Dagur - Tíminn Reykjavík - 11.04.1997, Blaðsíða 8

8 - Föstudagur 11. apríl 1997
ÞJOÐMAL

JDagur- Ittramt
Útgáfufélag: Dagsprent hf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjóri: Stefán Jón Hafstein
Aðstoöarritstjóri: Birgir Guðmundsson
Framkvæmdastjóri: Marteinn Jónasson
Skrifstofur: Strandgötu 31, Akureyri, Garðarsbraut 7, Húsavík og Þverholti 14, Reykjavík
Símar: 460 6100 og 563 1600
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk. 1.600 kr. á mánuði
Lausasöluverð kr. 150 og 200 kr. helgarblað
Prentun: Dagsprent hf./lsafoldarprentsmiðja
Grænt númer: 800 70 80
Fax auglýsingadeildar: 462 2087 - Fax ritstjórnar: 460 6171
Handboltasjónvarpið er hneyksli
í fyrsta lagi
Lokaleikir íslandsmótsins í handbolta hafa boðið upp á
stórkostlega skemmtun fyrir handboltaunnendur. Leik-
irnir frábært sjónarspil, öll umgjörð er eins og best
verður á kosið af hálfu liða og stuðningsmanna; heilu
og hálfu bæjarfélögin standa á öndinni af eftirvæntingu
og stolti. Á þessu mikla leikhúsi kaupir Ríkisútvarpið
einkarétt af HSÍ. Og niðurstaðan er hneyksli. Það sann-
ast best á þeirri fáránlegu þversögn að þegar sjónvarp-
ið býður upp á ævintýralega spennu í beinni útsendingu
frá úrslitaleik kvennaboltans hefur lýsandinn lítið ann-
að að segja en honum þykir fyrir þessum ósköpum, og
þulan birtist með grátstafinn í kverkunum eins og nátt-
úruhamfarir hafi dunið yfir.
Molar úr skírdagsleik KA og Hauka voru sýndir klukkan
01.50 aðfaranótt föstudagsins langa! í gærkvöld var
einungis sýndur síðari hálfleikur KA og Aftureldingar.
Með þessu skipulagi verða ALLIR óánægðir. Með réttu.
Og að óþörfu. Það er hrein móðgun við unnendur reglu-
legra sjónvarpsþátta að riðla dagskránni eins og gert
var á miðvikudagskvöld - allt í einu og fyrirvaralaust.
Eitt boltamót á ekki að þurfa að setja heila sjónvarps-
stöð úr skorðum, áhugi er ofmetinn og það á ekki að
nauðga þessu upp á þá sem hafa önnur áhugamál.
Sama sjónvarpsstöð verður líka að leyfa handboltaunn-
endum að njóta í botn þess besta sem úrslitaleikirnir
bjóða upp á.
í þriðja lagi
Hér er ekki um ósættanlegar andstæður að ræða heldur
þarf bara að skipuleggja mótið með tilliti til sjónvarps,
og öfugt. Fordæmið er fyrir hendi: Stöð 2 sýnir frá úr-
slitaleikjum körfuboltans með glans, og hefur á því góð-
an fyrirvara fyrir þá sem vilja forða sér til annarar iðju.
RÚV og HSÍ hegða sér eins og engan hafi grunað að til
úrslita drægi í mótinu! Er það ekki háðulegt fyrir
mömmu gömlu RÚV að eiga frábært sjónvarpsefni, en
verða að pukrast með það, gera sem minnst úr og af-
saka eins og slys - en móðga alla almenna áhorfendur
samtímis? Fyrir bölvaðan klaufaskap.
Stefán Jón Hafstein.
\_____________________________________________________________/
Á að víkja frá auglýstri sjónvarpsdagskrá
vegna íþróttaútsendmga?
