Vísir - 30.05.1968, Blaðsíða 12

72
V í SIR . Fimmtudagur 30. maí 1968.
Aldrei framar.
Fyrir handan götuna var kaffi-
hús. Þar voru engir gestir og við
settumst við eitt borðið.
— Aldrei framar.... sagði ég
og andvarpaði.
Peter horfði angurvær á mig.
Vesalingurinn. Ég vildi óska að
ég hefði ekki farið með þig þarna
inn.
Ég brosti. — Jæja, nú hef ég þó
orðið svo fræg að sjá þetta, sagði
ég. — En mig langar ekki til að
sjá meira.
— Ekki mig heldur, ef satt skal
segja.
Mér fannst gott að koma í bíl-
inn aftur og aka heimleiðis.
Þesgar við komum þangað sem
við höfðum stanzað á leiðinni um
morguninn, fórum við út til þess að
njóta útsýnisins einu sinni enn.
Landið var enn fallegra, núna I
kvöldsólinni. Peter tók handleggn
um um herðarnar á mér og við stóð
um þegjandi og horfðum á náttúru
fegurðina.
Marcia var í skrifstofunni þegar
við komum heim . „Loretta".
— Ég var farin að halda að þiö
hefðuð villzt, sagði hún dálítið
önug. — Við Carlos afréðum að
bíða ekki nema tíu mínútur enn
með að borða miðdegisverðinn.
— Við sáum nauta-at, sagði ég.
— Drottinn minn! Hafðirðu gam
an af þvf?
— Nei.
Ég kæfði í mér geispa og studdi
mig við handriðið. — ET ég á að
koma og borða miödegisverð, má
ég til með að fara upp og þvo
mér og hafa fataskipti.
Peter ýtti mér á undan sér upp
stigann. Þegar við komum upp
kyssti hann mig á nefið. — Flýttu
þér nú að tygja þig.
Dagurinn næsti var yndislegur.
Við Peter fórum i sjóinn um morg
uninn, sleiktum sólina i fjörunni,
gengum lengi og borðuðum hádegis
verð ein saman. Mér leið betur en
mér hafði liðið lengi.
En þegar leið á daginn fór al.lt
að ganga á afturfótunum. Mat-
sveinninn sagði upp starfinu fyrir-
varalaust, eftir að hafa rifizt við
Marciu. Ég bauðst til að hjálpa
henni i eldhúsinu. En eftir að ég
hafði látið kjúklinginn bullsjóöa í
stað þess að láta hann sjóða hægt
sagði hún ergileg:
— Þú getur þetta ekki, Joyce.
En þú getur gert annað fyrir mig
í staðinn. Farðu með póstinn á

