin?"
Hún vildi ekki deila lengur yið hann, fór inn um
hliðið og lokaði því. En Gogoomy kallaði prunkinn á
eftir henni:
„Pabbi er mikill höfðingi. Þú slærð mig ekki. Eg
segi, að þú sért hrædd við það."
„Er eg hrædd?" sagði hún snjalt og skalf af reiði.
„Þú þorir ekki að berja höfuð mitt", sagði Gogoomy
hreykinn.
Hún sló til hans yfi? hliðið og hitti. Höggið var svo
mikið, að hann var því nær drottinn. Hann hljóp að
hliðinu eins og hann ætlaði að brjóta það, og allur
hópurinn réðist að girðingunni. Hugsanirnar þutu um
heila Jóhönnu. Skammbyssan hennar hékk á veggnum
í kofa hennar. Með einu kalli gat hún hvatt menn sína
til hjálpar. En hún kallaði ekki á hjálp; hún blístraði
bara á Satan og kallaði nafn hans. Hún vissi að hann
var lokaður inni í setustofunni, en svertingjarnir biðu
þess ekki að sjá, hvort hann kæmi. Þeir flýðu æpandi
út f myrkrið, og Gogoomy drattaðist ólundarlegur á
eftir, en hún fór inn í kofa sinn. Fyrst hló hún, en
loks fór hún að gráta yfir því, sem skeð hafði. Hún
hafði vakað heila nótt yfir piltinum sem dó, og nú kom
bróður hans og vjldi fá borgun fyrir lff hans.
„Ó, þessar vanþakklátu skepnur!" muldraði hún, með-
an hún hugsaði um, hvort hún ætti að segja Sheldon
firá Tiðburðfnum eða ekki!
XI. KAFLI.
„Á þann hátt var mjög auðvelt að koma því öllu f
!agn, sagði Sheldon. Hanu sat á svölunum og drakk
kaffi, rneðan verið var að koma hvalabátunum undir
þak, „Boucher var f fyrstu dálítið í vafa um hvort hann