Vísir - 06.07.1968, Blaðsíða 7

V í S IR . Laugardagur 6. júlí 1888.
Hnattsiglingamaðurinn
Alec Rose aðlaður
Elisabet Bretadrottning heiðraöi
í gær hnattsiglingamanninn Alec
Rose með þvi að slá hann til ridd-
ara og fór að tillögu Harolds Wil-
sons forsætisráðherra.
Alec veröur því framvegis Sir
Alec, kona hans verður nefnd eða
ávörpuð Lady Rose.
Þau hjónin eru boðin I hádegis-
verð í Buckinghamhöll í næstu
viku.
Þau hafa bæði orð á sér fyrir
að vera lítið gefin fyrir að láta
mikið á sér bera, og hin alþýðleg-
ustu i allri framkomu.
Tvær af þremur seinustu aðal-
stöðvum uppreisnar-stúdenta í Par-
ís í latneska hverfinu eru nú á
valdi lögreglunnar.
Parísarlögreglan tók þær í gsér-
morgun án þess að ti-1 alvarlegra
átaka kæmi.
Er nú aöeins læknadeild háskól-
Parísarlögreglan hefir tekið '
tvær af þremur síðustu
aðalstöðvum stúdenta
ans, sem enn er á valdi stúdenta.
Milli 50 og 100 stúdentar voru
handteknir í morgun, en flestum
sleppt aftur að loknum yfirheyrsl-
um.
Lögreglan sendi mikið liö á vett-
vang til þessara „hernaðaraðgerðá"
í gærmorgun.
Stjórnarkreppa í Rhodesíu?
Rhodes'iusamfylkingin klofin út af
fyrirhugaðri stjórnarskrá
fyrradag vék úr stjórn
Rhodesiu William Harper
innanríkisráðherra, og þótt ekk-
ert væri opinberlega sagt um
ástæðurnar, var almennt álitið,
að Smith hefði vikið honum frá
vegna afstöðu hans til hinnar
nýju stjórnarskrár.
Harper er foringi þeirra hvítu
manna, sem ekki vilja í stjórn-
arskrána ákvæði um stjórn-
málalegt jafnrétti blakkra og
hvítra i landinu. Harper er fyr-
irliði þeirra manna, sem aftur-
haldssamastir eru („yzt til
hægri“).
Nokkrar líkur voru fyrir ár-
degis í gær, að að minnsta kosti
brír ráðherrar til myndu sigla
i. kiölfar Harpers úr „stjórnar-
höfninni“ eða beir Graham lá-
Varður utanríkis- og landvama-
ininr
rétt-
ráðherra, A. P. Smith, mennta-§
málaráðherra og Philip an f
Yeerden námumálaráðherra.
Ágreiningurinn er framar @
öðrti, segir í NTB-frétt, um
indi blakkra til setu í þinginu
þ.e. ákvæöi hinnar nýju stiórn-
arskrár um þetta, og innan
flokksins, Rhodesisku samfylk- v-
ingarinnar (Rhodesian Front) -
barðist Harper með oddi og , - h-
egg gegn ákvæðinu um
réttindi og sigraði Smith þar
meö aðeins tveggja atkv. meiri-
hluta fyrir skemmtsu.
William Harper fæddist
á Indlandi fyrir 52 árum. Hann
var í brezka flughernum I sfðari
heimsstyrjöld og særðist tví-
vegis. Árið 1949 gerðist hann
bóndi í Rhodesiu. Á þing var
hann fyrst kjörinn 1958.
jöfn
Ian Smith
Sóldýrkun á baðströnd
borgarinnar
þeim leiðist uppvask og argiö
í krökkunum. Það er svækja
í stofunum og rykið af götunni
leitar inn um opna glugga með
sólskininu. — Er það furöa þótt
þær bregði sér suður í Naut-
hólsvík, til þess að sleikja sól-
skiniö í ró og næöi.
