Dagur - 27.11.1999, Side 16

32 - LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 1999
Fluguveiðar að vetri (145)

Frá flugu til flugu
Vegna mistaka við mynd-
vinnslu i síðustu viku
birtum við aftur pistil
Stefáns frá þxn' í síðustu
viku ásamt myndinni eins
og hún átti að birtast.
Vinur minn Marc Petitje-
an flugnahöfðingi í Sviss
hefur enn einu sinni sent
frá sér „nýja línu.“ Þessir
stóru hönnuðir eru eins
og tískukóngarnir, í
heimi fluguveiða er beðið eftir vörulistum
sem sýna hvaða framþróun hefur orðið.
Cartier og hvað þeir nú heita tískufröm-
uðirnir ákveða hvaða efni og litir eigi að
ganga þá vertíðina. I heimi fluguveiða eru
náttúrulögmálin hins vegar í gangi, þau
sömu og skaparinn ætlaðist til. Petitjean
hannar allar sínar flugur með „cul de
canard" (CDC) fjöðrum, sem eru kring-
um fitukirtilinn á rassenda andarinnar.
Þær eru mun líflegri en aðrar fjaðrir. Eg
hef áður lýst því hve mikla trú ég hef á
slíkum flugum, enda reynst mér af-
bragðsgóðar.
Æviskeiðið
Til gamans, fróðleiks og ábendingar helga
ég vikuskammtinum hluta úr flugnafræð-
um Petitjeans. Hér sýnir hann æviskeið
mýflugunnar (en af þeim eru næstum
100 tegundir hér á landi) og hvernig
túlka má eftirlíkingar af mýflugunni við
hinar ýmsu náttúrulegu aðstæður til að
blekkja fisk.
Ef við byrjum á myndinni lengst til
vinstri, fyrir miðju, má sjá flugu á vatns-
fletinum. Þar verpir hún slímugum eggj-
um sem falla til botns. Skömmu síðar
verða þau að Iöngum „ormum“ sem eru
þráðlaga lirfur (allt upp í 1 cm, en oftast
miklu minni). Lirfurnar eru sýndar niðri
við botn, neðst til vinstri, en utan myndar
eru nokkur afbrigði hnýtt á öngul: sterk-
rauðar Iirfur, brúnleitar, fölbleikar, grá-
ljósleitar. Sumar eru með vott af skotti,
hnúður framaná er mis áberandi. Athygl-
isvert er að þessar Iirfur eru hnýttar á
öngul númer 14-20. Eg er harðákveðinn í
FLUGUR
Stefán Jón
Hafstein
skrifar
er efst til hægri er hnýtt í
stærðum 8-10, hinar tvær
uppi til vinstri eru 14-16.
Þetta eru eiginlegar þurrfl-
ugur. Mýflugur eru misstór-
ar og mislitar!
Ævisaga mýflugunnar, og svona túlkar Marc Petitjean flugnahöfðingi hin ýmsu æviskeið fyrir veiðimenn.
að ná mér í númer 20, eftir reynslu frá
Hlíðarvatni í sumar, og Elliðavatni, þar
sem ég skar upp bleikjur sem voru með
ákaflega smáar lirfur innanborðs. Þær
neituðu að taka nokkuð sem var stærra.
Púpur
Til hægri, neðan vatnsborðs, sjáum við
að á ákveðnu stigi breytist Iirfan í púpu,
sem nú stígur til yfirborðsins, dinglar
smá stund í vatnsfilmunni meðan hún
háttar sig úr haminum, og brýst Ioks
upp á yfirborð. Til hægri við myndina
sjáum við að Petitjean hnýtir púpubúk-
inn með miklum brúsk framúr. Þetta er
algeng aðferð til að hnýta „emergers"
eins og þeir kallast í enskum bókmennt-
um. Hægt er að kasta svona flugu svo
mjúkleg að hún lendi með búkinn undir
vatnsfilmunni, en brúskurinn standi
uppúr. (Virkar eins og flot). Þá er eins
og púpan sé að rífa sig lausa. En ég hef
líka veitt á svona flugur undir yfirborði,
og trúi ég að fiskarnir telji þær einkar
líflegar púpur að flýta sér. Þessar flugur
eru til alveg niður í stærð 20, sem ég tel
verulega spennandi kost, til að nota
þegar fiskurinn er ákaflega vandlátur.
Litirnir eru brúnleitur, gulur, og ljós-
grár, undir vænghúsinu framarlega er
púpan höfð ljósari en á búkinn.
Fluga sem flýgur
Efst á myndinni sjáum við flugnasveim-
inn, og meira segja tvær að maka sig.
Flugurnar sem Petitjean hnýtir til eftirlík-
ingar verða einkar líflegar að sjá þegar
létt CDC-efnið fær að njóta sín. Sú sem
Hvernig
veiðir maður?
Veiðimaður sem kemur að
vatni eða á verður nú að
meta hvert þessara „ævi-
skeiða" standi, hjá þeim til-
teknu flugum sem fiskurinn
er að éta. Sé ekkert um að
vera á yfirborði myndi ég
byrja á lirfum (lengst til
vinstri). Láta hana sökkva
vel og draga mjög hægt. Og
þora að hafa hana smáa.
Óhætt er að vera með mjög
grannan taum því fiskurinn
tekur þessi litlu dýr ósköp
óstressaður.
Sýnist manni að fiskar
séu að gára vatnsborðið,
jafnvel að hringir komi á
það, þá fer maður í púpu.
Huga ber vel að því hvort
fiskar rjúfa yfirborðið. Oft-
ast gera þeir það ekki,
manni sýnist það bara. Þá
eru þeir að grípa púpurnar rétt undir.
Komi hryggir eða sporðar í ljós gætu
þeir verið í púpum í vatnsfilmunni. Þá
ber að láta fluguna með brúskinn lenda
varlega og hanga í vatnsborðinu. Komi
hins vegar glöggir hringir, smellir og
hausar uppúr, má reikna með að hann sé
loksins kominn í hina eiginlegu flugu,
sem dettur af himnum ofan, og éti hana
á yfirborðinu.
Mín reynsla er sú að við vanmetum
alltof oft smæð agnsins sem hann vill,
og veiðum of mikið á „flugu“, líka á
„púpu“, þegar við ættum að huga betur
að „lirfu“. Hvers vegna? Eg veit það
ekki. Eg held það bara.
Þeir sem vilja skoða meira hjá Marc geta
slegið upp www.petitjean.com á Veraldar-
vefnum.
Krossgáta nr. 164
Lausn
Nafn
Heimilisfang
Póstnúmer og staður
Helgarkrossgáta 164
í krossgátunni er gerður
greinarmunur á grönnum
og breiðum sérhljóðum.
Lausnarorð sendist til
Dags (Helgarkrossgáta nr.
164), Strandgötu 31, 600
Akureyri eða með símbréfi
í númer 460-6171.
Lausnarorð 162 var
„málverk". Vinningshafi er
Guðmundur Guðbrands-
son, Safamýri 13 í Reykja-
vík, og fær senda bókina
Hvíta stríðið, vegamót og
vopnagnýr, eftir Hendrik
Ottósson. Skjaldborg gef-
ur út.
Verðlaun: Sturla
frá Stekkjarflöt-
um eftirAðal-
heiði Karlsdóttur
frá Garði. Skjald-
borg gefur út.