Vísir - 03.06.1965, Side 2

Grænlendingar fljúga í
þyrlum inn í nútímann
í fyrradag hóf nútím-
inn innreið sína í græn-
lenzkum samgöngumál-
um. Þá byrjuðu hinar
föstu áætlunarferðir
Grönlandsfly með risa-
stórum þyrilvængjum af
gerðinni Sikorsky S-61.
Félagið hefur nýlega tek
ið við fyrstu þyrlunum
af þessari gerð og sú
þriðja er væntanleg með
haustinu. Þær eru af
sömu tegund og þyrlan
sem kom við á Reykja-
víkurflugveili um dag-
inn á leið til Evrópu,
þær eru knúnar áfram
með túrbínuhreyflum og
geta tekið 24 farþega og
áhöfnin er 4 manns. Þær
eru mjög dýrar, kostar
hver þeirra 7 milljón
danskar kr. eða hátt í
50 milljón íslenzkar kr.
Eina ráðið.
Það er eðlilegt, að reynt sé
að leysa samgöngumál Græn-
lands með þessum hætti. Land-
ið er mjög örðugt fyrir sam-
göngur. Það má teljast ókleift
ur lækkað á þeim vegna fjölda
framleiðslu sem hafin hefur ver
ið á þeim í Bandaríkjunum m.a.
í sambandi við styrjöldina í
Indó-Kína.
Tilraun
í heimskautsbyggð.
En samt viðurkenna menn að
þetta er aðeins tilraun, sem
menn vita ekki hvern’ig fer. Þyr
ilvængjur hafa að visu verið
notaðar talsvert í Grænlandi á
vegum bandaríska liðsins sem
þar dvelst, en aldrei fyrr reynt
þar að halda uppi með þeim
föstum áætlunarferðum. Og það
gæt'i virzt vanhugsað að reyna
þetta í þeirri heimskautaveð-
ráttu sem ríkir £ Grænlandi. Að
vísu eru þar oftast stillur og
góðviðri, en hann kann líka að
hvessa og gera byl, svo að um
munar.
Áætlunarferðirnar hófust nú
um mánaðamótin. Aðalbæki-
stöðin er í flugstöðinni í Syðra
Straumfirði og þaðan liggur á-
ætlunarleiðin til Godthaab, Syk
urtoppsins, Holsteinborg, Egedes
minde og Julianehaab, síðar
verður leiðunum fjölgað og þá
m.a. flogið norður til Diska og
til Thule. Þyrlurnar munu auk
venjulegs farþegaflutnings taka
að sér margháttuð flutninga-
störf fyrir bandaríska herinn.
19 lendingarstaðir.
Nokkru áður en áætlunarferð
irnar hófust, var fiogið á einni
þyrlunni. í einskonar könnunar
flug alla leið frá Hvarfi og
Framh. á 4. síðu
Norðmenn hætta við sumartímann
Þyrlurnar tvær af Sikorsky-gerð^ sem Grönlandsfly hefur fengið.
að framkvæma nokkra vega-
gerð að ráði á Grænlandi
vegna þess hve firðirnir þar
eru langir og stórir, sumir
þé'irra nærri elns lángir og allt
ísland frá austri til vesturs.
Auk þess eru vegalengdir í
Grænlandi mjög miklar, landið
er svo stórt, að jafnvel sigling-
ar taka langan tíma, skipin
þurfa og að jafnað'i að sigla
nokkuð inn á firðina til að kom
ast að byggðinni. Og oft eru
firðirnir ísi lagðir. Svo kemur
aftur hitt að byggðin er mjög
dreifð, í litlum þorpum viðs-
vegar I fjörðum og nesjum og .
of kostnaðarsamt yrði að gera
flugvelli hjá öllum þessum litlu
plássum. Nokkrir góðir flug-
veilir eru þó í landinu upp-
ihaflega reistir við herbtekistöðv
ar- pg, þar er. einn.'ialþjóðlegur
flugvöllur. En þeir flugvellir
koma innanlandsflutningunum
ekki að fullum notum.
Þess vegna hefur verið farin
þessi leið, að reyna þyrilvængj
ur sem spara flugvallagerð og
geta setzt hvar sem er. Þyrlu-
smíði er nú líka svo langt kom-
ið, að tækin eru orðin allfull-
komin. Framleiðsluverðið hef-
Sýning á kjöti i 7. gæðaflokki
Næstu daga verður efnt til
hinnar árlegu sýningar á kjöti
í 1. gæðaflokki, sem að und-
anförnu hefur verið einn merk-
asti atburður i sambandi við
ísl. framleiðslu, enda um að ræða
þær afurðir okkar, sem mest
er nú sótzt eftir á erlendum
markaði. Er og almennt viður-
kennt að þeir framleiðendur,
sem að þeim afurðum standa,
hafi vandað mun meir til þeirra
eftir að slíkar sýningar urðu árl.
heldur en áður en þær hófust,
enda eru þær nú fyllilega á
heimsmælikvarða. Má af þessu
læra hve langt við gætum kom
izt á öðrum sviðum framleiðslu,
ef tekið yrði þar upp svipað
skipulag. Ber því sannarlega
að þakka öllum þeim, sem átt
hafa þama frumkvæðið og tek
ið forystuna og unnið að því
að auka álit íslenzkrar kjöt-
framleiðslu erlendis og koma
henni í hátt verð.
