Vísir - 19.06.1968, Blaðsíða 12
12
VI S IR . Miðvikudagur 19. júní 1968.
ANNE LORRAINE
Mary kinkaði kolli. — Botn- j
langinn, sagði hún. - Það er ekk-:
ert hættulegt. Er þaö eitthvað sér-
stakt, sem þú óttast?
— Það er ekki sjálfur uppskurð-
urinn — ég veit að botnlanga-
skurðir eru ekki hættulegir nú á
dögum. Nei, en það er eins og
hann hafi ekki áhuga á neinu,
læknir. Þegar hann kom í sjúkra-
húsið virtist hann hafa mikinn á-
huga á að lesa bækur — ég talaði
nefnilega lengi við hann. Ég hlakk- j
aði til að velja handa honum veru-
lega gott lestrarefni, en eftir upp-
skurðinn er hann orðinn gerbreytt-
ur. Það hefst ekki orð upp úr hon-
um — hann lítur ekki einu sinni
við til þess að sjá hvaða bækur
ég færi honum, og í dag bað hann
mig hreint og beint um að fara og ;
láta sig í friði. Þaö kann að þykja
flónska, og það er líka flónska
að gera sér rellur út af þess konar
en þegar ég sé hann, dettur mér í
hug smástrákur, sem hefur veriö
skammaður án þess aö eiga þaö
skilið. Æ, þú nennir sjálfsagt ekki
að hlusta á svona bull ...
Mary hnyklaði brúnirnar. — Það
er nú eitthvað annaö, sagði hún. — ;
Haltu áfram! Nei, bíddu við — ég
ætla að ná mér í bolla af tei, og
segðu mér svo meira af Merritt.
Ég hef sannast að segja haft dá-
litlar áhyggjur af honum líka. Ég
get ékki fundið neina sérstaka á-
stæðu til þess, en kannski getum
við í sameiningu komizt að ein-
hverri niðurstöðu ...
Hún sótt;i teið og von bráðar
voru þær farnar að ræða þetta af
kappi. Hvorug tók eftir læknun-
um tveim sem höfðu setzt
skammt frá þeim og horfðu á þær
með sýnilegri óþolinmæði.
—- MUNDU AÐ ÞÚ ERT
KONA LÍKA!
— Æ, nú er Umsnúna-Mary í
essinu sínu, sagði annar læknir-
inn og lét sem gengi fram af sér.
— Getur hún aldrei verið í rónni,
þessi manneskja? Hann beygöi
sig fram móti félaga sínum og
þóttjst hneykslaður. — Hún var
í skuröstofunni í dag og horfði á
Speckjan, og þó átti hún frí í dag.
Það er gott og blessað að hafa á-
huga á starfinu sínu, en þaö ligg-
ur við að maöur fái .samvizkubit
af áð sjá alla þessá skyldurækni.
Ég held að hún gefi sér aldrei
tómstund. Þettá er meiri kven-
maöurinn!
Hinn maðurinn — Alec Larch
læknir — yppti öxlum. — Hún
fÍIISLEGT ÝMISLfiGT
Tökum aö okkur hvers konaj múrbroi
og sprengivinnu t húsgrunnum og ræs
um. Leigjum út loftpressur og vfbrí.
sleöa Vélaleiga Steindórs Sighvats
.onar AlfabrekkL viö Suðurlands
braut. slmí W435
gæti verið skolli lagleg ef hún
hlífði sér og hugsaöi svolítið meira
um útganginn á sér, sagði hann.
— En ef hún vill endilega ofgera
sér með striti, þá kemur það okkur
ekki við, finnst þér það? Allt kven
fólk er eins! Ef það helgar sig
einhverju starfi, finnst því að þaö
þurfi að fórna öllum sínum tíma
fyrir það. Áhuginn er of mikill, og
þær skilja ekki að maður verður.
að vera manneskja líka, þó maöur
sé læknisfræðingur. Mary er svo
fastráðin í að verða duglegur lækn-
ir, að hún gleymir alveg að hún
er manneskja lika!
