Vísir - 31.05.1968, Blaðsíða 4
Reiðir Norðmenn eru nú byrjað
ir að skrifa norsku blöðunum og
segjast ekki lesa sannleikann í
þeim. Þeir kvarta yfir þvi að Har-
aldur krónprins hefur fenBið sina
Sonju. Sumir segja, að Sonja sé
ekki nógu „fin“ til að verða
drottning Noregs. Hún hafi engin
sambönd yið „rétt“ fólk og sé að
eins venjuleg stúlka. Þá hefur það
sézt skrifað, að hin látna Marta
drottning hefði aldrei leyft gift-
inguna, ef hún hefði lifað.
Engu síður er ekki rétt að ifta
svo á, að Haraldur erfðaprins sé
orðinn óvinsæll í heimalandi sínu,
þó að hann hafi kjörið sér Sonju
m-.mmmm——m i«.i ihiiii^wi ;awwi>Mi»i»»in,«wi»»wiPWíKiw»»iwaiii
EKKI GEFA
MÉRAÐBORÐA
• Sumarbúðir eingöngu
fyrir holdugar stulkur
í New York
„Við urðum að gæta mikillar
varúðar við að lýsa búðunum
þegar við byrjuðum starfsemi
okkar fyrir sjö árum. Okkur
fannst, að stúlkunum mundi ef tii
vill finnast það citthvað niður-
lægjandi að koma hingað. Reynsl
an er sú, að entun þeirra hefur
haft á móti því. Þær vilja koma^
Margar eru á biðlista ár hvert.“
Svo fórust.frú Charles Schwarz
orð, sem er meðeigandi Lakecrest
búðanna i Duchess umdæmi, 90
milur frá New Vork-borg. Þetta
eru einar frægustu sumarbúðir
•••••■•••••••••••••••••
Háraldsen fvrir konu. Væntan-
legt brúðkaup hinn 29. ágúst
næstkomandi og undirbúningur
þess hefir valdið gremju í á-
kveðnum herbúðum, þ.e.a.s. með-
al áhugamanna um siglingar. —
SmröT hins nýja báts prinsins
FRAM IV, hefur seinkað, og Har
aldur getur ekki tekið þátt í
Evrópumeistaramótinu í Sviss.
Síðasta tækifæri hans til að
bjarga siglingaheiðri Noregs og
öðlast rétt tii þátttöku í Ólym-
píuleikunum er í Sandhamn i
júlímánuði. En sumir halda, að
Haraldur fái ekki tima til að
þjálfa sig vegna Sonju sinnar.
fyrir holdugar stúlkur í Banda-
ríkjunum. Frú Schwarz er dálag
legasta kona, miðaldra ekkja. —
Hún hefur í.iikla samúð með stúlk
unum og lítur á vandræði þeirra
sem þjóðarógæfu. Maður hennar
var læknir.
Hún telur aðalorsakir offitu
.meðal skólabafna ' Bandaríkjun-
um vera stórkostlegar máltíðir,
skortur á hreyfingu, sjónvarps-
giáp undir borðum og upplausn á
heimilum. „Mörg börn bæta sér
upp heimilisbölið með því aö
hlaupa að ísskápnum."
I búðunum ér tryggt að sér-
hver stúlka muni tapa að minnsta
kosti 20 pundum, og nemur
tryggingarféð 750 dölum. Flestar
missa þær meira, oft allt að 45
pundum.
Þær koma allar, um 210 talsins,
í fyrstu viku júll ár hvert. Átta
vikum síðar fara þær heim og
skilja eftir um þrjú og hálft tonn
af fitu. Það er aðalbrandari í búð-
unum, aö hæð sú, er við þær
stendur, sé gerð úr þessari fitu!
Aðaláherzla á hreyfingu.
