Vísir - 16.04.1968, Blaðsíða 12
72
VÍSIR . ÞriOJudagur 16. aprfl 1S68.
hann aö sér. Og um leið hvarf öll
mýkt og varúö úr atlotum þeirra.
Hann dró hana niður í grasiö með
sér, og næstu andartökin mundi
hvorugt þeirra eftir styrjöldinni
eöa Grenier.
Stundu síðar svaf hún, saman-
hnipruð í örmum hans, sæl og á-
hyggjulaus eins og lítil telpa.
Corey horfði| upp í myrkbláan him
ininn, sem var alsettur tindrandi
stjörnum og andartaki síðar var
hann líka fallinn í fastan svefn.
FIMMTI KAFLI
Fjórði dagurinn — 17. október.
Grenier fuitðaöi sig mest á þeim
Corey og Miyu. Ekki á neinu sem
þau sögðu Fyrst og fremst þvi,
I sem þau ekki sögöu. En augnatil-
litiö, þegar þau litu hvort til ann-
i ars, var allt annað en áður. Það
Fyrir aöcins kr. 68.500.oo gctið þér fengið staðlaða
eldhúsinnréttingu i 2 — 4 herbergja ibúðir, meö öllu tll-
heyrandi — passa i fiestar blokkaribúðir,
Innifalið i verðinu er:
eldhúsínnrétting, klædd vöndgðu plasti, efrf
og neðri skápar, ásamt kústaskáp (vinnupláss tæpir 4 m).
@ ísskápur, hæfilega stór fyrir 5 manna fjölskyldu I
kaupstaö.
©uppþvottavél, (Sink*a*matic) ásamt eldhúsvaski.
Uppþvotfavélin þvær upp fyrir 5 manns og að auki má nota
hana til minníháttar tauþvotta. (Nýtt einkaleyfi).
® eSdarvéiasamstæða með 3 hellum, tveim
ofnum, grillofni og steikar* og bökunarofni. Timer og önnur
nýtízku hjálpartæki.
0 lofthreinsari, sem með nýrri aðferð heldur eld-
húsinu lausu við reyk og lykt. Engínn kanall — Vinnuljós.
Allt þetta fyrir kr. 68.500.oo. (söluskattur
innifalinn) Ef stöðluð innrétting hentar yður ékki gefum við
yðuf fast verðtilboð á hlutfallslegu verði. Gefum ókeypis
verötilboð í eldhúsinnréttingar f ný og gömul hús.
Köfum eínnig faíaskápai staðlaöa.
- HAGKVÆMIR GRElÐSLliSKiLMÁLAR -
f£m
KIRKJUHVOLI
REYKJAVÍK
S í M l 2 17 16
var engu lfkara en að þau hefðu
skyndilega fundið upp eitthvert
þögult dulmál, þannig að þau gætu
ræðzt við með augunum einum
saman.
Daginn áður höfðu þau verið
samrýmd á göngunni, Miya og
Grenier. Hann hafði stutt hana,
þegar hún var að iotum komin af
þreytu, og hún unaö því mætavel.
að því er séö varð. Nú hélt hún
sig eingöngu að Corey liöþjálfa,
gekk oftast við hlið honum, og
tvívegis brá Corey arminum unl
mitti hennar til að styðja hana, þeg
ar henni skrikaði fótur. Grenier
fann til afbrýðisemi. þótt hann
vissi ekki hvers vegna.
Þau voru nú komin á troðinn
stíg, sem lá gegnum frumskógi-
inn.
„Heldurðu að okkur sé öhætt
hérna?“ spurði Miya óttaslegin.
„Ég veit það ekki“, svaraði Cor-
ey. „En við verðum að hætta á það.
Við höfum engan tíma til að
höggva okkur nýja slóö í gegn um
þetta þykkni.“
Þeim sóttist vel feröin, gengu
hratt og hljóðlega, yrtust varla á.
Þaö var hljótt eins og í kirkju allt
í kring, jafnvel fuglarnir virtust
hvíslast á. Hvergi sá í himin, því
að trjákrónurnar iuktust saman
uppi vfir, en grænleit dagsbirta sí-
aðist niður gegnum laufið.
„Vekur með manni löngun til
að falla á kné ög biðjast fyrir“,
varð Miyu að orði.
„Það væri kannski ekki svo frá-
leitt", sagði Corey og snarstanzaði.
Þau Grenier og Miya litu felmtr-
uð í kringum sig. „Hvað nú, lið-
þjálfi?“ spurði Grenier.
„Ég hef grun um að við fáum
samfylgd", svaraði Corey eins og
ekkert væri um að vera. Hann
hafði varla sleppt orðinu, þegar
maður nokkur lét sig falla ofan
úr tré og kom niöur rétt fyrir
framan þau. Það var eyjarskeggi,
granpur en vöðvastæltur með ó-
ræðan svip, klæddur eins konar her
mannabúningi samsettum úr jap-
önskum og bandarískum eink^nnis-
búningum, samanstöguðum. Hann
bar höggsveðju mikla og beitta og
auk þess riffil I feta um öxl.
