Vísir - 27.04.1968, Blaðsíða 12
12
V1 S IR . Laugardagur 27. apríl 1968.
CAftOLGAINE:
Ki,
Lirkjuvörðurinn fylgdi mér inn
gólfið .jQg vísaði mér til sætis, og
um leið og ég settist leit ég í kring
um mig yfir söfnuðinn. Kirkjan
var troðfull, enda hlaut brúðkaup
Marciu að vera eitt eftirtektarverö-
asta brúökaup ársins. Ég haföi
aldrei séð jafnmargt prúöbúiö fólk
samankomiö undir einu þaki. Faöir
Marciu var sendiráðsmaður, svo að
það var skiljanlegt að hann ætti
marga vini, sem höfðu meiri tekjur
en ég og mínir líkar. Ef þaö ætti
fyrir mér aö liggja að giftast ein- '
hvern tlma mundi það líklega verða I
í litlu sveitakirkjunni í Devon, en ;
þar hafði ég alizt upp hjá móður
minni. Líklega færi bezt á þvi. En
það voru litlar horfur á, aö slíkt
mundi gerast í náinni framtíð. Ég
var tuttugu og tveggja, og þó ég
ætti marga kunningja, átti ég enn
þá til góða að verða ástfangin, —
alvarlega.
Brúðarmarsinn úr „Lohengrin"
var leikinn á orgelið. Ég leit við,
eins og allir aðrir, og sá Marciu
ganga upp aö altarinu, og aldrei
hafði hún verið fallegri. Faðir henn
ar leiddi hana. Undir hvítri slæö-
unni virtist Marcia dekkri en venju
lega, hörundsliturinn var nærri því
eins og á Spánverja og feöurö henn
ÝMISLEGT YMISLEGT
GÍSLI
JÓNSSON
Akurgerði 31
Síini 35199
Fjölhæf jarðvinnsluvél. annast
lóðastandsetningar. gref hús
grunna. holræst o. fl.
Tökum að okkui hvers konai rnúrbrot
og sprengivinnu i húsgrunnum og ræs
um. Letgjum út loftpiessur og vfbra
sleða Vélaletga Steindórs Sighvats
oOnai Alfabrekku viö Suðurlands
braut, sími 30435
RAFVELAVERKSTÆÐI
S. MELSTEÐS
SKEIFAN 5 SÍMI 82IZO
TÖKUM AÐ OKKUR:
3 MÓTORMÆLINGAR.
» MÓTORSTILUNGAR.
■ V10GERÐIR A' RAF-
KERFI, DÝNAMÓUM,
OG STÖRTLIRUM.
■ RAKAÞÉTTUM RAF-
KERFIO
VARAHLUTIR Á STAONUM
j I
GREMS'AWCGUR
^n-iTrrnTTTTrrrn rnTTi rnrm 11 nrr
TékUMtÁLLS KOf1Á£ kíjÉÐTjlNG'AR
j1; ; FLJÖT OG yÖNÓUÐ yiNNA’
ÚR.VÁL Ap'ÁRt.'ŒÐ.uwf. ' -
LÁUGAVE.G 62 - SlMMOaáé H||MASlNI 03A34
ntiK
BOLSTRUN
ar meir eggjandi og dularfuil, þeg
ar maður sá andlitið í þessari hvítu
umgerð.
Brúðarmeyjarnar sex gengu á eft
ir henni i gulum, síðum flauels-
kjólum og með vorblóm í hárinu.
Ég ætlaði varla að þekkja Susie,
fjögurra ára frænku Marciu, sem
venjulega var mesti æringi. Nú
gekk hún niðurlút og andlitið var
svo hátíðlegt, að maður átti bágt
með að trúa, aö þetta barn gæti
nokkurn tíma látið eins og óhemja.
Athöfnin hófst. Ég hlustaði, inni
lega hrærð eins og ég verð alltaf
við hjónavígslur, og óskaði heitt að
Marcia yrði gæfusöm í sambúðinni
með Carlos sínum. Ég þekkti hann
ekki því að þau höfðu kynnzt og
orðið ástfangin suður á Spáni, þeg
ar hún heimsótti foreldra sína þang
að eftir að faðir hennar fór aö
starfa við sendiráðið í Madrid.
