Dagur - 02.08.2000, Blaðsíða 6

1
6 - MIDVIKUDAGVR 2. ÁGUST 2000
PJÓDMÁL
msmmmmm
Útgáfustjóri: eyjólfur sveinsson
Ritstjóri: elías snæland jónsson
Aðstoðarritstjóri: birgir guðmundsson
Framkvæmdastjóri: marteinn jónasson
Skrifstofur: strandgötu 3i, akureyri,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVIK
Símar: 460 6ioo OG 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritsijori@dagur.is
Áskriftargjaid m. vsk.: 1.900 kr. á mAnuði
Lausasöluverð: 150 kr. og 200 kr. helgarblað
Grænt númer: 800 7080
Netföng auglýsingadeildar: augl@dagur.is-gestur@ff.is
Símar auglýsingadeildar: (REYKJAVíK)563-1615 Amundi Ámundason
(REYKJAVÍK)563-1642 Gestur Páll Reyniss.
(AKUREYRI)460-6192 Karen Grétarsdóttir.
Símbréf auglýsingadeildar: 460 6161
Símbréf ritstjórnar: 460 617KAKUREYRI) 551 6270 (REYKJAVÍK)
Vandi Framsóknar
í fyrsta lagi
Enn á ný kemur Framsóknarflokkurinn illa út í skoðanakönn-
un. Gallup mælir flokkinn með tólf prósenta fylgi. Þegar Dag-
ur kannaði viðbrögð áhrifamanna í flokknum við þessari niður-
stöðu voru viðbrögðin á þann veg, að þetta væri óviðunandi
staða sem flokkurinn gætí ekki sætt sig við án aðgerða. En fátt
var um svör þegar spurt var hvað þyrfti að gera til þess að brey-
ta þessari dapurlegu fylgisstöðu. Nema hvað ungliðar sem stan-
da að vefritinu Maddaman leggja til að Framsóknarflokkurinn
fari að auglýsa ágreining sinn við Sjálfstæðisflokkinn - fari að
sýna „meiri grimmd gegn íhaldinu“ eins og það er orðað.
í öðru lagi
Það virðist flækjast nokkuð fyrir framsóknarmönnum að áttá
sig á því hvers vegna fylgi flokksins er svona lítið meðal kjós-
enda á meðan samstarfsflokkurinn í ríkisstjórn blómstrar sam-
kvæmt sömu könnunum. Vafalaust eru margar samverkandi
ástæður fyrir því, en meginskýringin er augljós og sögulega
margsönnuð, sem sé sú að Framsóknarflokkurinn tapar alltaf
fylgi þegar hann starfar með Sjálfstæðisflokknum í ríkisstjórn.
Athugun á fylgi Framsóknarflokksins við lok slíks stjórnarsam-
starfs fyrr á árum sýnir að þetta er hin almenna regla. Staðan í
skoðanakönnunum nú á því ekki að koma á óvart.
í þriðjja lagi
Það var öllum ljóst að Framsóknarflokkurinn tók verulega
áhættu með því að endurnýja núverandi stjórnarsamstarf. Það
var væntanlega yfirveguð ákvörðun og verður því að gera ráð
fyrir að flokksforystan hafi gert áætlanir um hvernig bregðast
skuli við til að tryggja stöðu flokksins meðal kjósenda. Að öllu
eðlilegu er enn langur tími ár til næstu þingkosninga og því
næg tækifæri fyrir stjórnmálaflokk að gera sig gildandi með af-
gerandi hætti. En það er rétt sem ungliðarnir segja, að ef ekki
verður breyting á þá mun almenningur líta á Framsóknarflokk-
inn sem ..eins konar fjórða hjól undir vagni hins allsráðandi
Sjálfstæðisflokks.'' Það er ekki vænlegt til fylgis.
Elias Snæland Jónsson
sem kyndir ofninn
Greinilegt að framsóknar-
menn eru nú lagstir í allsherj-
ar naflaskoðun vegna slakrar
útkomu í skoðanakönnunum.
Ungliðahreyfingin leggur til
að flokkurinn fari í stríð við
samstarfsflokkinn og veki at-
hygli á sérstöðu framsóknar.
Þingmenn taka undir margir
hverjir og jafnvel ráðherrar
líka. Framsóknarmenn virðast
loksins vera að komast á þá
skoðun að það sé Sjálfstæðis-
flokkurinn sem fái alla
umbunina og njóti þess að
vera hin mvndarlega húsmóð-
ir á stjórnarheimilinu.
Orlög framsóknar séu
hins vegar þau sömu
og örlög konunnar sem
kyndir ofninn, - hún sé
öllum mönnum góð og
vinni verk sín hljóð, en
hún skrifar lika í ösk-
una öll sín bestu Ijóð! Þetta
hefur Garri bent framsóknar-
mönnum á mánuðum og
misserum saman, en þeir hafa
ekki hlustað og ekki séð það
sem skrifað er á vegginn.
