Vísir - 12.06.1965, Blaðsíða 7

7
/1S IR . Laugardagur 12. júní 1965.

Fyrir þrem dögum var sláttur hafinn á Blika-
stöðum og þrem öðrum nærliggjandi bæjum
í Mosfellssveit (Skálatúni, Láguhlíð og Hamra
felli). Blaðamaður frá Vísi skrapp upp að
Blikastöðum í gærmorgun tii að sjá nútíma
tækni í heyvinnu.
Sigsteinn, bóndi á Blikastöðum (annar frá vinstri) með ungu kaupamönnunum. Lengst til vinstri:
Halldór Sigurðsson úr Rvík, Tryggvi Tryggvason, Lárus Árnason frá Keflavík, Jón Sigurðsson
frá Rvík. Myndirnar tók greinarhöf. ^
Ofan af þjóðveginum
blikaði á grænt túnið —
það var eins og flos
mjúkt teppi, sem lá í
renningum í allar áttir
frá búgarðinum — þetta
voru stórar spildur. Og
nú var hamazt við að slá
fyrsta sláttinn. Rauða
Ferguson-dráttarvélin
vann sér þetta létt —
að fella safaríkt grasið.
Piltunginn úr Reykja-
vík Tryggvi Tryggva-
son, aðeins sextán ára
og kaupamaður þar á
Blikastöðum, sat rogg-
inn uppi á vélinni. Hann
var að ljúka við hólma
— við endamörk lyfti
hann greiðunni og
sveigði fergusoninn eins
og bát í vindi.
Nýslegið grasið lá þarna að
baki honum, hann leit sem
snöggvast yfir verkið. Svo lét
hann greiðuna síga á ný, sem
þegar byrjaði að klippa ótt og
títt.
Þegar komumaður öslaði yfir
slægjuna, gerði piltungurinn hlé
á um stund. Þetta var í gær-
morgun — í sterku sólskini og
lognmjúkum hljóðleik Mosfells-
sveitar — hið eina sem rauf
kyrrðina voru flutningabifreiðir
að norðan og vestan, sem fóru
með dyn um veginn undir fjall-
inu.
Sigsteinn bóndi hafði skropp-
ið með bílinn sinn í skoðun
upp að Hlégarði, að því er
kaupamaðurinn taldi eða kann-
ski hafði hann bara farið með
hann á „verkstæðið“ — stein-
snar frá. Svo mikið var víst, að
húsbóndinn var ekki heima—
heldur aðeins húskarlar hans,
ungir að árum allir. Þeir komu
fjórir í ljós. Það var engu lík-
ara en þeir spryttu upp úr
jörðinni eins og álfar. Einn, sá
yngsti, Jón Sigurðsson — 13
ára sönur Sigúrðar M. Þorsteins
sonar, lögregluvarðstjóra í
Reykjavík var mannaíegur með
hrífuna sfna. Annar, jafnaldri
hans, Lárus Árnason frá Kefla-
vík („hann séra" Björn fermdi
mig“) hafði verið að stjórna
fjölfætlunni, þ.e. heysnúnings-
vélinni, sem traktor af eldri gerð
var beitt fyrir. Það var brakandi
þurrkur og horfur á því, að
heyið þornaði með eðlilegum
hætti; þyrfti ekki að fara í súg-
þurrk.
"CHztur þeirra fjórmenninga
sagðist heita Halldór Sig-
urðsson. Hann bar festahring á
hendi og það hefði vel mátt
segja manni, að hann væri
hvorki meira né minna en ráðs-
maðurinn af bænum. Halldór
sagðist hafa hug á því að kaupa
jörð og fara að búa. „Skyldi
vera hægt að káupa land f
SUrísé^'?"1'spiir^i‘hahn. ' ’011
' „Hvernig er að slá með þess-
Sláttur af fullum krafti á túninu að Blikastöðum. Á traktornum: Tryggvi Tryggvason ur Rvík, 16 ára kaupamaður. Aðstoðarmáður
Jón Sigurðsson, 13 ára, vinnur með hrífu.
kviláL.
