Alþýðublaðið - 07.06.1921, Side 1

AlþýðublaðiÖ
Geílð tit af AlþýðuflokkBum.
1921
Þriðjudaginn 7. júní.
127. tölnbl.
Undirokun Pýzkalands.
iarðarför mannsins mins sái. Halidórs £. Baohmans fer frara
fímtudag 9. júni kl. 8 e. fi. frá heimili hans Urðarstðg 5.
Guðiaug N. Bachmann.
Þaðg er nú fyrir löngu sýnilegt
orðið, hversu mikil alvara Banda.
mönnum hefir verið, þegar þeir á
ófriðartímunum voru að gefa út
hátíðlegar yfirlýiingar um að þeir
væru ekki að berjast móti þýzku
ftjóðinni, heldur þýzku keisara.
stjórninni. Framkoma [þeirra eftir
styrjöldina sýnir hversu mikið er
að gera með orð og yfirlýsingar
auðvaldsstjórnanna í Engladdi,
Frakklandi og Bandaríkjum Ame-
ríku. %
Þeim fórst þegar þeir voru að
ásaka þýzku keisarastjórnina fyrir
samningsrof við Belgíu. Þeim ferst
það, eða hitt þó heldur, þegar
jþeir eru að núa rússnesku Bolsi-
víkastjórninni því um nasir, að
ekki sé hægt að treysta orðum
hennar.
Stærstu brigðmælgina hafa þó
íulltrúar enska, franska og ame-
ríska auðvaldsins sýnt l allri frzm-
komu sinni við Þjóðverja á þessum
seinustu árum.
Sjaldan eða aldrei hafa svívirði-
legri kostir verið settir sigraðri
þjóð, heldur en Þjóðverjum núna
að aflokinni heimsstyijöldinni.
Bandamenn heimtuðu af þeim
bæði stór og þéttbýl landfiæmi
og ógrynni framleiðslutækja og
annars lausafjár og þröngvuðu
þeim ti! að ganga að ókostum
þessum með ógnun um að svelta
þá Inni ella.
En síðan friðarsamningarnir voru
undirritaðir í Versailies hafa banda-
menn og þó einkum Frakkar engu
lækifæri slept til þess að þröngva
kosti Þjóðverja. Þeir hafa sviít þá
meiri skipafiota en ráðgert var í
fyrstu, vaðið inn l lönd þeirra með
her manns og skipað þar öllu
eftir sínu höfði, t. d. Ruhrhérað
inu austan við R(n, og heimtað
af þeim nýjar og nýjar fjárgreiðsl-
ur. Hafi Þjóðverjar nokkurn minsta
mótþróa sýnt, hefir þeim verið
ógnað með nýrri herför Banda-
manna, og eins og vitanlegt er,
hefir þeim þá lítið tjóað að þrjósk-
ast. Þeir hafa orðið að skrifa undir
nýjar og nýjar skuldbindingar, en
það er í rauninni Ktt sjáanlegt
hvernig þeir eiga að geta staðið
við þær. Verkamannabylting í
Bandamannalöndunum virðist vera
það eina er gæti losað Þjóðverja
undan okinu; því hjá auðmanna-
stjórnunum er aldrei réttlæti né
miskunn að finna.
í Þýzkalandi er alt óstöðugt
eins og vænta má á þessum árum.
Þegar keisarastjórninni var steypt
í nóvember 1918 komust völdin
aðallega í hendur hægfara jafnað
armanna. A þeirra baki lenti það
óvinnandi verk að forða þjóðinni
undan ofbeldi Bandamanna. Stjórn
þeirra hefir því aidrei orðið vin-
sæl, og fiest bendir í þá átt, að
völdin séu smámsaman að ganga
þeim úr greipum. Hitt er eftir að
vita, hverjír við taka; hvort kom-
munistum vex svo fiskur um htygg
að þeir geti brotið á bak aftur
borgaraflokkana, eða hvort það
verða afturhaldsmennirnir, sem
völdin taka. Sem stendur era áhrif
hinna síðarnefndu að aukast í
ríkisþinginu.
Nýlega er afstaðin mikil deila
miIK Bandamanna og Þjóðverja út
af fjárkröfum sigurvegaranna. Voru
þær kröfur svo ósanngjaraar, að
þýzka stjórnin neitaði leagi vd að
ganga að þeim.
Bandamenn kröfðust þess, að
Þýzkaland undirgengist að greiða
samtals 6750 miljónir aterliags-
punda og að það gæfi út strax
ríkisskuldabréf fyrir 600 milj. pd.
af því, í nóvember ( haust fyrir
1900 nailj. og seinna eftir ástæð-
um fyrir þeim 4250 milj. sem eftk
væru. Áuk þess skyldi það greiða
100 milj. punda árlega og 25%
af andvirði alls útfiutts varnings.
— Ánnars geta þessar tölur tæp*
ast gefið manni ljósa hugmynd
um það óþolandi ok, sem Banda-
menn hafa lagt á Þjóðverja.
Mikil ógn stóð þýzku stjórninni
af þessum kröfum. Utanríkisráð-
herrann, Simons, gerði ítrekaðar
tilraunir ti! að fá þeim breytt og
kanslarinn, Fehrenbach, neitaði að
ganga að slikum ókostum. En
Bandamenn létu í engu undan
Þeir hótuðu að fara með her á
hendur Þjóðverjum, ef þeir ekki
féllust á kröfurnar, og þar með
voru úrslitin gefin. Fyrir knýttum
hnefa kúgtraarvaldsins enska og
franska varð þýzka þjóðin að
beygja sig. Gamla stjórnin sagði
af sér og bræðingssfjórn var
mynduð, sem gekk inn á kröf-
urnar.
t þessari nýju stjórn sitja mean
úr þremur flokkum: miðfiokks-
menn, meirihluta jafnaðarmenn og
demokratar. Kanslari er Dr. Wirth
(úr miðfiokknum). Hann á sér
ekki langa pólitíska sögu. Á stríðs-
tímabilinu var hann kjörinn rfkis-
þingsmaður og komst fljótt í mik-
ið álit. Árið 1919 var hatm á
þjóðþinginu í Weimar og í marz
1920 varð hsnn fjármálaráðherra.
og hélt því embætti þar til að
hann myndaði þessa stjóra er
nú situr.
f bráðina hefir fengist sam-
komulag. Ee Bandamannstjóra-
irnar munu brátt fá nýjar átyllur
til fjandskapar við Þjóðverja, þeg-
ar þeir eiga að fara að uppfylla
þessa nauðungarskilmála, sem (