Alþýðublaðið - 14.05.1921, Blaðsíða 2

3
ALÞYÐUBLAÐIÐ
i
Aígreid^la
Jelaðsias er í Aíþýðuhúaine við
'afóifsstræti og Hverfisgöta.
Slmi 988.
AagiýRÍngum aé sidlað þaagað
fða í Guteóbérg í siðasta iagi bl.
39 árðegis, þaan ðag, sem þser
•>iga að koma í blaðið.
Askriftargjald eim kr« á
mánnði.
Auglýsingaverð kr. 2,50 'cm.
sfadálkuð.
Utsölumenn beðair að gera skil
4ði afgreiðslunnar, að minsta bosti
átsQórðungslega.
Kaupfélag 'Reykvíkiriga
heldur aukafund í Báruhúð annan hvítasunnudag
kl. 5 e. m.
Fundarefni: Samvinna kaupfélaganna i Reykjavík.
Félagsmenn meeti stundvísle ga.
Stjórnin.
Kaupfélag "Reykjavíkur
heldur aukafund á annan i hvítasunnu kl. S1/* e. h
:: :: í Bárunni niðri. :: ::
Félagsstjórnin,
vidausar staðhæfingar, svo kærðu
fengu tækifæri til að verja sig
■eig skýra um leið stefnu sína,
Áfeeyrendurnir, sem hrúguðust
saman, hlustuðu roeð athygli, og
blöðin fluttu Iangar írásagnir og
útdrætti.
Sækjandi hafði eagar sannanir
í. gerðam hinna kærðu og varð
þvf að grípa tii þess, að iesa
kaffla víðsvegar úr ritum þeirra.
Þar með var málið komið inn á
/
þá feraut, að það saerti prent-
tVelsið og ritfrelsið. Sækjandi
varð að játa, að ekki væri um
»;;amsæri“ að ræða. .En að eggja
til kommunisma er samsæri,“
hrópaði hann. Verjendurair stefndu
tit ýmsum verklýðsfcringjum, sem
v'itnum. Þeir iýstu yfir þvf, að
þdr væru solidariskir við hina
ákærðu og kröfðust þess að vera
teknír fastir. Margir þeirra héldu
áfj.díamikkr og sajaiíar ræður.
Lika báru þeir Barbtme, Anaiole
Ptance og Romain Rolland, fræg-
asíu rithöfundar Frakka, sakborn-
icgunum vitni. í hjartnæmum
fyririestri hylti Batbusse þá, sem
.srftalra hinna miklu andans-
esasma Frakka." Þeir Anatole
France og Rollaad æsættu ekki,
bsí sendu bréf, Fnnce skoraði á
lióminn að sýkna .þessa menn,
með svo göfugt hugarfar, svo
i.terka skapgerð og aigerða óeigin-
gtrai, sem ekki vseru kserðir fyrir
%nnað en skoðanir síaar.* RoIIand
-.-krifaði meðal annars um Monatte,
eíaa af hinum kærðu; „Mér fisst
það hreinasta haeijdi a3 sjá þenn-
an mikls. landa vúm i ákærenda-
bekk. — Vilji meaa komast kjá
byltingum, er að eins um eitt að
gera: að hætta öllu órétílæti.
Aliar stjórnir hafa slíkt í hendi
sér. En þær að'hafast ekkert.
Þeim finst léttara að auka órétt-
lætið."
Líka mættu í réttinum foringjar
jafnaðarmannaflokksins, sem er í
3. alþjóðasambandi verkamanna,
og kröfðust þess að vera líka
handteknir, Héldu þeir langar og
snjallar ræður og gerðu grein
íyrir grundvelli kommunismans,
sögu 3. alþjóðasambandsins og
stefnu þess, og fluttu kveðju til
Sovjet-Rússlands. Má nærri geta,
hve mikil áhrif þetta hefir haft,
þar sem hvert einasta sæti var
upptekið í dómsalnum, enda end-
aði réttarhaldið með þvf, að dóm-
urinn sýknaði hina kærðu alger-
lega af öllum áburði kæranda.
Þegar þess er gætt, hve œjög
franskir démstólar eru undirorpnir
stjórnmálaáhrifum, sést fljótt, hve
geysimikla þýðingu þessi úrskurð-
ur getur haft á framgang jaínað-
arstefnunnar í Frakklandi, og ekki
sízt -þá_róttækari.
---”7r
Spákona.
Fyrir skömmu hélt kona eia að
nafni Marguerite Wolf fyrirlestur,
og skýrði frá ýmsu því, sem hún
áleit að ske mundi i framtfðinni.
25. desember 1921 mun K.rist-
ur íæðast í 2. sinn, að þessu
sinni raeðal gyðingafjölskyldu í
Montmorency. Átta ára gamali
mun hann vera frægur orðinn og
um tvítugt mun hann setjast að í
P&rís sem uppfundningamaður
véla, til þess að »gæða frumefnin
anda.“ Ungfrú Wolf héit þvf Ifka
fram að hún með krafti sínum
— sem húffl hefir aflað sér með
mikilli íhugun og jurtaáti — hefði
bjargað Póllandi frá glötun, °%
iíka hélt hún því fram að franski *
herforingmn Weygand væri Lefé
bal marskálkur endurfæddur. Hún
sagði Ifka, að þó hún, efíir skfrn-
arvottorðinu, væri aðeins 37 ára
gömul, væri hún samt búin að
lifa ekki skemri tíma en 800,000
ár.
Hún er af efnafólki komin og
hefir síðari árin prédikað sfna
eigin trú, en lifir annars kyrlátu *
Iífi á stjörnum, sem Jörðin er eins
og sandkorn f samanburði við.
Nýlega opinberaðist Kristur henni
og skipaði: Stattu upp! Eítir það
lifði ungfrú Wolf aftur upp þann
tíma er hún raunverulega var
fimm ára, og hún sá líða
fyrir hugskot sitt allar fyrri til-
verur sfnar. Og þá sá hún margt
merkilegt Einkum lýsir húa þvf,
er hún kom á gimsteinaplánetuna,
þar sem hún skoðaði hinar dá-
samlegustu kirkjur. En hún sá
Iíka Marz og Venus. Þegar hún
talaði um ferðir síaar um stjörnur
sem stjörnufræðingar þekkja ekki,
sagði hún, að guð hefði sagt sér
hvað þær hétu. — AHsstaðjar á
plánetunum sá hún hin dásatrileg-
ustu furðuvérk byggingarlistarinn
ar. Fyrirlestur spákonunnar end-