Vísir - 02.10.1965, Síða 11

af • •
• ungu
fólki •
Dægurlagatónlist og stjórnmál
POP-tónlist er að breytast — lög sem hafa inni
að halda boðskap eða allt að því pólitískan áróður
vinna stöðugt á og meðal 50 vinsælustu laganna
er þessum „boðskapar-lögum“ sífellt að fjölga.
Nýjasta dæmið er „Eve Of Destruction“, sem sung-
ið er af Barry McGuire, og sem dæmi um fyrri lög
má nefna „Universal Soldier“ sungið af Donovan,
„There But for Fortune“ af Joan Baez og fleiri.
ef stu 10
í Hljóðfærahúsi Reykjavíkur voru eftirtaldar tíu plötur söluhæstar nú í vikunni:
1. See my Friends KINKS
2. Set me free KINKS
3. He’s got no love Searchers
4. Long live love Sandie Shaw
5. Colours Donovan
6. Kinda Kinks KINKS
7. Sound like Searchers Searchers
8. Whats been did Donovan
9. Song will rise Peter-Paul-Mary
10. Top Six nr. 20 Brezkir listamenn
Engu treystandi
að fer ekki á milli mála að
óorðheldni, óstundvísi og
óáreiðanleiki allskonar hefur
mjög farið vaxand'i að undan-
förnu hjá mannfólkinu og þó
var ekki úr háum söðli að detta.
Er nú svo komið, að flestum
brégður í brún, ef eitthvað
stendur heima við það, sem
heitið var — óttast jafnvel að
viðkomandi sé annaðhvort ekki
með réttu ráði, ellegar þá bráð
feigur enda kemur oftast á dag
inn að annaðhvort var og jafn-
vel hvorutveggja. Eldri menn
þykjast muna að þetta hafi að
minnsta kosti verið heldur
skárra f þeirra ungdæmi, og
kenna óáran þessa í mannfóik
inu ýmsum fylgifiskum nútíma
menningar, eða þeim afmenn-
ingartækjum, sem nú vaða upp'i
og þykja jafnvel svo nauðsyn-
leg, að enginn telur sig geta
án þeirra verið,, og fer stöðugt
fjölgandi. Má þar til nefna bí!a,
útvarpstæki, sjónvarp og jafn
vel fsskápa — gamlan mar.n
þekki ég, sem heldur því hik-
laust fram að það séu fyrst og
fremst allar þessar nýju áfengis
tegundir, sem úrkynji þannig
mannfólkið, ekki hafi þetta ver
ið svona, meðan menn drukku
nær eingöngu bankó og bitter-
brennivín, tuggðu skro og tóku
í nefið, eins og mönnum sómdi.
Það má vel vera, að þetta fólk
hafi eitthvað fyrir sér — ég
þykist bera kennsl á menn, sem
gerbreyttust og ekkj til batnað
ar við að komast yfir bíl væri
kannski réttara að orða það
þannig, að bíllinn hefði komizt
yfír þá... Ekki er mér heldur
grunlaust um að útvarp og sjón
varp og önnur hávær fjölmiðl
unartæki geti ært menn, einn
ig f •óbeinni merkingu, en fsskáp
amir — nei, ég held að þeim
verði ekki um þetta kennt. En
sterkastan grun hef ég um að
það sé hvorki tæknin né vodk-
að, sem þama er um að kenna,
heldur einhverri óreiðu, sem
komizt hefur á segulstraumana
í loftinu og ge'imgeislakerfið, og
þá sennilega fyrir þetta bölvað
ekki sen fikt í rússneskum og
bandarfskum við þá hluti, sem
þeir þekkja ekki til og ekkert
káfuðu upp á þá. Það er að
minnsta kosti víst, að enda
þótt hávaðinn af bílskrjóðum
fjallamanna og ómurinn úr út-
vörpum þe'irra og talstöðvum
raski ró öræfanna, þá gera fjöll
vor og eldstöðvar hvorki að
drekka vodka — nema hellt
sé í þau og þær um helgar —
né reykja sígarettur, heldur
haida þau sig enn við eldinn og
brenn'isteininn fái þau sér
smók á annað borð. Engu að
sfður hefur þessi sama óáreið
anleikaóáran gripið svo um s'ig
í óbyggðum vorum, að jafnvel
eldfjölíunum er ekki lengur
treystandi — samanber Kötlu
gömlu, sem að undanfömu hef
ur gert jarðfræðinga vora að
glópum svo að enginn tekur nú
mark á þeim lengur. Þó kastar
fyrst tólfunum, þegar þau fara
að gjósa platgosum og verða
þannig til þess, að verðurfræð
ingar reynast óábyrgir ósann-
indamenn, líka fyrir utan sfna
vís’indagrein. Kannski ber að
skilja þessa brellu óbyggðanna
sem mótmæli gegn því að þær
fái nú heldur ekki að vera í
friði á veturna fyrir mannfólk
inu, tækninni og allri þeirri óár
an, sem því fylgir... að þær
v'ilji sýna, að þær geti Iíka ver
ið útundir sig og ekkj áreiðan-
legrj en þörf gerist, ef svo ber
undir...
