Vísir - 26.07.1968, Blaðsíða 12
72
V1 S IR . Föstudagur 26. júlí 1968.
AIMNE LORRAINE
Berið höfuðið hátt og lofið hjartanu
að tala líka, því að þér eruð svona
gerð — og vel sé yður fyrir það.
En, Mary — lítið þér niður fyrir
yður við og við, aðeins til að full-
vissa yður um, að fætumir á yður
snerti jörðina. Því að á jörðinni
verðið þér að vinna starfið yðar,
— þó að þér hafið sett yður tak-
mark, sem er uppi í skýjunum.
Carey er ánægður.
Hún brosti alúölega til hans og
kvaddi. Nam staðar fyrir utan hús
ið og veiti fyrir sér, hvort hún
ætti að' fara inn og spyrja um
Anne. Tony mundi hafa ekið föð-
ur sínum heim, svo að hún gat
ekki gert neitt fyrir hann. En
Anne?
Hún sá Carey koma út úr deild-
inni sirmi, og það réð úrslitum.
Anne var ekki sjúklingur hennar
iengur, og Mary var starfandi hjá
Carey lækni — það varö hún fyrst
og fremst að muna.
Hún heilsaði Carey kurteislega,
þegar hún kom inn í deildina, og
hann horfði gagnrýnandi á hana.
— Þér eruð þreytuleg, byrjaði
hann, en hún leit upp og brosti.
— Það eruð þér líka, sagði hún.
— Eitt hefur gengið yfir okkur
bæði. Þegar þér ávitið mig næst
fyrir að vera of lengi á fótum,
læknir, væri réttast, að þér athug-
uðuð um leið vökustundir yðar
sjálfs.
1 svipinn hélt hún, aö hann
mundi verða reiður, en svo hló
hann og féllst á, að hún hefði á
réttu að standa.
— Héðan í frá skulum við bæði
haga okkur öðruvísi, sagöi hann.
— Nú langar mig til að tala við
yöur um þessa ungfrú Ferrow, áð
ur en við förum til hennar i dag.
Ég hef áhyggjur af þessari sífelldu
ógleði og niöurgangi. Hún hefur
BÍLAKAUP - BÍLASKIPTI
-
Skoðið bílono, gerið góð kaup — Óveniu glæsilegt úrvol
Vel meS farnir bilar
( rúmgóðum sýningarsal.
UmboSssala
Við tökum velútlítandi
bíla ! umboðssölu.
Höfum bilana tryggða
gegn þjófnaði og bruna.
SÝNIHCARSALURIHM
SVEINN ECILSSON H.E
LAUGAVEG 105 SlMI 22466
haft þetta í nokkra mánuði, og
þér og starfsbræður yðar getiö ekki
| fundið ástæðuna til þess. Er þaö
| ekki rétt? En nú hef ég talaö við
hana, eins og þér vitið, og ég get
, lítið togað upp úr henni. Hún seg-
j ist vera hamingjusöm stúlka, hafa
j yndi af vinnunni, skemmta sér í
I frístundunum og eiga marga kunn-
j ingja. Það leggst í mig, að hún
j geri sér ekki ljóst, að hún hafi á-
j hyggjur, sem hafi hreiðraö um sig
! í undirmeðvitundinni. Og mér leik-
! ur grunur á, að hún leyni einhverju
| fyrir mér, þegar ég er að tala við
j hana. Þess vegna langar mig til,
| að þér verðið nærstödd, þegar ég
tala við hana í dag, og ég vil, að
þér biöjið hana um að segja yður
frá því sama, sem ég hef verið
að tala við hana um. Þaö kæmi
flatt upp á mig, ef hún segði yður
nákvæmlega það sama, sem hún
segir mér. Annaðhvort er ungfrú
Ferrow góður leikari, eöa áhyggjur
hennar eru svo djúpt í meövitund-
inni, að gagnslaust er að reyna aö
veiða þær upp úr henni. Mig langar
til, aö við reynum þetta, áður en
við höldum áfram lækningatilraun-
unum. Þér eruð kona — og kannski
tekst yður að ganga úr skugga um,
hvort hún talar í fullri einlægni,
eða hvort hún hefur einsett sér aö
halda einhverju leyndu fyrir okkur.
— Þá skuluð þér láta mig tala
við hana í einrúmi, sagði Mary. —
| Það er mjög sennilegt, að ég fengi
; engin tök á henni, ef þér va ruð
viöstaddur. Fallizt þér ekki á það?
Hann hnyklaði brúnirnar, en
kinnkaði kolli — Þér hafið rétt að
mæla, sagði hann — Þakka yður
fyrir .En mig larigar líka til þess
að þér gerðuö eina tilraun enn til
þess að finna hvort það er ekki j
j fleira. sem gengur að stúlkunni, I
Iíkamlega Við höfum rannsakað j
hana ítarlega og tekið röntgen- ,
myndir af henni, en ekki fundið
neitt Viljið þér reyna enn einu
sinni?
Þau uijinu saman i bezta bróð-
erni allan daginn, og eftir að Mary 1
hafði talað við ungfrú Ferrow, gat
hún sagt Carey, að sjúklingurinn .
hefði fyrst í stað talað klaufalega j
og hikandi, og sagt það sama og !
hún var búin að segja áður, en allt j
í einu hafði stúlkan sagt: —Æ j
til hvers er þetta — ég á þaö
skilið — ég á það skilið. Þetta er
refsing mín!
Carey hafði hlustað á frásögn
Mary með athygli, og þegar Mary
endurtók sjálfsásakanir stúlkunnar
létti honum.