Forstjóri búðanna, dr. Zivojin
Shoukletovich, segist ná af þeim
holdunum með eðlilegum aðferð-
um, án þess að gripa til lyfja
eða jafnvel flókinna regina um
mataræði. „Það er hreyfingin,
sem ræður úrslitum. Minnsta
Ein ánægð stúlka i sumarbúðunum. Hún mun væntanlega tapa
tuttugu pundum, áður en hún fer þaðan.
kosti 80 af hundraði hvers dags
er varið til einhvers konar líkam
legrar áreynslu".
Stúlkumar sofa í svefnskálum
og eru vaktar klukkan hálf átta
hvern morgun með lúðrabiæstri
í hátölurum og hátíðlega er
bandaríski fáninn dreginn að
húni ,eins og í öllum sumarbúð-
um þar vestra. Þær standa svo að
hermannasið, meðan nokkrar út-
valdar þramma fram og aftur.
Vinnudeginum er skipt í sjö
hluta, 40 mfnútna starfsemi hverj
um. Um 49 iþróttagr. er að ræða,
meðal annars siglingar, skylming
ar, reiðmennska og knattspyrna
Tvisvar á dag koma þær saman
til að gera rýrnandi likamsæfing
ar, allar í einu. i dagslok er fán
inn dreginn niður, og síðan
syngja þær allar sér til skemmt-
unar við eld.
Það er ekki um að ræða neina
sérstaka matarskömmtun, og mál
tiðirnar eru ekki sérstaklega liti-
ar. Þar sem svo mikið er að
starfa þurfa stúlkur'nar að fá
styrk einshvers staðar að. „Ég
minnka bara karbonhvdrate
þeirra um 90%“, segir dr.
Shoukletovich. „Markmið mitt er
að í matnum sé mikið af eggja-
hvitu en lítið af hitaeiningum".
Taugavelklun og hitaeiningar.
Þessar stúlkur fengu á heimil-
um sínum um 3000 til 5000 hita
einingar á dag í matnum. Á
I. degi er þetta skorið niður í
1800, á öðrum degi í 1600 og i lok
fyrstu viku í 1000 hitaeiningar.
Eftir það er minnkunin ekki jafn
hröð niður í um 800 á dag. Sé
veðrið mjög gott og mikið um
hreýfingu er markið stundum
hækkaö i 1400 hitaeiningar á dag.
Holdugar stúlkur eiga við marg
vísleg vandamál að striða vegna
offitunnar. „Sund er hoiit, en
flestar þeirra hafa færzt undan að
synda í skólunum", segir læknir
inn. „Þær hafa verið of feimnar
til að afklæðast".
„Svo eiga þær í vandræðum
með tíðir. Þær eru venjulega
mjög óreglulegar, stundum stöðv
ast þær alveg. Margar stúlkur
hafa tíðir i fyrsta sinn hér í búð-
unum“. Um taugaveiklun er það.
að segja, að stjórnendurnir gæta
varúðar við að hleypa taugabil-
uðum stúlkum í búðirnar.
Aöalráðunauturinn, Claudette
deLamater, segir það rangt að
holdmiklum stúlkum hætti til að
truflana. „Ég veit, að flestir halda
að svo sé. Viö eigum öll við
vandamál að striða, en þær hafa
reynt að levsa sinn vanda með
því að borða um of. Til eru verri
leiðir“.
Um daginn
og veginn
Til allrar hamingju hefur minna
verið í fréttunum frá Víet-
nam siðustu dagana, en því
miður hefur það ekki eingöngu
verið vegna þess hve friðvæn-
legt er í heiminum, heldur sum-
part vegna þess að óhugnanleg
ar fréttir berast frá Frakklandi
um múgæði á götum úti. Er
furðulegt til þess að vita að slík
ir atburðir skuli geta gerzt með
þjóð sem hefur kosningarétt í
hávegum. Hið hörmulega ástand
í Frakklandi á vafalaust eftir að
hafa djúpstæð áhrtí viða um
heim. Meira að segja hér uppi á
fslandi finnst dálitill hópur ungs
fólks, sem hleypur kapp f kinn
og vill :;era tilraun til að sýna
alheimi, aö hér séu til „kaldir
kaliar“ og fræknar „valkyrjur"
með þvi að mála utan á eriend
skip rauölituðum mótmælum.
