Vísir - 25.05.1967, Blaðsíða 4

Ungfrú Stradivarius í fyrsta „Idassa
//
og Kanada og heppnaðist leikur
hennar á ceílóið roeð þehn ágæt

rT'uttugu og tveggja ára gömul
1 . ensk stúlka, Jacqueline du
Pré að nafni og céllóið hennar,
sem er 255 ára gamalt og kallað
Davidov Strad eru óaðskiljanleg.
Jafnvel þegar Jacqueline fer í
flugferð. „Ég verð að kaupa far
miða undir það,“ segir Jackie. en
þarf aðeins að greiða fyrir það
barnafargj. Nýlega lauk Jacque-
line tónlistarferðalagi um UJS.A.
Fallegasti cellöleikarinn?
ÚTBOÐ
Tilboð óskast í að gera götur og leggja leiðsl-
ur í nýtt íbúðarhverfi í Ártúnshöfða hér í
borg.
Útboðsgögn eru afhent í skrif stofu vorri gegn
3000 króna skilatryggingu.
Tilboðin verða opnuð á sama stað mánudag-
inn 5. júní 1967 kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAR
VONARSTRÆTI 8 - SÍMI 18800
Hraðbátur
Til sölu 14 feta norskur maghogny-bátur með
35 hestafla utanborðsmótor og dráttarvagni.
Uppl. í síma 30250 milli kl. 9.30 og 19.00.
Leikfélag Kópavogs
hefur BÓKMENNTAKYNNINGU á verkum
HALLDÓRS LAXNESS í Kópavogsbíói n.k.
sunnudag kl. 2 e. h.
Kynnir Ragnar Jónsson.
Ræða Sigurður A. Magnússon.
Upplestur Helga Valtýsdóttir o. fl.
Aðgangur ókeypis og öllum heimill.
um að hún er álitin vera einn
efnilegasti cellóleikari í heimi
núna.
Jacqueline du Pré ólst upp með
cellóinu. Þegar hún var fjögurra
ára gömul, heyrði hún, að leikið
var á celló í brezka útvarpinu.
„Ég vil ná þessum tón“ sagöi hún
og móðir hennar, sem var einleik
ari á píanó keypti þá þegar handa
henni celló.
Jackie var samvizkusöm við
tónlistamámið og helgaði því all
an tíma sinn. Hún segir að allt
að 17 ára aldri hafi cellöið verið
bezti vinur sinn.
Hún hætti venjulegu barnaskóla
námi, 10 ára að aldri og þegar
hún var aðeins 16 ára gömul kom
hún fyrst fram, sem einleikari í
London. Hún var byrjuð að leika
í sónötu eftir Hándel, þegar hún
fann það að einn strengurinn var
að losna. „Ég reyndi að laga mis
ræmið með fingrafimi, segir hún,
en það bar engan árangur, svo
ég hætti bara, sagði áheyrendum
hvað væri að, lagaði strenginn
og byrjaði að leika aftur. Þetta
varð til þess að að áheyrendur
komust í samband við mig —
og ég við þá. Eftir það hætti ég
að hafa nokkum teljandi sviðs-
ótta.“
Þaö kemur sjaldan fyrir núna.
Á sviðinu gneistar hún af glað-
lyndu fjöri og fer með hljóðfæri
sitt eins og það væri ukulela.
Samkvæmt hefðinni er cellóið
eitt hið viðkvæmnislegasta
strengjahljóðfæranna, en Jackie
leikur fremur á það með drama-
tískum þrótti en rómantízkum.
Meðan hún leikur er hún upp-
tekin af viðfangsefni sínu og ein-
beitir sér mjög en utan sviðsins
er hún kát og fjörug og gefin fyr-
ir að herma eftir rússneskum
málblæ og að feia sig á bak viö
hurðir. Það kemur fyrir að hún
fær hóp af ungum. tpnlistSfmöno
um til að koma til að leika
saman strengjakvartetta og get-
ur svo allt í einu komið öllu í
háaloft með því að setja á Bítla-
plötu. Á æfingum kemur fyrir að
hún hitar sig upp með því að
leika „tempað" frá kvikmyndinni
Dr. Sivagó.
