Vísir - 24.02.1967, Blaðsíða 13

Vísir - 24.02.1967, Blaðsíða 13
-J V1SIR . Föstudagur 24. febrúar 1967. 13 Ný Véla og Raftækjaverzlun Opnum í dog nýju og glæsilego Véla- og Raftækjaverzlun í LÆKJARGÖTU 2, hominu Austurstræti og Lækjargötu. Þar seljum við stórt úrval af heimffistækjum, L d. frá hinum heims- frægu PIHLIPS verksmiðjum: \ Sjónvörp, plötuspitara og rakvélar. INDESIT ísskápa og þvottavélar. MBÉLE þvottav^ar. XilWilÐ! NS og SIMPLEX strauvélar. STAR og ICECOLD frystódstar í mörgum stærðum. Etmíremur hraðsuðukatia, st'raujárn og önnur heimilistæki. Seljum einnig hinar heimsfrægn BERNINA saumavélar og BENTLEY píanóin frá Englandi. ABt selst meö sanngjömum útborgunum og hagkvæmum ogviðráðanlegum afborgunum. VÉLA- og RAFTÆKJAViRZLUNIN, Lækjorgötu 2 Á langri siglingu — 5 Framh. af bls. 9 Hann hafði klifrað upp í pöl- inn af forvitni. Hann hafði ver ið á leið frammí ásamt öðrum manni, en séð eitthvað ókenni legt ljós og klifraði upp til að athuga það betur. Það varð hon um til lífs, því að förunautur hans á leiðinni frammí hafði haldið áfram og týndi hann lif- inu. Við höfðum lífbátinn útsleg inn í davíðunum og fíruðum hon um og teymdum hann fram með síðunni og fórum svo að athuga hvort einhverjum yröi ekki bjargað af þeim sem voru frammí. Skipið flaut um stund á vatnsþétta skilrúminu. Við lýstum fram í lúkarinn með log andi tvisti vættum í steinolíu. Þar var ljótt umhorfs. Sjór og spýtnabrak og svo mennirnir fljótandi. Pétur Maack gat náð tveimur mönnum, sem flutu þarna í brakinu. (Annan þeirra halaði hann upp um skælettið, höf.) — Það voru þeir Einar, sem kenndur var við Barinn hér í Hafnarstrætinu og Bjami Brandsson. Hinir, sem voru í lúkarnum, fjórir talsins, fórust allir. Á Austra var ég skipstjóri í 3 ár, 1921- 1923 og fiskaði vel. Það var einu sinni á honum, að ég sá skrýtna sjón, sem ég gleymi aldrei. Við höfðum verið að fiska úti á Hvalbak og vorum á leið til lands og karlarnir í aðgerð, þvi vig höfðum fyllt dekkið af fiski. Ég hafði lagt mig, en kom upp um það leyti sem aðgerðinni var að Ijúka. Þá var klukkan 5 um morgun og við staddir rétt hjá Seley. Það var blanka blæjalogn. í því að ég lít út um brúargluggann verður svartur sjór allt í kring um skipið svo iangt sem augað eygir af vöðusel. Það var em- kennilegt að sjá þessa feikna- breiðu hvert sem litið var. Kárl amir urðu óðir og uppvægir og þrifu haka og vildu krækja sér í sel, en ég bannaði þeim það og sagði, að hann myndi bara kippa þeim út fyrir, ef þeir bæm í hann. Hann var all- ur skjóttur, hvítskjöldóttur. Þetta var selurinn, sem þeir voru að skutla á flatbyttnun- um í gamla daga, þá gekk harr inn um alla firði. Belgaum sigldi ég stundum með fyr ir Aðalstein Pálsson. Þá var ég eiginlega kominn í land. Ég var einn í Belgaumsfélaginu og vann við útgerð skipsins. Þá var það einu sinni sem oftat að ég sigldi með hann og þá lenti ég í þoku niður við Eng- land. Þvílíkt svartnætti. Þessi þokusigling er eitt af mínuni fáu frægðarverkum. Belgaum hafði verið í klöss- un og það voru einhverjir af körlunum úti og bjuggu hjá kerlingu, sem átti helvíti mynd arlegt hús. Það voru þrjú hundr uð hús í strætinu. Við áttum að fara til Blight og taka kol. Þau voru mikið billegri í Blight en Grimsby en við fátækir. Jú jú, við förum til Blight. Hann var stýrimaður, hann Dóri Ingimarsson, sem var með Karls efni. Við koluðum í Blight um nótt