Dr. Þorbjörn
Broddason
prófessor
Það eru ekki fjölmiðl-
ar sem stjórna at-
burðarásinni í sam-
félaginu, þótt matsatriði
sé hvaða efni á að taka
fram fyrir auglýsta dag-
skrá. Sjónvarpið er þjóð-
armiðill, vakandi gagn-
vart umhverfi sínu. En
aldrei er von til þess að
öllum líki þær ákvarðanir
sem teknar eru um dag-
skrárefni.
Guðmundur
Ingvarsson
formaður HSÍ
s
Eg tel að meirihluti
þjóðarinnar vilji
handboltann, þá
íþrótt sem mælst hefur
með mest áhorf í sjón-
varpi á íslandi. Mór
finnst að sjónvarpsstöðv-
arnar eigi að fara að vilja
meirihlutans, hvor stöðin
sem í hlut á.
♦

Indríði G.
Þorsteinsson
rithöfundur
Það er víst einhver
keppni í gangi milli
Sjónvarpsins og
Stöðvar 2 um hvor sé
með meira af íþróttaefni.
Ég sé ekki hvernig er
hægt að láta annað dag-
skrárefni víkja fyrir bolt-
anum, sem er á dagskrá
kvölds og morgna og um
miðjan daginn líka. Er-
lendis eru sérstakar rásir
fyrir boltaleiki og það
gengur ágætlega. Á ís-
landi er þetta út úr kú.
Sigurður
Valgeirsson
dagskrárstjóri
Sjónvarpsins
g tel það mjög vafa-
samt.
John frekar en Jesú
„Sjónvarpið er uppeldisstofnun fyrst
og fremst og ílytur aðeins inn vandað
siðferðilega uppbyggilegt efni líkt og
ráðgátuþáttinn góða og kúreka-
myndir með John Wayne. Enda hefur
John Wayne svo miklu meira að
segja en Jesús Kristur. Og svo er
hann líka svo miklu ílottari í tauinu.“
- Friðrik Erlingsson hæðist að Sjónvarp-
inu í Mogganum í gær.
Einu sinni gerst
„Er það virkilega mögulegt að rann-
sóknum af hálfu embættis ríkissak-
sóknara sé hrundið af stað vegna
þess að spjallvinir hans í heita pott-
inum biðji hann að sveifla vendi
laganna yfir einhverjum sem þeir
telja sig eiga sökótt við? Ef það hef-
ur gerst í þessu tilviki, eins og bisk-
up hefur upplýst, kann ekki að vera
að það hafi líka gerst áður?“
- Spurt í leiðara Alþýðublaðsins í gær.
Veiða og geyma
„Norðmenn veiða hval, en þora ekki
fyrir sitt litla líf að selja hann úr
landi. Þessi staðreynd segir auðvit-
að allt sem segja þarf um stöðu
hvalveiða í heiminum í dag. Vilji ís-
lendingar hefja hvalveiðar að nýju
er fyrsta skrefið að gera sér grein
fyrir þessu.“
- Birgir Hermannsson í Alþýðublaðinu í
gær.
Taka sénsinn
„Veður er illviðráðanlegt, en af-
þreying og menningarlíf fyrir
ferðamenn og bæjarbúa er að
sönnu á valdi þeirra, sem bænum
stjórna. Og ef ástandið verður
þannig að menn taka vart sénsinn
á að koma til bæjarins í frí, hverjir
munu þá taka sénsinn á að flytja til
bæjarins?"
- Ragnhildur Vigfúsdóttir í Degi-Tíman-
um.
Hvers á Judith Esztergal að gjalda?
Handboltavertíð vetrarins lýkur
með harðsóttum leikjum sem
tryggja þeim efstu og bestu ís-
landsmeistaratitil. Fyrirgangurinn í fjöl-
miðlum síðustu sólarhringa sýnir að til
mikils er að vinna á handboltavöllum og
að áhugi er mikill á keppnisgreininni.