Hætt er við, að slíkir atburðir
hafi lítinn tilgang, annan en
gera augljósan bamaskap þátt-
takendanna. Margur varö til að
vorkenna þessu fólki, þegar
þessum atburðum var brugðið
upp í fréttum sjónvarpsins.
Alvarlegri og enn sjúklegri
voru þau spjöll sem gerð voru f
kirkjugaröinum við Suðurgötu.
Hingaó til hafa dánir fengið frið
og er líkiegt, að fleira komi til
en brennivinsdrykkja ein sam-
an. Aðfarir þessar benda til
sjúklegs ástands þeirra, sem
þarna hafa veriö að verki. Það
er óhugnanlegt hvað skemmdar
æði grípur um sig sérstaklega
meðal unglinga. Hinn aimenni
borgari snyr giarnan ,hvað skal
til bragðs taka, ef slfkt endur-
tekur sig hvað eftir annað. Það
þarf vart að búast við, að vel
fari, ef ekki er hamlað á móti
skemmdarverkum, og á þeim
tekið meö vettlingatökum. Er
skemmst að minnast hins um-
talaða og athyglisverða útvarps
erindis Ófeigs Ófeigssonar í þvi
sambandi.
En sem betur fer eru ekki all
ar fréttir slæmar fréttir. Á-
nægjulegt var til dæmis að frétta
um að einstaklingur hefði tekið
á leigu danskt fiutningaskip og
hyggðist koma fyrir um borð í
því hausskurðarvélum og öðrum
sildarsöltunarútbúnaði og láta
síðan salta sild á fjarlægum
miðum. Slíkar fréttir eru vissu-
lega uppörvandi mitt í öllum
barlómnvm, og sanna að ís-
lenzkir athafnamenn eru þegar
á allt er litið engir aukvisar.
Vonandi tekst þessi tilraun vel.
í fyrrasumar sendu Norðmenn
eitt af sinum stærstu hvalveiði
móðurskipum, Kosmos III., sem
ekki var lengur talið arðbært að
senda til Suðurhafa til hvaiveiða
og útbjuggu það til að salta síld
á djúpmiðum. Um borð í þessu
stóra móðurskipi voru saltaöar
25.000 tunnur af síld, og munu
Norðmenn nú hafa enn stór-
virkari áform á prjónunum varð
andi sildarsöltun á úthafinu. —
Þannig ógnar samkeppnin sildar
mörkuðunum okkar. Harðnandi
samkeppni krefst þesá, að við
breytum sífellt um vinnubrögð
til að mæta vandanum hverju
sinni. Er þvf nauðsynlegt að við
séum reiðubúnir aö leggja harð-
ara að okkur, jafnframt því sem
skjótlega sé hagrætt vinnutil-
högun, hvort sem er í verkunar
aðferðum eða jafnvel sölutilhög
un. Öðruvísi stöðnum við og
verðum vandræðunum að bráð.
Ennfremur er skemmtilegt að
lesa um væntanlegt sjóstang-
veiðimót sem haldið verður nú
um hvítasunnuna. Vonandi
tekst svo vel til að grundvöllur
skapist til að halda mörg sllk
alþjóðleg stangveiðimót í fram-
tíðinni. Ekki cr ólíklegt að fiski
sældin kringum landið eigi eft
ir að laða hingað margan veiðl-
glaðan ferðamanninn. Aukinn
ferðamannastraumur ætti að
geta orðið okkur nokkur tekju-
lind, sem 02 margra annarra
þjóða, enda gera flestar þjóðir
mikið til að laða að sér ferða-
menn.
Þrándur í Götu.
1