Alþýðublaðið - 30.08.1966, Síða 13

£M1B1
Síml 50184.
Stórfengleg breiðtjaldsmynd í
litum tekin í Indlandi af ít-
alska leikstjóranum Mario Cam
erini.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Sautján
16. sýningarvika
sýnd kl. 7
Bönnuð börnum.
Húsvörðurinn og
fegurðardísirnar
Ný bráðskemmtilee dönsk gaman
mynd ■ litum
Sýnd kl. 7 og 9.
Næst síðasta sinn.
— Bless á meðan Prue. Gangi
þér vel, og svo var hann far-
inn.
Þegar Prudence sá flugvélina
verða æ minni og minni uppi
milli skýjanna fannst henni
hluti hennar sjálfrar hafa farið
og horfið með.
Hún hafði mikið að gera.
Gestirnir söknuðu Hugo mjög
og Prudence komst við þegar
hún sá að Janet og Keith fóru
ekki að hugsa um sín mál eins
og- venjulega lieldur voru hjá
gestunum og reyndu að hafa
ofan af fyrir þeim.
Það var von á flugvélinni frá
Te Anau klukkan þrjú. Hohe-
pa ætlaði að fara með gestina í
bátsferð um fjörðinn svo þeir
fengju að sjá meira af . lands-
laginu áður en þeir færu.
— Farðu og legðu þig i hálf
tíma, sagði Bessie. — Annars
sofnarðu standandi í dag. Þú
svafst jú ekkert í nótt. Prudence
þáði boðið því hún vissi að
þetta var einmitt það sem hún
þarfnaðist.
Þegar hún kom inn í sameig-
inlega setustofu þeirra sá hún
bréf Gregorys. Hún leit á póst
stimpilinn og kipptist við Það
var ekki þennan föstudag sem
hann ætlaði að leggja af stað
heldur s.l. föstudag. Hann var
þegar lagður af stað til Nýja
Sjálands ef hann var þá ekki
kominn! Þegar Hugo findi Jill
færu þau til Christchurcli og
biðu þar eftir öllum flug-
vélum frá Sidney og Melbourne.
kannski þau myndu bíða þar
í nokkra daga til að vera viss
um að missa ekki af hontim.
Þetta gat ekki verið satt.
Þegar Prudence gekk niður
að ströndinni til að taka á móti
flugvélinni frá Te Anau vissi
hún að hún gat ekkert gert.
Hún varð að bíða og sjá til. Ef
hún hefði aðeins getað farið
á eftir Hugo og sagt honum
þetta! En hvernig átti hún að
gera það?
Tækifærið barst upp í hend-
urnar á henni. Einn af farþeg-
um flugvélarinnar varð svo
hrifinn af umliverfinu að hann
ákvað að vera nokkra daga í
Þrumufirði. En á hótelinu var
hvergi herbergi að fá. Þá kom
Prudence dálítið til hugar. Hún
bauð farþegunum herbergi sitt
gegn því að fá sæti hans í flug
vélinni! Hann var fljótur að slá
til.
— Ég verð að fara til Hugos.
Hann fékk áríðandi skilaboð í
dag, sagði hún við Keith og
Janet enda var þetta hvít lýgi
og hún gat ómögulega farið
að útskýra fyrir honum allt
samhengið. Prudence vildi að
40
eins komast af stað og innan
skamms liófst flugvélin á loft.
Það var skemmtHegt að fljúga
og hún naut hverrar mínútu.
Alltof fljótt voru þau komin til
Invereargill flugvallarins sem
var heimaflugvöllur flugvélar-
innar. Nú varð hún að fá flug
far til Dunedin. En á skrif-
stofu flugfélagsins var henni
sagt að flugvöllurinn væri lok-
aður sakir þoku. — Af hverju
reynið þér ekki að taka lang
ferðavagninn? spurði afgreiðslu
stúlkan. — Ferðin tekur aðeins
þrjá til fjóra tíma.
Hún ákvað að fara að ráðum
stúlkunnar og fékk að vita að
bíllinn væri að fara. Það var
verst að hún hafði ekki tíma
til að fá sér matarbita eða te-
bolla en hún vonaðist til að
þau næmu staðar í Gore og hún
gæti fengið eitthvað þar.
Á leiðinni hugsaði hún um
það hvað hún ætti að gera þeg
ar hún kæmi til Dunedin. Fyrst
ætlaði hún að fara á National
Airways Centre. Þar á eftir
færi hún til City Hotel en þar
höfðu þau búið þegar þau heim
sóttu börnin og svo gæti hún
talað við hin hótelin, Prud-
ence sat allan tímann og hall-
aði sér áfram eins og hún væri
að neyða bílinn til að aka hrað
ar. Loks voru þau komin og
óku inn á flugvöllinn. Svo var
guði fyrir að þakka að hún
hafði aðeins handtöskuna með-
ferðis og þurfti því ekki að bíða
eftir farangrinum. Hún strauk
höndinni yfir úfið hárið og fór
inn í forstofuna og sá þar strax
mann sem hún þekkti, vera að
tala við lögregluþjón. Hún trúði
naumast sínum eigin augum og
hrópaði upp yfir sig: — Hugo!
