Dagur - 27.11.1999, Side 18

34 - LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 1999
lyagjwr
DÓMADRÁPA
BESTA ROKKPLATA ÁRSINS?
popphetja með Hljómum, Trú-
broti o.m.fl. Björn sem einn helsti
djassrokkgítaristi landsins m.a.
með eigin tríói. Jón Rafnsson,
sem er þriðji meðlimur tríósins
Guitar Islandicu er e.t.v. minna
þekktur, en samt kunnur fyrir sitt
kontrabassaspil, bæði í djassi og
klassík og var hann t.a.m. mjög
áberandi í tónlistarlífi Akureyrar.
Saman hafa þeir þrír starfrækt
tríóið í rúmt ár og hafa meir og
meir tekið ástfóstri við íslenska
þjóðlagið. A plötunni er að finna
11 útsetningar þeirra á jafnmörg-
um þjóðplögum fyrir tvo kassagít-
ara og kontrabassa. Þar eru t.d.
Vísur Vatnsenda Rósu, Fagurt
galaði fuglinn sá, Kindur jarma í
kofanum, Grátandi kem ég nú
Guð minn til þín og Góða veislu
gjöra skal. Auk þess er svo eitt lag
eftir Björn. Má segja með sanni
að „Góða gítarveislu" með bass-
ann sem drifkraft hafi hér verið
sett á. Allt er mjög svo vel unnið
og útsetningarnar fágaðar og gefa
lögunum nýjan og ferskan blæ.
Einir albestu tónleikar sögunnar,
allavega af rokktagi, voru án efa
þeir sem Rage against the
machine héldu á Listahátíð í
Hafnarfirði sumarið 1993. Þá
höfðu félagarnir fjórir nýlega
komið inn í rokkheiminn með
miklum hvelli með fyrstu sam-
nefndu plötunni. Harðir fönk-
rokkarar með hápólitíska texta
sem gáfu ansi mörgum gott spark
í rassinn. Onnur plata Rage Evil
empire kom út 1996 og fór á
toppinn m.a. í heimalandinu og
nú fyrir stuttu var sú þriðja,
Baltle of Los Angeles að koma frá
De La Recha, Morello og félög-
um þeirra. Líkast til er einfald-
lega þar um að ræða bestu plötu
þeirra til þessa og það sem meira
er, áreiðaniega eina af bestu plöt-
um þessa árs. Hárbeitt ofurkraft-
mikil tónlistin er heilsteypt
þannig að fáir ef nokkrir gallar
eru á. Sannir rokkunnendur vita
hvað um er að ræða.
Guitar Islandicu - Sami
titill
Gítarveislu gjöra skal
Gítarleikar-
ana slingu,
Gunnar
Þórðarson
og Björn
Thorodd-
sen þarf
kynna þeir hafa orðið landsfrægir
hvor á sinn hátt, Gunnar sem
Til að vinna góð og vel fram-
bærileg verk, þurfa menn ekki
endilega að vera frægir og
margreyndir, þótt allavega það
síðarnefnda sé oftar en ekki
ávísun á viss gæði. Það sann-
aðist til dæmis ágætlega á
Húsvíkingnum, gítarleikaran-
um og lagasmiðnum með
meiru, Sveini Haukssyni á síð-
asta ári, er hann sendi frá sér
plötuna Sólfingur, sem var af-
skaplega stílhreint og vel skap-
að verk. Hann er hvorki þekkt-
ur í íslensku tónlistarlífi né á
hann langan feril í hljómsveit-
um að baki, en hefur þó svo
lítið hefur borið á gefið út plöt-
ur og þá reyndar með hjálp
góðra manna, hljóðfæraleikara
og söngvara. Sólfingur var með
lögum eftir hann sjálfan að
uppistöðu, en nú á nýju plöt-
unni, Sólbrot, sem hann var að
senda frá sér leggst hann í það
að margra mati erfiða verk, að
túlka lög sem mörg hver hafa
orðið vinsæl með frægum tón-
listarmönnum á ýmsum tím-
um. AIIs eru þessi túlkunarlög
sjö, en auk þéirra eru svo þrjú
önnur eftir Svein, Sólfingur,
Sólbrot og Brot. Dæmi um er-
lendu lögin eru svo No woman
no cry eftir Bob Marley,
Stairway to heaven með Led
Zeppelin. Throgh the barricades
frá nýbylgjupoppsveitinní
Spandau ballet, þjóðlagið
Greensleafes og Nights in white
Er þetta ansi hreint fjölskrúðug blanda en sömuleiðis bara vel saman hrist.
satin úr smiðju Justin Hayward.
