Vísir - 28.06.1968, Blaðsíða 12

12
(
V í SIR . Föstudagur 28. júní 1968.
ANNE LORRAINE
, — Þá verðum við að fresta þessu
sagöi hann stutt. — Afsakið þér að
i ég var aö gera yður ónæði. Ég...
I Hann ætlaöi að fara, en hætti við
það. — Er yður verr við að ég
'staldri við hérna og hlusti á yður
i tala við sjúklinginn yðar?
— Það er velkomið, sagði hún
vingjarnlega. — Hún er á gelgju-
/skeiöi og er kvíðafull og þunglynd.
Hún er máttlaus I hægra fæti, en
' við getum ekki fundið neina Iíkam-
/ lega ástæöu tií þess. Ég átta mig
/ekki fyllilega á þessu, þvl að ég
^get ekki séð neina sérstaka ástæðu
til þessara þunglyndiskasta sem
' hún fær, jafnvel þó að hún sé á
/þessum aldri. Hana langar ekkert
til að lifa — en samt segir hún okk
ur að hún eigi góðan mann, ástúð-
leg börn og nóg fyrir sig að
; leggja.
Hann fór með henni að rúminu
og settist og horfði á konuna £ rúm
inu. Hann hlustaði á meö athygli
meðan Mary var að tala við hana.
Þegar þau urðu samferða út
skömmu síðar leit hann við og
brosti hlýlega til hennar.
—Hittið þér mig á laugardaginn,
sagði hann biðjandi/ — Mér finnst
meðferð yðar á þessu tilfelli fram-
úrskarandi góð, Það er auðséð að
þér notið sömu aðferðina og ÉG
geri, og mér finnst á mér, að við
gætum hjálpað hvort öðru taisvert
mikið. Sleppið þér þessari hátíö —
það verður nóg af hátíðum síðar.
Þær skipta engu máli, en verkefn-
ið okkar miklu máli.
— Nei, þær skipta engu máli,
sagði hún með semingi. — Und-
ir venjulegum kringumstæðum
hefði mig gilt einu þó að ég væri
ekki, en vinur minn — ég meina,
ég hef lofað að koma, og nú er of
seint að kippa að sér hendinni. En
ég segi yður það alveg satt, að
mig langar til að hjálpa yður.
Hann varp öndinni, yppti öxlum
og sneri sér frá henni. — Gleymið
þessu, sagði hann. — Það var
heimska af mér að halda að kona
mundi neita sér um samkvæmi
til þess að rökræöa við mig.
Hún fór á eftir honum fram gang
inn og röddin var hvöss þegar
hún nefndi nafnið hans. — Áður
en þér farið, Carey læknir, langar
mig til að spyrja yður að dá-
litlu. Leggið þér það í vana
yðar að vera svona hortugur við
alla, sem ekki gegna því sem þér
ætlazt til, að þeir geri? Ég hef
sagt yður, að ég hef mikinn áhuga
á starfi yðar, og ég skil ekki, að
það skipti nokkru máli aö ég er
kvenmaður. Ég held að ég megi
ÝMISLEGT ÝMISLEGT
Tökum aö okkur bvers konai múrbroi
og sprengivinnu I húsgrunnum og ræs
um. Leigjum út loftpressur og víbra
sleða. Vélaleiga Steindórs Sighvats
sonat Álfabrekku við Suöurlands
braut. simi 10435.
GÍSLl
JÓNSSON
Akurgeröi 31
Slmi 35199
Fjölhæf jarðvinnsiuvél, annast
lóðastandsetningar, greí hús-
grunna, holræsi o. fl.
TtKUR ALLS KONAR KLÆÐNINGAR
FLJÓT ÓG^VÖNpUO VINNA
ÚRVAL AF ÁKLÆÐUM
LAUGAVEG 62 - SlMI 10025 HEIMASlMI 83634
segja, að ég legg eins mikla rækt
við starf mitt hérna I sjúkrahús-
inu og nokkur karlmannanna —
ef ekki meiri. Ef þér trúið mér
ekki þá skuluð þér spyrja hvern
af læknunum sem vera skal, hvers
vegna þeim finnst ég jafn hundleið
inleg og þeim finnst ég vera.
