Bókasafnið - 01.03.1991, Blaðsíða 43

Þessi uppsetning gerir mjög auðvelt að fá yfirlit um
einstaka þætti og efnissvið og er notadrýgri flestum not-
endum en að hafa alla skrána í einni stafrófsröð og flokk-
aða skrá aftan við með tilvísunum í aðalskrá.
Glöggt efnisyfirlit er um öll efnisorðin og er einnig þýtt
á ensku og er til fyrirmyndar en efnisyfirlit skortir þó í
ótrúlega mörgum ritum af þessu tagi. Eg tel þó að ekki
hefði skaðað að láta tölusetningu efnisorðanna fylgja með
í efnisyfirlitinu. Aftast er nafnaskrá, sem vitanlega vitnar í
númer, en er styttri en við mætti búast þar sem titilskráð
rit eru þar ekki og einstakir menn eru mjög afkastamiklir.
Verður að telja að vel sé vandað til gerðar ritsins en það
segir ekki til um hvort rnikið vantar sem ætti að vera. Ég
hef rekist á tvo ritdóma um þetta rit eftir frímerkjasafnara
sem telja bókina hina gagnlegustu fyrir þá. Annar segir
bókina betri en hann þorði að vona og vill að söfnun verði
haldið áfram en á þar aðallega við efni úr dagblöðum sem
erfitt er að henda reiður á. Safnararnir segja ekkert um
póstsöguhlutann og þar hef ég ekki leitað að neinu sem
ætti hér að vera og get því ekki dæmt um fullkomnunina.
Eina villu fremur torskýrða rakst ég á. Helgi Valtýsson er
ranglega sagður Vigfússon og endurprentun á riti hans,
Söguþættir landpóstanna, vantar.
Rit þetta er unnið á tölvu og vonandi fer það, ásamt
öðrum í sömu röð, inn í gagnasafn þar sem hægt ýrði að
bæta við, leita með tölvum og gefa út endurbættar útgáfur
í því formi sem henta þætti á hverjum tíma. Þetta er
myndarlegt upphaf á slíkri starfsemi. Þörfina og verkefnin
skortir ekki.
Einar G. Pétursson
Athugasemd frá ritnefnd: Heimildaskrá Rannveigar fékk
silfurverðlaun í flokki prentverka á frímerkjasýningu í
Noregi á síðasta ári.
Upplýsingar eru auðlind: greinar um upplýsingastarf-
semi í þágu vísinda og mennta. — Reykjavík : Sam-
starfsnefnd um upplýsingamál, 1990. — 302 s.
Útgáfa þessa rits um upplýsingamál er lofsvert framtak
sem ber að þakka. Fjallað er á breiðum grunni um mál-
efnið og geta allir sem tengjast öflun og dreifingu upplýs-
inga á einhvern hátt fundið eitthvað við sitt hæfi. Bláa
bókin, eins og ritið hefur stundum verið kallað, var gefin
út í vasabroti og er verðið m.a. þess vegna mjög viðráðan-
legt. Jafnframt er bókin mátulega stór til þess að hún sé
handhæg og þægileg að grípa til og fletta í. Efnisyfirlit og
efnisskipan er mjög skýrt og gott. Greinunum, sem eru
24, er raðað skipulega eftir efni og þeim er skipt upp í
marga númeraða kafla og undirkafla þannig að þægilegt er
að átta sig á efni þeirra og finna upplýsingar.
Letur er of smátt, það hefði þurft að vera u.þ.b. 2
punktum stærra. Of miklu plássi er eytt í að skipta ritinu í
aðalkafla og í heiti greina og kafla. T.d. gæti maður haldið.
eftir efnisyfirliti að greinin Birting efnis í hugvísmdum
eftir Þórð Kristinsson sé sex blaðsíður (153-158). Hún er
hins vegar rúmlega ein og hálf síða. Ef ætlunin var að spara
trjágróður jarðar með smáu letri er þetta hrein sóun á
sömu auðlindum og lýtir auk þess ritið að mínu mati.
UPPLÝSINGAR ERU AUÐLIND
Grelnar um upplýsingastarfsemi
í þágu vísinda og mennta
Reykjavík
SAMSTARFSNEFND UM UPPLÝSINGAMÁL
1990
Fljótt á litið virðist manni að sumar greinarnar komi
okkur bókasafnsfræðingum lítið við en sú er ekki raunin.
Allar eiga þær fullt erindi til okkar. Auðvitað eru þær
misjafnar að lengd og gæðum en fróðleik miðla þær allar.
Til þess að ritið gefi heildstæða mynd af upplýsingamál-
um finnst mér hins vegar vanta eina eða tvær greinar eftir
fólk sem vinnur við upplýsingaþjónustu. Hvaða hjálpar-
gögn eru nauðsynlegust, á hvaða sviði stöndum við vel að
vígi, hvar er helst úrbóta þörf o.s.frv.
Heimildalistar eru birtir aftan við sumar greinarnar.
Uppsetning á þessum listum er ekki samræmd. Sumir eru
t.d. númeraðir, aðrir ekki og margir ekki einu sinni í
stafrófsröð. Þetta er mjög til lýta og ætti ekki að sjást í riti
sem fjallar um upplýsingar. Svipaður galli er í höfundatal-
inu aftast í bókinni. Upplýsingar um höfundana eru ekki
samræmdar og allsendis ófullnægjandi um marga. I hvaða
fögum luku t.d. Finnbogi Guðmundsson og Þorleifur
Jónsson doktorsprófi? Að öðru leyti er lofsvert að gera
grein fyrir höfundum og lykillinn að erlendu styttingun-
um er mjög þarfur. Hann vantar hins vegar einnig þá
fágun sem ritið í heild sinni skortir.
Ekki kemur fram hvaða faglegar kröfur voru gerðar til
höfunda. Var fólk á sama fagsviði fengið til að lesa yfir
greinarnar? Svar við því hefði átt að koma fram í formála
eða í hverri grein svo sem venja er í vísindaritum. Sam-
starfsnefndarmenn eru að vísu víðfróðir um málin enda
höfundar að mörgum greinanna. Yfirlestur þeirra á því að
tryggja að rétt sé með farið. Að öðru leyti vísa ég til
umsagnar Sólveigar Þorsteinsdóttur um grein Eiríks Ein-
arssonar hér í blaðinu.
Þrátt fyrir framangreinda vaxtarverki er ritið gott og
„upplýsingaunglingurinn“ okkar á vonandi eftir að verða
virtur fræðari og gefa út mörg góð rit. Hann hefur alla
burði til þess.
Guðrún Pálsdóttir
BÓKASAFNIÐ
43