Vísir - 27.03.1965, Blaðsíða 15

V í SIR . Laugardagur 27. marz 1965.
75
M|
CECIL ST. LAURENT:
SONUR
C V KARÓ-
LÍNU
- Ég kann vel við mig. í
landamærahéruðunum, sagði
Collins. Hér erum við í rauninni
hvorki í Frakklandi eða á Spáni
— og þó í báðum löndunum.
Þetta seru ber fyrir sjónir er
ekkert sérkennandi spánskt eða
franskt.
Þau gengu eftir stíg í áttina
frá rjóðrinu.
- Listaverk skapast lika á
eins konar landamæraslóðum,
hélt Collins áfram. Allt samein-
ast með dularfullum hætti: Yrk-
isefnið, innblásturinn, skapferl-
ið. Finnst yður ekki einhver ó-
raunveruleikans blær yfir öllu
hér, þorpinu, gistikránni, fólk-
inu? Og að við séum horfin af
þeim brautum, sem við vana-
lega göngum? Þér gætuð svarað
og sagt, að það væri ósköp eðli-
legt, að við værum hér nú og
saman, því að við erum bæði
á leiðinni til Sar Sebastian og
til þess þurfum við að komast
yfir landamærin. En ég hygg,
að þér — eins og ég — hafi orð-
ið fyrir hughrifum, er við stönd-
um, ef svo mætti segja, með
annan fótinn á spánskri grund
og hinn á franskri. Og nóttin er
of björt — og samtímis ríkir
hvorki styrjöld eða friður — þér
brosið, þér haldið áfram að
brosa, og þó var vasaklúturinn
yðar áðan gegnvotur af hárum.
Við erum bæði börn, sem höf-
um villzt, en fundizt aftur.
Karólínu fannst allt, sem Coll-
ins sagði, eins og hvert annað
mas, og líklega yrði hann undr-
andi, ef hann vissi, að það fór
inn um annað eyra hennar en
út um hitt. Rödd hans hljómaði
í eyrum hennar, en hún hlustaði
ekki eftir orðunum, en hún naut
þess að ganga við hlið hans, og
henni var nokkur fróun í
að hann leiddi hana, og allt var
samræmislegt og indælt, en það
var fjarri henni að fára að
dreyma um landamæraslóðir,
sem eitthvert ævintýraland,
komast í það hugarástand, að
allt væri eins og fyrir utan tíma
og rúm. O'g henni fannst kvöld-
skinið ekkert töfrandi venju
fremur en hún fann ágætan
angan af lavender-vatninu, sem
Collins notaði. Það var sömu
tegundar og það, sem hann hafði
notað í London 1794, og það
vakti minningar í huga hennar
frá þeim tíma, er hún var í Lon-
don.
Hún minntist einkum kvölds-
ins, er þau hittust í hinzta sinn,
áður en hún fór til Quiberon.r
Hún sá allt fyrir hugskotssjón-
um sínum sem þá gerðist. Hann
hafði bjargað henni frá illum
örlögum - bjargað lífshamingju
hennar, er hún stóð uppi slypp
og snauð og hjálparvana. „Hann
elskaði mig“, hugsaði hún, „og
ég fór frá honum, þótt ég vissi,
að hann mundi sakna mín og
verða óhamingjusamur. Hann
bað mig aldrei neins. Ég var
reiðubúin að veita honum alla
blíðu mína. Líklega var það af
þakklátssemi — að hálfu leyti,
en einnig vegna þess að ég var
mér þess meðvitandi, að hann
dáðist að mér. Hann tók mig í
faðm sér — og ég fann, að ég
var reiðubúin, en þá hratt hann
mér frá sér. En hann ályktaði
skakkt, er hann hélt, að það
væri vegna meðaumkunar, að ég
var reiðubúin að gefa honum
allt. En hvað um það. Hann
reyndist mér hinn fullkomni,
sanni vinur, tillitssamur og góð-
ur. Hann tók að sér litla dreng-
inn minn, er ég fór. Hann bjarg-
aði Gaston og Juan“.
Tunglið var komið upp.
