Vísir - 05.04.1968, Qupperneq 1

ólögmæt?
Eru hjónaböndin
Skoriö ör athyglisverðu deilumáli í Hæstarétti
1 morgun kl. 10 var „hjóna-
bandsmálið“ svonefnda tekið
fyrir í Hæstarétti, en á því máli
ríkir að vonum mikill áhugi
meðal almennings.
Nú mun væntanlega fást úr því
skorið, hvort stór hluti af hjóna-
böndum hér á landi sé ógildur, en
því hafa menn haldið fram, að ó-
gildar séu hjónavígslur fram-
kvæmdar af prestum, sem komnir
eru á eftirlaun, prófessorum við
guöfræöideild og prestum, sem
ekki eru þjónandi í ákveðnu presta-
kalli.
Ef dómur verður kveðinn upp
um ógildingu hjónabanda, er erfitt
aö gera sér grein fyrir hversu ví$-
tæk áhrif og afleiðingar dómsins
verða, því að mikill fjöldi fólks
hefur verið gefinn saman af t. d.
É4»- 10. síða.
hjá girðingunni
— segir bóndinn á Gunnarsstöðum
„Ég held aö þetta hljóti að
hafa verið bjarndýr* ‘,sagöi Óli
Halldórsson, bóndi á Gunnars-
stöðum í viðtaii við Vísi í morg
un. En skammt frá bænum fund
ust sporin eftir dýrin tvö. „Viö
höfum nú verið að athuga slóð-
ina betur og styrkzt i þelrri
skoðun að betta hafi verið bjarn
dýr, m.a. vegna þess aö dýrin
hafa snúið við við girðinguna
hérna. Ef þetta hefðu veriö
minni dýr, svo sem refir eða
hundar, eins og sumir hafa hald
ið fram, þá hefðu þau auðveld-
lega komizt þar í gegn. Dýrin
hafa svo farið yfir girðinguna
þar sem hún var á kafi undir
snjó. Það er greinilegt á sporun-
um að þessi dýr hafa klær, og
þá er ekki ööruni stórum dýrum
til að dreifa, en biarndýrum.
„Eruð þið heimamenn á Gunn
arsstöðum ekkert hræddir við
að dýrin kunni að ganga á land
aftur og gera einhvern usla?“
„Nei, við erum ekkert smeyk
ir við bað. Ég hef nú verið að
lesa bjarndýrasögur og get
hvergi fundið að bjarndýr hafi
orðið mönnum að bana hér á
Iandi.“
„Þið hafið ekkert revnt að
fara út á ísinn o>r leita dýranna
'Teí, fsinn er mjög illur yfir-
' og ósléttur. Hins vegar
var flogið hér yfir í fyrradag,
en þá mun ekkert hafa sézt til
dýranna. Þau eru sjálfsagt kom-
inn langt út á ísinn núna“,
sagði Óli að lokum.
IKviknaði í >
Neskirkju s
í morgun gat að líta óvenju- ?
lega sjón í Neskirkju. Þegar v
blaðamaður Vísis kom þar að S
stóð lögregluþjónn i kirkjudyr f
um en inni við kórinn stóð ann- v
ar lögreglumaður á vakt. Það S
hafði kviknaö inn í vegg í kirkj f
unni, og í kirkjunni var þykkur <
reykjarmökkur, en slökkviliðið >
hafði þá nýlokið við að slökkva í
eldinn. \
Rjúfa þurfti gat á tvær vegg- /
klæöingarplötur, en að sögn c
varðstjóra slökkviliðsins var S
reynt að nota eins lítið vatn og /
mögulegt var til að forðast frek c
ari skemmdir. S
Þaö var umsjónarmaður kirkj /
unnar, sem varð eldsins var í <
morgun þegar hann kom í kirkj- S
una og gerði hann ^lökkviliði >
begar aðvart. Eldsupptök munu <
hafa verið vegna rafmagnsút- S
leiðslu. >
/wwwwvwwwvwv
Lögreglumenn standa á verði á svölum mótelsins, þar sem blökkumannaleiðtoginn dr. Martin
Luther King var skotinn til bana. Ein kúla hæfði dr. King, þar sem hann stóð á svölum mótels-
ins í miðborg Memphis. (Símsend mynd frá UPI).
