Vísir - 15.06.1968, Blaðsíða 4

Vísir - 15.06.1968, Blaðsíða 4
Scotland Yard gat ekki án hans verið Hinn snialli leynilögreglumaö- ur Thomas Butler, sem hafði hendur í hári James Ray, er hinn sami og leysti gátuna um „lestarránið mikla“ í Bretlandi fyrir nokkrum árum. Það stðð til að setja hinn 56 ára Butler á eftirlaun, en Scotland- Yard taldi sig ekki geta án hans verið, svo að hann varö kyrr á sínum stað. Morðingi Kings er „tillitslaus og aurasjúkur Ævi James Ray hefur verib brösótt 66 „Viðkvæmt bam, sem óx úr grasi til að gera uppsteyt gegn öliu valdboðl.“ Þannig hafa menn lýst skanaerð James Ray, sem talinn er hafa myrt Martin Luther King. Honum lærðist fliótt að beita ofbeldi gegn öllu því, sem hoitum mislíkaöi. ,Tíu af sínum fjörutíu árum hefur hann eytt inn an fangelsisveggja. James Earl Raý er fæddur í hinu fátæka Alton í Illinoisríki í Bandaríkjunum. Hann var elztur níu systkina. Foreldrar hans, George og Lucille Ray, fluttu títt búferlum og eru nú látnir. Faðir- inn var áfengissjúklingur. Ein systirin, Marjorie, dó ung, er hún kveikti í sér meö eldspýtu. Franklin Delano, einn þeirra bræðra, beiö bana árið 1964, þeg ar hann keyrði ásamt vinkonu sinni út af brú og ofan í á. Syst- kinin, John, Melba, Carol, Jean, Gerald, Suzan, Jane og-Max flutt- ust frá einu uppeldisheimilinu til annars. John hefur setið í fang- elsi, og Gerald ljefur oft komizt i kast við lögin. ' James (Jimmy) fór á mis viö þriðjung skóiagöngu barna. Hann átti erfitt. með að aðlagast fólki, skammaðist við kennarana, ef þjónustu' við síðhærða únglinga < og reynt verður greiðslu þeirra. að . þæta úr! -X -K Bitlarnir eru ekki við eina fjöl- ina felldir eins og raun ber vitni. Um þessar n.undir eru þeir að setja upp rakarastofu í London! Rakarastofan mun verða staðsett við King’s Road og þótti ekki annað tilhlýðilegt. Þarna verð- ur eflaust margt um manninn, en sérstök áherzla verður lögð á Skar eyrun | af konu sinni: Hinum 66 ára gamla Michele • Pantoriello leiddust svo afbrýði-J köst konu sinnar í hvert skipti J sem hún hafði hlustað á slaðrið • í nágrannakonunum, að hann tókj upp á því að skera af henni bæöi • eyrun og gefa þau hundi sínum- að éta. Óttaslegnir nágrannar J þustu á vettvang, en þá greip • Pantoriello til byssu sinnár ogj hélt til fjalla. — Hann er enn ó-J fundinn. þeir gerðust svo djarfir að segja honum til eða ávíta hann. Strax í skóla tók hann upp á að nöta fölsk nöfn. Menn vissu naum- ast, hvert var hans rétta nafn, og þessu tiltæki hefur hann hald- ið áfram alla aávi. Hann var slagsmáiagjarn og átti oft í brösum í skólanum. Einu sinni rak hann hníf í gegnum eyra bróður síns, Jack, þegar þeir slógust um matarbita við skóla- máltíðina. Þegar fjölskvldan flutti búferl- um frá bænum Ewing í Illinois, þar sem húskofinn var að hrynja yfir þau, hélt James út í heim- inn. Hann var þá 16 ára gamall og lenti í hernum. Hann var tvö ár í herþjónustu. Á þeim tíma lenti hann oft í erjum r.,g óhöpp- um. Þá lagði hann hatur á þjóð- félagið. Árið 1948 gerðist hann aftur ó- breyttur borgari og fékk vinnu í mörgum verksmiðjum og áöðrum vinnustööum, en var víðast hvar fljótt rekinn. Árið eftir flutti — eða flýði — James Ray til Los Angeles. Þar hófst afbrotaferill hans að marki. Hann beitti ölium brögðum tii að komast yfir pen- inga. Tuttugu og eins árs að aldri hlaut hann sinn fyrsta dóm, er hann reyndi að stela ritvél í kaffihúsi einu. Annað veifið kom hann til Al- ton, fæðingarbæjar síns. Ef marka má ummæli fólks, er þekkti hann, var fátt gott um hann að segja: „Þetta var hreinn glæpamaður, fullur haturs. Hann hafði skömm á lögunum", segir fólk. Mánudag nokkurn 1952 reyndi hann að ræna leigubílstjóra í Chicago