Vísir - 26.07.1968, Síða 4

ffisæs!
Mfl
Mörgum sögum fer af sam-
bandi .Tacqueline Kennedy, ekkju
Kennedys forseta, og brezka aö-
alsmannsins og stjórnmálaforingj
ans Harlechs lávarðar. Samskipti
þeirra hafa verið mjög náin í
seinni tíð, og margir búast við
brúðkaupi á næsta leiti.
í Bandaríkjunum þekkja menn
Harlech lávarð sem förunaut og
vin Jacqueline en í Bretlandi er
nafn hans þekkt sem eins litrík-
asta manns þjóðarinnar. Hann er
virðulegur ekkill, sem á að baki
stjórnmálaferil og framundan
frama í viðskiptalífinu. Umfram
annað er hann heimskunnur undir
nafninu Sir David Ormsby Gore,
sem var ambassador Stóra-Bret-
lands í Bandaríkjunum og naut
óvenjulegrar vináttu og trausts
Kennedys forseta. Áður hafði
hann verið helzti forystumaður
brezka íhaldsflokksins I atanríkis
málum, og aðstoðar þingleiðtogi f
Lávarðadeildinni hefur hann ver-
;ð í seinni tíð.
Nú sem stendur, er lávarður-
inn forstjóri öflugs sjónvarpsfé-
lags, þar sem Richard Burton og
Elizabeth Taylor eru hafin til
skýjanna og eru f hópi hluthafa.
Einnig er hann formaður kvik-
myndaeftirlitsins brezka. Þegar
Harlechs er getið f blaðafréttum
þessa dagana, er það oftast með
þeim hætti sem honum mislíkar.
Þótt hann hafi ekki einu orði lát
ið í Ijósi óánægju sfna hafa böm
hans bakað honum sorg. Þau eru
í fararbroddi „hippinganna".
Svo eru auðvitað sögúsagnir um
sambandi hans og Jacqueline Kenn
edy. Það hefur sízt dregið úr
kvitti þessum, að þau taka sér
sumarleyfi saman. I fyrra hélt
Jackie veizlu fyrir hann á heim-
lli sfnu og barna sinna, er þau
dvöldust í írlandi. í haust fór
hann með henni og föruneyti í
ferðalag um Kambódfu og til Róm
ar. Loks nutu þau í febrúar síðast
liðnum gestrisni fyrrum ambassa
dors í Bretlandi, John Hay White
ney, á plantekru hans í Thom-
asville í Georgíuríki í Bandarikj
unum. Sé í aðsigi „brúðkaup ára
tugsins", verður þó alltaf að
fresta því, þar til eftir flokksþing
demókrata í ágústmánuði næst-
komandi. Það væri ef til vill ó-
heppilegt fyrir Jackie að ganga
að eiga brezkan íhaldsmann, að
minnsta kosti komi Edward Kenn
edy til greina sem frambjóðandi.
Áður, var það Robert, sem tillit
{ Litla gula hænan
f Hver bekkir ekki söguna af
. litlu gulu hænunni? En sú saga
) hefur verið mörgum hin fyrstu
Íkynni af sígiidum bókmenntum.
Það er kaldhæðnl, að þessi
i saga skuli vera eitt af þvi
’ fyrsta sem fslenzkt skólafólk
\ stautar sig fram úr í bamaskól
i unum. Þessi ágæta saga er eins
i og dæmisaga af þjóðlnni sjálfri.
’ Litla gula hænan spurði kött
T inn, öndina og svínið hvort þau
Ívildu sá hveitifræl. En svinið
mmdi: „ekld ég.“ Öndin kvak-
aði: „Ekki ég“. Og kötturinn
geispaði og sagði: „Ekki ég“
i „Jæja, þá verð ég að gera
£ það“, sagði litla gula hænan.
; Og síðan gerði hún það.
3 Sömu svörin kváðu við, þegar
varð að taka til. Harlech gerðist
náinn vinur Roberts, eftir að
hann hafði verið einkavinur Johns
forseta. Þannig er hann eins kon
ar sendifulltrúi Kennedyættarinn-
ar í Bretlandi.