Karólína komst að þeirri nið-
urstöðu, að hún væri hræsnari.
„Hann bjargaði okkur öllum“,
hugsaði hún, „en ég ætti að játa
fyrir sjálfri mér, að hann féll
mér vel í geð. Hann girntist
mig og ég hann_ Þess vegna var
ég reiðubúin. Þakklæti borið
uppi af tilhneigingu til afsökun-
ar er einskis virði. Æ, við ættum
að snúa við. Og svo er bezt, að
ég húki í herbergi mínu og læsi
að mér“.
- Hef ég sagt _.ahvað, sem
yður mislíkaði? spurði Collins,
þegar hún allt í einu og óvænt
sneri sér við, og stefndi í átt-
ina til gistikrárinnar.
- Nei, því það? Mér finnst
vera orðið svalt og mig er far-
ið að syfja Það hefur þó ekki
vakað fyrir yður, Collins, að við
héldum áfram að ganga í alla
nótt?
— Ég hélt, að ...
Hann lauk ekki við setning-
una. Kárólína gat sér til, áð
hann hefði ætlað að játa hve
hann girntist hana. Henni fannst
liggja mikið við, að komást sem
fyrst heim. Á morgun mundi
hún hitta manninn sinn í San
Se.bastian. Hann mátti ekki láta
neinn verða til þess að spilla
öllu fyrir henni, því að vissu-
lega þráði hún hann. Það leið
eins og andvarp frá brjósti henn
ar, er hún hugsaði til þess hve
alsæl þau myndu verða fyrstu
samverustundirnar. Hún mundi
alveg gleyma fangelsisvistinni.
54

En henni var Ijóst, að eftir 2-3
daga mundi hann ekki geta stillt
sig um að koma fram við hana
eins og hann ávallt hafði gért.
Grímuklæddar ásakanir hans
kallaði hún jafnan í huga sér
„títuprjónsstungur“, en svo náði
afbrýðisemin sterkari tökum
á honum á stundum, spurði og
spurði, til þess að komast að
raun um hvort eitthvað, sem
hann gerði sér í hugarlund, væri
satt, eða hann bar fram þungar
ásakanir og var þá ofsalega reið
ur. Gaston var vissulega hug-
myndaríkur, þegar hann var að
geta sér til, að einn eða ann-
ar hefði notið ástar hennar. Hún
yrði ekki neitt hissa á því, þótt
hann héldi því fram í einhverju
afbrýðisemiskastinu, að hún
hefði tælt fangavörðinn til þess
að geta sloppið út. Vissulega
hafði hún ekki ávallt verið
manni sínum trú, en hann var
ekki hætis hóti betri sjálfur ...
- Hlustið nú á mig, Karólína,
sagði Collins, ég er að sligast
undir þessu. Ég hef legið and-
vaka nótt eftir nótt og hugsað
um hve heimskur ég var, er ég
hrátt yður frá mér seinasta
kvöldið í London. Nú er ég
réiðubúinn að gerast ölmusuþegi
- • ég mundi ekki aðeins þiggja
hana, ef hún stæði til boða, ég
mundi.... ég-'-yf oft sagt \4Ntr
hve laikið ég 4 ý®ur að þakka,
hugsaníniar um yður,
törrandi fegurð yðar hafa aukið
sköpunarmátt minn á sviði list-
arinnar, en nú er það ekki nóg
lengur, Karólína, ég bið yður ...
Þau voru næstum komin að
gistikránni. Or skógarrjóðrinu
barst enn ómur af söng og gítar-
spili.
Collins huldi sem snöggvast
andlitið í höndum sér og hvísl-
aði:
— Ég fer ekki fram á, að þér
gleymið manninum, sem þér
elskið, æ, þetta er svo erfitt.
Ég óttast, að þér lítið svo á,
að ég sé að fara fram á laun
fyrir það, sem ég hef gert fyrir
ykkur, en ég vildi heldur, að ég
héfði aldrei gert yður neinn
greiða en að þér hélduð það.
Lítið á mig sem vin, sem hefur
ekki rétt til néins, en samt biður
yður...
Hann þagnaði. Hún hafði enn
engu svarað.
