Vísir - 15.06.1964, Blaðsíða 11

by*UnlUd K«ature Syndlcáte.^Inc.
VISIR . Mánudagur 15. júní 1964.
Hart var ekið, en klukkan var
að verða tíu, og Óskar var næst-
um að sleppa sér af óþolinmæði.
Loks var komið í Cujasgötu nr.
12.
Þeir Óskar og Baunastöngin
fóru inn og höfðu tal af húsverð
inum og spurðu hann hvort
Clement Leroux ætti þar heima.
— Þið hafið kannski fundið
handritið hans, sagði húsvörður,
sem sá Óskar halda á blaða-
bunka, sem í voru skrifuð blöð,
en Leroux hafði sagt húsverðin-
um, að hann hefði gleymt hand-
riti í leiguvagni, og einhver
kynni að skila því.
— Já, svaraði Óskar.
— Það mun gleðja herra
Leroux. — Flýtið ykkur upp
til hans. Hann býr á fjórðu hæð.
Þeir flýttu sér upp og Óskar
á undan enda var Baunastöng-
inni erfiðara um gang.
Óskar hringdi bjöllunni og
kom maður til dyra, sem hann
kannaðist vel við. Handritshöf-
undurinn var semsé enginn ann
ar en skrifari de Gevrey, en sem
leikritshöfundur hafði hann bætt
við skírnarnafn sitt ættar-
nafni móður sinnar.
— Herra Rigault sagði hann
undrandi. •
— Já, í eigin persónu, sagði
Óskar og gekk inn og Bauna-
stöngin á hælum hans. Og nú
þegar ég veit, að þér eruð höf
undur þessa íeikrits, fer margt
að verða skiljanlegra. Finnst yð
ur nú ekki fífldirfskulegt herra
leikritahöfundur, að nota yður
þannig leyndarmál réttvísinnar
Hvað munduð þér segja, ef ég
færi með þetta handrit til rann
sóknardómarans?
— Það getur ekki gagnað yð-
ur neitt, og ekki verið yður neitt
áhugamál, svaraði Clementine
— en ég játa, að ég hefi kannski
farið nokkuð kæruleysislega að
en gangi leikritið vel, ætla ég
að segja upp skrifarastöðunni.
— Ég held nú samt að de
Gevrey mundi ekki verða neitt
hrifinn, ef hann vissi um þetta
— og hann gæti hæglega bannað
sýningu á sjónleik um morð-
mál, sem er í rannsókn. En
annars skal ég halda mér sam-
an — en aðeins með einu skil-
yrði, að þér segið mér allt sem
þér vitið.
- Allt sem ég veit, endurtók
Clement.
— Já. vitanlega, þér verðið
að leggja spilin á borðið, maður
sæll. Ég hefi ekki lesið allt
handritið, aðeins glefsur á leið
inni hingað - og persónulist
ana. En ég hefi lesið nóg til þess
að sjá, að þarna er um ásakanir
að ræða í garð vissra manna.
Hvaða rök hafið þér fyrir ásök
unum yðar? Ef þér grunið ein-
! hvern, hver er ástæðan? Ef þér
j eruð á slóð einhvers verð ég að
fá að vita það. Og einkum: Hver
! er dr. Vitali?
! - Dr. Paroli - augnlæknir-
inn.
- Augnlæknirinn, endurtók
Óskar sem steini lostinn.
- Já, hann og enginn annar.
Gegn drengskaparorði yðar um
að segja ekkert um þetta við de
Gevrey fyrr en frumsýning hefir
farið fram skal ég segja yður
allt, sem ég veit, hvernig ég hefi
fyllt í eyðurnar, ályktað ...
l — Þér hafið drengskaparorð
mitt....
— Fyrirtak. Ég held, að ég
viti hver myrti Jacques Bernier
— Ef svo er hefðuð þér átt
að segja de Gevrey frá grun
yðar.
- Það hefði ég svo mjög
gjarnan viljað, en hann er mað-
ur hrokafullur, eigingjam og hé
gómagjarn. Hann ber ekki traust
til neins nema sjálfs sín, og
margoft hefir hann ýmist gefið
mér bendingu um að þegja eða
blákalt sagt mér að þegja, hafi
ég ætlað að segja eitthvað. Það
er vegna þess að hann leit niður
á mig, eins og ég væri skarn
við fætur hans, að ég fór svona
að. Ég var búin að láta traðka
á mér nógu lengi. Ég fór að
hugleiða allt, sem ég vissi, allt
sem ég las í skjölunum, sem
ég skrifaði, og um það, sem ég
heyrði, og fór að leggja saman
tvo og tvo. Og ég fullyrði, að
j hann hafi frá upphafi tekið mál
: ið skökkum tökum, gert hverja
j skyssuna á fætur annarri, hagað
j sér eins og bjálfi. Og hann var
\ steinblindur. Þess vegna hefi ég
fengið tækifæri til að ná mér
'niðri á honum. Og það skal ég
géra.
' - Þér vitið þá hver laun-
! morðinginn er?
— Ég held, að mér sé óhætt
að fullyrða hver hann er.
- Hvað heitir hann?
— Ef þéf hafið rýnt í seinasta
þáttinn ættuð þér ekki að þurfa
1 að spyrja.
— Ég hefi ekki lesið hann.
— Lesið seinasta atriðið, og
j þér munuð sjá, að grunur minn
I hefir við rök að styðjast. Mað-
urinn, sem ég ákæri næstum
með fullri vissu, fremur í síðasta
atriði leiksins þann glæp, sem
er lokaglæpurinn í glæpakeðju
hans. Ef yfirmaður minn rann
sóknardómarinn, hefði viljað
hlusta á mig, væri þessi maður
kominn í fangelsið og biði dóms
Óskar flýtti sér að renna aug
um yfir seinasta atriði sjón-
leiksins.