Lávarðurinn er nú 49 ára að
aldri og hefur talizt einhver eftir
sóknarverðasti piparsveinn í
Bretlandl. I janúar var hann kjör
inn bezt klæddi maður af klæða
framleiðendum og tízkufrömuð-
um í Bandarfkjunum. Hann klædd
ist vel sniðnum fötum, næstum
strákslega, en þó með nægjanlegri
virðingu, sem sæmir brezkum yfir
stéttarmanni. Hann er um 1,80 cm
á hæð, langleitur og með það sem
kallað hefur verið „langt brezkt
höfðingjanef". Hann greiðir aftur,
en bætir það upp með því að
láta hárið vaxa nokkuö í hnakk
anum og hefur það fremur ógreitt
aö aftan. Þótt slíkt sé í samræmi
við nýjustu tízku þar í landi,
varð hann fyrir aðkasti, er hann
sem fulltrúi íhaldsmanna tók þátt
í ensk-amerískri ráöstefnu. Rich-
ard Crossman, einn.foringi Verka-
mannaflokksins, sagði honum, aö
hann væri ekki í húsum hæfur léti
hann ekki skera hár sitt,. og það
gerði Harlech, flestum að óvör-
um.
Skrifstofa hans er tiltölulega
fábrotin og er á 5. hæð ólok-
innar byggingar við Baker Street,
sem þekkt er sem „gata Sherlock
Holmes". Á dyrunum er nýtízku-
legt skilti, er á er letrað „Harlech
sjónvarpið“. Brezk sjónvarpsyfir
völd hafa gefið fyrirtækinu einka
leyfi um sjónvarpsréttindi í Wal-
es og Vestur-Englandi, og er þaö
mikilvægt og arðvænlegt.
Lávaröurinn sökkvir sér í starf
sitt, ef til vill til að gleyma harm
Ieik lífs síns.
Auk morðanna á þeim Kennedy
bræðrum, sem fengu þungt á
hann, missti hann konu sína i
bílslysi fyrir um það bil ári. Það
hafa verið óheillaský yfir fjöl-
skyldum þeirra beggja, Jackie og
Harlechs. Ef til vill hefur það
hnýtt vináttuböndin þeirra á milli
Er Joseph P. Kennedy var am-
bassador í Bretlandi, kvæntist
dóttir hans, Kathleen, frænda
Harlechs. Tveimur árum seinna
gekk Harlech að eiga vinkonu
Kathleen, Sylvíu Lloyd Tomas.
Faðir Sylviu lézt árið 1938 af slys
förum i Paris. Joe Kennedy, elzti
bróðirinn, féll í styrjöldinni, og
Kathleen, Sylvíu Lloyd Thomas.
stríðið. Fyrir ári var Lady Harl-
ech í ökuferð og ók allhratt. Á
beygju á þjóðveginum ók hún á
áætlunarvagn. Hún lét líf sitt og
var það úrskurðað slys. Robert
Kennedy og frú, ásamt Jackie,
voru viðstödd útförina.
Harlech lávarður hefur farið eig
in leiöir, síðan þetta gerðist. Hann
á fáa vini og tekur engan þátt í
næturlifi Lundúna. Hann býr
samt í einu finasta hverfi borgar
innar við Knightsbridge, þar sem
sjá má lífverði Bretadrottningar
þjálfa hesta sína. Sveitin á huga
hans, og um helgar fer hann til
húss síns, -'þrjár mílur frá tak-
mörkum Welch. Þar eru 28 herb
og umhverfis það 95 hektara
land. í N-Wales á hann 8000 hekt
ara land. Hinu er ekki að neita
að hann á til að bregða á glens og
gaman. Hann er talsverður öku-
fantur. Árið 1937 var hann til
dæmis sviptur ökuleyfi um tíma
er hann ók á vörubifreið. Ári síð
ar hlaut hann átölur, er hann varð
að bana 15 ára ungmenni, þegar
hann ók á reiðhjól.
