Vísir - 09.10.1965, Blaðsíða 11
9
íslendingur starfar við Da
Nang flugvöll 1 YIETNAM
SíÐAN
Það er óhætt að segja, að
víða liggja leiðir landans. Blað-
ið hefur nýlega frétt, að íslenzk
ur maður sé um þessar mundir
með bandaríska herliðinu aust-
ur í Vietnam. Maður þessi er
Kristján Ingi Einarsson. en
hann er næstelzti sonur þeirra
hjóna Einars Kristjánssonar
húsasmíðameistara og Guðrúnar
Guðlaugsdóttur.
BIKARKEPPNIN
MELAVÖLLUR:
í dag, laugardag 9. október kl. 3, leika
Valur — Akureyri
MÓTANEFND
NJARÐVÍKURVÖLLUR:
Á morgun, sunnudag 10. október kl. 3, leika
á Njarðvíkurvelli:
Keflvíkingur — KR-b
Tekst Keflvíkingur að sigra hið sigursæla
b-lið KR?
MÖTANEFND
■ !<:r . • :• 'i' -seaSi -st
HIÍSNÆÐI ÓSKAST
Tízkuverzlun óskar eftir húsnæði á góðum
stað, 30—60 ferm. — Tilboð sendist blaðinu
merkt „Tízkuverzlun“.
Afgreiðslustúlku óskust
VERZLUNIN REYNIMELUR
Bræðraborgarstíg 22.
TILBOÐ ÓSKAST
Tilboð óskast í eftirtaldar bifreiðir og vélar:
1. Chevrolet sendibifreið ’51
2. Chevrolet skúffubifreið ’51
3. Chevrolet skúffubifreið ’53
4. Chevrolet skúffubifreið ’54
5. Dodge Power Wagen ’52
6. Dodge sendibifreið ’54
7. Weatherhill traktorskófla ’58
8. A B G vibrosleðar
9. A B G vibrosleðar
10. Vörubifreiðasturtur 5 tonna
11. Reo-Studebaker undirvagn án mótors
12. Ford dieselmótor 6 cyl. 96 HÖ.
Tækin verða til sýnis hjá Vélamiðstöð
Reykjavíkurborgar, Skúlatúni 1, mánudaginn
11. október n.k. frá kl. 8 til 6.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri, Von-
arstræti 8, þriðjudaginn 12. október kl. 11.00.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar.
Hann er að vísu ekki í banda
ríska hemum, heldur starfar
hann á vegum byggingafyrir-
tækis og hefur með höndum
yfirstjóm húsasmíða við sjálfan
Da Nang flugvöll, hina miklu
flugbækistöð sem Bandaríkja-
menn hafa verið að koma þar
upp og hefur mjög komið við
sögu í fréttunum, þar sem harð-
ir bardagar hafa verið háðir allt
í kringum flugvöllinn og er þessi
íslenzki maður þannig vissulega
starfandi á sjálfu hættusvæðinu.
Kristján Ingi hefur verið
starfandi húsameistari f Banda-
rikjunum, en það fag lærði
hann við Minnesota-háskóla.
Það var svo í ágúst s.l. sem
hann tókst á hendur þetta verk-
efni fyrir byggingarfélag það
sem hann hefur unnið hjá og
hefur hann ráðið sig til starfans
í eitt og hálft ár. Hann hefur á
hendi yfirstjóm allra húsbygg-
ingaframkvæmda við. Da Nang
flugvöll, á herskálum, birgða-
skemmum, flugskýlum og öðr-
um húsum. Má segja að þetta
sé heill bær sem þeir eru að
reisa þarna inni á frumskóga-
svæðinu. Við þetta starfa hjá
honum 70 Kanadamenn og um
3000 innfæddir verkamenn og
má nokkuð sjá af því hve um-
fangsmikið verkið er.
Kristján Ingi Einarsson.
Kristján Ingi hefur síðan hann
kom til Da Nang skrifaði nokk-
ur bréf heim til vina sinna og
vandamanna og lýsir þar aðbúð-
inni. Verst segir hann hvað er
heitt þarna, oftast yfir 30 stig
og rakt loft. Þarna verður að
hafa varann á, og ganga allir
vopnaðir. Hann hefur sér til að-
stoðar bifreiðastjóra og túlk
Vietnam-menn og eru þeir
einnig yopnaðir hvert feem farið
er. Hann segir að heimamenn
þarna séu mjög lágvaxnir en sér
virðist þetta vera gott fólk.
Mynd, sem Kristján Ingl sendi tll vandamanna sinna hér, og sýnir
verkamenn að vinnu við flugvallargerð í Da Nang. Hefur Kristján
Ingl skrifað á myndina, að þama starfi hann.