Miya greip felmtri , sleein um
handlegg Corevs, þegar heil! hóp-
ur manna í viðlíka búninsum kom
allt í einu í Ijós á milli triánna,
allt í kringum bau.
Grenier lyfti rifflinum, en Corey
sló á hlaupið. „Enga heimsku",
sagði hann. „Hér er við ofurefli að
etja, sérðu það ekki!“ Hann sneri
sér að Mivu. „Féndur eða vinir...
hvort heldurðu?"
„Ekki nokkur leið að segja um
það“, svaraði hún. „Þetta gætu ver
ið innfæddir skæruliðar, jafnvel
Moróar. Eins geta þeir verið á
mála hjá þeim japönsku.“
„Stórkostlegt.“
Þá gekk maður einn fram úr hópi
eyjarskeggja, meiri vexti en þeir
hinir og bersýnilega fyrir þeim.
Hann sneri sér að Corey. „Þið
komið með okkur". sag(Si hann.
„Þú talar ensku?" spurði Corey.
Maðurinri leit f hann með lítils-
virðingu. „Ég er Bakbak. Þið komið
með okkur“, bauð hann.'
„Við erum Bandaríkjamenn",
sagði Corey. „Vinir ... komnir til
aö frelsa eyjarnar undan oki þeirra
japönsku."
Babak snerist á hæli og hélt af
stað eftir stígnum. Menn hans um
kringdu sjóliðana tvo og stúlkuna
og otuðu aö þeim sveðjum sínum
og rifflum.
..Allt í lagi“, sagði Corey. „Við
komum með ykkur.“
Eftir svo sem hálftíma gang
komu þau skyndilega út úr skóg-
inum og sáu blasa við sér furðu-
lega sjón. Allstórt þorp blasti við
þeim umkringt himinháum
myrkviðnum á alla vegu.
„Barrio“ sagði Miya eins og til
skýringar. „Það má rekast á Slík
þorp hvarvetna hér í frumskóg-
inum. Þetta fólk, eða forfeður þess
öllu fremur, hafa höggvið þessa
spildu út úr frumskóginum, bók-
staflega talað, mótað þaö og mynd-
að. Það er hreint ekki svo Htið af-
rek.“
„Já, einmitt“, varð Corey að orði
og virti fyrir sér akurskákirnar allt
í kring um sjálft þorpið. „Eins kon
ar vin á þessari iðgi(tenu eyði-
mörk.“
Grenier, bóndasonurinn, varð
gripinn lotningu, þegar hann virti
fyrir sér kornið á ökrunum. ,,Ham-'
ingjan sanna ... Mikið mundi pabbi
gamli gefa til þess að komast yfir,
þótt ekki væri nema smáskák af
þessari frjósömu jörð ...“
1 miðju þorpinu var breitt torg,
en út frá því gengu fjórar aðal-
götumar í skákross. Húsin stóðu
viö torgið, frumstæðar en sterkar
byggingar með bambusveggjum og
þök úr páimablöðum. Flest voru
þau byggð á staurum og girðingar
umhverfis sum þeirra.
Þegar fylkingin gekk eftir aðal-
götunni inn á torgið, varö uppnám
mikið í þorpinu, Börnin þyrptust
að eins og flugur á haugi, masandi
og hrópandi hvert í kapp við ann-
að.
Miya benti Corey á hús eitt við
torgið, sem virtist stærra og betur
byggt en hin. „Þarria hlýtur „datu“-
inn að eiga heima“, sagði hún.'
„Datu?“ spuröi Corev. „Hvað er
það?“
„Eins konar bæjarstjóri, eða yfir-
maður þorpsbúa".
Hermennimir leiddu þau yfir
torgið að stóra húsinu. Úti á dyra-
þrepum þess stóð gráhærður mað-
úr, mikill vexti og tígulegur, en á
bak við hann stóð stúl’ka innan við
tvítugt og drengur ‘á að gizka tólf
ára. Stúlkan vakti þegar athygli
Greniers, óvenju falleg stúlka meö
svart hár, sem féll henni í beltis-
stað.
Bakbak nam staðar úti fyrir
dycaþrepunum, laut hvíthæröa
marininum og skýrði honum frá
einherju á filippeysku hraðmælt
mjög.
„Hann er að skýra Ramon, bæjar
stjóranum frá því, hvernig hann
hafi fundiö okkur“, túlkaði Miya.
