Vísir - 29.05.1967, Blaðsíða 10

I
VÍSIR. Mánudagur 29. maí 1967.
w_________
^■■■■■^^■^^■■■■—■—■—■——iwiMtMWiiiiHMrnr ■—wm»—a—— ws
“rv'-’WaS

mm
p

Ö/WF ÍK ME«
/51 6ETTING
t AWAY... ,
THOS£ TWO m>
BETTEft SWtM FOfi
rr. _ h/ppos caaí
BEco/ne 6furrv
C, F&toc/otfS/ -
• fyrir-.J>á, þessa a5 kunna „Annar þeirra Viiöist ætla að sleppa,
eL;"þeirf ætla-að forða sér. en...
hinn þarfnast vfst hjálpar'
vm
Kvikmyndasaga
samin af Ednu O'Brien
eftir skáldsögu hennar
,Jhe Lonely Girl"
I teygjulífstykki, sem hún hafði séö
I í einhverjum verðlista. Henni félli
líka miöur vel viö mig, vegna
) þess aö ég bærist lítið á og gæfi
henni ekki föt af mér.
„Fáðu þér nú sæti“, hagði hann
„og ég bý þér stórfenglegan há-
degisverð".
„Fáöu þér nú sæti“, sagöi hann,
mjaömir sér, eins og svuntu. Og
ég kyssti hann og mér fannst eins
og ég væri örugg, fyrst ég var
komin til hans aftur og gat kysst
hann. Hann steikti flesk og egg og
ég dúkaði annan helming eldhús-
borðsins. Við settmnst hvort gegn
öðru, og ég horföi út um eldhús-
gluggann, á dimmbrún kirsuberja-
trén úti í garðinum.
„Þau stálu bréfunum mínum,
Baba sendi mér peninga, sem þau
stáhi lika“, sagði ég.
„Þú getur fengið magasár af því
aö tala um þetta meðan þú ert að
borða“, sagði hann. „Reyndu að
gleyma þessu“. Hann strauk fingur
gómunum létt um enni mér.
„Skál“, sagði hann og bar te-
•bollann að vörumusér. En þegar til
kom var svo sterkt sápubragð af
því, aö viö gátum ekki drukkið þaö.
Anna enn. Ég þvoöi bollana vand-
lega úr sjóöheltu vastni, og svo
drukkum við úr þeim teið, og var
þá ekki neinn keimur af þvi.
Ég starði stöðugt út um eldhús-
gluggann og naut hvorki matarins
né tesins af ótta og kvíöa. Eugene
virti mig fyrir sér um hríö. „Það
mætti halda að þú kæmir úr hreins
unareldinum", sagði hann eftir
nokkra þögn.
Það var hverju orði sannara. Ég
leit hræðilega út, og ég nötraði og
skalf af annarlegum hrolli. Þegar
við höfðum lokið hádegisveröinum,
fór ég upp á loft og hugðist fá mér
ærlegan blund og hvila mig.
„Leggöu þig í rúmið mitt svo
þér hlýni“, sagöi hann. Og þegar
ég kom upp, tók ég af mér skóna
og fór úr kjólnum og lagðist fyrir
undir sæng í þessu undarlega rúmi.
En ég gat ekki meö neinu móti
sofnaö.
Þegar ég haföi legiö þannig
nokkra stund, var huröinni ýtt
hægt og hljóðlega frá stöfum, og
Eugene gægðist inn til að sjá, hvort
ég væri sofnuö.
„Halló ...“ mælti ég lágt.
„Ætlarðir þú ekki aö fara að
sofa?“
„Ég get þaö ekki ...“
Hann kom og settist á rekkju-
stokkinn og strauk hárið frá aug-
um mér. Svo strauk hann mér blíð-
lega um ennið, og þegar hann
fann, hvaö það var heitt, lagði hann
á það vott handklæði til að kæla
það. Svo þerraði hann emrið og aug
un, hægt og mjúklega.
„Líöur þér ekki betur nú?“ spuröi
hann.
„Þú mátt hátta hjá mér, ef þú
vilt“, sagði ég.
„Nei, vina mín“, sagöi hann og
kyssti mig þurrum vörum. „Þegar
við njótumst, verður það að vera
fyrir það, aö okkur langi til þess“.
„En mig langar til þess“, sagði
ég.
„Ef til vill, en ekki af réttri á-
stæðu. Þig langar til aö binda mig,
það er allt og sumt. Þú veizt, þótt
þú gerir þér kannski ekki grein
fyrir því, að mér muni finnast sem
ég beri ábyrgö á þér, eftir að ég
hef einu sinni notið þín“. Hann
j horföi í augu mér, og ég fann til
] sektarkenndar.
„Vertu mér ekki reiöur", mælti
j ég biðjandi.
„Ég er þér alls ekki reiður",
j mælti hann rólega. „En við veröum
i að gera okkur fulla grein fyrir því,
j aö það sem tengir tvær manneskj-
ur, er hvorki svona gróft né ein-
falt. Kynferöismök eru ekki neitt
sjálfstætt fyrirbæri, heldur hluti af
tveim manneskjum fyrir samstæöar
tilfinningar. Ég gæti ekki notið þín
nú, í slíku uppnámi sem þú ert,
fremur en ég gæti lagt sokkana
mína mér til munns“.
Mér fannst þetta benda til þess,
aö hann vildi losna við mig, og ég
spuröi ósjálfrátt:
