Vísir - 25.10.1965, Blaðsíða 11

EZl
Hver er náunginn, sem kyssir skipstjórann?
inmaður hennar, Kona sem hef
ur með í farangrinum tvo kvöld
kjóla, hvert sinn, sem hún Iegg
ur upp f langa siglingu og sem
staðhæfir: „Hefði ég verið fædd
fyrir 200 árum hefði ég gerzt
sjóræningi."
Sjómannslffið var það eina
sem átti við mig. Ég vildi frem
ur hafa skipstjórnarréttindi mín
heldur en líkamsvöxt Jayne
Mansfield. Áhöfnin hvíslar því

iBffii /ý iám
' v.1 'ív y ••
Um borð á Wila er Danuta
kona og skipstjóri. Þegar hún
fyrir þá sem ætla að sigla á
kaupskipum.
Hún vann sem siglingafræð-
ingur á nokkrum flutningaskip
um fram að þeim degi er skip-
stjóri hennar veiktist svo að
hún var tilneydd að taka við
stjórn og varð það til þess að
pólsku yfirvöldin veittu henni
eftirtekt.

gerir sig fína áður en hún fer
út að skemmta sér með eigin-
manni sfrium.
Það er einn staður um borð
á Wila þar sem ekki er vana-
legt að sjá skipstjóra en þar
| sem Danuta er fastagestur og
það er eldhúsið. Áhöfnin veit
ekkert betra en pólsku pönnu-
kökurnar hennar.

Þegar hafnsögumennimir
stfga um borð f flutningaskipið
Wila fellur þeim allur ket-
ill í eld, þegar þeir sjá skip-
stjórann. Það er eins með hafn
arverkamennina þeir fara allir
hjá sér, þegar þeir heyra tungu
tak skipstjórans.
Þvf að skipstjórinn Danuta
Kobylinska-Walas, 34 ára gam
alreyndur sjómaður úthafanna
er kona.
Kona, sem stjómar 18 manna
áhöfn, þriðji stýrimaður er eig
Danuta með áhöfnlnni.
sín á milli að líkamsvöxtinn hafi
skipstjórinn líka — en aldrei
svo að hann heyri. Það er agi
um borð f skipinu Wila.
Danuta hefur siglt um öll höf
síðan hún var 14 ára gömul.
Hún var eina stúlkan meðal
300 drengja í pólska skólanum
ur réttindi fyrsta stýrimanns
samþykkt að starfa á Wila sem
þriðji stýrimaður konu sinnar.
Conrad, sem er ellefu ára
gamall sonur þeirra er heima
í Stettin hjá afa og ömmu
Wila er fyrsía skipið, sem
hún hefur algjöra yfirstjóm á
og siglingasérfræðingar telja,
að hún sé fjórði kvenskipstjór-
inn í allri siglingasögunni.
Fremur en að sjá hana
hverfa í þrjá mánuði í einu hef
ur eiginmaður hennar, sem hef
þarf ekki að sinna skyldustörf
um fer hún í kvöldkjól greiðir
sér eftir nýjustu tfzku og spilar
brigde við farþégana. 1 höfri'
er hún aðeins eiginkonan og
Grænlendingar
krefjast réttarbótar
Grænlendingar vilja fá við-
bótarfulltrúa í Landsráðið græn-
lenzka en næsta kosning þess
verður árið 1967. Þetta kom
fram á fundi INUIT-flokksins en
. fmm | |
t'í/sfÆrX X00&Z'
■ ■ & ■; ■
það er eini stjómmálaflokkur
Grænlands, fundinum er nýlok-
ið en hann var haldinn í Godt-
háb.
Við síðustu kosningar í Græn
landi fékk flokkurinn þriðja
hluta atkvæðanna, en fékk samt
ekki fulltrúa í danska þjóðþing-
inu. Flokkurinn hefur ekki fyrr
boðið fram til kosninga f Lands
ráðið vegna þess að hann var
ekki til við síðustu kosningar.
Hinn nýi formaður flokksins
er Ulrik Rosing, sem starfar nú
við grænlenzka útvarpið sem
dagskrárstjóri.
Þessi tilkynning flokksins um
viðbótarfulltrúa mun vekja
mikla athygli í Grænlandi. I
lögum Landsráðsins er lagagrein
á þann veg að auka megi fjölda
meðlima Landsráðsins til þess
að tryggja að þjóðarbrot, sem
hafa sérhagsmuna að gæta geti
haft sína fulltrúa.
Danir hafa tekið mál þetta til
meðferðar á þingi, rætt um
hversu stórt og hvernig Lands-
ráð Grænlands eigi að vera, þó
án þess að það sé í sambandi
við óskir og tillögur INUIT
flokksins. Það var fulltrúi Godt-
háb, sem vakti athvgli á þeirri
staðreynd að ekki væri réttlátt
að t.d. kjósendumir í Godtháb,
sem eru 2719 talsins fengu ekki
fleiri kjörna í Landsráðið en
Scoresbysund, sem við síðustu
kosningar hafði 184 kjósendur,
en hvert kjördæmi í Grænlandi
hefur aðeins einn fulltrúa f
Landsráðinu.
Hefur málinu nú verið vísað
til Grænlandsmálaráðuneytisins
og Innanríkisráðuneytisins
danksa, sem mun ræða það við
fulltrúa Landsráðsins og kjós-
endur þeirra.
Er svo eftir að sjá hvort
Grænlendingar fá nokkra leið-
réttingu mála sinna.
Þriðji stýrimaður kyssir skipstjórann.