Sömuleiðis er svo þarna útgáfa
af ABBA laginu Arrival. Er þetta
ansi hreint fjölskrúðug blanda
en sömuleiðis bara vel saman
hrist. Því ræður ekki hvað síst
mjög vandaður umbúnaður,
smekklegar útsetningar, þannig
að um bæði mjúka og milda
áferð er að ræða. Sérstaða plöt-
unnar er svo einnig sú, að lögin
eru ósungin, þannig að lögin
mörg hver fá nýjan og betri blæ.
Er þetta ein af þeim plötum sem
henta vel í hægindastólnum
heima í stofu eða á kyrrlátu
kvöldi.
Ensími - BMX
Slípun stílsins
A síðasti ári
litu dagsins
Ijós mörg fín
byrjendaverk
í rokkinu.
Kafbátamús-
ík með Ens-
ími var tví-
mælalaust eitt þeirra sem vakti
hvað mesta athygli fyrir góð og
vönduð vinnubrögð. Nú kemur
svo önnur platan, BMX og víst er
að þar hefur viss slípun átt sér
stað í og með samt hráum og
frísklegum blæ. Upptökustjórinn
frægi, Steve Albini tekur upp tæp-
an helming laganna og tryggir
þennan skemmtilega blæ. Kraft-
mikið rokk í bland við sterkar og
gípandi laglínur er áfram að finna
en nú er þéttleikinn í spila-
mennskunni jafnvel enn meiri en
á fyrri plötunni. Kannski ekki
mikið ferskari plata en sú, en
stendur fyllilega undir væntingum
hvað aðra plötur varðar.
Jungle Brothers - V.I.P.
Jafnvel betri en síðast
Rappunn-
endur fögn-
uðu mikið
fyrir tveimur
árum þegar
Blóma-
rappshetj-
urnar í
Jungle Brothers snéru aftur eftir
nokkurt hlé með
plötunni Raw
deluxe. Sú plata
var fín, en sú
nýja, V.I.R er
jafnvel enn betri.
Byggist það
einna helst á því
að hún er Ijöl-
breyttari, lleiri
straumar á borð
við rokk og Big beat heyrast og al-
mennt er þessi nýja plata
melodískari. Kannski verða harðir
aðdáendur óánægðir með þessa
útvíkkun, en aðrir ættu að kætast
og ekki er að vita nema að nýir
fylginautar bætist við.
The Wannadies - Yeah
Gott jaðarrokk
The
Wannadies
mun vera
sænsk að
uppruna og
nýja platan
Yeah vera
sú sjöunda
þegar allt er talið á um áratugs
ferli. Kom sveitin upp í „Grun-
geinu“ og var í takt við hana til að
byrja með, en hefur tekið inn
áhrif víðar f seinni tíð. Minnir
þessa plata á bræðing af Nirvana,
Blur og jafnvel Radiohead, ef það
segir eitthvað. Fyrst og síðast er
þó um gott jaðarrokk (Alternative)
að ræða sem batnar meir við nán-
ari hlustun.
Valur og kumpánar hans eru nú komnir með aðra plötu. Nafn nýju plötunnar
er skemmtilegt, Allt á útsölu og inniheldur hún 12 lög.
BETRUMBÆTING
Það vakti ekki svo litla athygli
og misskilning, lagið Meira
dót með rokksveitinni Butt-
ercop á seinasta ári, en lagið
var jafnframt eitt af þeim vin-
sælli síðasta sumar. Fannst
fólki að sungið væri „meira
dóp“ og kannski ekki að
ósekju, því drengirnir voru
ekki svo skýrmæltir í flutningi
lagsins. En þeir komust sem
sagt ansi langt á þessu og
seldu fyrstu plötuna sína bará
bærilega. Valur og kumpánar
hans eru nú komnir með aðra
plötu. Nafn nýju plötunnar er
skemmtilegt, Allt á útsölu og
inniheldur hún 12 lög. Líkt og
fyrri platan fékk byr undir
báða vængi með Meira dót,
hefur lagið Aleinn reynst góð-
ur forsmekkur að nýju plöt-
unni. Er þar um fína ballöðu
að ræða. Onnur lög sem sér-
staklega má nefna er Get ekki
gleymt, annað á rólegu nótun-
um og svo GSM sími, kraft-
mikið rokk í sálaranda (þ.e.
Soulstíl). Á einkar vönduðum
og velunnum umbúnaði plöt-
unnar, upptakan fín og þétt,
verður ekki annað ráðið en að
meiri tími og vinna hafi verið
lögð í þessa aðra plötu en for-
verann. Er það vel og virðist
Butter cup nú vera komin á
fullt í samkeppni við sveitir á
borð við Skítamóral, Land og
syni, Sóldögg o.fl. um hylli
unglýðs landsins.