Nýlega var skrifað í Þjóð-
viljann um stjómmálaáróður
Donovans, en hann segir hins
vegar sjálfur:
„Universal Soldier“ er á eng-
JOAN BAEZ: Lögin mín fjalla
um stjórnmál
an hátt pólitískt lag. Ég skipti
mér alls ekki af stjórnmálum
né mótmæl'i neinu. sérstöku. Ég
syng aðeins þau Iög sem ég fæ
upp í hendurnar — ef það eru
góð lög.“
Joan Baez segir hins vegar:
„Á vissan hátt lít ég á mig
sem stjórnmálakonu. Ég vil vera
kennd við friðarstefnu — og
hjá mér er tónlistin númer tvö“
Mannfred Mann hefur tekið
í sama streng og Joan Baez, og
sagt að hljómsveit sem syngi
um ákveðna skoðun hljóti að
me'ina það — það syngi enginn
né leiki gegn sannfæringu sinni
Mjög var rætt um það fyrir
nokkru að þjóðlagatónlistin
væri að taka við af „Rythm and
Blues“ tónlistinni — en helzt
virðist sem sú spá rætist á nokk
uð annan hátt. Að vísu blómstra
þjóðlagasöngvarar, en tónlist
þeirra er mun nýtízkulegri og
um leið ... pólitísk
BOB DYLAN: Hef engan sér-
stakan boðskap.
Tvær nýjar plöfur
í dag eða á morgun fær Hljóðfærahús Reykjayfk-
ur tvær nýjar plötur með Searchers og Kinks.
Sú fyrri er „Long Playing“ ,og heitir „When I get
home“ — hin er EP og heitir „Kwyed Khiks“.
6 vinsæl lög á einni plötu
Þar sem nýjar erlendar plöt
ur koma yfirleitt ekki alveg
strax hingað til lands urðu
margir fegnir þegar Hljóðfæra-
húsið tók upp á því að flytja
hingað hinar svonefndu „TOP-
SIX“ plötur, en þar eru á sömu
plötunni sex vinsælustu lögin
leikin af óþekktum hljómsveit-
um.
Plata nr. 21 í þessum flokki
er nýkomin til landsins og eru
á henni þessi lög: „If you gotta
go, go now,“ sem Mannfred
Mann söng, „Sat'isfaction" (Roll
ing Stones), „Baby, don't go“
(Sonny & Cher), Universal Sold
ier“ (Donovan), „Look through
any window", (Hollies), og „Eve
of destruction“, sem Barry Mc
Guire kom í annað sæti á vin
sæidarlistanum í Bandaríkjun-
um.

Kári skrifar:
i
J^ylega var birt hér bréf um
unga fólkið og skemmti-
staðina, þar sem hörðum orðum
var farið um ástandið f þessum
málum. Bréf þetta hefur sýni-
lega orðið til þess að vekja
áhuga, eða kannski öllu frem
ur að koma áhuga manna á
pappír, og Kára hafa borizí
nokkur bréf um þetta mál .„18
ára“ skr’ifar eftirfarandi bréf:
Sveitaböll til skammar.
„Ég er alveg viss um aö
unga fólkið leitar mest út í
sveitina vegna þess að það er
eini möguleikinn til að komast
á ball. Að minnsta kosti er
það ekki auðvelt fyrir krakka á
aldrinum 16-19 ára að skemmta
sér hér í Reykjavík. Á sveita-
böllunum er ekki eins strangt
eftirlit með víni eins og í bæj
um og þegar krakkarnir fara
þangað í rútum eru þeir byrj-
aðir að drekka á leiðinni, og
geta svo farið með vínið inn
með sér. Það eru ein eða tvær
löggur við dyrnar og leita oft-
ast ekkert á fólki og þegar mað
ur fer inn á klósett þegar fer
að líða á ballið er það eins og
að koma inn í svínastíu.
Opinbert eftirlit.
Það er heldur ekkert gert til
þess að krakkarnir fari ekki
með vin með sér þangað, og
þbir geta alltaf kom'izt yfir það
hér í bænum. Á þessum böllum
er heldur ekkert gert til að
koma i veg fyrir að þeir séu að
drekka, og það er einu sinni
ekki tekið áfengi af fólki, þótt
þjónustufóykið viti að krakk-
arnir hafi það um hönd. Þá er
þeim bara selt nógu mikið af
blandi. Þessi sveitaböll, eins og
við þekkjum þau líkjast ekki.
neinum mannasamkomum nema
örfáar undantekningar, og ég
veit að ástæðan er bara sú, að
þeir sem standa fyrir þessu hafa
ekki áhuga á neinu nema fá
krakkana inn t húsið og láta
þau borga fyrir sig. En ef þeir
ætla að halda áfram að halda
þessi böll verða þeir að sýna
í staðinn að þeir séu hæfir til
þess að gera það og það veitti
ekkert af því að hafa opinbert
eftirlit með þessum stöðum. Og
á móti ættu yfirvöldin í bæjun-
um að gera sitt til þess að
krakkarnir á þessum aldri, 16—
19 ára, geti skemmt sér á heil-
brigðan hátt og innan um jafn-
aldra en þurfti ekki að fara á
barnasamkomur eða smygla sér
inn á vínveitingastaði.