Kári skrifar:
Biblían og
Biblíufélagið.
”Á Prestana °S trúna vér
"^treystum þó mest.“ Og eins
og „drottinn þekkir sfna“, má
ætla að biskup landsins þekki
prestastéttina. En eins og það
var ánægjul. að hlýða á útvarps-
tölu hanns laugardagskvöldið
16. október og merkja þann
góða skilning sem þar kom
fram á þeim miklu o^ brýnu
verkefnum, er nú blasa við Bibl
íufélaginu, ofbauð mér það
hreinlega, hve mjög hann setti
traust sitt á prestana. Sumir
eru þeir ágætir menn, en ég
hef takmarkað traust á þeim
svona almennt. Hamingjan
hjálpi Biblíufélaginu ef þeir
e>ga að útvega það mikla fé
sem nú er nauðsynlegt að það
fái í hendur. Ég er veraldlega
sinnaður maður, og úr því að
ég vil ekki treysta svo mjög
á Drestana, viljið þið kannski
vita hvar mitt traust er. Þetta
er ekki leyndarmál: Það er á
kvenþjóðinni — alveg óskorað.
Ef stjóm Biblíufélagsins vill
leita til hennar og tryggja sér
hennar fylgi þá er hag þess
og framkvæmdum borgið — al-
veg örugglega.
Það er íslenzkri þjóð tjón
og hneisa hve lítið hún les
Biblíuna. Það er brennimark
menningarskorts að vera alls-
endis ólesinn í henni. Mér þótti
vænt um að sjá á þessu máli
að mínu viti hinn rétta skiln-
ing f grein í Vísi nýlega. Að
skoða Biblíuna bara sem trúar
rit er heimskulega og skaðlega
þröngt sjónarmið, • og gegn
því sjónarmiði þarf að vinna.
Hitt er svo annað mál, að ræki
legur lestur þessarar einstæðu
bókar mun í flestum tilfellum
leiða hugsandj mann til trúar
í hinum dýpsta og víðtækasta
skilningi, þeirrar trúar sem ó-
háð er kreddum og kennisetn
Ingum. I ávarpi biskups var
það allramikilvægasta skilning-
ur hans á þvf, að nú þarf að
gefa Biblíuna þannig út að hún
laði til lesturs. Hana þarf að
gefa út í fleiri gerðum en einni.
Þetta hafa aðrar þjóðir lært að
skilja. En mikið fé kostar 'þetta.
Gamll.
Símaskráin.
Þegar símaskráin kom út í
júnímánuði síðastliðnum, var
hún án númerarskrár, sem á-
vallt hefur fylgt henni og er
einkar gagnleg. En þá var sagt
að númeraskráin kæmi sfðar
Nú er okkur suma farið að
lengja eftir henni og þættj fróð
legt að vita hvenær hennar má
vænta.
Bandið á símaskránni er að
þessu sinni alltof lélegt, miklu
lélegra en var á næstu útgáfu
á undan. Vonandi að hún verði
ekki oftar látin f svo endingar
laust band. Pappírinn er stór-
um verri núna en í hinni fyrri
útgáfu‘ Símon.