Hann var þögull, er gestgjaf-
inn opnaði fyrir þeim. í forstof-
unni rétti þernan þeim ljósa-
stjaka, hvoru þeirra um sig. Þau
gengu upp stigann, en er upp
var komið lagði föla birtu inn
á ganginn, sem þar var. Her-
bergi þeirra voru samhliða. Coll-
ins nam staðar fyrir utan her-
bergisdyr sínar, þreifaði eftir
snerlinum. Enn barst að eyrum
þeirra veikur gítarhljómur úr
fjarska, því að gluggi á gangin-
um var opinn.
Collins snerist á hæli allt í
einu, er hann hafði opnað dym-
ar, og hneigði sig dálítið fyrir
Karólínu, og steig inn í herberg-
ið, en er hann ætlaði að loka
dyrunum, lagði Karólína hönd
sína á handarbak hans.
- Collins, þér sem ávallt er-
uð kurteisin sjálf, nú gangið þér
inn á undan mér, í stað þess að
láta mig fara inn á undan yður.
Karlmenn hafa kannski einhver
forréttindi í þessum efnum hér
á landamærunum.
Nú var Collins á svipinn eins
og hann langaði mest af öllu til
þess að leggja á flótta frá henni.
Hún virti hann fyrir sér og í
hinni daufu birtu, sem þama
var, sá hún, að augu hans voru
hálflukt, og hann '/ar á svipinn
eins og hann væri að reyna að
komast til botns í einhverju,
sem hann gat ekki skilið, en
vildi skilja.
Allt í einu lagði hann stjak-
ann á boróið og lokaði dyrun-
um, þegar Karólína var komin
inn. Hann vafði hana örmum
.. .TWO CHIEFS A.RE ARGUINS, OVER. OUK.
RW7IO, ASOUT SWAPPIUS TUPELO WOMEN
FOR m UVESTOCK.. THAT'S ALLTHAfS
'MPFEme'mul youfí anser is ;—'
premature! r
r IPR0MISE7IV m<í SUKE SUCH
atribalswap pleasep
TUPELO WOMEN! NOW-POAS
I- Og I
STEINU og DÓDÓ
Laugavegi 18 3. hæð (lyfta)
Simi 24616
Hárgreiðslustofan PERMA
Garðsenda 21, simi 33968.
Hárgreiðslustofa Ólafar
Björnsdóttur
HÁTÚNI 6, simi 15493.
Hárgreiðslustofan
PIROL
Grettisgötu 31, simi 14787
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðslustofa
AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugavegi 13, sfmi 14656
Nuddstofa á sama stað.________
' Dömuhárgreiðsla við allra hæfi
I TJARNARSTOFAN
iTjamargötu 11, Vonarstrætis-
l megin simi 14662.

I Hárgreiðslustofan
i Ásgarði 22, simi 35310.
HÁRGREIÐSLU
STOFAN
ÁSTHILDUR KÆRNESTED
GUÐLEIF SVEINSDÓTTIR
SIMI 12614
HÁALEITISBRAUT 20
VENUS
Grundarstig 2A
Sími 21777
Hárgreiðslustofan
Sólvallagötu 2
Sími 18615
Fyrirgefðu Naomi að ég skyldi Ég bið þig afsökunar Tarzan á
æpa svona að þér. Ég vil ekki reið'i minni. Ég ætti ekki að
að þú talir við Tupelokonurnar. blanda mér í það sem þú gerir,
Við erum f vandasamri aðstöðu.
Tarzan, Dunn höfuðsmaður ósk-
ar eftir að tala við þig í gegn-
um talstöðina. Tula og Mumu eru
sammála. fupeloinerin ætla að
skipta á konum fyrir Kikinaut-
pen'ing og svín.
Endumýjum gömlu sængurn-
ar, eigum dún- og fiöurheld
ver, æðardúns- og gæsadúns-
sængur og kodda af ýmsum
stærðum - PÓSTSENDUM.
Rest bezt koddar
Dún- og t'iður-
hreinsun,
Vatnsstíg T Sími 18740
(örfá skreí trá Laugavegi)