Hlutverk vinnu-
konuimar
En batnandi mönnum er best
að lifa og í sjálfu sér áhugavert
mál ef framsókn hefur áttað
sig á að hún er konan sem
kyndir ofninn, sem er jú vina-
fá og snauð og launin sem
hún fær eru last og daglegt
brauð, Það sem Garra þykir
þó merkilegast er að þrátt íyr-
ir þessa síðbúnu sjálfsupp-
götvun hjá framsókn, þá virð-
ist hún ekki ætla að rísa upp á
afturlappirnar að hætti hinnar
lenínísku öreigasveitar og gera
byltingu. Það er ekki að heyra
á framsóknarmönnum, hvorki
hinum ungu né hinum gömlu,
V
að þeir vilji á einn eða neinn
hátt breyta hlutskipti sínu eða
pólitískum áherslum til um-
turna hlutskipti vinnukon-
unnar og ná upp fylgi. Þvert á
móti virðast allir sammála um
að framsókn standi sig vel i
því hlutverki sínu að vera sú
sem út með ösku fer og eld að
spónum ber. „Okkur hefur
gegnið ágætlega með þau
ráðuneyti sem flokkurinn hef-
ur,“ sagði Isólfur Gylfi t.d. í
Degi í gær.
Bara einn Davið
Framsóknarmenn
telja því vandann ckki
felast í því að flolvkur-
inn sé pólitískt séð í
hlutverki hjáleigunn-
ar sem kúrir í skugga
höfuðbólsins, vinnu-
konunnar sem leynist
að baki húsfreyjunnar. Vand-
inn felst að þeirra dómi í því
að þeim tekst ekki að koma á
framfæri hversu vel vinnukon-
an vinnur verk sín. Nú á hún
ekki lengur að læðast út úr
stofunni og loka á eftir sér.
Þeir virðast telja að vinnukon-
una vanti góðan PR mann
sem getur markaðsett hana og
vakið á hcnni athygli og bent á
hvað hún vinnur vel. En því
miður fyrir framsókn er bara
til einn Davíð Stefánsson og
hans PR vinna var fyrir aðra
konu, konuna sem kynti ofn-
inn hans. Því er líklcgt að
öskuljóðaskriftir framsóknar
muni halda áfram án athygli
kjósenda svo lengi sem ekki
verður afgerandi breyting á
vinnukonuhlutverkinu og
framsókn gerir kröfu til raun-
verulegrar hlutdeildar í hús-
freyjuhlutverkinu á stórnar-
heimlinu. GARRI
ODDUR
ÓLAFSSON
skrifar
J
Það er heídur iágt risið á við-
skiptajóirum og íjármögnunar-
og hugbúnaðrrisum á skatt-
skránum. Lnginn þcirra er hálf-
drættingur á við áttræðan raf-
virkja sem skilar sínum tekjum
undanbragðalaust í framtalinu.
Guðni Helgason er greinilega
hreinskiptinn maður og dregur
enga dul á hvað veldur því að
hann greióir margfalda upphæð i
skatta miðað við alla þjóðþekktu
athafnamennma sem eru breiðir
með sig á hluthafafundum og
þegar þeir eru að kynna \firburð-
ina í tekjuöflun.
Guðni atti liúseign og lóð á
eftirsóttum stað í Reykjavík og
seldi á síðasta ári þegar honunt
barst tilboð sem erfitt var að
hafna. Stórhysi skal reist á lóð-
inni og fer engum sögum af því,
að þeir sent það byggja beri hinn
minnsta skaða af því að setja öld-
unginn í það hásæti sem margir
vildu gjarnan verma.
Ef lóð við Borgartún er svona
Landnýting er auður
milúls virði liggur beint við að
velta fyrir sér á hvað fjöldi illa
nýttra lóða í Reykjavík myndí
ieggja sig ef byggðin lengi að
dafna eðlilega og hve mikið borg
og ríki fengju í skatta ef eðlilega
væri að sölumálum staðið.
Þverstædur
Gunnar Birgisson í
Kópavogi er eini
stjórnmálamaðurinn
sem bent hefur á hve
landnýting í þéttbýli
Innnesja er léleg.
Sjálfur lætur hann
byggja hátt og þétt í
mesta uppgangsplássi
landsins, þvert á þá
viðteknu skoðun skipulagsfólks,
að byggja eigi lágt og dreift í
þéttbýlinu. I Kópavogsdal
rokselst allt þrátt fyrir úrtölur og
fullyrðingar um að fólk vilji alls
ekki búa í því skipulagi sem þar
er ráðandi.