ina og um morguninn kl. 9 förum við af stað í kolsvarta andskotans þoku, svo að ekki sá út úr augunum. Það vantaði einhvern strák frá okkur, en hann skilaði sér nú fljótt. Það dugir ekki annað en að fara þó að það sé komin þoka, hugsa ég. Ég brúka bara flautuna. Olræt, svo höldum við af stað. Ég læt út loggið og set stefn- una fyrir Búkkanes. Við blás- um og blásum, enginn anzar og þá veit ég að enginn er nálægt mér og við höldum áfram i svarta þokunni. Loks heyri ég í vita. Hvaða viti getur þetta verið? Tek almanakið. Tel öskrin. Stendur heima. Búkka- nes. Þá er ég olræt. Ég breyti soldið nær landi og heyri stuttu siðar i öðrum vita. Ég í alman- akið. Tel öskrin. Stendur heima Rattray Head, það er viti laus við land. Það er útgrynni mikið út af Peterhead, sem( er næsti bær fyrir norðan Búkkanes. Ég er réttur í því. Það rofar ekk- ert i, bikaþoka. Olræt, ég held áfram, þar til ég er þvert af Rattray Head, þá set ég strik ið í Pentilinn. Hann er i rúm- lega 80 milna fjarlægð og það er sama svartnættið bæði á himni og jörð. —• Keyrðirðu á fullu? — Já, já, alltaf á fullu. Ég glevmi aldrei þessari andskot- ans þoku, hvað hún var svört. Jæja, nú heyri ég í vita. Hvaða viti er þetta? Noss Head? Stend ur heima. Held strikinu. Full ferð. Við blásum og blásum en það héyrist ekki í nokkru skipi fremur en öll skip séu dauð. Noss Head er fyrir utan Vik I Skotlandi og ég átti ekki að þurfa að halda langt þar til ég fæ að heyra í vitanum á Dun- cansby Head. Olræt, ég heyri öskrin í Duncansby Head og litlu síðar forút á stjómborða í vitanum á Pentlands Skerry, það er ekkert annað, þá vantar mig bara vitann á Stroma, og hann lætur nú í sér heyra á stundum. Hann á bara að vera beint framundan eða svo til. Stroma er svo til í miðjum Pentl inum. Jú, þarna heyrist i hon- um og nú hevri ég i þremur vit um í einu, Duncansbay Head. Pentland Skerry og Stroma. Ég segi við Dóra, sem var hiá mér í brúnni: — Farðu frammá og miðaðu vitann (Ströma) með hendinni. Það gengur fljótt fyrir. Það er harða meðstraumur. Maður verður nefnilega að beygja til bakborða, þegar komið er fyrir Stroma til að lenda ekki þar sem Draupnir strandaði. Þar er Þórsnes. Það er á stjóm- borða. Ég held áfram á fullri ferð gegnum Pentilmn með flautuna í gangi og set stefn- una laust við Solskerry. Ég sá ekki glðru í land fyrr en það móaði aðeins fyrir fjöllunum á Háey, þegar við vorum komnir 15 mílur norður úr Pentli. Þá var ég húinn að sigla meira en 100 mílur meðfram landi yfir grynningar og djöfulskap og í gegnum Pentil án þess að sjá nokkurn tímann út fyrir borðstokkinn. Ég bregð þess- ari þoku við svo lengi sem eg lifi og þeir hefðu ekki margir fariö hiklaust í Pentilinn. Enn er Bergur á siglingu en nú er hann kominn á sló. HIÐ ISLENZKA PRENTARAFÉLAG ALLSHERJAR- ATKVÆÐAGREIÐSLA ura kjör stjórnar Hins íslenzka prentarafélags 1967 fer fram í skrifstofu félagsins að Hverf- isgötu 21 föstudaginn 24. febrúar kl. 3—7, laugardaginn 25. febrúar og sunnudaginn 26. febrúar kl. 10—6 báöa dagana. Kjörskrá liggur frammi f skrifstofu H.Í.P. — Kærufrestu'r er til loka kjörfundar. Stjóm H.Í.P. Skrifstofur okkar verða lokaðar eftir hádegi í dag vegna jarð- arfarar Helga Þorsteinssonar fisamkvæmda- stjóra. OLÍUFÉLAGIÐ H.F. frá MjáMúi Flðamanna Selfossi Fyrs! um sinn verfiar pessi Dsfuraðeins Snarrabraut 54

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.