Það sem hægt er að bæta við
um Jackie er að hún hefur með
sér á ferðalögum sínum leik-
fangabangsa, sem hún kallar
Doktor Wilhelm eftir ímynduð-
um tónlistarkennara, að hún eyð
ir klukkustundum í það að tala
í talsambandinu við útlönd viö
vin sinn Daniel Barenboim, sem
er 24 ára gamall israelskur hljóm-
sveitarstjóri og gerir alla á flug-
afgreiðsfunum alveg ringlaða meö
því að skrá cellóið sitt á fyrsta
farrými, sem ungfrú C. Stradi-
varius.
Cellóið er reyndar frá árinu
1712 og heitið eftir Davidov hin-
um fræga 19. aldar celldieikara,
sem átti það einu sinni. Það
og Stradivarius frá árinu 1673
voru gefin henni af tónlistarunn
endum, sem langaði til að hún
léki á það allra bezta. Gefend-
ur krefjast þess að vera ónafn-
greindir. „Það eina, sem ég get
gert tií að endurgjalda þeim seg-
ir Jacqueline, er að nota cellóin
vel“.
Jacquline í New York, þegar hún hitti kennarann sinn, hinn
fræga Rostropovich..
ÖBJC
Jackie lék fyrst á cellóið, þegar hún var fimm ára gömul og að-
eins stærri en hljóðfærið, sem hún fer með núna eins og það
væri ukulela.
Sólbaðsþol opinberra
starfsmanna
Maður nokkur hringdi í Þránd
kiukkan þrjú fimmtán í fyrra-
dag og spurðt: „Hvaö má opln
ber starfsmaður liggia lengi i
sólbaði, án þess að fá af því
sólsting eða legusár? Menn frá
rafveitunni hófu vinnu hér
skammt frá klukkan eitt í dag.
Einn stjómaði svokölluðum
krabba, en hinlr unnu með
skóflu og haka. Þegar þeir
höfðu unnið í hálfa klukku-
stund, sendu þeir krabbann eft
ir kók. afklæddust að ofan og
fóru siðan i sólbað.
Ég var að velta því fyrir
mér, hvort ekki væri hægt að
gera samanburð á sólbaðsþoii
opinberra starfsmanna og venju
legra einstaklinga, og væri því
upplagt að nota tækifærið tll
þess núna. Þeir eru nefnllega
í sólbaði ennþá.“
Svo mörg voru þau orð.
Hverirnir við Krýsuvík
Kunningl mmn sem nýlega
hefir átt leið um hverasvæðin
í Krýsuvík, vildi vekja athygli
á að nauðsynlegt er aö giröa af
hættulegustu liverina, áður en
stórslys hlýzt af. Það eru sjóð-
andi hverir á svæðinu með há-
um lausum moldarbökkum, sem
eru stórhættuleglr fólki, ef ekki
er þvi varlegar fariö. Þama
koma hópar fólks í auknum
mæli, m. a. margir útlendingar,
sem oft virðast ekki gera sér
grein fyrir aðstæðunum. Fjöldi
ókunnugs fólks er farinn að
venja komur sínar á hverasvæð-
in fylgdarl. Þaö er því nauðsynl.
að setja upp aðvörunarskilti á
mörgum tungumálum á hættu-
legustu svæðunum, og girða fyr
ir þar sem hættulegt er að fara.
Ég birti hér með aðvörun
kunningja míns, og bakka hon-
um ábendinguna, sem ég vona
að verði tekin til skjótrar at-
hugunar hjá þeim sem málið
varðar.
En ég vSl bæta við, að víða •
er vandfarið um hverasvæöi hér J
á Iandi, og væri nauðsyn að •
setja upp aðvaranir á hættuleg- •
ustu stöðunum. Fyrir tveimur 2
áram var ég á ferð í Náma- •
skarði við Mývátn, en þar væri *
nauðsynlegt að afmarka og •
giröa af hættulegustu svæöin. •
Líklega væri heppilegast að 2
afmarka merkta gangstíga um 2
slík hverasvæði, svipað og gert •
er í Haukadal, en af gangstígn 2
um sem liggur upp að Geysi, •
má mjög vel skoða það mark- •
verðasta á öllu hverasvæðinu. 2
Þannig þyrfti þetta aö vera í •
Krýsuvík og noröur í Náma- *
skarði. ~
•
Þrándur í götu. •
>••4