Vísir - 11.07.1968, Blaðsíða 13

13
VISIR . Fimmtuaagur 11. júlí 1968.
Orusfa
Fríður kvennahóp-
ur í heimsókn
til Vestmannaeyja
★ Fyrir skömmu fengu Vest-
mannaeyingar óvænta heim-
sókn. Voru þaö 48 danskar konur,
sem eru búsettar í Reykjavík. Þær
efna árlega til ferðar til einhvers'
byggðarlags á íslandi og að þessu
sinni völdu þær Vestmannaeyjar.
Dvöldu þær einn dag í Eyjum og
snæddu hádegisverð i boði bæjar-
stjómarinnar. Fóm þær stutta ferð
með hafnsögubátnum og skoðuðu
“yjamar. Heimsóttu þær fiskasafn-
'ð og sitthvað fleira. Ailan kostnað
greiða þær sjálfar og fara þessar
ferðir allar á eigin vegum. Settu
þær svip sinn á bæjarlíf Eyja-
skeggja og rómuðu þær mjög mót-
tökur allar.
★ Sumardvalarheimili Kópavogs,
sem félagar úr Lionsklúbb
Kópavogs hafa reist og eru nú að
leggja síðustu hönd á, verður senn
tekið f notkun. Gert er ráð fyrir
að heimilið, sem er í landi Lækjar
botna, geti tekið á móti fyrsta
bamahópnum 22. júlí n.k. Heimilið
verður formlega afhent Kópavogs-
bæ, en hann mun framvegis relta
það.
VYJUNG f TEPPAHRETNSUN
ADVANCE
rrypvir að tepp-
I Ohleypur ekki
Reynið viðskipt-
Axminster simi
30676 Heima-
in Uppi verzi-
simi 42239
Forstöðum. hefur verið ráðinn Ól-
afur Guðmundsson. Gert er ráð fyr-
ir, að 32 börn á aldrinum 7 til 10
ára dvelji f einu i heimilinu, 12
daga i einu. Þátttökugjald verður
1500 kr. fyrir hvert barn, en til-
högun dvalarinnar verður auglýst
nánar I blöðum seinna.
★ Varðarferðir eru orðnar fastur
liður hjá fjölda fólks á hverju
sumri og hafa þátttakendur í þeim
verið 600—1000 undanfarin ár. Er
jafnan leitazt við að fara jafnt um
sögufrægar slóðir sem og fallega
staði á landinu, en slikir staðir eru
óteljandi.
Sumarferð Varðar verður að
þessu sinni farin 14. júlí næst-
komandi. Farið verður Borgarfjarð-
arferð um Þingvelli, Kaldadal, Húsa
fell og Skorradal. Ferðin yfir Kalda-
dal telst merkasta nýmæii í ferð-
inni að þessu sinni, en Kaldidalur
er ein af hinum fornu fjallaleiðum
milli landsfjórðunga, þar sem f
góðu veðri er dásamlegt að vera á
ferð milli fagurra fjalla og skínandi
jökla.
um. En þessi grein á ekki að
fjalla um þá hlið málsins heldur
um það, sem fæstir „óvið-
komandi" hafa gert sér ljóst,
hve þýðingarmikinn þátt TFA
átti i fjarskiptaviðskiptum
bandamanna í Norður-Atlants-
hafi.
Þegar hernámsliðið, sem hing-
að kom 10. maf 1940 sá, að
TFA var betur búin radiotækj-
um, bæði til sendingar og við-
töku, en hliðstæðar loftskeyta-
stöðvar í Bretlandi, vildu þeir
ekki líta við þeim tækjum, sem
þeir höfðu meðferðis, enda
hefðu þau ekki komið að veru-
Iegum notum hér á landi. Og
þær fjarskiptastöðvar, sem þeir
komu sér upp hér voru eiginlega
ekki tilbúnar til viðskipta fyrr
en eftir dúk og disk. TFA varð
þess vegna eins konar radio-
miðstöð fyrir herskipaflota og
skipalestir bandamanna á Norð-
ur-Atlantshafi og við strendur
fslands.
Bretarnir létu þá skoðun oft
í ljós við mig að margt hefði
farið á annan veg hefði TFA
ekki notið við, og man ég alveg
sérstaklega eftir því þegar
H.M.S. „Hood“ var sökkt fyrir
norðvestan fsland og eltinga-
leikurinn um „Bismark", bezt
búna orustuskip veraldar hófst.