Hann starði forviða á hana. —
En — en þetta er hlægilegt, sagði
hann. — Ég hef aldrei gefið í
skyn að ég haldi aö þér séuð lé-
legri læknir fyrir það að þér eruð
kvenmaður, og yður skjátlast ef
þér haldið að ég sé á þeirri skoð-
un. Marland læknir. En hvað það
snertir, sem þér sögðuð um skoð
un hinna læknanna á yður, þá
segi ég yður hreinskilnislega að
ég trúi /yður ekki.
— Spyrjið þér þá! sagði hún. —
Þér munuð komast að raun um að
það er satt. Afsakið þér, — en nú
verð ég að fara
Hún fór og lét sem hún heyrði
ekki að hann kallaði til hennar.
Hún var skjálfhent og máttlaus í
hnjánum, en tókst þó að ganga ró-
lega fram ganginn. En undireins
og hún var komin úr augsýn hans
stanzaði hún við einn gluggann
og hvíldi sig.
— Þessi andstyggilegi dóni, taut
aði hún fokreið. — Hvernig dirfist
hann ....! Hvers vegna leyfði hann
sér aö telja sjálfsagt — hvernig
dirfðist yfirleitt NOKKUR að
telja sjálfsagt að ég gæti ekki
skemmt mér þó að ég sé læknir?
Ég SKAL fara á þessa hátíð, og
enginn — ekki einu sinni þessi
mikli Simon Carley — skal aftra
mér frá því!
TRUFLANDI EFTIRVÆNTING.
Tvær hjúkrunarkonur gengu
fram hjá Mary í ganginum og litu
forvitnislega til hennar.
— Hvað gengur að henni? spurði.
önnur þeirra þegar þær voru komn
ar úr hljóðmáli. — Mér sýndist
hún svo æst.
Hin skríkti. — Veiztu hvað ég
heyröi nýlega? spurði hún hvfsl-
andi. — Einhver sagði mér að hún
ætlaði að koma á hátíðina. Þetta er
dagsatt. Geturöu hugsað þér að
ungur maður þori aö bjóða henni
í dans?
— Ætli hún komi ekki í hvíta
sloppnum og með hlustunartækið
sem hálsfesti, sagöi sú fyrri. —
Og ef einhver dansar viö hana
skemmtir hún honum líklega með
því að tala um blóðþrýsting og
kransæðastíflu.
Mary gekk áfram, út um aðal-
dyrnar og út I garöinn. Þegar
hún gekk fram hjá bekknum, sem
hún hafði hitt Tony Specklan við,
stanzaði hún og hristi höfuðið.
— Ég haga mér eins og flón,
ságði hún upphátt við sjálfa sig
— Ó, Tony — ætli þú skiljir hve
mikiö flón ég er?
Því nær sem leið að hátíöinni,
því staðráðnari varö Mary I því
að sýna sjálfri sér og stéttar-
bræðrunum, að hún væri ekki eins
mikil hornhögld og þeir vildu vera
láta. Hvenær sem hún leit á kjól-
inn £ klæðaskápnum fylltist hún
ólgu og eftirvæntingu. Hún reyndi
aö bæla þessa tilfinningu, en það
stoðaði ekki hót.
— Ég verð fegin þegar þessi
hátið er afstaðin, sagöi hún eitt
kvöldið þegar hún var heima hjá
föður sínum. — Hún verkar trufl-
andi á mig.
Hún sagði þetta áður en hún hafði
gert sér grein fyrir hvaöa áhrif orö
in mundu hafa á föður hennar.
Hann staröi lengi á hana áður
en hann spurði hvað hún ætti við.
— Hátíð - hvaöa hátiö? Þú ætlar
þó varla að fara að kasta tímanum
á glæ f glaum, Mary? Það væri
ekki þér líkt.
— Ég ætla nú að gera það samt,
pabbi, sagði hún og þóttist vera
að reyna að erta hann, og vonaði
að sæi ekki á andlitinu á henni, að
hún hafði vonda samvizku. — Ég
tók boðinu af þvl að mér datt i
hug, að þaö væri kannski rétt að ég
léti sjá mig við svona tækifæri
einstöku sinnum.
Faðir hennar pírði augun. — Það
er undir því komið hverjum þú
kynnist, sagði hann varfærnislega.