— Ágætt! sagði hann. — Nú fer
þetta aö lagast. Þama er sektar-
kennd, sem við verðum að grafast
fyrir og losna við. Þér hafið hjálp
að mér ómetanlega — þakka ýður
kærlega fyrir. Við skulum líta inn
'.■AVAV.VAWAV.V.V.V.V.V.V.V,
PIRA-S YSTEM
.v.vv.v.v.v.v.
Tvímælalaust hagkvæmustu og fjölbreyttustu hillu-
húsgögnin á markaönum. Höfum lakkaðar PIRA-hillur, v
teak, á mjög hagstæðu verði. "•
Lítið f SÝNINGARGLUGGANN, Laugavegi 178. ?
STALSTOÐ s/f, Laugavegi 178 (v/Bolholt), sími 31260 ;
til hennar á morgun — nema þér
teljið, að yður verði betur! ágengt,
ef þér eruð ein.
Hún var upp með sér af því, að
hann skyldi fallast á aö láta hana
vera eina um þetta, og í svip lang-
aði hana til að taka tilboðinu, en
afréð svo að gera það ekki.
— Ég vil ekki reyna að hlaupa,
áður en ég get gengið, sagði hún.
— Ég vil gjarnan tala við hana eina
aftur, en ég kysi helzt aö mega
Ieggja athuganir mínar fyrir yöur
og láta yður skera úr, hvort ég fer
rétt að öllu eða ekki. Mér er ljúft
að vinna með yöur, en ekki fyrir
yður.
Hann leit á hana með ánægju-
svip, svo brosti hann og afhenti
henni möppuna með skýrslunum
viðvíkjandi sjúkdómi ungfrú Ferr-
ow.
Talið þér við hana aftur á morg-
un, og síðan getum við talað saman
um þetta mál annað kvöld, sagði
hann. — Og mig langar til að þér
vitið, hve ánægður ég er með starf
yðar hérna, læknir. Þér hafið gam
an af því? Þér iðrizt þess ekki, að
þér tókuð þetta starf að yður?
— Nei...
Hann leit vingjarnlega á hana.
— Þetta nei var ekki virkilega sann
færandi, sagði hann í ertnitón, en
hún skildi, að honum höfðu orðið
vonbrigði að því. — Ég skil vitan-
Iega, aö þetta líf getur ekki veriö
fullnægjandi fyrir stúlku. En ég sá
ekki betur en aö þér telduð, að
þér munduð verða ánægð með það.
— Hef ég kvartað? spurði hún,
nokkuð hvasst — Ég hef valið mér
þetta starf og ég iðrast þess ekki.
— Nú skulum viö fara að athuga
plöggin viðvíkjandi næstu sjúkling
um, læknir.
Um kvöldið fékk Mary boð frá
skurðlækningadeildinni um að
Specklan lækni langaði að tala við
hana.
Fyrst varö hún ofboðslega
hrædd. Hún fann, að það var alveg
ástæðulaust, en þegar hún kom upp
f herbergið sitt til að tygja sig,
var hún rök um hendurnar af köld
um svita.
Þetta var þá „psykomotatiskur"
.V.V.V.V.V.V,V.VAW.%W
sjúkdómur — í vægri mynd —
hugsaði hún meö sér. Hún átti aö
hitta Specklan, og áf þvf að hann
var frægur maður, sem hún haföi
ávallt litiö upp til, og af því að
hún hafði samvizkubit af því að
vera ástfangin í syni hans, komu
fram sjúkdómseinkenni á líkaman-
um. En hvers vegna þurfti hún aö
hafa vonda samvizku út af tilfinn-
ingum sínum til Tonys?
Jú, vegna Anne ... Vegna þess,
að Specklan vissi um hug Anne til
sonar hans og var hlynntur henni
Hafði ekki Tony sagt henni að allt
hugsanlegt hefði veriö gert til þess
að koma Anne og honum saman?
Stafaöi ekki þetta samvizkubit
Mary af því, aö hún vissi, að
Specklan mundi mislíka, ef hún
reyndi að komast upp á milli Anne
og sonar hans?
Loks hélt hún af stað inn í spítal
ann og reyndi að telja sér trú nm,
að ekkert gengi að sér og það væri
flónska að verða svona óróleg
Specklan mundi aðeins vilja tala
um uppskurðinn viö hana. Hann
vissi kannski ekki, aö hún var
hætt að vinna í sjúkrahúsinu sjálfu.
en starfaði eingöngu fyrir Carey.
SJÚKLINGURINN FYRST.
Hún fór inn í stofu yfirhjúkrunar
konunnar, því að þar hafði Speckl
an bækistöð sína og heilsaði fðður
Tonys eins rólega og hún gat.
— Ég bað yður að koma, því að
mig Iangaöi til aö þaldca yöur per-
sónulega, sagði bann. — ÞSr hafið
unnið gott verk, Marland, ágætt
verk. Ég vildi taka þetta sérstak-
lega fram, því að ég hef ekld aBtaf
verið sannfæröur um, aö konur
væru hentugar til læknisstarte,..
1 fjöllunum yfír Opar skellur á hið
lengi yfírvofandi regntímabil meö ský-
faUl. Við neðanjarðarána undir fjallinu.
Vatnsmagnið
kemst ekki.
REIKNINGAR *
LATIÐ OKKUR INNHEIMTA...
öoð sparar vdur tima og óbægmdi
INNHEIMT USKRIFSTOFAN
Tjarnargötú 10 — 111 hæö — Vonarstrætismegm — S'imi 1317 S (3linur)
a.
CZS