Eins og að líkindum lætur,
bíður allur almenningur þess með
talsverðri eftirvæntingu að hin
þar til kjöma dómnefnd geri
úrskurð sinn heyrum kunnan,
— hvaða framleiðendur teljist
í þetta skiptið fremstir í röð,
og þá sér I lagi hvaðan verði
hi8 svonefnda drottningarkjöt,
sem nú er í sérstökum verð-
flokki á heimsmarkaðinum. Svo
er fyrir að þakka markvísri
vöruvöndum hér heima annars
vegar og skipulagðri auglýsinga
starfsemi erlendis hins vegar,
fyrir framsýni og dugnað for-
ráðamanna á þessu sviði. Er
drottningarkjötið fslenzka nú
almennt viðurkennt fyrsta
flokks gæðavara af erlendu
neytendum, þeir sem dómbær-
astir eru og um leið vandfýsn-
astir á þær afurðir og hefur
það kjöt að öllum likindum
vakið meiri athygli á landi okk
ar og þjóð, sögu og menningu,
heldur en nokkuð annað — að
fornsögum okkar ekki undan-
teknum og Surtsey ekki heldur.
„Icelandic Fish Fillets" kannast
fáir við og sízt þeir vand-
fýsnustu, Icelandic Quin Beef„
— þá sleikja þeir út um, sem
sitja við háborð, og segja
namma-namm.
Vafalaust eru einhverjir enn
svo skammsýnir hér heima, að
þeir telji að við eigum að sitja
að okkar bezta kjöti sjálfir. En
það er úrelt sjónarmið — það
er eins á þessu sviði og öðru,
greiðslujöfnuðurinn við útlönd
verður að ráða ...
Fyrir nokkru samþykkti norska
Stórþingið að leggja niður þar
í landi sumartíma. Verður sum-
arið í ár það síðasta sem sumar
tími gild’ir á. Miklar umræður
urðu í þinginu um þetta og
skoðanir skiptar, hins vegar
sýndi atkvæðagreiðsla um frum
varpið, að meirihlutinn var mót
fallinn þvi að vera að breyta
klukkunni. Bezt væri að hafa
sama tímann allt árið.
Sumartími hefir verið lög-
leiddur í Noregi um langan ald-
ur. Þar e’ins og annars staðar á
Skopmynd úr norsku blaði, sem á að sýna, hverjir höfðu mestan
áhuga á sumartímanum. Áhorfendur á þingpalli fylgjast með.
norðlægum breiddargráðum færa klukkuna til. Að þessu
hafa menn talið að sólskinið sinni eins og oft áður voru það
yrði betur nýtt mannfólki og fulltrúar bændanna sem börð-
skepnum til gagns með því að Framh. á bls. 4
Kári skrifar:
TTm daginn munaði minnstu
að táningur keyrði mig nið
ur. Þetta var strákúr, trúlega
nýbúinn að fá bflpróf og alveg
geysilega „töff“. Ók „Weapon-
bíl“ með uppbrettar ermar og
sólbrillur.
Ég gekk á réttum kanti f
einu úthverfana, þegar ég
heyrði ógurlegan vélarhávaða.
Ég sneri mér Við og sá hvar
þessi „Weapon-bíll“ var’ að
aka fram úr öðrum og stefndi
beint á mig. Það var rétt með
naumindum og mér tókst að
víkja mér undan. Því miður
fauk svo í mig við þetta, að
í stað þess að virða fyrir mér
skrásetninganúmer bifreiðar-
innar, þá greip ég upp grjót-
hnullung og þeytti á eftir bif-
reiðinni, en hitti þvf miður
ekki.
Þroskapróf
\7"ið þetta atvik fór ég að
T hugsa um það hvort ekki
væri tímabært að láta fólk taka
þroskapróf um leið og það tek
ur bflpróf. Ég get ekki hugsað
mér neinn ömurlegrj dauðdaga,
en að láta svona strákgemlinga
aka yfir sig og held ég að engu
máli mundi skipta fyrir mig
þótt þeim sama „tuffa" þætti
voðalega leiðinlegt að hafa
drepið mig. — Mér væri það
lítil huggun.
„Svaka skæs maður“.
það er staðreynd að fólk hef
ur mjög misjafnlega mikla
ábyrgðartilfinnir.^u á sama
aldri, þannig að þó að ef til ví’.I
meiri hluti unglinga, 17 ára
gömlum, sé treystandi fyrir bif-
reið, þá eiga mjög marg’ir „full
hugar“ langt f land með að fá
fullt vit í kollinn. Þessir þiltar
halda að þeir séu heimsins
mestu kappaksturshetjur og að
jafnvel .þó þéir aki hratt, þá
skipti það i sjálfu sér engu
máli, því þeir séu svo öryggir.
„Svaka skæs maður.“