um 11 dali. Lögreglan elti hann, og varð Ray fyrir mörg um kúium hennar. Hann hlaut skotsár á báða handleggi og féll auk þess í gegnum rúðu og skarst illa. Þá hlaut hann tveggja ára fangelsisdóm, en brátt gat hann haldið áfram glæpaferli sín um. Hann gerðist atvinnuræningi. Helzta brot sitt framdi hann á- samt félaga sínum i Saint Louis. Dómurinn varð 20 ára fangelsi, en ránsfengurinn nam aðeins nokkrum þúsundum króna. Hann lenti í ríkisfangelsjnu í Jefferson City. James Ray gerði fjölmargar til- raunir til flótta, Að lokum heppn aðist honum að fiýja, þegar hann faldi sig í brauðbifreið, sem ekið var út úr fangelsinu. Nú hefur þessi atvinnuglæpa- maður komizt undir mannahend- ur enn einu sinni. Flótta James Ray er nú lokiö.i Furðuíegt tilefni. Oft er talað um að ekkert fái að vera í friði fyrir skemmdar- vörgum. Því miður er þetta of oft satt. En ég varð verulega hissa, þegar ég átti erindi i Heilsuverndarstöðina einn dag- inn og á meðan ég beið eftir afgreiðslu, þá varð mér litið á vélritaðan miða í einum plóma- pottinum. Á miðanum var orð- sending af gefnu tilefni, þar sem fólk var vinsamlega beðið um að stela hvorki blómlauk um né afleggjurum. Hvort þessi vinsamlegu tilmæli hafa komið að gagni, veit ég ekki, en kannski fingralangir hætti við, þegar þeir lesa slika miða. Ef svo er, að slíkar orðsend ingar til þjófa og skemmdar- varga koma að gagni, þá væri- vissulega athugandi fyrir bif- reiðastióra, sem þurfa að skilja eftir biía sína, að setia miða i gluggann með vinsamlegum til- mælum um að stela ekki biln- um. Og sumarbústaðaeigendur ættu þá að taka til athugunar, þegar þeir ekki dvelja í bú- ekki skuli mega skllja við sig að hinura vel hirtu og fallegu hvorki stórt né smátt á al- blóraura. sem þær-töldu, að þær mannafæri, án þess að yfir hefðu vart séð betur, hirt ann- skuli vöfa stórhætta á að ars staðar, þó i heimahúsl væri. framinn sé á þvi þjófnaður eða Þetta var í biðsal Berklavamar stöðum sínum að liafa skilti á dyrum þar jem óviðkomandi eru að gefnu tilefni beðnir um að brjótast ekki inn til að stela eða skemma. , En þvi miður, þó í fljót.u bragði hin vinsamlegu tilrr.æli 1 blómapotti Heilsuverndarstöðv- arinnar, hafi verkað spaugilega á mig, þegar ég las þau, þá er þaö síður en svo. hlátursefni, að skemmdarverk. Blóm eiga að vera sem flestum til ánægju og yndisauka, og er sárt til þess að vita, að það skyldi virkilega vera af gefnu tilefni, sem þessi miði var látinn í blómsturpott- inn i Heilsuverndarstöðinni. Annars skal ég geta þess, að ég fór að gefa blómunum veru- lega athygli, þegar ég heyrði á tal tveggja kvenna sem dáðust í Heilsuverndarstöðinni, og á við komandi blómakona vissule'ga bakkir skilið fyrlr blómaupp- eldið, og á það sízt skilið, aö skemmdarvargar s-'-li iaukum og afleggjurum hennar.-Þetta er öðrum stofnunum vissulega til fyrirmyndar. Kynning og starfs- fræðsla. Þar eð oft hefur verið ritað um nauðsyn á starfsfræðslu handa ungu fólki, þá vil ég gjaman benda á hina merku sýningu „Islendingar og hafið“ þó ég hafi minnzt á þá sýningu fyrr. Sýningin hefur einmitt ver ið framlengd, en aðsókn hefur líklega ekki verið eins mikil og búast hefði mátt við. Það er óhætt að benda fólki á, að hvetja þá ungu til að sjá þessa miklu sýníngu, því slík sýning felur i sér mikinn fróðleik, og það getur vart farið hjá því, að ungt fólk og áhrifagjarnt sjái ekki eitthvað á slíkri sýningu, sem eykur sjóndeildarhring þess og fróðleik. Kynning á atvinnu vegum okkar er þjóðinni nauð- syn, og ungt fólk gleypir í sig fróðleik í einni ne,msókn á slika sýningu, sem r á við margar kennslustundir á skólabekknum. Þrándur í Götu.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.