Alþýðublaðið - 30.08.1966, Side 16

Alþýðublaðið - 30.08.1966, Side 16
^MsæomKíSíiíp Minna húsnæði, meira púl ismmsi -js', arr.TiH' ■ ■, ’ mMw : mm0mm f|L- M ....... '■ • • A eunnudagirm var lét úr ihöfn í Reykjavík siglari einn mikill, þrí mastraður og eins og klipptur út Úi' skútuöldinni. Niðri við liöfn og allt út í Örfirisey var fólk á líljéi, vopnað myndavélum og sjón aukum og allir í sinu bezta pússi tíantaði ekkert raunar nema blöðr ur og plast- fálkaorður, til að lliafnarhverfi höfuðborgarinnar væri í lireinasta þjóðhátíðarskapi. Petta hafði líka verið vendilega auglýst í blöðum og útvarpi. Klukk an sautján hundruð á stundinni skyldi liið þýzka skólaskip sleppa landféstum og sigla út úr höfn inní fyrir fullum seglum, Og hálf ur bærinn var mættur niðri á bryggjum. úti á Granda, við Ægis garð, úti á Ingólfsgarði og úti lá Örfirisey. Og nokkrir léku lisir sínar á hraðbátum í höfninni og tveir seglbátar krussuðu úti á Sundum. Það var gaman að standa á Ægisearði 02 hlera tal tveggja gamall skútnkalla, sem hömuðu fig Undir olíuskúrnum og biðu þees að pjöHurnar vrðu leystar •iC ránum. Þeir rifiuðu unn veðr i8 hérna um árið, beaar hún- Sig j r?ður tætti af sér hveria dulu og komst við illan. leik til hafnar. effir volk og voðasnár Kaiiarnir ffengu sér i nefið oa bnð var eins Og þá hálfoart klæiað í lófana af löngun til að totta ögn í reipið og stiækkja vel á, aðeins einu sinni enn. Krakkar potuðu sér í geisn um mahnbröngina til að geta séð belur. Og beaar foringiaefnin ungu tóku til fótanna upp reiðann, kall aði lítill strákur: „Siáðu pabbi, f»eir eru eins hvítir og hv'tar mýs.“ Og ungar stúlkur í buxnaskálmum sitt frá hverjum þ.e. hvítar öðru megin og svartar hinumegin, horfðu dreymandi augnaráði á það hugrekki sem fólst í þeirri yfir mannlegu raun, að hlaupa allan reiðann upp í topp á hálfri mínútu Og svo mjakaðist kkútan út úr höfninni og silaðist í hægum and varanum í átt til ísafjarðar. Ó- venjulega góð sýning í Reykjavík urhöfn. Tveir tímar farnir og varla annað að gera en að dóla heim á leið og éta það sem eftir var af hryggnum í hádeginu. Og mað ur hafði ekki einu sinni þurft að eyða fimmeyringi í blöðru plast riddarakross eða pappírsflagg. En hvaða lærdóm draga menn af heimsókn þýzkrar seglskútu til íslands á sama tíma og Rússar og Kanar herjast við að finna sér gjótu á tunglinu til að setjast í Af hverju eru svona skútur ekki Peningalykt Ég ætlaði í dag að yrkja um angan fagurra blóma og gekk mig út í garðinn. í grasinu uni ég bezt, En sem ég ligg þar og Iofa ioftið, berst mér að vitum óþefjan öllu verri, ýldufýla og pest. Og því er líka þessi þula með öðru móti en upphaflega var ætlað, eins og að framan sést. LOMUR. hreinlega sendar sem hvert annað fágæti til dæmis til tunglsins eða Marz, með næstu flaug, þar lendum eða þangaðkomendum til furðu og skemmtunar? Góðir menn, afsakið útúrdúr inn. Skútan er hvorki gömul né fornfáleg og alls ekki eftirsótt j af söfnurum fágætra hluta. Það er ( aðeins lagið sem er gamalt — og gamla laginu er haldið, af því að það reyndist vel. En skútán sú stílar ekki upp á tvöfaldan hljóð hraða eða margfaldan, eirts og flest farartæki virðast miðast við nú til dags, því að hún er ekki „farartæki" í þess orðs eiginlegu merkingu. Hún er heldur ekki at vinnutæki á sjó, eins og þau, sem við helzt þekkjum í sambandi við kraftblökk og togvíra. Skipstjórinn kvað skútuna bezta tækið sem finnanlegt væri til að kenna mönnum að vinna saman og kenna þeim að sierast á sjájfum sér sigrast á hræðslu um lif sitt { „smávægilegum vanda“ eins og þeim að klifra upþ í möstur í vit lausu veðri — og niður aftur hag ræða seglum og vera fljótir að hugsa og framkvæma rétt, ö|r uggt og snöggt. Og að búa sam an 160 piltungar í þröngum klef um, vinna undir drep allan dag inn og leggjast hundþreyttir til svefns að loknu dagsverki, kvað hann eina ráðið til að kenna þeim, að þröngt mega sáttir sitja og að sameinaðir standa menn og sundr aðir falla þeir. Og svo spyrjum við að lokum Hvað var það sem dró þúsundir íslendinga niður að höfn á sunnu daginn var? Var það þrímöstruð skúta þar sem tugir hvítklæddra dáta hjupu um rá og reiða „eins og hv'tar mýs“? Eða var það skóli fyr ir væntanlega yfirmenn í flota eins fremsta herveldis fyrr og síð ar, skóli, sem kennir mönnum, að fyrst verða þeir að sierast á siálfum sér, sínu egó, áður en þeir sigra lönd og álfur — eða teljast 'færir um að stjórna vörn um þeirra? En sumir slógu þessu öllu upn í grín og sötsðu, að bað sem ís lendinga vantaði, væri þrengra húsnæði, meiri púlvinnu, meiri þreytu og meira af „hæfilegum aga.“! r í ——n-j ! í - Æ,, |i p/fA j , \j!w"V \ l! i\ i | ^N=t== 1 Mig fer bráðum að lengja eftir að kona Jónatans komi licim úr sveit- inni. Og vestar sjáum við Hágöngr ur í Vatnajökli eins og heiðblá an þríhyrning og Geirvörtur eru fríðleiksfjöll, eins og nafn ið bendir til- . . . ÞjóðViljinn. ^Vinir mínir fara fjöld. . . Og Egili sterki fallinn í valinn lika Auðvitað trega ég hann mjög þótt ég hafi raunar aldrei koni izt í kynni við hann — og kannski einmitt vegna þess.. . , Kallinn fullyrðir, að Akureyr ingar hafi æpt: Áfram íslaiul þegar þeir kepptu við Vals menn á sunnudaginn. En ætli það séu nú ekki ýkjur hjá hon um. ... . Gamalt máltæki segir víst að’ ef ókvæntur maður sé góð’ ur við ketti boð'i það aö hann verði síðar góður við konuna sína. En þetta er auðvitað al rangt. Ég þekki marga eigin menn, sem strjúka kettinuru sínum imi leið og þeir lemja konuna sína. . .

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.