Heilbrigð sál í hraustum líkama voru
einu sinni einkunnarorð íþróttaiðkenda,
og eru enn að því viðbættu að peningar
eru í spilinu, miklir peningar. Hvernig
þeirra er aflað og hvernig og til hverra
þeim er útdeilt eru málefni sem ekki
þykir kurteisi að hafa hátt um.
Miklar sigurvímur fylgja velgengni í
íþróttakeppni og að sama skapi eru
menn tapsárir með afbrigðum. Því oft
er til mikils að vinna og íþróttakeppni
er „big bisniss".
Og satt best að segja eru sorablettir
á atvinnugreininni, sem helst má ekki
ræða, fremur en meðferð íjármuna
þeirra sem efla sálarheilbrigðið og
hreystina.
Óþverrar
Haukar unnu íslandsmeistaratitilinn í
handknattleik kvenna í fyrradag og
áttu það ekki síst að þakka frábærri
framgöngu ungversku íþóttakonunnar
Judith Esztergal, sem ber af öðrum
handboltastúlkum hér á landi, að
sögn.
En hún sagði farir sínar ekki sléttar
í blaðaviðtali. Þegar hún var komin
langleiðina með að tryggja liði sínu eft-
irsóttan titil var farið
að ásækja hana. Hún
varð að flýja heimili
sitt vegna sífelldra
hringinga í síma og
á dyrabjöllu. Var
henni varnað svefns
heilu næturnar, auð-
vitað fyrir mikilvæga keppnisleiki.
Um svona óþverrahátt þarf ekki að
hafa nein orð.
En það er annað sem einhver þarf
kannski að svara fyrir. Judith hefur
búið á íslandi í sjö ár og hefur þráfald-
lega sótt um ríkisborgararétt en ávallt
verið hafnað. Samt hefur hún aukið
veg íslenskrar íþróttagreinar svo um
munar og ætti að þykja fengur að slík-
um liðsauka.
Hvers vegna er ungversku afreks-
konunni hafnað og hún ofsótt og hrjáð
af íþróttaandstyggðum?
Verðmæti kynjanna
Góðir íþróttakarlar úr íjórum löndum
fara hraðferðir í gegnum þann feril
sem veiting ríkisfangs er. Alþingi hefur
þar síðasta orðið.
Þegar íþróttafélög
þurfa að panta ríkis-
borgararétt fyrir
sína menn er hann
umsvifalaust veittur,
enda eru keppnis-
íþróttir „big bisniss",
eða eru það bara karlaíþróttirnar?
Flestir bestu íþróttamanna í íslensk-
um félögum eru af erlendu bergi
brotnir og ekki eru til svo aum bolta-
leikjafélög að þau hafi ekki ráð á rán-
dýrum atvinnumönnum utan út heimi
til að klekkja á hinum fámennu félög-
unum í hinu þorpinu.
Þegar einhverjum spíssbubbum
íþróttafélaga þóknast að auka hróður
þjóðarinnar í sínu nafni panta þeir rík-
isfang fyrir afreksmenn og engin fyrir-
staða er á færibandinu.
Undantekningarlítið er hér um at-
vinnumenn að ræða og sjálfsagt eru
gerðir við þá ágætir samningar um
hróður einhverra félagsliða og svo ís-
lands út á við. Ekki skal dregið í efa að
þessir menn verða hinir ágætustu ís-
lendingar og vonandi þarf þeirra nýja
ríkisfang aldrei að valda þeim von-
brigðum.
Undirritaður kann engin skil á með-
ferðinni á ungversku íþróttakonunni.
Helst kemur sú skýring í hug, að
íþróttakonur muni ekki vera hátt
metnar til Ijár.
Það mun fátt vera um launaðar
íþóttakonur.
En háttlaunaðir karlar eru gulls
ígildi og því metfé að fá þá sem flesta
til landsins til að mala gull.
En skærasta stjarnan í íslenska
kvennahandboltanum skal vera for-
smáð og haldið utangarðs vegna þess
að íþróttafrömuðir vorir sjá ekki að
þeir græði neitt á henni.
OÓ