Bókasafnið - 01.02.1988, Blaðsíða 15

BÓKASAFNIÐ
Frá opnunarathöfn ráöstefnunnar í Súlnasal Hótel Sögu.
(Ljósm. Þórdís T. Þórarinsdóttir)
á að ráðstefnugestir semdu einhverja álykun um bama-
bækur eða sendu frá sér áskoranir til útgefenda um að
gefa út góðar bamabækur. Frá því máli var gengið síðar
á ráðstefnunni.
í hádeginu var málsverður með íslenskum rithöf-
undum og sat einn höfundur við hvert borð. Flestir höf-
undanna kynntu sig og verk sín lítillega en síðan var
borðfélögum frjálst að spyrja þá meðan á máltíðinni
stóð. Sumir rithöfundanna voru greinilega feimnir við
svona auglýsingu eða “gripasýningu” en aðrir virtust
vera í essinu sínu, auglýstu bækur sínar og spjölluðu um
heima og geima.
Eftir hádegi vom síðan heimsótt bókasöfn og vom
þrír leiðangrar í boði, Fjölbrautaskólinn í Breiðholti/
Gerðuberg, GarðabærA'alhúsaskóli á Seltjamamesi og
Ölduselsskóli/Flensborgarskóli í Hafnarfirði, sem
reyndist vera langvinsælasta ferðin. Gestimir fengu alls
staðar kaffi og bakkelsi að íslenskum sið, kleinur, flat-
kökur með hangikjöti, að ógleymdum pönnukökum með
rjóma, sem öllum þótti hið mesta lostæti.
Á fimmtudag fyrir hádegi var yfirskriftin Skólasöfn
og tölvuvæðing. Þessir fyrirlestrar þóttu hvað mest
spennandi af þeim sem í boði vom, að öðrum ólöstuðum.
Erfitt var að velja úr en þama vom fluttir fyrirlestrar um
uppbyggingu gagnagmnna fyrir skóla, tölvunet og
skráningu ýmiss konar efhis, leitarkerfi og auk þess var
fjallað um ýmiss konar hugbúnað sem að gagni má koma
í skólasöfnum. Reynt var að ná tölvusambandi við
Ástralíu en því miður strandaði það á einhveiju smá-
atriði sem ég kann ekki að nefna. Tveir fyrirlesaranna
vom frá Ástralíu en þar virðast menn komnir vel á veg
með tölvuvæðingu sinna skólasafna.
Þar sem einn af þessum fyrirlestmm verður birtur í
styttri íslenskri þýðingu í blaðinu læt ég vera að tíunda þá
frekar.
Eftir hádegi vom á dagskrá Skólasöfn ogrannsóknir
eða Rannsókmrásviði skólasafna. Ég sótti fyrirlestur hjá
Pierre Overduin frá Suður-Afríku sem lýsti niðurstöðum
rannsóknar eða könnunar sem gerð var á skólasöfnum í
Suður-Afríku 1982-86. Kannaðir vom ýmsir þættir
starfseminnar og vora allar niðurstöður vandlega
flokkaðar eftir litarhætti eða uppmna nemenda í
skólunum. Það kom engum á óvart að aðbúnaður svartra
nemenda var miklu verri en hinna hvítu. Skv.
stjómarskrá skulu menntamál vera undir stjóm hvers
kynþáttar fyrir sig, þannig að mörg ráðuneyti eða deildir
fara með menntamálin. Síðan er yfirstjóm, sem setur
reglugerðir og ákveður staðla, laun, fjármagn til rekstrar
o.s.frv. Fjárveitingar em mjög mismunandi eftir kyn-
þáttum “en stjómin skuldbindur sig til að leiðrétta
mismuninn um leið og það er efnahagslega mögulegt”.
Um kvöldið var haldið í lokahóf í Valhöll á Þing-
völlum. Þjóðgarðsvörður, séra Heimir Steinsson, leiddi
gestina í allan sannleika um sögu Þingvalla og gekk í
broddi fylkingar niður Almannagjá. Sumum var orðið
hrollkalt í lok göngu enda ekki klæddir til að standa úti
í íslenskri náttúm þótt um hásumar væri. í veislunni
gerðu menn ýmislegt sér til skemmtunar, lesnar vom
þjóðsögur sem tengjast Þingvöllum, leikið á fiðlu og
píanó og Dúfa Einarsdóttir söngkona söng íslensk þjóð-
lög í bland við önnur erlend. Gestimir sungu sjálfir og
það heyrðust þjóðlög frá öllum heimshomum. Fyrirles-
arar voru leystir út með gjöfum, bók um ísland, óspart
var myndað, og þá sérstaklega þeir sem mættu í þjóð-
búningum. Veislustjóri var Þórdís Þorvaldsdóttir borg-
arbókavörður sem stjómaði af sinni alkunnu röggsemi.
Föstudagurinn bar yfirskriftina Skólasafnvörðurinn
sem miðlariþekkingar. Wong Kim Siong frá Malaysíu
lýsti námi og þjálfun skólasafnvarða í landi sínu og
hvemig skólakerfið hefur þróast undanfama áratugi.
Á eftir hófust pallborðsumræður og á pallinum sátu
James Gillman frá Englandi, Joyce Wallen frá Jamaica,
Dianne Oberg frá Kanada og Wong Kim Siong frá
Malaysíu.
Mikið var rætt um hvemig skólasafnvörðurinn yrði
best undirbúinn undir starf sitt, þær kröfur sem til hans
em gerðar nú og hvað framtíðin bæri í skauti sér. Þessi
spuming virðist brenna á mörgum í bókavarðastétt og
mörgum finnst þeir vera í einh vers konar tómarúmi og að
fagið standi á tímamótum. Menntun bókasafnsfræðinga
er mjög víðtæk og nýtist á miklu fleiri stöðum en í
bókasöfnunum. Nýjar greinar, sem komið hafa fram í
kjölfar tölvubyltingarinnar, em mannaðar með fólki úr
öðrum stéttum, þótt fólk með menntun og starfsreynslu
Undirbúningsnefnd ráðstefnunnar í lokahófinu á Þing-
völlum. (Ljósm. Þórdís T. Þórarinsdóttir)
15