Vísir - 09.10.1965, Blaðsíða 8

8
V í SIR . Laugardagur 9. október 1965.
VISIR
Otgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR
Framkvæmdastjóri: Agnar Ólafsson
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóran Jónas Kristjánsson
Þorsteinn Ó. Thorarensen
Augiýsingastj.: Halldór Jónsson
Sölustjóri: Herbert Guðmundsson
Ritstjórn: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 línur)
Augiýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald: kr. 80,00 á mánuði innanlands
I Jausasölu kr. 7,00 eintakið
Prentsmiðja Vísis — Edda hJ.
Yfirklór
Ritstjóri Þjóðviljans birti í fyrradag furðulegan sam-
setning um gaffalbitasöluna til Rússlands. Var nú
risið mun lægra en um þetta leyti í fyrra, þegar komm-
únistar komu með „tilboðið“ frá Bresnev um að kaupa
niðursoðna og niðurlagða síld fyrir allt að 200 millj.
króna.
Fyrst bullar ritstjórinn um það, að stjórnarflokk-
arnir og „embættismenn þeirra“ eigi sök á því, að
niðurlagningarverksmiðjan á Siglufirði, sem komið
var upp á vegum Síldarverksmiðja ríkisins gekk ekki
eins vel og skyldi. Segir hann, að kommúnistum hafi
runnið þetta svo til rifja, að þeir hafi „talið rétt að
gera ráðstafanir til að kanna það, hvort ekki myndi
markaður fyrir þessa vörutegund í Sovétríkjunum“.
Sú „könnun“ er fræg orðin, Nokkrir forustumenn
kommúnista fóru í fyrrahaust austur til Moskvu á
einhvern trúnaðarmannafund, til þess að sækja „línu“
og fengu þá náðarsamlegast að tala við Bresnev, sem
þeir kváðu hafa boðizt til að sjá um að Sovétríkin
keyptu af okkur fyrrnefndar síldarafurðir fyrir 200
millj. kr. Þetta var svo blásið "pp í Þjóðviljanum og
jafnframt gefið í skyn að íslenzkir kommúnistaleið-
togar hefðu það í hendi sér, hvort þessi viðskipti
tækjust eða ekki, en einnig var látið að því liggja,
að stjórnarvöldin mundu spilla fyrir því eftir megni!
Þótti vissara að slá þann varnagla, því þá var hægt
að kenna ríkisstjóminni um þegar á daginn kæmi að
ekkert yrði úr samningum.
Þjóðviljinn treystir sér ekki til að neita því, að öll
loforð hans um 200 millj. kr. sölusamning var upp-
spuni, m. a. til þess að reyna að breiða yfir hið raun-
verulega erindi þeirra félaga austur tii Móskvu. Nú
reynir blaðið að gera mikið úr því, að Rússar hafa
fengizt til að kaupa niðursoðna og niðurlagða síld
fyrir um 24 millj. kr með því að draga að sama skapi
úr kaupum í öðrum fiskafurðumí Þetta varð þá úr
200 millj. króna „tilboði“ Bresnevs, þegar hann var
kominn til æðstu valda. Og sjálfur vildi hann aldrei
við þetta kannast — aðeins að lauslega hefði verið
„minnzt á“ kaup á síldarafurðum. Viðræðurnar sner-
ust víst um annað, og Rússar sáu enga ástæðu til
að leyna því, þótt íslenzku kommúnistamir teldu það
heppilegra.
Ritstjóra Þjóðviljans er kannski vorkunn, þótt
hann reyni að snúa sig út úr þessu, en honum tekst
það ekki, hvernig sem hann reynir. Og viturlegast
væri af Þjóðviljanum, eins og komið er, að þegja
um þetta mál. Það er hvort eð er komið á daginn, að
íslenzkir kommúnistaleiðtogar geta ekki sagt Rússum
fyrir verkum í verzlunarsamningum ,og líklega allra
sízt nú, eftir að Þjóðviljinn hefur tekið eindregna af-
stöðu með Kínverjum, hvað sem það verður nú lengi.
AFTUR-
GÖNG-
URNAR
"V7-etrarstarfsemi leikhúsanna
’ er nú hafin og vænta leik-
húsgestir sem endra nær að
margt verði borið á borð fyrir
þá bæði það sem er af léttara
taginu og einnig það sem tor-
meltara reynist.
Það leikur enginn vafi á því
að Afturgöngumar leikrit
Ibsens, sem Þjóðleikhúsið ætlar
að hefja sýningar á í næstu
viku, frumsýning verður á mið-
vikudag, tilheyri síðari tegund-
inni. Að þessu sinni gæti maður
haldið að nafn höfundarins eins
væri nóg til þess að tryggja að-
sókn.
Afturgöngurnar hafa þrisvar
sinnum verið sýndar áður hér
á landi, af Leikfélagi Reykja-
Bryndís Schram og Lárus Pálsson í hlutverkum sínum sem Regína
og faðir hennar Engström.
víkur. Fyrst var það sýnt árið
1904, aftur 1919 og svo árið
1926, Tvær mikilhæfar íslenzkar
leikkonur Gynnþórunn Hall-
dórsdóttir og Guðrún Indriða-
dóttir léku aðalhlutverkið frú
Alving á þessum sýningum L.R.
í matarhléinu. Gerda Ring og Guðbjörg Þorbjarnardóttir, bak við
sést Gunnar Eyjólfsson,
Að þessu sinni fer Guðbjörg
Þorbjarnardóttir með þetta hlut-
verk. Aðrir leikendur eru Gunn-
ar Eyjólfsson, Lárus Pálsson,
Valur Gíslason og Brvndís
Schram.
Leikstjóri er Gerda Ring en
sem kunnugt er stjórnaði hún
sýningum á Pétri Gaut árið
1962 og hlaut það leikrit Ibsens
góða aðsókn.
Afturgöngurnar eru fjórða
leikritið eftir Ibsen, sem fært
hefur verið upp í Þjóðleikhúsinu
en hin vðru fyrir utan Pétur
Gaut, Viliiöndin og Brúðu-
heimilið.
Vísir leit inn á æfingu
leiksins í gær en það var í fyrsta
sinn, sem leikendur voru i leik-
búningum.
Fyrst f stað orkar leikritið
nokkuð stirt og þungt í vöfum
en eftir því sem spennan vex
og dramatíkin hverfur þessi
forneskjublær og eftir fyrsta
þátt hefur Ibsen dregið upp út-
línur leiksins skörpum dráttum.
Gerda Ring hefur valið að
hafa fremur einfaldan leiksviðs-
útbúnað miðað við það að leik-
ritið er samið árið 1881 og hef-
ur samtímann sem sögusvið.
Með því telur hún að persónur
leiksins birtist áhorfendum í
enn skýrara ljósi.
Valur Gíslason leikur prestinn Manders, Guðbjörg Þorbjarnar frú Alving, ljósameistari Þjóðleikhúss-
ins, Gerda Ring og Gunnar Eyjólfsson, sem leikurOsvald son frú Alving.
í

»Httá