Vísir - 25.08.1965, Blaðsíða 11

Hversvegna ég stal 140
þúsund punda málverkinu
Upplýst hefur verið í Eng-
Iandi eitt furðulegasta mál sem
þar hefur komið upp í áraraðir,
þjófnaðurinn á málverki Goya,
Hertoginn af Wellington. Sá,
sem játaði að hafa stolið verk-
„Ég ætlaði að koma upp styrktarsjóði fyrir hina
öldruðu", segir 61 árs gamall maður sem stal verki
Goya af Hertoganum af Wellington fyrir 4 árum
Kempton Bunton stal
„Hertoganum".
inu var 61 árs gamall maður,
fyrrverandi vörubflstjóri að
nafni Kempton Bunton.
„Ég ætlaði að nota pening-
ana til að koma upp hjálpar-
sjóði fyrir gamalt fólk. Sjóð-
urinn átti að borga sjónvarps-
gjöldin fyrir gamla fólkið“.
Hinn þreklega vaxni Bunton
stal verkinu fyrir 4 árum síð-
an. Hann komst inn í National
Gallery með þvf að skríða inn
um glugga á jarðhæð inn á
snyrtiherberg'i. „Verðirnir I
safninu voru að fá sér tebolla,
og á meðan notaði ég tækifær-
ið“, sagði Bunton fyr'ir réttin-
um.
Bunton, gráhærður karl með
burstaklippt hár hallaði sér
makindalega aftur í stólnum
sínum í réttinum í Bow Street.
Öðru hvoru skotraði hann aug-
unum á málverkið af hertogan-
um — sýningargrip 11, eins og
það heitir ó máli listasafns-
fólksins.
„Ég ætlaði mér aldrei að
eiga verkið eða svipta þjóðina
eignarréttinum", sagði Bunton
gamli, „það vakti aðeins fyrir
mér að reyna að hjálpa fólk-
inu, sem virðist algjörlega
gleymt í þessu þjóðfélagi,
gamla fólkinu".
Gullrammi málverksins, senni
Geimskot & geimferðir
Þeir bandarísku éru enn á
sveimi um geiminn þegar þetta
er ritað; það var einhver smá-
vægileg bilun f e'inhverju kerfi
hjá þeim, og því nokkur óvissa
um framhald ferðalagsins; það
flaug fyrir að Rússar hefðu
boðið þe'im bandarísku að
senda upp viðgerðarmann —
það mætti ekki henda að Kín
verjar fengju tilefni til að
glotta að þessu géimbrölti . . .
Þá eru þeir bandarísku og rúss
nesku að búa sig undir að
semja geimumferðarlöggjöf, og
virðast sammála um flest nema
grundvallaratriðin — sumsé
hvort taka beri upp vinstri eða
j hægrihandarakstur uppi þar, og
er óþarft að taka fram hvor að
ilinn sé fylgjandi hvoru. Það
i skyldi þó ekki verða að vinstri
i handarreglan yrði látin taka
I gildi um alla heima og geima
nokkum veginn jafnsnemma og
hún verður felld úr gildi hjá
i okkur? Að sjálfsögðu verður
skipuð geimferðalögregla með
tíð og tíma, og kannski verða
þeir valdir í hana, sem eru mest
ir á lofti á götuhomum og
krossgötum — hver veit nema
okk ar umferðarlögregla eignist
þar nokkra fulltrúa þegar þar
að kemur, og skapist þannig
þýðingamiklir útflutningsmögu-
leikar í þessari stétt . . . Að
sjálfsögðu létu franskir líka til
sín taka úti í geimnum uppi
yfir Skógasandi um sama leyti
og þeir bandarísku hófu afrek
sitt; Dúgól er nú einu sinni
þannig skapi farinn, að hann
kann illa við að sinna sé hvergi
getið, þegar aðrir eru hafnir
upp fyrir skýin . . . Þetta
geimskot manna hans tókst
víst prýðilega, þegar því var
loks hleypt af og ekki þarf
að efast um vísindalegan árang
ur af tilrauninni — en mun
Dúgól þó ekki hafa fengið end
anlega staðfest hvort englamir
tali einungis frönsku, eða hvort
hún sé aðeins notuð þar sem al
þjóðamál . . . Enn undirbúa
franskir annað skot, en þó er
merk'ilegra að þeir ráðgera
fyrstu geimför sína upp frá ís-
landi; nánar til tekið Syrtlingi;
hyggjast stinga ge'imflauginni
með farinu ofan í gíginn og
láta Syrtling sjá um það fyrsta
áfangann — og er þar með
loks fengin skýring á áhuga
franskra á gosstarfseminn'i í
Vestmannaeyjum . . .
„Hertog-
inn“
lega 100 punda virði, hefur enn
ekki fundizt og er talið að
Bunton hafi eyðilagt hann og
komið fyrir kattamef e'inhvers
stáðar á Thamesbökkum.
Og hvernig ætlaði Bunton að
fá fé út úr þessari mynd?
Hann ætlaði einfaldlega að
krefjast lausnargjalds fyr'ir
mjmdina, sem er 140.000 punda
virði. Hann ætlaði að „selja“
ríkinu hana aftur fyrir „að-
eins“ 5000 pund.
