Vísir - 31.05.1967, Blaðsíða 4

E3
Marlene Dietrich og Rudolf
Sieber í París.
HMaaia

ÞETTA ER KLUKKAN
w • • ■ •■: ••wy v ••• • : j • ..y •{.•
Deyjandi sjötugur maður stöðv
aði hina miklu söngför Marlene
Dietrich um Bandaríkin. Hún sleit
milljónasamningi og hélt af stað
til hænsnagarðs utan Los Ange-
les þar sem eiginmaður hennar
um 40 ára skeið — Austurríkis-
maðurinn Rudolf Sieber lá i
fimmta hjartaveikiskastinu, sem
hann hefur oröið fyrir og senni-
lega lifir ekki af.
Þegar þau giftu sig árið 1927
var Sieber þekktur leikstjóri og
Marlerie óþekkt með öllu. Hann
fór með hana til Berlín til að gefa
' henni tækifæri til að reyna sig á
! sviðinu,
Marlene varð fræg, en Rudolf
, Sieber gleymdist af öllufn nema
: Marlene. Hjónin sem eiga dóttur,
| sem núna er fertug, fluttust hvort
i frá öðru eftir fimm ára hjóna-
band. Marlene Dietrich varð ást-
j fangin í öðrum, en ekki varð af
i skilnaði og hún gleymdi aldrei
Rudolf.
, Þegar Sieber fékk fyrsta hjarta
: kastið árið 1934 sleit Marlene
1 samningi í Bandaríkjunum til að
vera hjá honum. Þegar hann varð
aftur alvarlega veikur 10 árum
síöar sleit hún samningi um ferða
lag til aö syngja fyrir bandaríska
hermenn í Evrópu. Þegar Rudolf
Sieber fékk hjartakast árið 1956
liðu 14 klukkustundir áður en
Marlene sat við sjúkrabeð hans
1 Los Angeles eftir að hafa slitið
samningi í Pafís. Núna er Mar-
lene aftur hjá Rudolf — ef til
vili f síðasta sinn.
Þetta er klukkan, sem „slær“
mann með hinu sérkennilega út-
liti sínu. í Tokyo segja menn, að
nýja klukkan á Ginza stræti lík-
ist mest víkingahjálmi.
Ginza er þekkt skemmtihverfi
i borginni og ekki hægt aö kom-
ast undan því að taka eftir nýju
klukkunni — þess vegna hefur
hún fljótlega orðið staðurinn ,,þar
sem stefnumótin eiga sér stað“.
Þaö er framúrstefnu listamað-
maðurinn Taro, sem skapaði
klukkuminnismerkið. Þaö er með
tveim töluskífum, annarri er kom
ið fyrir i rauðu andliti en hinni i
bláu. Andlitin breyta um svip,
þegar klukkan slær á heilum tíma
Taro vill með þessari fomeskju
legu höggmynd gefa listræna
túlkun á frelsi mannlegs eðlis
og fjöri þess.
í nýjum búningi með nýjan bíl
Enn birtast Bítlamir í nýjum
búningum. John Lennon — for-
sprakkinn þeirra var nýlega
staddur viö sjónvarpsmyndatöku
og eins og venjulega umkringd-
ur aðdáendum. Væntanlega hefur
hann vakið æsihrifningu þeirra,
þar sem hann var klæddur eins
og heldrimenn gömlu kynslóðar-
innar með einglimi og herðaslá
og á hinn bóginn í náttfatabux-
um og í rúskinnsskóm með fót-
laginu- eins og þeir, sem mest
berast á í heimi nýjustu tízku-
duttlunganna.
Og annað, sem tilheyrir John
Lennon og vekur áreiðanlega
mikla athygli er nýi Rolls Royce
bíllinn hans. Að vísu fór Lennon
ekki sjálfur að ná I hann, sendi
í staðinn bílstjórann, sem var
ekki svo vitlaust. Rolls Royte
vekur mikla athygli og þá sér-
staklega Lennons. Gerðin er
Phantom V, verðið liggur um gðra
milljón krónur og bíllinn er mál-
aður skærgulur með blóma-
munstri á.
Auðvitað þurfti Lennon að
borga ríflega aukalega fyrir
skreytinguna, en hún mun hafa
kostað hann um 130 þúsund
krónur.
Ungur maður, sem aHa sfoa,
ævi hafði dreymt um það aið
verða slökkviliðsmaður komst
að raun um það, sér til mikilla
leiðinda, að hann var örfáum
sentimetrum of stuttur. Reglurn-
ar í Florida gera ráð fvrir að
slökkviliðsmenn séu 5 fet og 7
tommur á hæð.
Hann eygði þó smá von, þeg-
ar hann frétti, að menn eru
aðeins hærri eftir góðan svefn.
Kom hann því þannig fyrir, að
hann fór í skoðunina, að morgni
dags og fékk félaga sinn til þess
að bera sig í skoðunina. Þetta
dugði. Hann reyndist nákvæm-
lega 5 fet og 7 tommur á hæð.
Því miður féll hann svo á skrif-
lega prófinu.
Námskeið í land-
búnaðarstörfum
Það er vel, að efnt skyldi vera
til námskelðs fyrir unglinga í
landbúnaðarstörfum, þar sem
mÆ. var lögð áherzla á ýmsar
varúðarreglur varðandi notkun
dráttarvéla. A.m.k. þessi þáttur
i námskeiðinu var brýnn, þar
eð vitaö er að dráttarvélum er
mjög mikið stjómað af ungling
um til sveita. Um þessi mál
heflr verið skrifað nokkuð fyrr
í dálka þessa, svo að ég ætla
ekki að orðlengja um bau nú.
En hafl þeir þökk fyrir framtak-
ið, sem stóðu að þessu nám-
skeiði nú. Vonandi ar þetta upp- enda var veörið gott. En það gefið deginum sérstakan
haf áframhaldandi unglinga- sem manni finnst vanta er blæ. Áður fyrr var keppt m.a.
starfs. þátttaka sjómannanna sjálfra, í reiptogi, sem virðist alveg vera
1
Sjómannadagurinn
t. d. íþróttum sjómanna og erin- hætt, en bágt á ég með að trúa
fremur finnst manni vanta að sjómenn séu hættír að geta
Sjómannadagurinn, fór að meiri fjölbreyttni t. d. keppni tekið á, þegar mikið liggur við.
mörgu Ieyti vel fram að venju, í starfsiþróttum, sem gæti Einhvem veginn finnst mér
eitthvað vanta, sem gerir dag-
15nn sérstæðan og stílar meira
upp á störf sjómannsins og
hlutverk sjómannsins í þjóðfé-
laginu. Hátíðahöldin hafa farið
of svipað fram í mörg ár, en
það væri ekki úr vegi að reyna
að finna nýtt form á dagskrá
dagsins, og finna upp á fleiru
nýju og nýstárlegu.
Það má einnig segja um há-
tíðahöldin 17. júni. að þau séu
of bragðdauf, oft á tíðum. Þar
virðist vanta nýjar hugmyndir
til að setja svlp á hátiðahöldin
sem hæfa tilefni dagsins.
Þrándur í Götu.