Bókasafnið - 01.03.1991, Blaðsíða 12

Nemendur íbókasafns- og upplýsingafræðikynna sér BOOK-MARK kerfið en það erhægtað tengja við DOBIS/LIBIS.
skólum til að panta eftir henni spjaldskrárspjöld. Spjöldin
komu svo í pósti frá Adelaide. Einnig notuðu sumir film-
urnar til þess að vélrita eftir skráningarspjöld. Þetta virtist
góð lausn áður en smátölvurnar komu til sögunnar og
virtist besta lausnin til þess að nýta þá tölvutækni sem til
var við skráningu í skólasöfnum.
Vandamál
Ýmis vandamál þurfti að leysa til þess að skráningar-
þjónustan gæti nýst öllum skólum í landinu — vandamál
sem kunna að sýnast stærri í augum Ástrala en annarra
þjóða en voru engu að síður raunveruleg.
1. Menntun í Ástralíu er almennt á ábyrgð fylkjanna þó
að ríkisstjórnin hafi einhverjum skyldum að gegna á
sumum sviðum. Sex fylki og tvö landsvæði (territories)
í Ástralíu hafa öll sína sérstöku sögu, hugmyndafræði,
fjármögnunaraðferðir og afstöðu til skólamála. En um
leið og öll hafa sín séreinkenni er einnig ríkjandi tor-
tryggni gagnvart ríkisstjórninni í Canberra og menn
eru mjög frábitnir alls kyns miðstýringu. I nokkrum
fylkjum þótti mönnum að hugmyndin að skráningar-
þjónustu ASCIS væri tilraun ríkisstjórnarinnar til að
innleiða einhverja stefnu í menntamálum sem gengi
þvert á vilja hverrar sveitarstjórnar. Þetta vakti sterka
andstöðu.
2. Um það bil 25% ástralskra skólabarna ganga í skóla
sem ekki eru reknir á vegum hins opinbera og hafa
þessir skólar mjög þýðingarmiklu hlutverki að gegna í
menntakerfi Ástralíu. Stærsti hópurinn eru rómversk-
kaþólskir skólar sem reknir eru af kaþólsku kirkjunni
eða af söfnuðum á hverjum stað. Aðrir skólar hafa
annars konar tengsl. Margir eru reknir af kirkjudeild-
um (Anglísku kirkjunni, Únítara kirkjunni, Lúthersku
kirkjunni og ýmis konar sértrúarsöfnuðum) enn aðrir
eru reknir af þjóðarhópum og hópum foreldra, t.d.
múslimum og frumbyggjum. Allir meta sjálfstæði sitt
rnikils og eru ekki fúsir að gera undantekningar nerna
augljóst sé að það verði þeirra skóla að gagni.
3. Óttinn við tæknina var jafnvel meiriþá en nú. Stórarog
öflugar tölvur voru grunnurinn að þeini kerfurn sem
voru í notkun og menn virtust sjá þessar vélar fyrir sér
umkringdar hvítklæddum sérfræðingum, talandi
tæknitungum sem enginn venjulegur maður gat skilið.
Einfaldar smátölvur höfðu enn ekki litið dagsins ljós.
4. Engar viðteknar skráningarreglur voru til sem giltu alls
staðar. Mismunandi skráningarreglur voru í gildi í
hverju fylki. Það sama gilti um flokkun. Ýmsar „ein-
faldaðar útgáfur“ af Dewey-kerfinu höfðu verið gerð-
ar. Ýmis konar efnisorðalistar voru í notkun og stærð
spjaldskrárspjaldanna var einnig mjög mismunandi.
Mjög misjafnt var eftir fylkjum hvort skráningarþjón-
usta var í boði almennt og hvort boðið var upp á
starfsþjálfun í skráningu. Vissulega var mikið af þessari
umræðu ótrúlega ómerkilegt í eyrum þeirra sem ekki
eru bókaverðir. Oft var það meira tilfinningamál hjá
skólasafnvörðum hvort punktar og kommur væru á
réttum stað á spjaldskrárspjöldunum heldur en hvort
þjónusta skólasafnsins stæðist kröfur. Furðuleg dæmi
12
BÓKASAFNIÐ