Ég vissi að hún var afar hrifin
af honum. Bréfin sem hún haföi
skrifað mér síðustu þrjá mánuöina
sýndu mér þaö í þúsund mismun-
andi myndum, að loks hefði hún
fundið mann, sem gæti gert hana
hamingjusama.
Margir höfðu verið ástfangnir
af Marciu áður en Carlos kom til
sögunnar. Ég var að velta því fyrir
mér, hvort hann vissi að hún hefði
veriðNxúlofuð tvívegis áður, og í
annað skiptið sleit hún ekki trú-
lofuninni fyrr en viku áður en brúð
kaupið átti aö fara fram. Þegar
hún hafði skrifað mér að nú væri
hún trúlofuð í þriðja sinn, haföi
ég hálfvegis búizt við að þetta
færi í hundana líka. En þar skjátl
aðist mér.
Meðan ég hlustaði á rödd hennar,
sem var ekki laus við skjálfta og
sýndi að hún var óstyrk, varð mér
hugsað til áranna sem liðin voru
síðan við vorum saman í skólan-
um. Marcia var þremur árum eldri
en ég, og ég haföi litið upp til
hennar. Fegurð hennar og yndis-
bokki hafði lerf o’rkur hinar að auð
sveipum þjónum hennar. Ég hafði
verið upp með mér yfir því, að hún
vildi eiga mig fyrir vinstúlku. Ég
hefði vili-ið ganaa í ooinn dauð-
ann fyrir hana í þá daga.
Síðasta skðlaárið vornm við óað-
skiljanlegar, og eftir að skólanum
lauk höfðum við haldið samband
inu við. Stundum kom hún og
heimsótti mig í Devon, þegar hún
átti frí, og tvívegis bauð hún mér
til sín til Sevilla. Þær heimsóknir
voru mér eins o° ævintvri því að
viðbrigðin voru svo mikil frá því
sem ég átti að venjast. Faðir minn
var illa launaður nrestur sem átti
annrtkt, og dó þegar ég var þriggja
ára, en mamma liföi eftir, á ofurlitl
um eftirlaunum. Ef ég hefði ekki
erft dálitla upphæð eftir ljósmóður
mína heföi ég aldrei getað komizt
á dýra skólann við Stamford
! House.
J Söfnuðurinn stóð upp og söng
! útgöngusálminn. Þegar ég beygði
j mig tii þess að ná i sálmabókina,
; missti ég töskuna mína og það sem
; í henni var valt skröltandi út á
j gólfið, svo að ég komst i vandræöi
j og stokkroðnaði. Ungi maðurinn
sem hjá mér sat, beygði sig og fór
að tína dótið saman. Augu okkar
mættust um leið og hann rétti mér
vararoðann og farðadósina, og
hjartað herti á sér þegar ég sá
aðdáunina í bláum augunum.
Þegar athöfninni var lokið og
viö biðum eftir að brúðhjónin
gengju úr kirkjunni, tók ég eftir aö
hann horfði á mig. Svo heyrði ég
lága rödd viö eyra mér: — Hvern
ig stendur á að við höfum ekki
sézt fyrr — ef þér eruö kunningi
Marciu?
— Það er kannski vegna þess að
að ég kem sjaldan til London.
— Það var leitt því að ég á heima
héma. Hvar eigið þér heima?
— f litlu þorpi í Devon, sem þér
hafið aldrei heyrt nefnt á nafn. Eina
mílu frá Exeter.
— Og þér heitið — hvað?
— Joyce Meadows.
— Ég heiti Peter. Peter Cobbold.
Þetta var rösklegur og viðfeldinn
piitur, og átti iíklega margar vin-
stúlkur. Hann er ekki beinlínis lag
legur, en fas hans og þokki afvopn
aði mig algerlega. En nú var brúð-
kaupsmars Mendelssohns leikinn á
orgelið og Marcia kom niður frá
grátunum og hafði flett slæðunni
frá andlitinu. Það sópaði af henni,
þar sem hún kom við hliðina á bráð
myndarlegum brúðgumanum.
Hún brosti hlýlega til mín um
leið og hún gekk framhjá. En
kannski var hún að brosa til Peters
Cobbold, datt mér svo í hug. Ég
leit við og sá að hann elti hana
| með augunum svo að ég fór að velta
fyrir mér hve mikiö hann þekkti
; hana og hvort hann væri ástfang-
' inn af henni, eins og svo margir
1 aðrir.
