Dagur - 11.09.1999, Blaðsíða 8

24 - LAUGARDAGUR 11. SEPTEMBER 1999
Fjölskyldan á Oddhóli. Sylvía, Sigurbjörn eldri, Fríöa, Sigurbjörn yngri og Sara ásamt gæðingunum Aroni, Tvisti, Oddi, Húna og Hirti. myndir: hari
Hann ber
höfuð og
herðar yfir
aðra ís-
lenska
hestamenn á
flestum svið-
um. Skemmst er að
minnast sigra hans á
heimsleikunum í sumar
þar sem hann varð tvö-
faldur heimsmeistari og
setti nýtt heimsmet.
Dagur heimsótti Sigur-
björn Bárðarson að
Oddhóli á Rangárvöllum
þar sem hann og fjöl-
skylda hans reka eitt
öflugasta hrossaræktar-
bú landsins.
Þegar blaðamann og ljósmyndara
ber að garði er húsmóðirin Fríða
á tröppunum með stóran stamp
af heitu vatni sem hún þeysir
með á fjórhjólinu niður í hesthús
og reiðir yngsta bamið, Sigur-
bjöm. Smá slys hefur orðið á
hesti og dýralæknirinn er á leið-
inni. Sigurbjöm eldri er í hest-
húsunum og þar eru líka dæturn-
ar, Sylvía 15 ára og Sara 7 ára,
ásamt Berit, sænskri aðstoðar-
stúlku og Hermanni Þór tamn-
ingamanni.“Við Fríða og bömin
flytjum hingað að Oddhóli á vorin
og erum fram á haust þegar skól-
inn byijar, þá fara Fríða og börnin
suður og búa á Vatnsendabletti
en ég og starfsmennirnir erum
áffam hér íyrir austan." segir Sig-
urbjöm.
Að Oddhóli hafa þau hjón
byggt upp mjög góða aðstöðu fyr-
ir hrossabúið, hesthús og stóra
reiðskemmu sem þau nota til
tamninga og námskeiðahalds.
„Við keyptum þessa jörð fyrir sjö
árum af hinum fræga Olafi á
Oddhóli og fyrir tveimur ámm
bættum við næsta bæ við sem
heitir Hjarðarbrekka. Þar bjó Iíka
bóndi sem hét Olafur. Nú teygir
okkar Iandareign sig ofan frá
þjóðveginum langt út með Eystri
Rangánni." Sigurbjörn segir að
þótt Rangáin sé veiðihæsta á
landsins þá geri fjölskyldan lítið
af því að veiða. Stangaeignin á
heimilinu séu tvær Bónus-stang-
sem
um
ir! „Við emm samt mjög lánsöm
að hafa á sem þræðir sig á landa-
merkjunum, því hún er óþijót-
andi vatnsból fyrir hrossin. Auk
þess eru feikna góðar útreiðar-
leiðir eftir árbökkunum, langt ffá
allri umferð. Að komast úr
skarkalanum, út í frelsið og nátt-
úruna er eitthvað sem alla dreym-
ir um.“
Hótel í byggingu
Sigurbjörn og Fríða eru ásamt
öðrum hjónum að byggja bjálka-
hús á landareigninni við Oddhól,
nærri þjóðveginum. Það á að
verða gistihús fyrir 20 - 30
manns, þvf auk þess að vera sam-
an í útflutningi og markaðssetn-
ingu á íslenska hestinum stefna
þau að ferðaþjónustu á Rangár-
völlum og hafa upp á margt að
bjóða: „Fyrst og fremst eru það
hestar, útreiðarleiðir og námskeið
- bæði í reiðskemmunni og utan
dyra. Silungur vakir í Lambhaga-
vatni sem er hér í grenndinni og
við eigum hlut í, áin er við bæjar-
dyrnar og golfvöllur í fárra kíló-
metra fjærlægð," segir Sigur-
bjöm.
Markmiðið
að rækta topphross
Sigurbjörn á um tuttugu 1. verð-
launa hryssur og hóp af 1. verð-
lífið
hesta
launa stóðhestum, en kveðst ekki
rækta sérstaka línu heldur kapp-
kosta að fá góða einstaklinga af
blönduðu kyni.“Markmiðið hjá
hrossaræktendum verður alltaf að
rækta topphross. Stefna á það
besta og þá verða afgangamir
góðir fjölskylduhestar. Við meg-
um alls ekki fara að reyna að
rækta sérstaka fjölskylduhesta því
þá er hætta á að við fáum hóp af
miður góðum hrossum. Því verð-
um við að setja markið hærra.“
Sigurbjöm telur að íslensk
hrossarækt sé á réttri leið og
þakkar það meðal annars þeim
ráðunautum sem Iagt hafi Iínum-
ar. Hann segir söluna í Evrópu
hafa dregist saman og kennir þar
um pestinni sem upp kom í
hrossum hér á landi á síðasta ári
og ekki síður miklu ffamboði af
Iélegum hrossum. „Þegar góðærið
kom í hestamennskuna og sýnt
var að ræktendur voru að hafa
eitthvað út úr þessu, þá vildu allir
Lilju kveðið hafa. Fengu sér
ágæta stóðhesta til að skella í
sláturstóðið hjá sér og fóru að
framleiða til útflutnings. Þannig
gátu þeir boðið ódýrarari hross,
en þeir sem búnir voru að leggja
mildð í ræktun urðu fyrir skip-
broti.
A tímabili keyptu menn erlend-
is hross bara af því þau voru ís-
lensk og léleg hross fóru inn á
markaðinn sem auglýstu ekki
hestinn áfram. Fjölskyldur keyptu
kannski tvo þijá hesta, en sátu
uppi með bikkjur, misstu áhug-
ann og vildu losa sig við þær. Síð-
an þvælast þessir hestar í hund-
raðatali á markaðinum og seljast
fyrir slikk.
En nú er komin hreyfing hjá ís-
lenskum bændum í að slátra
þeim hrossum sem þeir sjá að
alltof dýrt er að setja á, og eru
ekki að skila neinu til þeirra. Það
er hið besta mál fyrir hrossarækt-
ina, markaðssetninguna og landið
okkar. Svo mettar þetta svanga
munna einhversstaðar.“
Kynntust í hesthúsunum
Fríða er hestamanneskja líka og
keppir oft á mótum. Sigurbjöm
segir þau hjón upphaflega hafa
kynnst í hesthúsum Fáks „Hún
var unglingur þegar við kynnt-
umst og sóttist eftir að kemba fyr-
ir mig. Eg átti skjóttan hest sem
Lokkur hét sem var mikill sjar-
mör, ég held það hafi verið hann
sem heillaði hana en ekki ég“,
segir hann hlæjandi»“ Þau giftu
sig 1978 og síðan hefur Fríða
sinnt búi og börnum og telur það
til forréttinda. Varla þarf hún að
kvarta undan verkefnaleysi, börn-
in eru 5 og hestarnir slaga hátt í