Ingibjörg Sólrún hefur bent á
nokkur óbyggð svæði innan eðli-
legra borgarmarka sem upplagt
er að nýta. En víða eru óásjáleg-
ir og lítt hentugir kumbaldar
sem gjarnan mega víkja íyrir
boðlegum arkitektúr sem hæRr
þeirn uppgangstímum sem nú
gerir hagsýnan raf-
virkja að skattakóngi
lýðveldisins.
Þau verðmæti sem
liggia 1 ónvttum og
óarðbærum ónýttum
lóðum og lendum
eru meiri en flestir
gera sér grein lýrir í
íljótu bragði. En í
stað þess að nýta
land og byggja skyn-
samlega og offjár varið í fram-
kvæmdir á holtum og melum á
heiðum og strjálbýli höfuðborg-
arinnar.
Dýrmæt mýri
Enn eru ótalin þau gífurlegu
auðæfi sem samgönguráðhcrra
flóttabyggöa og fagidjótar llug-
málastjórnar eru aö púld\a upp
og malbika við Miðbæinn. Ef
sala einnar lóðar inni við Fúla-
lækinn gamla gerir eigandann að
skattakóngi á hátindi góðærisins
getur maöur ímvndað sér hvílik
óhemju sóun það er á verðmæt-
um, að leggja drjúgan hluta af
Seltjarnarnesi hinu forna undir
jafn illa nvtt samgöngumann-
virki og herflugvöllurinn í Vatns-
mýrinni er.
En verðmætamat er nú einu
sinni ekki hin sterka hlið þeirra
scm ráðskast með almannafé og
fólk. Þar gilda önnur hagvísindi
en þau sem skapa skattakóng
þúsaldarskipta. E11 notalegt er
það fyrir borgarsjóð og ríkissjóð
að svo heiðvirður maður sem
Guðni Helgason er skuli selja
eigur sínar og hagnast svo vel
sem raun ber vitni.
spuiiai!
sva rað
Hvemigfannst þér inn-
setningarræða Ólafs
Ragnars?
Indriði G. Þorsteinsson
„Ólafur Ragnar
talaði um að ís-
lendingar ættu
ekki að vera flatir
fvrir útlending-
um. Það fannst
mér ekkert merki-
legt, við erum í samfélagi við aðrar
þjóðir og því eigum við ekki að
sýna þeim meiri gæði en fólkinu
sem hér býr. Annars var þetta allt
í lagi hjá karlinum. Á næstu árum
mun hann heimsækja marga
staði hér heima og stappa stálinu
í fólk, en hitt er svo aftur annað
mál hvort stjórnmálamenn munu
fylgja eftir með brauðkörfurnar."
Kristm Linda Jónsdóttir
húabótidi í Midhvammi i Aóaldal.
„Ólafur bað þjóð-
ina um að velta
fyrir sér sjálfs-
mynd sinni á
nýrri öld. Sjálf-
stæði okkar hvílir
á þáttum einsog
tungu, menningu og náttúru - og
hluti af menningunni er matur.
Sem bóndi velti ég þá fyrir mér
hvort markaðshyggja alþjóðavæð-
ingarinnar myndi útrýma mat-
vælaframleiðslu hér heima og
vega að vissum þætti sjálfstæðis-
ins. Ólafur vakti einnig athygli á
að sitthvað þyrfti að bæta í
grunnskólakerfinu - en mér sem
móður og skólanefndarmanni hér
í Aðaldal er þessi vandi vel ljós.“
Guniiar Stefánsson
„Ræðan var for-
setaleg og sýndi
að Olafur Ragnar
hefur full tök á
embættinu. Hann
drap á ýmsu, svo
sem alþjóðamál-
um, ýmsurn brennandi málum á
innlendum vettvangi svo sem því
hlutvcrki forsetans að stvðja lólk
úti á landsbyggðinni. Þá tók Olaf-
ur skart á umhverfismálum og
náttúruvernd og einnig drap
hann á menntamálin og að þar
megum við ekki dragast aftur úr
Af ræðunni má ráða að Olafur
mun halda áfram á svipaðri braut
og verið hefur."
útvarpsmaður.
rithöfundur.
Inga Þöll Þórgnýsdóttir
lögfrœdingur á Akureyri.
“Ólafur Ragnar
kann að hvetja
þjóðina til dáða,
án þess að tala
yfir hausamótun-
um á okkur. Það
var broddur í
peim ummælum hans þegar
hann sagði að stjórnmálaflokkar
mættu ekki verða eins og stein-
runnin tröll - og einnig var góð sú
áminning að scgja að í umhverfis-
málum væri ekki allt sjálfgefið.
Það er fagnaðarefni að Olatur
Ragnar boðaði að hann myndi
halda áfram að móta embættið í
anda nýrra viðfangsefna síbreyti-
legs þjóðfélags. Hann leyfði sér
líka að vera persónulegur og víkja
að tilfinningum sínum. Það
finnst mér vera nútímalegt - þó
einhverjir kalli það óþarfa
væmni."