Hann hrökk við, snérist á hæl
og starði á hana. Síðan þaut
hann til hennar greip um hönd
hennar og þrýsti hana fast og
hlýlega.
— O hvað ég er fegin Hugo.
Ég hélt að þú værir lagður af
stað til Christchureh. Hann fer
ekki n. k. föstudag. Hann fór
á föstudaginn var.
Hugo starði á hana. — Við
hvað áttu eiginlega? Hvaðan
kemur þú? Hvemig stendur á
því að þú ert hér?
Lögregluþjónninn hvíslaði
lágt að afsreiðslustúlkunni. —
Svona er sumt fólk. Hann kem
ur hingað til að spyrja um
systur sína og þegar, hann hef-
ur fundið hana má hann naum
ast mæla af undrun!
Prudence tók fram tösku sína
og sótti bréfið. Hún benti á
póststimpilinn.
— Sérðu dagsetninguna? Þú
veizt hve lengi pósturinn er á
leiðinni til Þrumufjarðar. Gre-
gory vissi það ekki. Og við vor
um alltof undrandi til að líta
á stimpilinn.
— Guð minn góður. En hvar
er hann þá núna? Hann gæti
meira að segja verið kominn
til Milford.
— Já, en Bessie passar hann
þegar hann kemur. Hefurðu
heyrt nokkuð frá Jill?
— Nei, ég er búinn að setja
lögregluna inn í málið. Ég vona
að árangurinn komi fliótlega.
Nú kom lögregluþiónninn
brosandi til þeirra. — Ég geri
ráð fyrir að leit yðar sé hér
með lokið herra?
Þau virtust bæði undrandi en
svo skildu þau allt.
— Nei alls ekki, sagðl Hugo,
— Því miður er ekki svo Þetta
eru aðeins ein vandræðin í við-
bót. .
— Áttu við mig? spurði Prud
ence roggin.
— Já, einmitt, svaraði hann
og brosti stríðnislega til henn-
ar.
Lögregluþjónninn var spyrj-
andi á svipinn.
— Hún er einnig að leita að
systur minni — því miður hefur
hér orðið einhver misskilningur.
Eftir að ég fór að heiman komst
félagi minn hér að því að eig
inmaður systur minnar vissl
ekki hve lengi bréf eru á leið
inni til Þrumufjarðar. Hann
kom sennilega til Nýja Sjá-
lands á föstudaginn var
Iðnsýningin
Framhald af 3. síðu
ur einnág selt sælgæti, gos
drykkir og tóbak.
Til þess að auðvelda fólki út|
á landi að komast á sýninguna
mun ferðaskrifstofan Lönd og
leiðir sjá um hópferðir frá ýms
um kaupstöðum og kauptúnum.
Barnagæzla verður á veguna
sýningarinnar kl. 17—20 alla
daga og á laugardögum og
sunnudögum frá kl. 14—20.
Strætisvagnaferðir munu
verða á hálftíníafresti úr mið
borginni inn í Laugardal.
Iðnsýningarnefnd hefur gef
ið ú+ vandaða sýningarskrá 160
blaðsíður að stærð. í skránnl
sem er prentuð í 20 þúsund ein
tökunr eru umsagir um fyrir
'9; tæki og stofnanir, sem þátl taka
yí svnlngunni. svo er bar og fyr
irtækiaskrá og grunnmyndir af
sýningarsvæðinu. Þar er einnig
birt ávarp iðnaðarmálaráðhérra
og ýmis fleiri fróðleikur er'um
íslenzkan iðnað.
Merki Iðnsvningarinnar hef
ur frú Kristín Þorkelsdóttir
teiknari gert og kiörorð séning
arinnar er „í kili skal kiörvið
ur“. Em bessi orð sérstaklega
vpiin H1 bess að leggia áherzlu
á mikilvægi vörugæða og vöru
vöndunar.
Iðnstm'ngin, verður onin dag
le^a frá ki 9 árdeeis til kl. 23
síðdeeis. Tfminn frá kl. 9-14
verður sérctakleea ætiaður
kauncrslumönnum til að gera
V'ðskfnti ,s-'n við framleiðend
Ur. Tíminn frá kl 14-23 er ætx
aðnr öiitim almenningi, en að
siá'fsöoðn er svninein einnig
kaupstefna bann blu+a dags Að
gartec nvrii" nr Vr 40 fvrir full
Orðna en Irr 9.0 fvrir böm.
Priónmerki sfminparinnar fylg
ir hverinm aðeöngumiða.
30. ágúst 1966 - ALÞÝÐUBLAÐffi 33