— Vitanlega geri ég mér ljóst aö
samkvæmilsíf i hófi getur veriö
þarflegt, þegar maður þarf að
vinna sér gengi í ævistarfinu, þó
að það skipti litlu máli f þfnu
starfi. Heldurðu til dæmis að
Simon Carey fari á þessa skemmt
un? i
— Nei. !
Hann heyrði, aö rómur hennar var
hvass, en sagði ekkert. Hún hélt
áfram og roðnaði. Þetta er ekki
eins og þú heldur, pabbi. Ég er
ekki að fara þangað í þeirri von
að hitta einhvern sérstakan. En ef
BIFREIÐAEIGENDUR ATHUGIÐ!
Bónstöð, bifreiðaþjónusta
LAUGAVEGI118 (ekið inn frá Rauðarárstíg).
Veitir yður aðstöðu til að þvo og bóna bif-
reið yðar, einnig tökum við að okkur þvott,
hreinsun á sætum, toppum, hurðarspjöldum
(leðurlíki). Bónum og ryksugum.
SÍMI 21145.
maður tekur aldrei þátt í neinni
skemmtun fær maöur það orð á sig
að maöur sé stórbokki.
— Ég hélt ekki að bú værir í SL
Pétursspítalanum til þess að sýna
þig á skemmtunum þar, sagði hann.
— Ég hélt að þú værir þar til
þess aö vinna. En ég gleymdi að þú
ert kvenmaður. Það er varla von
að kvenfólk sökkvi sér niður í
starfiö, eins vel og karlmenn geta
gert. Ef ég hefði haft svolítið brot
af möguleikunum sem þú hefur ...
— Afsakaðu pabbi. Hún stóð
þrevtulega upp og óskaði allt í einu
að hún heföi aldrei tekið boðinu á
hátíöina. — Ég er í rauninni alveg
sammála þér, og mig hefur aldrei
langað að koma á þessar hátiðir
áður. En ef satt skal segja er mér
farið að leiöast að vera hornreka í
sjúkrahúsinu.
Faðir hennar sneri sér undan og
var auðsjáanlega vonsvikinn.
— Fyrirgeföu mér, sagði hann.
— Ég er gamall þrákálfur. Það er
bara þetta, að ... Hann yppti öxl-
um — Nei, gleymdu því, væna
mín. Farðu á hátíöina og skemmtu
þér vel — þú átt það sannariega
skilið. Segðu mér eitthvað fleira
um hana — og meira um Carey.
G“'?N.tówOSSTl>ftT> 13
er1
SÍMI
GÓLFTEPPALAGNIR
GÖLFTEPPAHREINSUN
HÚSGAGNAHREINSUN
Söluumboð f/rir:
>—r
TEPPAHREINSUNIN
Bolholti 6 . Simar 35607,
36783
VEFARINN H.F.
Nýja bílaþjónustan
Lækkið viðgerðarkostnaðinn —
með þvi að vinna sjálfir að
viðgerð bifreiðarinnar. — Fag-
menn veita aðstoð ef óskað er.
Rúmgóð húsakynni, aðstaða til
þvotta.
Nýjo bílaþjónustan
Hafnarbraut 17. — Simi 42530.
Opið frá kl. 9—23.
FÉLAGSLÍF
Knattsnvmvdend Víldngs.
T
A
R
Z
A
N
Jane er á lífi, ég veit þaS. En hvar á „Fornaldarhræfuglar — aö ráðast á
ég að leita næst, ég get ekki farið aftur einhvern — Jane?“
niður í neðanjarðarána...
i— og það þýðir —
Æfingatafla frá 20. mai tfl 30.
s?nt. 1968:
I fL Tg meistaraflokkun
Mánud op þriðjud. kl. 7,30—9.
Tiiðvikud ob fimmtud. 9—10.15.
2. .lokkun
Mánud op '-riðjnd. 9—10,15.
Miðvikud op fimmtud. 7,30—9
3. flokkun
Mánud 9,—10.15, þriðjud. 7.30-
9 og fimmtud. 9—10,15.
4. flokkur:
Mánud og briðjud 7—8. Mið-
vikud. op fimmtud 8—9.
5. Tokkur A. og B4
Mánud op þriðjud. 6—7. Mið-
vikud op fimmtud 6,15—7.15.
5. flokkur C og
Þriöjud. og fimmtud. 5,30—6.30
Stjómin.