Alþýðublaðið - 04.06.1966, Blaðsíða 16

cvm/ngwrtm^
(Pæjurnar sem voru með Frans
•íBÖnnuuuin um dag-inn eru all
*w dobbulspældar. Nú þorir eng-
tón strákur að vera með þeim
«C hræðslu . . þið vitið ....
Þetta er nú eitthvað annað en
'helvískur Hornafjarðarmáninn,
<sagði karlinn, þegar hann sá
tunglið í höfuðstaðnum En
*»vað skyldu þeir segja um
íáessað tunglið, þegar þeir loks
tós komast þangað.
Kápur og kjólar til sölu og
fijóliðajakki. Á sama stað lít-
barnavagn til sölu.
Auglýsing í Vísi.
EIN af gagnmerkari keppnum
ársins er um það bil að hefjast,
en hún er sú, hvort ferðamanna-
landinu íslandi muni takast að
plata liingað fleiri ferðamenn í
sumar, heldur en það sjálft flyt-
ur út.
Ferðaskrifstofur íslenzkar, sem
taka á móti erlendum ferðamönn-
um, hafa þegar gefið út mjög at-
hyglisverðar tölur um væntanleg
lystiskip, og auk þess aragrúa
venjulegra ferðalanga. allt
frá þeim. sem hyggjast búa
á hótelum og eyða einhverju af
peningum (en það hefur manni
skilizt að væri höfuðmarkmiðið
með því að laða að ferðamenn, að
hægt sé að losa þá við eitthvað
verulegt af fjármunum) og til
hinna, sem þvælast glorsoltnir og
óbaðaðir um landið á gatslitnum
þumalputtum.
Ef að vanda lætur, verður hinn
straumurinn sízt minni, sem utan
liggur, því að íslandsmenn virð-
ast miklit fremur vilja þeytast
kófsveittir um erlendar borgir, á
þeim tíma, þegar staðanna inn-
byggjarar flýja vegna hitanna,
heldur en sitja á friðarstóli heima
fyrir og nota sjóinn og sólskinið
eða bara bílinn, sem þeir keyptu
í vor.;
Ekki vitum við, hvað veldur
landflótta þessum, nema að skýr-
ingin sé bjórinn. Það skyldi þó
aldrei vera, að menn sæki til út-
landa til að fá bjór við þorstanum
af hitanum, sem þeir væru raun-
ar lausir við, ef þeir sætu heima?
Ef svo er, þá erum við alveg sam-
mála landhlaupurum, því að hvaða
þorsti er verri en sá, sem á sjálf-
um brennur og maður gæti verið
laus við, ef maður ekki gerði það,
sem allir aðrir gera? Það má
merkilegt teljast, ef Pétur hefur
kannski haft alveg rétt fyrir sér
á alrangri forsendu hérna í vor.
Kannski galdurinn sé sá einn
að framleiða bjór hér, koma út
svitanum á mönnum með hörku
vinnu og leyfa þeim að slökkva
svo þorstann með Agli sterka. —
Þetta væri augljóslega hagkvæmt
frá þjóðhagslegu sjónarmiði, eins
og sérfræðingar í efnahagsmálum
mundu orða það því að þar með
væri nokkur von um, að eitthvað
af því fé, sem unnt reynist að
plokka af erlendum hótelgestum,
fari ekki umsvifalaust í að borga
fyrir hótelgistingar landa vorra
erlendis.
Annars hafa verið uppi einhverj-
ar raddir um það manna á meðal,
að gisting og matur hér muni vera
að verðinu til komin langt upp
fyrir heimsmælikvarða, og þykir
oss gott til þess að vita, að engir
erum vér aukvisar fremur en for-
feður vorir og reynum að ræna
útlenda eins og mögulegt er, þó
að það sé nú, því miður, með frið
samlegra móti en áður var. Þó er
alls ekki víst, nema víkingaöld
hin síðari gefi fullt eins mikið af
sér óg hin fyrri. Maður veit þó
hvað maður liefur handa í millum,
þar sem er eriendur gjaldeyrir,
og þarf ekki að vera að þvælast
með alls konar misjafnlega at-
orkusama þræla, sem okkur er m.
a. tjáð að hafi jafnvel átt það til
að neita að draga plóga og drep-
ið gallhrausta víkinga.
Að lokum viljum vér benda
móttakendum lystiskipa á, að þó
íslenzk glíma kunni að vera for-
vitnileg fyrir útlenzka, þá væri
meiri auglýsingamatur í því að
sýna þeim berserki, ekki þó þessa
venjulegu brennivínsberserki, er
menn geta séð ókeypis hvenær
sem er utan og innan húss í höf-
uðborginni og víðar, heldur gömlu
gerðina, sem beit í skjaldarrend-
ur. Það er ekkert efamál, að eftir
sýningu á slíkum, yrði útlending-
um fé allmiklu lausara í hönd en
ella.
MEY skal að morgni lofuð seg
ft' uiáltækið. Karlmennina
t»er hins vcgar aldrei að lofa.
|»eir eiga það ekki skilið.
Guð minn almáttogur: Þetta minnir mig á, að ég lief gleymt að
Hann sagði fyrsta orðið sitt í dag. slökkva á straujárninu. ’ yJít ;