Innlendum tilboðum
tekið, þótt hærri séu
B Á fundi borgarstjómar í gær var samþykkt tillaga fulltrúa
Sjálfstæðisflokksins um, að tekið veröi tilboöi innlendra aðila í
verk á vegum borgarinnar, þótt tilboöin séu 5—10% hærri en
erlendra tilboðsgjafa.
B Tillagan var samþykkt með 9 samhljóða atkvæðum, en full-
trúar Alþýðubandalagsins og Alþýðuflokksins sátu hjá, einnig ann-
ar fulitrúi Framsóknar, en Einar Ágústsson greiddi atkvæði með
tillögunni.
B Guðmundur Vigfússon fulltrúi Alþýðubandalagsins, hafði bor-<
ið fram breytingartillögu um, aö innlenlum tilboðum yröi tekið, |
þótt þau væru 5—15% hærri, en hún var felld.
Tveir piltar
handteknir fyrir
innbrot , |
Lögreglan handtók í gærkvöldi
tvo pilta, sem hún hafði grunaða i
um að ha-fa brotizt inn f Botns-
skálann í Hvalfiröi, en um það
hafði henni borizt tilkynning fyrr
um kvöldið.
Þaðan hafði verið stoliö 1200
krónum í peningum, en annars var j
ekki saknað. Athygli lögreglunnar
var vakin á tveim piltum sem þar
höfðu verið á ferð í bifreið, og
náðust þeir, þegar þeir voru komn
ir. í bæinn. Yfirheyrzlu þeirra var
"Uki lokið, þegar blaðið fór
ntun.
MARTIN LUTHER KING SKOTINN
TIL BANA í MEMPHIS
Óeirðlr, íkveikjur og ran í Memphis, Washington og
fl. borgum. Opinber rannsókn fyrirskipuð út af morðinu
® Kunnasti blökku-
mannaleiðtogi heims,
aðalleiðtogi bandarískra
blökkumanna, dr. Mart-
in Luther King, sem ár-
ið 1964 hlaut friðarverð-
Iaun Nóbels, var skot-
inn til bana í gærkvöldi
í Memphis, Tennessee,
er hann stóð á svölum
gistihúss.
Þegar fréttist um morðið
barst til Washington frestaði
Johnson forseti áformaðri ferð
sinni til Honolulu (sjá frétt á
bls. 7) þar til í dag, og dóms-
málaráðherra Bandaríkjanna fyr
irskipaði opinbera rannsókn út
af morðinu. Til óeirða kom í
mörgum borgum, þegar er frétt-
ist um morðiö. f Memnhis var
kveikt í á mörgum stöðum og
skotiö á slökkviliðsmenn að
slökkvistörfum, en í Washing-
ton lokaöi lögreglan alveg fimm
borgarhverfum og var engum
levft að fara inn í bau.
Fréttir frá Memphis herma,
að morðinginn hafi lagt á flótta,
þegar er hann hafði skotið' dr.
King og varpað frá sér automat-
riffli af Browning-gerð. Sjón-
aukamið var á rifflinum. f þeirri
frétt var sagt, að víðtæk leit
væri hafin að morðingjanum, og
einnig að bláum bíl af Mustang
gerð. Aðeins tveir prestar voru
sjónarvottar að bví sem gerðist.
Þeir voru á leið til fundar við
dr. King.
Blaðið New York Times segir
í morgun í ritstjórnargrein, að
mikill harmleikur hafi gerzt —
og öll þjóðin sé harmi lostin.
Dauði dr. Kings sé mikið áfall,
og þaö sé kaldhæðni örlaganna,
að myrtur hafi verið kunnasti
talsmaður Bandaríkianúa, sem
boðaði réttindabaráttu án ofbeld
is. Blaðið segir ennfremur, að
morðið sýni heigulshátt og spill
ingu heirra. sem hata blökku-
menn og vilja ekki unna þeim
þess, að nióta mannréttinda
iafnt og aðrir borgarar landsins.
f nánari fregnum um óeirðirn-
ar í Washington, segir að þegar
fregnin barst um blökkumanna-
hverfin hafi blökkumenn farið
um götur í hópum, brotið rúður,
kveikt f húsum og haft annað of-
Dr. Martin Luther King.
beldi í frammi. Þegar búið var
að Ioka öllum götum sem fara
þarf um til þess að komast inn í
þessi hverfi fékk ekki einu sinni
fólk, sem á þar heima, leyfi til
þess að fara þangað. ,
10. síða.
Dýrin snéru við