Hann hló. — Ég varð dálítiö
hrifinn af henni fyrsta skipti sem
ég sá hana — en hrifningin hjaðn-
aði þegar ég bauð henni út með
mér. Við vorum í veitingastað og
þar var góö hljómsveit og dauf
birta, en hvað heldurðu að við
höfum talað um? Gallsteina. Þessi
laglega unga dama sat og talaöi
um gallsteina í hálfan annan tíma
samfleytt! Við skildum þegar við
höföum lokið við að borða, því að
þá varð hún að fara í sjúkrahúsið
aftur til að athuga nýtt tílfelli af
gallsteinum, en ég — sem haföi
ætlað mér að dansa á eftir —
fór heim aftur og kastaði tening-
um allt kvöldiö, með Paddy gamla
í rannsóknastofunni! Hafðu holl ráö
Forth — gefðu aldrei kvenlækni
hýrt auga — nema þú hafir áhuga
á fyrirlestrum um, til dæmis
— gallsteina!
Mary hafði ekki hugmynd um
hvað læknarnir voru aö tala saman
um. Hún hallaði sér aftur á stóln-
i um og brosti þakklát til frú Man-
I son. — Ágætt! sagöi hún ánægð.
— Þú hefur hjálpað mér vel. —
Ég skal trúa þér fyrir þvf, að við
höfum ekki verið vel ánægð með
þennan sjúkling síðan hann var
skorinn. Viö vorum að tala um
hann seinast í gærkvöldi.
Hún roðnaöi og teygði fram álk-
una. — Hinir . læknarnir »voru ekki
sammála mer, en ég held ennþá
að ég hafi á réttu að standa. Og
það sem þú hefur sagt mér, styrk-
ir mig í trúnni, og ég ætla aö segja
þeim það á fundinum í kvöld.
— I kvöld? Frú Manson mildaö-
ist í augunum og hallaði sér fram
á borðið. — Mary, — þú veröur
að lofa mér að kalla þig Mary, 'er
það ekki? Þú skilur aö ég get aldrei
vanizt á að líta á þig sem lækni,
vegna þess að ég þekki þig þegar
þú varst skólastelpa. Ég dáist að
GÍSLl
JÓNSSON
Akurgerði 31
Slrni 3519S
Fjölhæt jarövinnsluvél, annast
lóöastandsetningar. greí hús-
grunna. hotræsj o. fl.
Tfc-KUR ALLS KONAR KLÆÐNINGAR
( LJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
’ ú'rvál'af áklæðum
LAUGAVéO 62 - SlMI 10825 HEIMASlMI 83634
4ntiK
" BOLSTRUN
þér fyrir það sem þú hefur gert og
gerir; en, Mary — þú mátt ekki
i reiðast mér, þó ég segi það: Læt-
j urðu ekki læknisstarfið éta þig
i upp til agna?
Mary rétti úr sér, hún hrökk við:
----Er það hægt?
Frú Manson varp öndinni. —
Ég veit hvað þú átt viö, sagði
hún hikandi. — Og ég skal verða
manna fyrst til þess að játa að
læknisstarfið er ef til vill háleitasta
starfið í veröldinni, — að undan-
teknu prestsstarfinu, kannski. Þú
hefur helgað líf þitt því, að hjálpa
og hjúkra veiku fólki, og fallegra
hlutverk er ekki til. En mundu aö
þú ert kona líka
— Ég þoli ekki að hlusta á
svona þvaður, sagði Mary óþolin.
— Heldurðu að ég gleymi nokk-
urn tíma að ég er kona? Er það
kannski glæpur að vera Iæknir
og, kona í senn? Starfið er mitt
líf, og þvf fyrr sem maður skilur
það, því betra. Það er sannmæll
sem segir, að margs konar fólk
þurfi til þess að skapa veröldina.
En samt er verið að reyna að
draga fólk sundur i dilka — mað-
urinn á að vinna, konan aö eiga
börn. Það vill nú svo til að mig
langar ekkert til að eiga börn —
er þaö kannski glæpur? Ég vil
lækna fólk — er þaö ókvenlegt?
Hvaö gerir venjuleg kona nfu tf-
undu hluta af ævi sinni? Nákvæm
Iega það sama sem ég geri, en á
litlu, afmörkuðu svæði. Hún ann
ast um fjölskyldu sína, manninn
og tvö eða þrjú börn. Hún gerir
sig ánægða með það, en ég mundi
ekki gera mig ánægða með svo
litla fjölskyldu. Ég vil hugsa um
hundrað — eða þúsund manneskj
ur — hugga þær og hjálpa þeim.