YMISLEGT YMISLEGT

mvn
SS^» 30435
rökum aö oKkur hvers konaj múrbroi
og sprengivinnu I húsgrunnum og ræs
um. Leigjum út loftpressur og vfbrí:
sleða Vélaleiga Steindórs Sighvats
ionai Alfabrekku við Suðurlands
braut. simi 10435
GÍSLl
JÓNSSON
Akurgerði 31
Simi 35199
Fjölhæf jarövinnsluvél, annasi
lóðastandsetningar. grei hús
grunna, holræsi o. fl.
tékUr.alls konar klæðningar
'. FLJÓT OG VÖNQUD VINNA
IJRVAL AF ÁKLÆÐUM
LAUGAVEG 62 - SlMI 10825 HEIMASlMI 83634
BOLSTRUN
pósthúsið niðri í þorpi og biddu
Ortegos að koma hingað og hjálpa
mér. Ég get ekki sent Stefano, því
að ég verð að hafa einhvem til
snúninga héma, ef fleiri gestir
irynnu að koma.
Ég tók bréfin úr póstkassanum í
anddyrinu og hélt af stað niður í
þorpið.
Það var brennandi hiti og ekki
nokkur vindblær og skafheiðríkt.
Þegar ég hafði komið af mér bréfun
um og ætlaði yfir veginn, rann lang
ur, lágur bill upp að pósthúsinu
og maður kom út með fjölda af
bréfum. Við litum hvort á annað
um leið og við mættumst og ég
þekkti annan manninn, sem hafði
komið til „Loretta“ og vildi tala viö
Rocha prófessor, og sem hafði tal-
að við Peter daginn áður. Ég
greikkáði sporið til þess að kom
ast sem lengst burt frá honum.
En eftir dálitla stund sá ég hvar
bíllinn kom á eftir mér. Hann náði
í mig .hægði svo á sér og stanzaði.
Ég leit í kringum mig en varö ó-
rótt er ég sá að engir aðrir voru
þarna nærri.
Maðurinn hallaöi sér út í glugga
bilsins er hann kom á móts viö
mig.
— Viljið þér sitja í hjá mér heim
í gistihúsið, senorita? spurði hann
hæversklega.
—Nei, þakka yður fyrir.
— En .senorita — það er svo •
heitt núna og mikið ryk.
— Þakka yður fyrir boðið, sagði ;
ég, — en ég ætla að ganga.
Ég hefði orðið fegin að Iosna
við að arka heim. Hitinn var kvelj
andi og mig logsveið í fæturna.
Ég greikkaði sporið en bíllinn
skildi ekki við mig.
— Þetta er mjög flónslegt af yð-
ur, sagði hann tungumjúkur. —
Hvað er það sem Englendingurinn
yðar Noel Coward, segir i ljóðinu ,
sínu? „Aðeins óðir hundar og Eng-1
lengingar leggja á sig göngu í sól,
arhita um miðjan daginn".
— Það er ekki miður dagur núna
sagði ég kuldalega.
— En það er heitt samt. Hann
ók spöl á undan mér og stöðvaði
svo bilinn og steig út. Þegar hann
kom á móti mér leit ég kringum
mig, ofsahrædd. Hann var í þann
veginn að taka í handlegginn á mér
og mun hafa ætlað að stinga mér
inn í bílinn með valdi ,en þá sá
ég mér til ósegjanlegs léttis að al-
menningsbill kom fyrir hornið.
Hann stanzaði rétt hjá mér og ég
flýtti mér inn.
Þegar ég var setzt og fór að
leita að aurum fyrir farinu hríð-
skalf ég. Hvað gekk að mér? hugs-
aði ég gröm. Ég hagaði mér eins
og skólastelpa, af því að maðurinn
hafði reynt að lokka mig inn i bíl-
inn sinn — sennilega til þess að
láta vel að mér. Ég mundi að Peter
hafði varaö mig við Spánverjunum.
Þegar ég fór út úr almennings
vagninum og gekk heim að „Lor-
etta“ fannst mér ég hafa verið
bæði hrædd og heimsk. Þó vagn
inn hefði ekki komið, mundi mað ;
urinn hafa átt erfitt með að koma |
mér inn í bílinn sinn.
Þegar ég kom inn í gistihúsiö I
heyrði ég fótatak bak við mig og
sá að þarna var Peter.
— Hvar hefurðu verið? spurði
hann.
— Ég skrapp niður í þorp fyrir
hana Mareiu.
— Ég sá ekki betur en þú kæmir
út úr almenningsvagninum.
— Já, ég gerði það.
Hann brosti — Ertu löt í dag?
— Nei. Það voru aðrar ástæöur
til þess.
— Segðu mér frá þvi.
— Ég verö fyrst að láta Marciu
vita að ég er komin, sagöi ég og
flýtti mér fram í eldhúsið.
Marcia var í miklu betra skapi
en hún hafði verið þegar ég fór.
Hún sagði mér að hún ætti von á
nýjum matsveini þá og þegar. Ég
leit hissa á hana. — Hvemig gaztu
náð í hann?
— Það var hundaheppni. Bróðir
Ortegos er hérna í fríi. Hann er
kokkur í Mardíd og ætlar að hjálpa
okkur.
— Þá slepp ég sagði ég fegin.
— Ég get hjálpað þér með bók-
haldið, en það er auðséð að ég yrði
til lítils gagns í eldhúsinu.
Þegar ég var á leiðinni inn í for-
salinn kallaði hún á eftir mér: —
Joyce, það er komið skeyti til þín.
Það liggur á bréfahillunni.
Hver sendi mér skeyti? hugsaði
ég með mér, en þegar ég sá frá
hverjum það var, veinaði ég af
skelfingu. Peter, sem hafði beðið
inni í salnum, kom fram. — Geng-
ur eitthvað aö þér, væna mín?
— Nei, en... Ég las skeytið aft-
ur: „Kem í kvöld. Otvegaðu mér
herbergi í gistihúsinu þínu. Þrái að
sjá þig aftur, elskan mín. Hjartans
kveðjur. John.“
FELAGSLIF
Knattspymudeild Víkings.
Æfingatafla frá 20. maí til 30.
sept. 1968:
1. fl. og meistarafiokkur:
Mánud. og þriðjud. kl. 7,30—9.
miðvikud. og fimmtud. 9—10,15.
2. ílokkur:
Mánud. og þriðjud. 9—10,15.
Miðvikud. og fimmtud. 7,30—9.
.3. flokkur:
Mánud. 9,-10.15, þriöjud. 7,30—
9 og fimmtud. 9 — 10,15.
4. flokkur:
Mánud. og þriðjud. 7—8.‘ Miö-
vikud. og fimmtud. 8—9.
5. flokkur A. og B.:
Mánud og þriðjud. 6—7. Mið-
vikud. og fimmtud. 6,15—7,15.
4. flokkur C. og D.:
Þriðjud. og fimmtud. .5,30—6,30. j
Stjómin.
I I I. I II .I ;liili,ll:i:iliill<l,.li,líiMHM I 111.1 I 11 I MStæiil
^2>allett
LEIKFIMI
JAZZ-BALLETT
Frá DANSKIN
Búningar
Sokkabuxur
Netbuxur
Dansbelti
•fc Margir Rtrr
•jc Allar stærðir
Frá GAMBA
Æfingaskór
Svartir, bleikte, hirftir
Táskór
Ballet-töskur
^2tnlletllfúðin
UE RZLUNIN
j'r-'outi rruou/ .
RAUDARAR STlG 31 Sltól 23322
Ferðafélag Islands ráðgerir eftir ■ ^
taidar ferðir um hvítasunnuna:
1. Ferð um Snæfellsnes gengið á
jökulinn ef veður leyfir.
2. Þórsmerkurferð.
3. Veiðivatnaferö ef fært verður.
Allar nánari upplýsingar veittar
á skrifstofu félagsins. Öldugötu 3
símar 19533 —11798.
„Drepa - drepa!“
aðu, í guðs bænum.“
— „Tarzan, vakn-
„Hann er enn meðvitundarlaus. Skil-
urðu mig, La? Tarzan getur ekki hjálpað
okkur.“
ÚTIHURDIR
SVALAHURÐIR
BÍLSKÚRSHURÐIR
HUROAIDJAN SF.
AUÐBREKKU 32 KÓPAV.
SÍMI 41425
NÝJUNG I TEPPAHREINSUN
ADVANCi
Tryggir aö tepp
i ðhleypur ekki
Reynið viðskipt
in. Uppl. verzl
Axminster, simi
30676. Heima
sími 42239. j