Alþýðublaðið - 30.05.1921, Blaðsíða 1

G-eflö tlt af ^klþýdwiflolilíiatim.
1922
Mánudagimi 30 maí.
120 tölnbl.
Jforska verkf ailil.
Ríðandi og vopnuð Eðgregia
ívfstrar
Khöfs, 29, .maí. -
Sfmað er frá Kristjanfu, að á
Sstadagmn hafi ríðandi og vopn-
•sð íögregla sundrað allmiklum
skrúðgöngum syndikalista, og sé
þar síðan alt með kyrrum fcjörum.
JHér er ekki um að viilast, eins
og ailsstaðar annarsstaðar í heim-
inum legst lögreglan á sveif nseð
auðvaldinu og reynir af mætti að
draga úr áhrifum verkiýðssamtak-
anna. Hér er vafalaust aiis ekki
að ræða um neitiar óeirðir af
itendi verkamanna, sem auðvaldið
básúnar út um heim að séu syndi-
kaiistar, heldur er um venjulega
mótmæiaskrúðgöngu að ræða, þar
sem ef til vill hefir átt að halda
hvatningarræður tii lýðsins. £n
slfkt þolir auðvaldið ekki og otar
svo vopnuðum þjónum sínum á
saklausann og grandvaraiausann
almenning, sem ekki gerir neitt
annað af sér, en halda fram rétti
sínum].
Jrezka verkfallil.
Khöfn, 28. maf.
Slmað er frá London, að hafinn
sé fundur milli koknema og náma-
eigenda. Lfoyd George hefir lýst
því yfir, að stjórnin styðjf hvor-
agaa aðilia, nema því aðeins, að
komið verði á varanlegu sam-
komulagi. [Svo er að s|á, sem
eitthvað muni aví fara að rætast
úr í Englandi, etx þó er óvfst að
feægt verði að þessu sinni að út-
kljá varanlega déiluatriðin. Ér
'áætt við að námaéigendur verði
ean sera fyrri tregir til að láta
áf hendi námana, -'ea hinsvegar
¦yíst, að kolanemar hætta ekki
iyr en þeir hafa sitt mál fram,
Hér meö tilkynnist vinum og vandamönnum, að minn ástkæri
eíglnmaður, Halldór J Bachmann járnsmiður, andaðist í nótt að heimiS
sinn. Urðarstfg 5.
Reykjavík, 29. mai 19)26.,
éuðlaug N. BacStmanei. '...
að námarnir verði þjóðnýttir. Er
hætt við að stjórnin dragi svo
najög taum eigéndanna, af ótta
við ónáð þeírra, að ekketfc verði
úr samkotnulagi á þeim grund
velli, ea. hann er sá eini grund
völlar, sem kolanemar gera sig
ánægða með, ef um langa saran
inga er að ræðaj.
Jfstail}! á 3h!in.
Yfirgangurinn við verkamenn.
Kosningar eru nýafstaðnar í
ítalfu og hefir enn ekki frézt um
úrslit þeirra. En aðfarír andstæð-
inga jafnaðarmanna þar i' íandi
hafa verið all ófagrar upp á síð-
kastið; og ieit svo út á tfmabili,
sem jafnaðarmenn yrðu að hætta
við að taka þátt í kosningunum,
en á slðustu stuadu íóku þeir þó
þá ákvörðun, að taka- allir þátt í
þeim. Flokkurmnj sem fýlgir 3.
Internationaie, ákvað þegar að
gsaga í kosningabardagann, og
hinir komu á eftir.
Norðmaðurinn Arvid Hansen
cand. jur., sem ferðaðist um íta-
iíu í msrz. og apríl, lýsir ástand-
inu óglæsilega. Fascistarnir:, sem
1) Svo kallar sig stór fiokkur
andvfgismanna jafnaðarmanna, sem
safnað hefir að sér vopnum og
æft vopnaburð, til þess að vinna
á uaóti' verkalýðnum og eyða á-
hrifum verklýðssamtakahna méð
otbeldf.
orðnir eru all fjölmeunir og vel
vopnum húnir, ráðast á íundi
verkamanna, hvar sem er, og
skjóta þá fundarmenn miskunar-
laust. Lögreglan ieggur að sér
hendur og horfir á, en stjórnin
fórnar höndum til himins og læzt
við ekkert ráða, enda þótt jbað
sé öllum lýðum Ijóst, að Mn
stendur að baki þessum óaldar-
Sokkum og styrfcir bá í laumi.
Verkamennirnir standa varnarlans-
ir fyrir yfírgangi þessssm, sem vit-
anlega er tilraun tii þess að eyði-
leggja féiagsskap þeirra og draga
kfark út einstakiingmum, eí' ske
kynni að borgaraflokknnum mætti
þar með tskast að sjuga eas. um
skeið mérginn úr alþýðunni.
Eitt af því, sem þessir spor»
hundar auðvaldsins hafa unaið
verkalýðnum ilt er það, að þek
hafa brent samkomuhús þmm
(höfðu brent þrjátíu í marzíok),
eyðilagt prenísmiðjur þeirra og
asyrt foringja þeirra hvenær sem
færi gefst. Og sýnir það meðsl
annars að landstjórnin er i raða
með óaldarlýð þessum, að íááa
lætur sem háa sjái ekki þessar
aðfarir og lætur alt athæfið óátalið.
En verkamenn gugna ekkL
Þeim vex ásmegin við hverja
plágu, og leggja til orustu við 6-
aldarlýðinn, þó þeir séu lífclnm
vopnum búnir I fyrstu. Þeir vitá
hvað það kostar, ef Fascistunussn
tekst að gersigra þá. Og þeir vita.
það líka, að- .ef þeir standa ¦æ.m
einn maður, fcera þelr að loku&s
sigur úr bj>tum. Þess vegns. 'takrv
þeir á mótí árástmam, þó þeir
snýti rauðu og margi? 'falli í vai*-