Við ókum eftir brennheitu
malbikinu þangaö suöur á bað-
strönd Reykvíkinga einn sól-
skinsdaginn í vikunni, fegnir að
sleppa örlitla stund frá skarkal-
anum I borginni. Þaö var raun-
ar enginn himneskur friður og
kyrrð sem blasti þar við. Víkin
iðaði af lífi, krakkar busluðu í
sjónum með ópum og óhljóðum,
settlegar konur létu sig líöa um
lognkyrra víkina á vindsængum.
Óprúttnir strákar fóru meö gusu
gangi aö jafnöldrum sínum af
hinu kyninu og sendu þeim ó-
blíðar kveöjur með vatnsskvett-
um.
— Er vatnið kalt?
— Æi já, voðalega kalt svör-
uðu tvær spengilegar stúlk-
ur, sem stóðu á gömlu stein-
bryggjunni og horföu með hálf-
geröum hryllingi niður í grænan
sjóinn. — Þær sögðust vera at-
vinnulausar, eða svo gott sem og
þess vegna hefðu þær lítið betra
Þaö vílar ekki fyrir sér kuldann og busiar sér til hita.
við tímann að gera annað en
spóka sig þarna. — Þær út-
skrifuðust úr Réttarholtsskóla i
vor og hafa eins og svo margt
skólafólk ekki dottið niður á
neitt starf þetta vinnuleysis-
sumar.
JJaunar flýgur manni í hug aS
helmingur borgarbúa sé
iðjulaus, þegar maður kemui
þangað suöur í Nauthólsvík um
miðjan sólskinsdag. — Hver
grasbolli er þéttskipaður, eins
og fundarsalur fyrir kosningar.
Þar flatmaga húsmæðumar og
krakkarnir ólmast í sandinum.
Kontormeyjar teygja fínlega fót
leggi fram í sandinn og hag-
ræða sér fyrir sólinni.
Þar sitja líka virðulegar full-
orðnar frúr með umburðarlynt
bros á vör, rétt eins og þær
vildu segja: „Þetta er ungt og
leikur sér“. Á meðan renna pott
ormarnir sér á rassinum niður
grasbakkana og lita Imtninn á
sér grænan.
En uppi undir bragganum sem
einu sinni hét Ilótel Ríp, er
selt gos og súkkulaði. Þar situr
fólk, sem látið hefur undan
þeirri skyndifreistingu á leiö
um bæinn að bregöa sér þangað
út eftir — enda þótt baðfötin
vantaöi og tíminn væri ef til vill
naumur. Það var altént tóm til
þess að klæða sig úr að ofan
og láta sólina verma þann hluta
líkamans ofurlitla stund. Þar
sitja menn á nærskyrtum og
konur flagga hvítum brjósta-
höldurum í stað baðfata.
Vestar sitja jakkaklæddir
menn undir skjólvegg og augu
þeirra glampa af öfurlítilli brjóst
birtu í sólskininu.
Þárna má sjá baðfatatízku
margra áratuga: allt frá „mini
bikini“ ungu stúlknanna til efn-
ismikilla sundbola miðaldra
kvenna. Mannlífið er litríkt á
þessari sólströnd borgarinnar og
fólk notar vel þær fáu stundir,
sem gefast til sóldýrkunar.
Iþróttagarpar setja líka svip
sinn á víkina. Nokkrir ungir
menn fara þar á sjóskíöum inn
Fossvoginn og sýna baöstrandar-
Þær sögðust vera atvinnulausar og lítið hafa betra við tím-
ann að gera en spóka sig í sólinni.
gestum listir sínar. Þessi íþrótt
ryður sér óðfluga til rúms hér
á Iandi, þótt ekki séum viö
þar á alþjóðamælikvarða fremur
en í öðrum greinum.
Svo kólnar hann þegar á dag-
inn líður, fólk pakkar niður í
skjóður sínar, sveipar um sig
skjólflíkum, heldur heim og bíð
ur næsta sólskinsdags.
morgun útlönd í morgun útlönd í morgun útlönd í raorgun útlönd