Þá varð einum sjóliðsforingja
Breta að orði, að „TFA hefði
unnið orustuna um Atlantshaf-
ið“. En TFA vann Iíka oft aðrar
orustur upp á líf og dauða.
Á erfiðustu stríðsárum banda-
manna á hafinu, 1941 — 1943,
náði TFA oft, og stundum dag-
lega, neyðarkalli frá sökkvandi
skipum. Þessi neyðarköll sendi
svo TFA áfram til annarra skipa
pg flugvéla.
Þannig átti TFA þá, eins og
svo oft áöur, óbeinan þátt f
björgun óteljandi mannslífa.
HVERS VEGNA VAR FLUTT
AF MELUNUM?
Eftir stríð voru uppi háværar
raddir um að flytja starfsemi
loftskeytastöðvarinnar af Mel-
unum og ýmislegt sem mælti
með því, meðal annars vegna
aukinnar flugtunferðar. Loft-
netsmöstur stöðvarinnar voru
að dómi fagmanna (innan flugs-
ins) of nærri aðflugi á flug-
völlinn. Rafmagnstruflanir í við-
tækjum stöðvarinnar jukust nrik
ið vegna aukinnar starfrækslu
ýmiss konar verkstæða í ná-
grenninu. Einnig fengum við oft
kvartanir vegna truflana frá
stöðinni er verkuðu á viðtæki
bæjarmanna. Nokkru eftir stríð
var því það ráð tekið að flytja
loftnetsmöstrin upp á Rjúpna-
hæð, einnig voru sendar stöðv-
arinnar fluttir þangað og einnig
að Vatnsenda, þó þannig að
sendarnir voru lyldaðir frá
stöðinni. Nýja senda fengum
við staðsetta bæði í Grindavík
og að Gróttu, þeir voru ein-
göngu notaðir til talviðskipta
við skip og báta. Aðeins einn
sendir var eftir hjá okkur og
var hann aðallega notaður til
viðskipta við báta í nágreun-
inu. í stað stóru loftnetsma«tr
anna voru sett upp lítil loftiwts-
möstur er voru að hæð álika op
flaggstöng á stöðvarhúslnt
Fimm viðtæki fengum við stað-
sett í fjarlægð, þrjú af þeim á
fjallinu Þorbirni á Reykjanes-
skaga og tvö í Gufunesi, bæði á
neyðarbylgju þau voru tengd
stöðinni með línum.
Eðlisfræðistofnun Háskólans
hafði til margra ára haft mikinn
áhuga á að fá húsnæði fyrir
starfrækslu í stöðvarhúsinu, og
endirinn varð sá. að ríkið gaf
Háskólanum stöðvarhúsbygg-
inguna og um leið ákveðið að
viðtaka stöðvarinnar yrði eftir
leiðis staðsett í Gufunesi og
sameinuð að nokkru leyti ann-
arri afgreiðslu. 1 þessu sam-
bandi skal það tekið fram að
um nokkurra ára bil hafði sumt
af starfrækslunni farið fram í
Gufunesi. Þar á meðal Græn-
landsviðskipti og einnig var að-
stoð veitt við stuttbylgjuvið-
skipti o.fl. Þann 1. maí 1963
var stöðin á Melunum lögð nið-
ur á þeim stað og flutt að Gufu-
nesi enda var starfræksla Eðlis-
fræðistofnunar Háskólans þá
flutt f hluta af húsnæði stöðvar-
innar og miklar breytingar gerð-
ar innanhúss f sambandi við
það.
VÍSIR í VIKULOKIN
500 krónu mappa
Þeir áskrifendur Vísis, sem hafa safnað „Vísi í vikulokin" frá
upphafi í þar til gerða möppu, eiga nú 116 blaðsíðna bók, sean,
er yfir 500 króna virði.
Htvert viðbótareintak af „Vísi 1 vikulokin” er 15 króna virði. —
Gætið þess ,ví að missa ekki úr tölublað.
Aðeins áskrifendur Vísis fá „Vísi í vikulokin". Ekkl er hægt
að fá fylgiblaðio á annan hátt. Það er því mikils virði að vera
áskrifandi að Vísi
Gerizt áskrifendui strax, ef þér eruð það ekki þegar!
Dagblaðið
VÍSIR

J