Kári skrifar:
17ftirfarandi bréf hefir borizt
dálkinum. Bréfritarinn leggur
til, að menn — til sjávar og
sveita — leggi meiri stund á
það en þeir gera, að auka kynni
hver á annars kjörum, og er
ekki nema gott um það að
segja, þvf að oft og við ýmis
tækifæri kemur það fram, að
menn mættu vita betur og vera
sanngjamari.
Ég, sem þessar Hnur rita er
borinn og bamfæddur Reykvík-
ingur, en fór snemma á bams-
aldri „í sveit‘ ‘sem kallað er, og
verið hálfgildings sveitamaður
síðan, eins og þið hin, sem líkt
er ástatt um, og sjaldan eða
aldrei hafið látið hjá líða að
fara í réttimar á hverju hausti,
auk þess sem mörg önnur
tækifæri eru notuð til þess að
viðhalda gömlum kynnum —
sem aftur leiðir svo af sér ný
kynni. Aldrei verð ég annars
var en að mikil velvild, oft
góð og traust vinátta rfki, milli
fólksins í sveitum og við sjó,
og þannig á það líka að vera
en mörg eru þau tækifæri, sem
það fólk hefur- er til Reykja-
víkur hefur flutzt, til þess að
uppræta margskonar misskiln-
ing, því að þetta fólk hefur
reynslu bæði úr borg og byggð.
Það veit, að víða skilja margir
í sveitum ekki til hlítar, hve
hart fólk verður oft að leggja
að sér i bæjum til þess að
komast af, þrátt fyrir góðar
tekjur, ef miðað er við krónu-
fjölda, — að það er dýrt að
„kaupa í matinn‘“, svo eitthvað
sé nefnt, erfitt að standa skil
á háum sköttum og útsvari
fyrir marga, og engin leið að
eignast þak yfir höfuðið nema
með miklu vinnuframlagi (yfir-
vinnu) o. s. frv.
Hin hliðin —
Hin hliðih er svo sú, að
sveitafólkið verður sannarlega
líka að punga út. Nútíma búskap
ur verður ekki rekinn nema,
með miklum vélakosti til dæmis,
vélarnar eru dýrar og vélavið-
haldið, það eru mörg þúsundin
sem fara í olíu og benzín, til-
búinn áburð og fóðurbæti til
dæmis — svo tugum þúsunda
skiptir, þar sem um allstór býli
er að ræða.
Og það fer mikið í milliliðina
Það er klippt svo skolli mikið
af hverrj krónu, sem neytand-
inn lætur af hendi fyrir smjör
og mjólk og ost, áður en fram-
leiðandinn f sveitinni fær sitt.
En það er ekki hægt nema rétt
að drepa á þetta í stuttu bréfi.
Mjólk og kjöt.
Það er nú mikið rætt um
offramleiðslu á mjólk og mjólk
urafurðum, og vafalaust þarf
að draga heldur úr mjólkur-
framleiðslunnj og auka dilka-
kjötsframleiðsluna — og það ér
líka stefnt að því, og ég hefi
mjög orðið þess var hjá mörg-
um bændum, að þeir hafa á
þessu fullan skilning. Margir
hafa þegar fækkað kúm nokkuð
og eru að auka fjárstofninn,
aukin túnrækt knýr þar líka á,
— aukin ræktun á sinn mikla
þátt f aukinni mjólkurfram-
leiðslu, — en framhaldstúnrækt
un mun ekki síður borga sig
þótt stefnt sé að aukinni kjöt-
framleiðslu. Rækta töðu handa
fénu og hafa féð hluta úr ár-
inu á túni — sumir hafa enda
allt sitt fé í heimahögum nú
orðið/ Viða til dæmis austanl
fjalls getur að líta fóðurkáls-
ekrur, sem fé er beitt á og
fita sig þar ótrúlega, á skömm
um tíma á haustin. — Á bæ
sem ég var staddur í um og
eftir réttirnar var meðalvigt
kjöts af dilkum, samkvæmt
fyrstu nótum frá Selfossi 15 kg.
— og var það af fé nýkomnu af
fjalli. — Mikil eftirspum var í
réttunum eftir lömbum frá
bónda, sem á fallegt fé, og
seldi hann 10-15 lömb „kontant“
fyrir þetta 1200 kr., hæst 1500
Iambið — og fengu færri en
vildu.
Fólkinu fækkar ekki
alls staðar.
Það er oft talað um að fólk
flýi sveitirnar. Svo er því miður
og mest brögð að þar sem fólk
er afskekktast, en það eru líka
til sveitir þar sem fólkinu fjölg
ar. Og það er vel.
Reykvíkingur.