— Hún er falleg finnst yður ekki?
— Yndisleg.
— Þekkið þér hana vel?
— Já — síöan við vorum börn.
Þá var hann líklega ekki ástfang
inn af henni, hugsaði ég með mér.
Eða skjátiaðist mér? Það var auð-
séð að hann var eldri en Marcia og
hann gat hafa orðið ástfanginn af
henni eftir að hún eltist. Hún hafði
ómótstæðileg áhrif á karlmenn, og
jafnvel dyggustu eiginmenn litu við
og horfðu á eftir henni.
HÚN HEFUR ALLTAF
VERIÐ FALLEG.
Gestamóttakan var heima hjá
foreldrum hennar, sem áttu heima
aðeins steinsnar frá kirkjunni. Við
Peter urðum samferða þangað og
töiuðum saman á leiðinni, létt og
óhindrað eins og ungt fólk gerir
þegar því fellur vel hvoru við
annað. Hann var næst fyrir framan
mig þegar við heilsuðum Marciu og
Carlos, sem var hár og grannur með
dökkt, afturgreitt hár og hátt enni.
Peter kyssti hana og sagöist aldrei
>iafa trúað því að hún gæti verið
svona falleg. Það var öfund í rödd
j hans þegar Marcia kynnti hann
j fyrir manninum sínum og hann
j sagði:
— Þér eruð áreiðanlega heppn-
• asti maður í verö'dinni, Lopez!
j — Ég veit það.
j Svo kom ,að mér. Það birti yfir
I Marciu þegar hún sá mig.
íy Edgah Rice Burrouohs
OhTARZAN..
WHY DO VOu STILL
R.EFUSE LA? I AAA
BEAUTlFUL.. VOU
HAVE TOLO ME SO.„
AND I QUEEN
OF ALL OPAR!
1 LOVE
TjI ANOTHER
CADJ v/ILLQiVE you
your pale-hair
/VIATE TO T+HE FLAAMNG
SUN GOD..AND 1 WILL
DO AYOTH/ASG TO
PREVENT IT!
„Tarzan} hvers vegna neitarðu, La.
Ég er falleg, þú hefur sjálfur sagt það ...
Og ég er drottning yfir öllu Opar.“
„Ég elska aðra, La“.
„Þá verð ég samkvæmt hinum fornu
lögum Opar að giftast æðstaprestinum.
Og fyrst þú afneitar mér —
mun Cadj fórna þér og ljóshærðu kon-
unni þinni fyrir hinn brennandi sólguð
- og ég
veg fyrir
mun ekkert gera til að koma
það.“
— Joyce mér þótti svo vænt um
að þú skyldir geta komiö.
— Mér iíka. Og ég vona að þú
veröir mjög hamingjusöm.
— Það er ég viss um. Hún studdi
hendinni á handlegg mannsins síns
— Carlos þetta er Joyce.
Hann rétti mér granna, dökka
höndina. Það var bros í dimmum
augunum og hann sagöi á reiprenn-
andi ensku:
Nýjfi Bílaþjónustan
Lækkið viðgerðarkostnaðinn
með þvi að vinna sjálfir að
viðgerð bifreiöarinnar. — Fag-
menn veita aðstoð ef óskað er.
Rúmgóð húsakynni, aðstaða
til þvotta.
Nýja Bílaþjónustan
Hafnarbraut 17.
simi 42530
opið frá kl. 9—23.
t ■ i:i n 111 ■ t.l 1111111 i.i 111111111111
^Qallett
LEIKFIMI
JAZZ-BALLETT
Frá DANSKIN
Búningar
Sokkabuxur
Netbuxur
Dansbelti
•fc Margir litir
-A- Allar staerðir
Frá GAMBA
Æfingaskór
Svartir, bleikir, hvítir
Táskór
Ballet-töskur
^^allettlrúrf in
UERZLUNIN
nm
SÍM.I 1-30-76
I IClliM.lnMI I 1 II II I I I 11 I I I I I I I I I I I I I
RAUOAFlARSTÍG 31 SIMI 22022
NÝJTIMr: f TEPPAHREINSUN
ADVANCE
Tryggir að tepp
'ð hleypur ekki
Reynið viðskipt-
’n. Uppl. verzl
Vxminster, simi
30676. - Heima-
simi 42239.