Vísir - 05.08.1965, Blaðsíða 3

V í SI R . Fimmtudagur 5. ágúst 1965.
3
Úr ferSabók um verzlunarmamwhelgina
Brandarasmidurinn
og synir í Bifröst
í Bifröst á mánudag, þegar
gleði helgarinnar var að ljúka
og danslögin höfðu fjarað út að
mestu áðu ferðamenn þar til
að njóta síðdegissólarinnar og
hressingar. Flugvél sveimaði
lágt yfir hraunið. Bílar, sem
renndu að, voru heitir úr lang-
ferðum og gáfu frá sér olíu-
og benzínlykt, svo að angan
kjarrsins fannst ekki sem skyldi.
Faðir og tveir synir gengu
upp á veitingapallinn. Móðirin
hafði brugðið sér frá. Svavar
Gests og fjölskylda voru að
koma að norðan. Hann sagðist
eiginlega hafa verið tiu daga á
ferðalagi, fyrst nokkra daga á
Vestfjörðum að skemmta, og
þaðan fór hann suður til að
sækja fjölskyldu sfna. „Þetta
var eins konar sumarfrf,“ sagði
Svavar, „en undanfarna þrjá
daga var ég að skemmta fyrir
norðan: á Akureyri, Skjól-
brekku í Mývatnss. og Skúla-
garði á Tjömuesi“. Yngri strák-
urinn, Gunnar, aðeins 2ja ára,
hafði klifrað upp á háan hraun-
garð. „Pabbi, hvernig kemst ég
niður?“ ,Hvernig fórstu upp,?“
spurði Svavar. „Ég klifraði
pabbi“. „Þá ferðu eins niður.“
Það var hlegið að brandaranum,
sem kostaði nákvæmlega ekki
neitt. ,Hafa strákamir þínir
húmor?“ „Það held ég,“ sagði
Svavar. „Talarðu við þá gaman-
mál, eins og við fólkið, sem
þú skemmtir?“ „Við reynum að
hafa létt yfir því.“ „Skilja þá
synirnir brandarana?" „Það
hugsa ég. Það er ekki erfitt að
skilja þá suma.“
Skammt fyrir norðan Hóla
hóla á Snæfellsnesi, þar sem
er íþróttavöllur frá náttúrunn-
ar hendi, sáust tjaldbúðir rétt
við veginn undir grónum klett-
um. Jökullinn var sem óráð-
Tjaldbúðir undir Jökli
in gáta að vanda, dularfullur,
þar sem hann horfði yfir láð
og lög. Bervfkin var skammt
framundan f vestur. Þar var
snurv.oðarbátur að veiðum upp
í landsteinum eins og ekkert
hefði í skorizt. Ekki fjarri það-
an, út af Öndverðarnesi, sást
til ferða tveggja hvalveiðibáta
sem mættust — annar stefndi
í vestur, en hinn var á suð-
urleið. Veðrið var milt, en ekki
sólarmikið þessa stundina, jökul
skallinn var sveipaður mistri,
en gaf fyrirheit um, að hann
kæmi bráðlega í Ijós. Þetta var
nokkru fyrir hádegi á sunnu-
daginn var. Þegar nær var kom
ið .birtist fólk, sem var á stjái
rétt við tjöldin. Börn voru að
leik eða að tína krækiber, sem
virtist krökkt af þama. Kon-
ur elduðu mat við prímus eða
á grilltækjum. Karlmenn teygðu
úr sér eða slöppuðu af og voru
hvíldarlegir. Blærinn yfir mann
skapnum minnti allt í einu á
frásögn af þjóðflutningunum
miklu — eða var það missýni?
Var þama ekki eitthvað, sem
minnti fremur á þáð, þegar ætt
klan f miklu veldi — kemur
saman og gleðst og skapar sér
tilbreytni. Enda kom það á dag
inn: Þarna voru á ferð séra
Láms Halldórsson og frú og
börn þeirra ásamt venzla- og
skylduliði. Þau höfðu lagt af
stað úr Reykjavík laust fyrlr kl.
þrjú e.h. daginn áður. Þegar á
nesið kom ,höfðu þau leitað
sér að tjaldstað í Búðahrauni og
úti undir Stapa og víðar, en
hvergi fundið það, sem beim lík
aði. Ymist var fólk þar fyrir
ellegar hvergi vatn að fá. Það
var ekki fyrr en yzt á annesið
kom, að þau fundu sprænu á
allri leiðinni frá Stapa. Þau
höf’ðu komið þangað seint um
kvöldið, og nú hugðust þau
fara vestur á Sand og inn f Ó1
afsvík og sömu leið til baka til
að skoða náttúruundrin við
Stapa og lfta á Lóndranga f
leiðinni. Þau voru á tveim jepp-
um, 13 samtals, náttuðu f þrem
tjöldum, fulltrúar þriggja kyn-
slóða sem nutu fegurðar Iands-
ins á góðum stundum.
— s*
Klerkur ferðast með rútu
Síra Björn O. Björnsson var ist nokkuð, svo hvikur var
einn farþega með rútunni að hann í hreyfingum og óþreytu-
norðan, sem kom við í Bifröst legur. Hann hefur áreiðanlega
Frásögn og myndir: sfg

f Stykkishólmi var statt
Sumarleikhúsið undir stjórn
Gísla Halldórssonar. Leikflokk-
urinn hefur verið á mánaðar-
ferðalagi og sýnt tvö leikrit
eftir Jökul Jakobsson. Bryndís
Schram var að bakka leikbíln-
um út af st33ðinu utan við
bíóhúsið. Gísli leikstjóri leið-
beindi. Þetta var stutt og eftir-
tektarverð kvikmynd.