myiíair
Kópnvogsbíó:
Þrjór ástmeyjar
Kópavogsbíó hefur hafið sýn-
ingar á franskri kvikmynd (Am
ours célebrés), hér kölluð
„Þrjár ástmeyjar." Hér er í
rauninni um þrjár myndir að
ræða um þrjár fagrar ástmeyj
ar fyrri tíma. í henni léika
kunnir franskir leikarar. Ást-
meyjarnar leika Dany Robin,
Simone Signoret og Brigitte
Bardot en mótleikarar Jean-
Paul Belmono, Pierre Vaneck
og Alain Delon. Er með öll
þessi hlutverk vel farið og sum
ágætlega, ekki sízt skilar Sim-
one Signoret frábærlega sínu
hlutverki. Léttast er yfir fyrsta
þættinum. Lauzun, en hinir um
Jenny de Lacour og Agnes
Bemauer örlagaþrungnari og
efnismeiri. Fyrsta flokks mynd
sem ánægja er að mæla með.
Birgitte Bardot
Gamla bíó:
ÁSTAR-
HREIÐRIÐ
I<im Novak og James Gardn
er fara með aðalhlutverk í þess
ari bandarísku gamanmynd,
sem heitir á frummálinu „Boys
Night Out.“ Myndir sem þessar
hafa þann tilgang að gera mönn
um létt í skapi og þeim til-
gangi er vissulega náð ogisinn
mikla þátt í því á h'in vinsæla
og fagra KIM NOVAK.
ari tækni?“
„Það er nú aldeilis gaman
með góðum traktor á góðri
slægju“, sagði Halldór, sem
virtist verkstjórinn.
„Er þetta ekki óvanalega
snemmt sem farið er að slá?“
(Þeir höfðu byrjað fyrir tveim
dögum).
„Því fyrr þeim mun betra“,
sagði hann búmannlega, „ef
grasið ofvex, fúnar það í rót-
ina og það er ekki vel gott“.
Svo bætti hann við:
„I fyrra var ofsprottið, þeg-
ar byrjað var að slá“.
„Hvernig gras er þetta?“
„Það er blandað úr ýmsum
tegundum — einum 5—6
held ég“.
Piltarnir fræddu á því,
að heyjáð væri fyrir 60 mjólk-
urkýr á Blikastöðum. „Það
eru líka hestar og svo nokkrar
rollur upp á gaman“.
J^androver-jeppi sniglaðist nið-
^ ur afleggjarann.
„Þarria er hann — þú mátt
ekki missa af honum“, sagði
einn þeirra.
Sigsteinn Pálsson bóndi á
Blikastöðum sté út úr bílnum
með Battersbyhatt á höfði,
klæddur ljósum sumarfötum
gljápússuðum skóm eins og
óðalseiganda er sæmandi á
góðviðrisdögum sem þessum.
„Skipti mín við blaðamenn
hafa verið góð fremur en hitt“,
sagði hann.
„Hvernig stendur á því, að
þér settuzt hér að?“
„Forlögin réðu því — ég
eignaðist hér beztu konu á
íslandi".
Sigsteinn fór að búa á Blikg-
stöðum árið ’42. Annars er hann
frá Fáskrúðsfirði og í móðurætt
kynjaður norðan úr Húnavatns-
sýslu (Bólstaðarhlíðarætt). Hann
er nú settur hreppstjóri („síðan
Ólafur á Varmalandi flutti í
sæluna í Reykjavík") eins og
hann sagði).
Sigsteinn sagði, að Blika-
staðir væru ekki stór jörð í
gömlum skilningi (þ.e. ekki
víðáttumikil, en hins vegar
mikið ræktuð: 70 hektara lands.
Nú hafa þegar verið slegnir 10
hektarar á tveim dögum (II.
júní) og horfur á því að
fyrri slætti verði lokið um
miðjan júlí (í góðri tíð).
„Hvernig leggst sumarið í yður“
yður?“
„Vel„ - ég er ánægður á með
an sólin skín, en ég bið hana
ekki um það, þegar hún þykist
of góð til þess“, eins og Krist-
ín Sigfúsdóttir lætur Svein
segja í leikritinu „Tengda-
manna““ — stgr.