Árið 1964 héldu hann og kona
hans veizlu til heiöurs bftlunum
í danssal brezka sendiráðsins i
Washington. Fullorðnir dönsuðu
þar við hlið „hippinga“, þar sem
börn hans voru fremst í flokki,
sum í náttfötum einum saman,
jakkalaus og bindis. Þrjár hljóm-
sveitir léku fyrir dansi með mikl-
um hávaða og fyrirgangi. Skemmt
unin stóð til klukkan fimm um
nóttina, og höfðu ýmsir nágrann
ar flúið á lögreglustöðina. Kvart-
ana þeirra var getiö f blöðum, —
Harlech leysti vandann með því
að gefa 50 pund til góögeröar-
stofnana.
Macmillan forsætisráðherra
skipaði Harlech, sem þá hét Orms
by Gore, ambassador Breta f
Bandaríkjunum. Vinátta hans ,og
Kennedyfjölskyldunnar hafði þá
staðið allar stundir frá 1938, er
hann var við nám í Oxford, og
John stundaði nám við London
School of Economics. Hann varð
heimilisvinur. Eftir morðið á for
setanum hefur hann hnýtzt æ
nánari böndum við ekkjuna, eink
um eftir lát eiginkonu hans, Sylv
íu. I nóvember síðastliðnum gat
hann með sanni sagt að hann
hefði notið rústanna við Ankor i
Kambódíu í friði ásamt Jackie
Harlech hafði unað vel í sambúð
inni við Sylvíu og vera má að
hann hyggist nú njóta hjónasæl-
unnar á nýjan leik.
Jackueline Kennedy og lávarðurinn;
Hyggst hún giftast brezkum
stjórnmálamanni? -■
Jackie Kenn-
edy og Harlech
lávarður kynn-
ast nætur-
lífi í Kam-
bódíu.
litla gula hænan spurði, hver
vlldi skera hveitið, og einnig
þegar hún spurði hver vildi bera
hveitið til myllunnar. Einnig
vildu komast hjá því aö baka
brauö úr mjölinu.
En þegar litla gula hænan
spurði hver vildi borða brauðið
kvað við annan streng, þvf svín
ið rumdi: „Það vil ég“. Og öndin
kvakaði: „Þaö vil ég“. Og kött-
urinn malaði: „Það vil ég.“
„En þiö fáið það ekki“, sagði
litla gula hænan. „Ég fann fræiö
og sáði því. Ég uppskar það
sjálf fullþroskað. Ég bar það til
myllunnar, og ég bakaði brauðið
og nú ætla ég að borða þaö
sjálf.
Og það gerði hún.
En er þetta ekki spegilmynd
af þjóöfélaginu sjálfu, af hinni
hörðu baráttu milli hópanna í
þjóðfélaginu, sem misjafnlega
vilja á sig leggja, þó allir vilji
borða hið daglega brauð.
Þegar harönar í ári og talið er
nauðsynlegt, að allir leggi að sér
og taki á sig auknar byröar,
þá hrópa stéttirnar og starfs-
hóparnir: „Ekki ég.“ En „litla
gula hænan” í þjóðfélaginu hlýt
ur hins vegar ætíð að uppskera /
eins og hún sáir, þó brauð- í
skammturinn veröi ætíð háður ’
árferðinu. y
Þó öllum sé Ijóst, aö hinir erf- ^
iðari tímar krefjast meiri spar i
semi og meiri aðgát og þjóðfé- J
laginu sé nauðsyn að hver og i
einn þegn taki á sig auknar :■
byrðar til sameiginlegra þarfa \
þá virðist kröfunum ekki linna l
heldur eru kröfurnar gerðar á
hendur öllum hinum í þjóðfé-
laginu. Enginn vil láta ganga á
sinn hlut, án tillits til hvernig
öðrum reiðir af. 7
Þegar á bjátar í þjóðlífinu, ;
eins og nú, þá þurfa allir að \
hjálpast að því að sá korninu, j
og baka brauðlð, og þá mun .
brauðið nægja öllum.
Þrándur í Götu. J