„Verð ég þá að fara?“
„Ég hef verið að athuga málið",
svaraði hann seinlega. „Eflaust
væri það hyggilegast að þú færir".
„En ég á mér engan vfsan sama-
stað...“
„Vertu ekki hrædd. Hlustaðu ró-
lega á mig, vina mín. Mér kemur
ekki til hugar að hrekja þig út á
gaddinn. Ég mundi fá þér farareyri
til Lundúna og dvalarpeninga í
svo sem tvo mánuði. Svo gætirðu
komið hingað aftur þegar öldurn-
ar væri tekið aö lægja“.
„Ég vil ekki fara frá þér“, sagði
ég og horfði í stór og dökk augu
hans. Hann var svo svipfastur og
sterklegur, og ég þráði að mega
njóta vemdar hans gegn öllu, sem
ég óttaöist.
„Gerðu það fyrir mig“, bað ég.
„Lofaðu mér að vera um kyrrt".
Hann drap fingurgómunum á
enni sér og stundi.
„Þey, þey.. .“ sagði hann. Mér
heyrðist hreyfilgnýr í bíl úti fyrir
og settist upp við dogg, en svo
varð allt hljótt aftur og enginn
knúöi dyra. Hann hélt áfram máli
sínu.
„Ef við dveljumst hér bæði öllu
lengur, er ekkert líklegra en þeir
komi, og ef til vill hafa þeir þig
nauðuga á brott með sér. Förum
við bæði til Lundúna, er senni-
legt að lögreglunni verði sigað á
okkur. Það eina skynsamlega f mál
inu er því það, að þú farir til
Lundúna ein. Ég verð hér um kyrrt
og reyni að tala um fyrir föður
þínum, ef hann skyldi koma. Eftir
svo sem viku eða hálfan mánuö
kem ég yfir til Lundúna - til þín“.
Ég varð gripin lamandi hryggð.
Hann ætlaði að senda mig í burtu.
„Þá það“, sagði ég þreytulega og
rétti honum hönd mfna. Nokkurt
andartak sátum við þegjandi.
Hann geröist til aö rjúfa þögnina
„Heldurðu að þeir komi í dag?“
spurði hann.
„Nei, ég geri ekki ráð fyrir því.
Ég sendi símskeyti heim, þar sem
ég kvaðst vera á leið til Lundúna.
Sagöist mundu skrifa, þegar þang-
að kæmi. Ég býst þvf við að það
líði nokkrir dagar, áður en faðir
minn hugsar sér til hreyfings".
„Allt í lagi. Þá geturðu hvilt
þig vel í dag. Á morgun fylgi ég
þér svo til Collinstown, og sé þér
fyrir flugfari til Lundúna“.
Ég hafði aldrei á ævi minni kom-
ið upp í flugvél, og kveið fyrir því
að verða bundin f sætið. Baba hafði
sagt mér að það væri gert.
„Ætlaröu aö skrifa mér?“ spurði
ég.
LAND-
- ROVER
ENDURBÆTTUR
LAHJL^
^ROVER
BENZÍN EÐA DIESEL
★ Land-Rover er nú fullklæddur að innan —
í toppi, hliðum, hurðum og gólfi. —
★ Endurbætt sæti; bílstjóra-sæti og hægra fram-
sæti stillanleg.
★ Endurbætt mælaborð með læsanlegu hanzka-
hólfi.
N/ matthúðuð vatnskassahlíf.
Krómaðir hjólkoppar.
dc Krómaðir fjaðrandi útispeglar.
•Jt Ný gerð af loki á vélarhusi.
AUK ÞESS
er Land-RoYer afgreiddur með eftirtoldum búnaði:
Aluminiumhús með hliðargluggum — Miðstöð með rúðublósqro — Afturhurð
með varahiólafestingu — Aftursæti — Tvær rúðuþurrkur — Stefnuljós — tæs-
ing ó hurðum.'— Innispegill — Útispegill —- Sólskermar — DróHarkrókur —
Gúmmí ó petulum — Dróftaraugu að framan — Kílómetra hraðamælir með
vegmæli — Smurþrýstimælir — Vatnshitamælir — 750x16 hjólborðar — H. D.
afturfiaðrir og sverari höggdeyfar aftan og framon — Eftirlit einu .sinni
eftir 1500 km. — Hliðarstig fyrir forþega — Stýrisdempari. —
VERÐ UM KR. 188,000,00 BENZIN
VERÐ UM KR. 208,000,00 DIESEL
Sími
21240
HEILDVERZLUNIN
HEKLA hf
Laugavegi
170-172
„Á hverjum degi. Langt bréf“.
Hann tók mig í faðm sér og ég
kjökraði við barm honum góða
stund.
„Ég keypti smágjöf handa þér
meðan þú varst fjarverandi", sagði
hann og hljóp niður til að sækja
hana.
Það var feröaviðtæki. Hann sýndi
mér hvemig ég ætti að stilla það
og ná útvarpssendingum frá ýms-
um stöðvum.
„Þú getur haft það meðferðis
hvar sem er“, sagöi hann. Hann
snéri stillinum og fjörug tónlist
fyllti svefnherbergið. Svo dansaði
hann með viðtækið fram og aftur
um gólfið, og ég spurði sjálfa mip
hvernig á því gæti staðið, að hann
væri f svona léttu skapi.
Knútur Bruun hdl.
Lögmannsskrifstofo
Grettisgötu 8 II. h.
Simi 24940.