Bunton seg'ist hafa farið með
málverkið undir hendinni niður
að Thamesbökkum og braut þar
rammann af myndinni vegna
þess hve fyrirferðarmikill hann
var. „Hertogann" geymdi hann
í efstu hillu í skápnum f svefn-
herbergi sínu.
Hann sendi framkvæmda-
stjóra listasafnsins orðsend'ing-
ar, þar sem hann krafðist lausn
argjaldsins. Sendi hann 12 slík-
ár orðsendingar og 8 þéirra rit-
aðar með eigin hendi.
Litlar eða engar skemmdir
urðu á þessu l'itla (24x20 þuml.)
en verðmæta málverki að öðru
leyti en því að ramminn hefur
eyðilagzt.
☆
Kári skrifar:

llííKÍ
Ég hafði hugsað mér að gera
í dag að umtalsefni frétt'ir dag-
blaðanna sfðustu dagana varð-
andi afskipti lögreglunnar af
hestamönum í nágrenni höfuð-
borgarinnar.
Var skýrt frá því að lögregl-
an hafi orð'ið að afhesta stóran
hóp riddara, sem flæktust
dauðadrukknir eftir þjóðvegin-
um á Kjalarnesi og stofnuðu
umferðinni í voða.
Mikil slysahætta
Það dylst engum að það staf
ar stórkostleg hætta af þessum
drukknu reiðmönnum. Sumir
hverjir láta dólgslega, telja sig
eiga veginn og hafa ánægju af
því að halda honum fyrir bif-
reiðaumferð. Aðrir vita ekki
sitt rjúkandi ráð, kippa í tauma
og skekja reiðskjótann þvers
og krus eftir veginum án þess
að huga nokkuð að bifreiðaum-
ferðinni á veginum.
Það fór Ifka þannig að ekið
var á hest á sunnudagskvöldið
uppi í Kollafirði og hann meidd
ist það mikið að skilja varð
hann eftir. Það furðulega er að
ékki
skuli ‘ hafa hlotizt enn
fleiri og stórkostlegri slys af
þessum sökum en raun er á.
Hert á eftirliti með
hestamönnum.
Ég hef borið þessi mál í tal
við lögregluna í Reykjavík.
Hún gerir sér ljóst að þessir
drukknu reiðmenn skapa vand-
ræðaástand og mikla slysa-
hættu á götunum. Hún kvaðst
hafa snúið sér til hestamanna-
félagsins Fáks og rætt málið
við þá. Ráðamenn félagsins gera
sér hættuna líka ljósa og þeir
hafa meira að segja skrifað fé-
lögum sfnum bréf og farið þess
á leit við þá að þeir færu ekki
ofurölvi á hestbak.
Lögreglan hefur látið í það
skína að verði ekki breyting
á þessu til batnaðar á næstunni
og ef hestamenn láta sér ekki
aðgerðir lögreglunnar á sunnu
dagskvöldið að kenningu verða
verði jafnvel gripið til róttæk-
ari aðgerða en verið hefur til
þessa og að hert verði á eftir
liti með drukknum hestamönn-
um.
Sviptir hestaleyfum.
Hér þarf þó að taka tillit til
fleiri sjónarmiða, en þeirra sem
snúa að umferðinni á þjóð-
vegunum og slysahættunni
sem af þessu stafar. Sjónarmið
ið sem snýr að hestunum sjálf
um er engu veigaminna. Þetta
eru málleysingjar sem ekki
geta kvartað. En við getum
gert okkur í hugarlund líðan
þeirra þegar drykkjurútarnir
rykkja f taumana sitt á hvað og
skekja þessi veslings dýr eftir
eiginn geðþótta og á fullkom-
lega tillitslausan hátt.
Ég vil þvf mæla með tillögu
eða uppástungu sem einn kunn
ingi minn kom með. Hún er sú
að hestaleyfi verði tekið af þeim
reiðmönnum sem á einn eða
annan hátt haga sér ómannúð
lega. eða óviðurkvæmilega við
hestana. Slík hestaleyfi séu
svipt eftir ákveðnum reglum,
alveg eins og ökumenn eru
sviptir réttindum til bifreiða-
aksturs í lengri eða skemmri
tíma.
Hjarta bifreiðarinnar er hreyfiilinn, andlitið er stýrishjólið
Það er margt hægt að gera til að fegra stýrishjólið,
en betur en við gerum það er ekki hægt að gera.
Er það hagkvæmt? - Já, hagkvæmt, ódýrt og end-
ingargott og... Viljið þér vita meira um þessa nýj-
ung - Spyrjið viðskiptavini okkar, hvorr sem þeir
aka einkabifreið, leigubifreið, vörubifreið. eða jafn-
vel áætlunarbifreið. - Allir geta sagt yður það.
Upplýsingar I síma 34554 frá kl. 9-12 f. h. og 6.30
-11 e.h. Er á vinnustað (Hæðagarði) frá kl. 1-6 e.h.
ERNST ZIEBERT, Hæðargarði 20.
:«PB
a