Allt í einu varð hann náfölur
og rak upp skelfingaróp.
— Nei, nei, þetta er óhugs-
andi ég get ekki trúað yður.
j Ef þér í raun og veru hafið á-
lyktað rétt, eruð sannfærður
! um það, hefðuð þér átt að
segja lögreglunni frá grun yðar
— annars væruð þér litlu betri
en sá, sem þér ákærið. En þetta
skal fljótt koma í ljós.
! v Óskar flýtti sér burt og dró
Baunastöngina með séiyW^Gíéíh
ent horíði .á eftir þeim 2f$ujftp,g
orðvana og allskelkaður orðinn.
Angelo Paroli hafði vakað
mestan hluta nætur með sívax-
1 andi kvíða. Hvað gat hafa tafið
Luigi? Hvers vegna kom hann
ekki?
Þegar klukkan var orðin fjög
■ ur að morgni fannst honum, að
■ hann væri að örmagnast af
j þreytu, og þar sem hann þá þótt
ist vita að Luigi myndi ekki
koma heim fór hann að hátta,
en hann gat ekki fest svefn
meo nokkru móti. Svo erfið var
honum andvakan að honum
fannst nóttin aldrei ætla að líða
en þegar morguninn var rúnn-
inn hringdi hann á þjón sinn og
bað hann grennslast eftir því
hvort Luigi væri í herbergi sínu
Þjónninn kom aftur eftir
nokkrar mínútur, og sagði, að
herra Luigi hefði ekki komið
heim um nóttina, því að ekki
' hafði verið sofið í rúminu. Til,
að vera alveg viss hefði hann
spurt húsvörðinn og fengið að
vita, að Luigi hefði ekki komið
heim.
— Gott og vel, sagði Paroli
læknir og lét'sem ekkert væri,
en hann var þó sleginn ótta.
Skyldi honum hafa heppnazt
þetta?“ hugsaði hann. „Hann
hefir kannski neyðzt til þess
að flýja eftir að hann hafði
gert það, og því skyldi það
ekki hafa heppnazt?"
I En hann gat ekki hrundið á
!burt óttanum.
, Hann fór að klæða sig, en
fór sér hægt. Svo gekk hann nið
ur í skrifstofu sína, svefnlaus og
óttasleginn, en ekki varð það þó
I séð á svip hans eða framkomu.
j Og nú beið hann þess, að tími
j væri kominn til þess að byrja
stofugang.
.V.'.V.V,
OÚN- OG
FIÐURHREINSUN
vatnsstíg 3. Sími 1874C
SÆNGUR
REST BEZT-koddar.
Endurnýjum gömlu
sængurnar, eigum
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.' ’ '
Sólvallagötu 72.
Sími 18615
Hárgreiðslus tof an
HATONI 6, slmi 15493.
’ Hárgreiðslustofan
' P 1 R O L A
| Grettisgötu 31, slmi 14787.
Fæst í næstu búð.
Tárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sfmi 19218.
Hárgreiðslustofa
AUSTfJRBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13 slmi 14656
Nuddstofa á sama stað
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Láugaveg 18 3 hæð Oyfta)
8TEINU og DÓDÖ
Simi 24616
Hárgreiðslustofan
Hverfisgðtu 37. (liorni Klappar-
stlgs og Hverfisgötu) Gjörið
svo vel og gangið inn Engar
sérstalca; pantanir úrgreiðslur
Hárgreiðslustofan PERMA.
Gaðsendi 21. sími 33968
Ðömu, hárgreiðsla við allra hæfi
T JARNARSTOFAN.
Tíarnargötu 10. Vonarstrætis-
'reein Sími 14662
Hárgreiðslustofan
Háaleitísbraut 20 Sími 12614
Ég býð þig velkominn Tarzan,
hrópar höfðinginn þegar flugvél-
in er lent, en stígðu ekki fæti
þínum á Batusaland. Ég get ekki
lengur stjórnað hatri sonar míns
til allra manna sem ekki eru Bat
usar Síðan við sáumst síðast hef
ur margt breytzt, segir Wawa
Batusi hermenhirnir eru nú íllir
og ókurteisir. Vib verðum þvl að
tala svona saman. Þú úr vélinni
og ég úr þessum • krypplingastól.
Mér er það mikill heiður Wawa
að þú sl'ulir I veikindum þlnum
koma og tala við mig, segir Tarz
an. í því kemur Joe aftan að hon-
um og hvíslar: — Mér var að
detta dálítið í hug, Tarzan. Hlust
aðu nú á.
Herrsssokkar
crepe-nylon « 29.00
Miklatorgl
/WELCOllE TO,TAK.ZAN! BOT...
STEP NOTOW BATUSI LANP! I
HAVE GHEAT SORROtV IN IAY
LA9T PAYS! NO LOWSER CAN I
CONTR.OL MYSON'S HATR.ER..OF
*LEN W! OARE'NOT BATUSIS!
PlLL
ElUOT
JOrtú
CíiARfD
7-6
6SJI
I'M H0N0REP, SREAT CHIEF
WAWA, THAT YOU COA\E
FORTH, INYOUP. ILLNESS,
rSINCE WE FIRST KNEW EACH
OTHER,YOUNG BATUSIS
HAVE BECOME MEAN MEN-
, HAVE N0 HOSPITALITY FOK.
othermen! wemusttauc.
HERE
V.
FROAL
VOUR
5KY
MACHINE', I EKOh\
3 INVALIP'S CHAIE.!
ess t! tarzan1.1
AT LAST I HAVE
A SAAART I7EA-
FOR OUTWITTING
WAWA’S SON1. LET
Ar WHISFER IT
IN VOL'P, EAR!