Hvíthærði maðurinn virti þau
þrjú fyrir sér, kinkaði loks kolli
og gekk niður þrepin. Stúlkan og
pilturinn komu í humáttina á eftir
honum, og stóðu fyrir aftan hann,
þegar hann tók sér sæti í eins kon-
S0METHIN6 VBEP (NSiPE
ME WOULP SICKEN AND DIE
IF I THOUGHT EVEKY NEW
EXPERIENCE HÞiP
i'=C'V—ALREAPY ÐEEN
\ EXPLOREt^
Siý-Jí' V JANEl
_AND TOU
WtLL BE GONE
A6A1NÍ
I LOVE THtS PLACE..BUT
l'M ALWAYS AFKAIP IT
WILL REMINP YOU OF
THE WILDERNESS-
LORPMPIAPY
óRÉYSratCE XIPE
IE/SUKELY EKOM
THEIH AFK/CA/Y
ESTATE- x\\
l - ____ J t
Herra og frú Grevstoke, eins og Tarz-
an og kona hans eru nefnd meðal heldri
manna, halda af sta'ð ríðandi frá bústað
beirra í Afríku.
„Og þú farir í burtu aftur.“ -L „Ef ég
héldi að ég ætti ekkert órannsakað, þá
mundi eitthvað deyja innan í mér, Jane.“
Klukkustundu síðar.
„Ég elska þennan stað — en ég er
alltaf hrædd um að hann minni þig á
villimennskuna.“
ar öndvegi, gullbronsuðum tágastól.
Hann lyfti hendinni og benti þeim
þrem að koma nær. Hann tafaði
á ensku, seinlega en með réttum
áherzlum og framburði.
„Eruð þið bandarísk", spurði
hann.
„Bandarískir sjóliðar", svaraði
Corey hiklaust. „Þeir fyrstu af mikl
um fjölda bandarískra og filips-
eyskra hermanna, sem gaaga hér á
land innan skamms". Og síðan
bætti hann við. „Ganga í land til
að frelsa eyjamar undan oki hinna
japönsku."
Sá hvíthærði tók þeim upplýsing-
um meö stillingu. Hann virti Miyu
fyrir sér andartak. „Þú ert eldd
bandarísk?" spurði hann.
Stúlkan hikaði við. Rangt svar
gat orðið til þess að hún ýrti
hengd á gálga. Það fór allt eftir því
hvort hvíthæröi maðurinn var fylgj
andi þeim japönsku eða bandarísk- ,
um. Hún dró djúpt andann og ,
mælti: „Ég er fædd í Bandaríkj-
unum. Dvaldist I Pangassan tfl aið
njósna fyrir heimaland mitt“.
Það varð löng þögn, óbærilega
löng fyrir þá, Grenier og Corey, '
ekki síður en stúlkuna. Svipur höfð- i
ingjans í þorpinu var gersamlega i
óræöur, það hreyfðist ekki minnsti .
dráttur í andliti hans. Hann virti ,
þau þrjú fyrir sér, sitt á hvað, án
þess að mæla orð frá vörum. Corey
hafði fingurna kreppta um skefti
margjileypunnar, reiðubúinn að
beita henni ef minnsta ástæða virt-
ist til.
Loks var höfðinginn reiðubúinn
aö mæla. ”Þið eruð víst ekki með
gamanmyndabæikur?“ spurði hann.
Grenier hóstaði til að ieyna undr
un sinni. „Leðurblökumaðurinn og
allt það... nei, nú gengur fram af
mér."
Corey starði á þorpsstjórann og ,
virtist ekki trúa sínum.eigín ejwœn.
„Gamanmynda... bækur? endnr-
tók hann.
' ... Ú?
bílasalinn
VI Ð VITATOR6
SÍMAR: 12500 & 12600
Austln Minl station ’62
Morris Mini ’67 fólksbítl
Morris 1000 station ’62
Morris ’63 sendiferða
Opel ’55 til ’66 model
Ðaffodil ’62 til ’65
B.M.W. „1600“ ’67
Cortina ’65
Cortina ’64
Volkstvagen ’55 til ’67
Citroen ’65
Prins ’62 og ’63
Renault ’62 tiil 67
Skoda Sport ’63
Skoda Oktavia og Skoda Combi
Taunus ’54 til ’66 de luxe 17M
station og 2ja dyra fólksbílar
Trabant ’64 til ’66
SAAB ’64 ’65
Vauxhall Viva,
Vauxhall Victor Vauxhall Festa
Vauxhall station.
Enskir Ford Zodiak, Zephir og fl.
Simca Arian ’63 og fl.
6 manna bílar amerískir
Jeppar og fleiri tegundir framhjóla-
drifs-bfla.
Gamlir og nýir vörubflar.
Sendiferðabflar m/leyfum
VW rúgbrauð og Micro bus með
sætum fyrir 8 manns.
Mercedes Benz með sætum fyrir
17. manns.
Vantar bíla fyrir skuldabréf.
Nýir og gamlir bflar.
Bílaskipti við allra hæfi.
Höfum kaupendur vantar seljendur
Akið f eigin bfl í páskafríinu.
Opið alla daga frá 10—10
Laugardaga frá 10 til 6.
/