Vísir - 27.03.1965, Blaðsíða 9

V í S I R . Laugardagur 27. marz 1965.
9
varð upphaf ÁSTARÆVSNTÝRIS
Ég veit annars ekki hvort henni
hafði af tilviljun verið boðið í
veizlu, sem Kennedy yrði í eða
hvort hún yrði hans dama i
veizlunni. En eftir nokkurn
tíma vissu allir á skrifstofunni,
að Kennedy hringdi oftsinnis til
hennar og bað um stefnumót
með henni. Þetta var spennandi
og þegar Kennedy hringdi
héldu allir niðri í sér andanum
og andvörpuðu síðan léttara,
þegar hún svaraði í símann: —
Jæja, við segjum þá á laugar-
daginn.
Svo fór Kennedy til Englands
til þess að vera viðstaddur
krýningu Elisabetar drottning-
ar. Þegar hann kom aftur úr
þeirri för beið hann ekki boð-
anna, fór út með Jacqueline og
þvínæst opinberuðu þau trú-
lofun sína. Ég gleymi því aldrei
þegar hún kom svo til að segja
upp starfi sinu og kveðja okk-
ur. Við vorum þar allir í kring-
um hana og létum , ljósi, hvað
okkur ' ætti leiðinlegt að missa
hana. Hún hrópaði: „Verið þið
glaðir og kátir strákar. Ég kom
hér með svolítið til að hressa
ykkur með, stóra flösku fulla
af fínasta viskí til að skála við
ykkur“, og um leið lyfti hún
upp stórum pakka. „Við skulum
samt ekki drekka það strax,
því að ég veit, að Kennedy væri
ekkert hrifinn af því að fara að
drekka viskf fyrr en klukkan
hálf sex að kvöldi. Svo við héld
um áfram að vinna og komum
svo allir saman klukkan hálf
sex. Þá tók hún upp flöskuna
og sagði: — Þá skulum við
drekka. Við sóttum glös, en
þegar hún fór að hella kom í
Ijós að flaskan var full af mjólk.
Þetta þótti heldur kaldranalegt
gaman, en við kvöddum hana
og skáluðum í mjólk, og hörm-
uðum brottför hennar.
— Jjegar orðrómurinn byrjaði
að berast út um að Jac-
queline væri farin að vera með
John Kennedy, segir Waldrop
ritstjóri, bað ég hana um að
koma inn á skrifstofu til mín og
tala við mig. — Ég sagði henni,
að ég hefði heyrt þessar sögur
og spurði hana hvort nokkuð
væri hæft í þeim. Ég ráðlagði
henni að fara varlega, benti
henni á að Kennedy væri að
minnsta kosti ellefu árum eldri
en hún. Auk þess ætti h.'.n að
athuga að segja mætti að allar
ógiftar konur í Washington
hefðu augastað á Kennedy. Ég
spurði hana, hvort hún væri
blind að sjá þetta ekki. Svo
sagði ég að henni væri ráðleg-
ast að hætta sér ekki of langt
á þessari braut, því að þetta
væri vonlaust. Hún myndi að-
eins hafa hneisu af því. Ég
gleymi aldrei svipnum á Jac-
queline, þegar hún horfði á mig
og svaraði þessum umvöndun-
um. Ég hugsa að henni hafi
fundizt ég fáránlegur og bjána-
legur, þegar ég var að gefa
henni þessi föðurlegu ráð og
hún svara — En hvers vegna
eruð þér að blanda yður í einka
mál mín? Hvað koma þau yður
við? |
Ég svaraði að ég vildi segja
henni þetta vegna þess að ég
væri að vissu leyti ábyrgur fyi
ir því sem hún gerði og sann-
leikurinn var sá, að ég hafði
gripið til þessa ráðs vegna þess.
Þessi mynd var tekin af þeim Kennedy og Jacqueline nýtrúlofuðum i júní 1953. Myndin var tekin við sumarhús Kennedy-fjölskyldunnar
í Hyannis Port, en þar voru þau saman yfir helgi og þar fékk Jacqueline tækifæri til að kynnast hinni stóru Kennedy fjölskyldu.
að ég vissi að Kennedy var mik
ið kvennagull og ég ímyndaði
mér, að Jacqueline væri blind
eins og allar hinar. Eftirá sá ég
að hessi föðurlega afskiptasemi
mfn var fáránleg. En ég gat
heldur- ekki vitað, að þau höfðu
þegar bundizt heitorði.
JJinn 21. júní 1953 birti Times
Herald tilkynningu um trú-
lofun þeirra Jacqueline Bouvier
og John Kennedys öldungadeild
arþingmanns. Eins og venjulega
var rætt nokkuð um kynni
'ieirra og trúlofun og sagt að
ástir þeirra hefðu verið eins og
rómantískt ævintýri. En í raun-
inni höfðu kynni þeirra ekki
hafizt með neinum rómantísk-
um hætti og eins og oft gerist,
hafði þriðji maður, sameiginleg
ur vinur þeirra, átt sinn þátt í
að koma þeim saman. Hann heit
ir Charles Bartlett og er blaða-
maður að atvinnu. Það var
hann s:m fékk fyrstur þá hug-
inynd, að úr þeim gætu orðið
góð hjón.
\
B
artlett hafði kynnzt John
Kennedy upn úr srriðslokum
þegar fjölskyldur þeirra dvöld-
ust að vetrarlagi í tveimur ná-
lægum garðhúsum á Florida.
Þar kynntust þeir persónulega
og bráðlega lágu leiðir beggja
til Washington. Bartlett flutt-
ist þangað sem blaðamaður,
Kennedy sem stjórnmálamaður.
í Washington bundust þeir sterk
ari vináttuböndum. Kennedy
var fyrst þingmaður í fulltrúa-
deildinni og síðan öldungadeild
arþingmaður. Bartlett varð að-
alfréttaritari blaðsins Chattano-
oga Times I höfuðborginni. En
það sýnir nokkuð vináttubönd-
in milli þessara tveggja manna,
að John Kennedy var síðar skírn
arvottur sonar Bartletts og Bart-
lett skírnarvottur John-John,
sonar þeirra Jacqueline og John
Kennedy.
í næsu grein verður sagt frá
þvi, hvemig Charles Bartlett
átti sinn þátt í því að Kennedy
og Jacqueline urðu hjón.