Er það ókvenlegt?
Frú Manson var orðin rjóð. —
Þú ert reið, sagði hún. — Ég ætl-
aði ekki að ergja þig, heldur að-
eins aö hjálpa þér. ÉTg þoli ekki
að sitja aögerðalaus og horfa á
þig eyða Iffinu til ónýtis.
Hún lyfti hendinni þegar hún sá
að Mary ætláöi að fara að and-
mæla henni. — Nei, ég á ekki vi§
að starfið þitt sé til ónýtis, fjarri
sé mér að láta mér- detta það f
hug. Ég er sannfærð um aö það er
mikil þörf á konum í læknastöö
ur. En stundum dettur mér í hug,
aö efast um hvort þú öölist nokk-
urn tíma það, sem þú óskar í líf
inu ,nema þú gefir þér dálítinn
tíma til að lifa jafnframt starfinn.
BIFRIIÐAEICiENDUR ATHUGIÐ!
Bónstöð, bifreiðaþjónusta
LAUGAVEGI118 (ekið inn frá Rauðarárstíg).
Veitir yður aðstöðu til að þvo og bóna bif-
reið yðar, einnig tökum við að okkur þvott,
hreinsun á sætum, toppum, hurðarspjöldum
(leðurlíki). Bónum og ryksugum.
sími 21145.
trjK£'Í-^S-=^^SÍ'í»:-'iíSC‘'JANE RODE „
‘ rr THROUSHl -
»' ’ * " C 5HE HAL7 TO—
Hve langt er orðið síðan þú hefur
farið út að skemmta þér?
Mary hló. Nú var henni runnin
reiöin. — Ég nýt lífsins hverja ein
ustu mínútu hérna f sjúkrahúsini--.
sagði hún. — Ég segi það alveg
satt! Þegar ég er búin aö vinna er
ég orðin þreytt og þá sofna ég.
Það er mér nóg.
— Ætlar þú að fara á hátíðina?
spurði frú Manson án þess að
sinna því, sem Mary hafði sagt.
— Nei.
Frú Manson varp öndinni.
Læknarnir tveir, sem setið höfðu
skammt frá stóðu upp og gengu
fram að dyrunum. Þeir kinkuðu
kolli til Mary um leið og þeir
gengu framhjá, og brostu til frú
1 Manson.
Þegar þeir voru farnir leit frú
Manson aftur á Mary. — Hvers
vegna ferðu ekki á skemmtunina?
s,m,§MÍH
„Sólarljós — þangað streymir áln“.
Mér er borgið, Ef aðeins Jane — Nei, Jane komst alla leið á trénu.
þarna er tréð sem við fórum á í foss-
inn
ERCO
BELTI og
BELTAHLUTIR
á BELTAVÉLAR
BERCO
KeSjur Spyrnur Framhjól
Botnrúllur Topprúlíur
Drifhjól Bolfar og Rær
jafnan fyrirliggjandi
BERCO
er úrvals gæðavara
á hagsfæðu_ verði
EINKAUMBOÐ
ALMENNA
VERZLUNARFÉLAGIÐf
SKIPHOLT 15 — SlMI 10199
FELAGSUF
Knattspyrnudend Vfkings.
Æfingatafla frá 20. ma) til 30.
sept. 1968:
1 fl. og meistaraflokkur:
Mánud og þriðjud. kl. 7,30—9
miðvikud oe fimmtud. 9—10,15.
2. .lokkur:
Mánud. op briðjud. 9—10,15.
Miðvikud og fimmtud. 7.30—9.
3. flokkur:
Mánud. j,—10,15, þriðjud. 7,30—
9 og fimmtud. 9—10,15
4. flokkur:
Mánud og oriðiud 7—8. Miö-
vikud. op fimmtud 8—9.
5 ffokkur A. og B.:
Mánud op þriðjud 6—7. Miö-
vikud. op fimmtud 6.15—7,15.
5 flokkur C og D.:
Þriðjud. og fimmtud. 5,30—6,30
Sflðmln.