Dagur - Tíminn Reykjavík - 08.05.1997, Síða 1
Eftirminnilega gott
BRAGA
íslenskt og ilmandi nýtt
Baguv-CHíminn
LIFIÐ I LANDINU
Fimmtudagur 8. maí 1997 - 80. og 81. árgangur - 85. tölublað
Eftirntinmlega gott
BRAGA
íslenskt og ilmandi nýtt
Blað
„Barbí er dauð“
ónina Benediktsdóttir l£k-
amsræktarfrömuður fer ót-
roðnar slóðir. Hún hefur
þegar vakið verðskuldaða at-
hygli fyrir að opna óvenju-
lega líkamsræktarstöð,
Planet Pulse, á Hótel
Esju þar sem fyrst og
fremst er hugsað um
heilsuna og dregið
úr þeirri útlitsdýrk-
un sem hefur verið
allsráðandi. Jónína
er þó ekki við eina
ijölina felld í þess-
um málum því að
hún hefur afar
ákveðnar skoðanir á
málefnum kvenna.
Hún hefur haldið fyrir-
lestra undir yfirskrift-
inni „Barbí er dauð“ og
lætur ekki gömlu
klisjurnar flækj-
ast fyrir sér. Og
konurnar
flykkjast að
til að
hlusta.
,.Ég
reyni
að
fara
Jónína heldur fyrirlestra,
segir „Barbí er dauð“ og
hvetur konur til að gefa
sýndarmennsku og útlits-
dýrkun upp á bátinn og
vera þær sjálfar. Ljóshærð,
þvengmjó og falleg. Er það
virkilega málið? Barbí er
dauð, um það er ekki að
villast á þessari mynd.
skemmtilega og á dálítið
spaugilegan hátt gegninn okkar
sögu frá því við erum á ferm-
ingaraldri og þangað til við er-
um komnar um fertugt. Ég
reyni að sýna fram á það hvað
við erum miklir þrælar útlits-
dýrkunar og auglýsinga-
mennsku. Mér finnst það niður-
lægjandi. Við erum í raun og
veru að láta hafa okkur að at-
hlægi,“ segir Jómna.
Þrælar
sýndarmennsku
Jórnna hefur haldið fyrirlestra
sína víða um land að undan-
förnu og er sífellt á faraldsfæti
eftir því sem tími og tækifæri
gefast. Hún var nýlega í Vest-
mannaeyjum og átti að halda
fyrirlestur sinn í stórum sal.
Svo mikil var aðsóknin að sal-
urinn reyndist alltof h'till og
varð að flytja konurnar og fyrir-
lesarann í mtm stærri sal í bíó-
inu á staðnum.
í fyrirlestrum sínum íjallar
Jóm'na um jafnréttisbaráttuna,
sem hún telur að hafi að miklu
leyti snúist upp í andhverfu
sína. Hún segir að konur séu
orðnar þrælar sýndarmennsku
og geri endalausar kröfur sem
standist aldrei. Þær séu sýknt
og heilagt að bera sig saman
við aðrar konur og reyna að
fylla upp í einhverja fyrirmynd
eða Barbí-ímynd sem þær hafa
alist upp við.
Spaugilegur
vítahringur?
Eftirsóknin eftir Barbí-útliti
gerir það að verkum að konur
eru hálfan daginn í afneitun og
borða ekki neitt. Jónína segir
að þessu haldi þær áfram fram
eftir degi þar til
þær séu orðnar
svo svangar og
sljóar að þær
geti ekki unnið
lengur sína
vinnu fyrir
hungri. Þá fari
þær að borða
og lifi í sektar-
kenndinni yfir
að hafa borðað.
Þetta mynstur
einkenni h'f
mikils meirihluta kvenna.
„Þetta verður einhvers konar
vítahringur. Maður kemst ekki
út úr honum fyrr en maður fer
að sjá hið spaugilega. Þetta er í
raun alveg bráðfyndið," segir
hún.
„Við erum alltaf að horfa
hvor á aðra til að leita að fyrir-
mynd þegar fyrirmyndin er við
sjálfar. Við höfum ennþá meira
að bjóða en sú sem er við hlið-
ina á okkur. Við erum alltaf að
leita að einhverju óraunhæfu.
Konur reyna að vera eins og
karlmenn, til dæmis við sem er-
um í viðskiptum. Okkur hættir
til að taia eins og karlmenn og
hugsa eins og karlmenn og
verða frekar harðar þó að kon-
ur séu það ekki í eðli sínu. Kon-
ur leitast eftir að sýna vald á
mjög sérstakan hátt,“ svarar
hún.
Jóm'na segist vera þeirrar
skoðunar að komn- hafi nú þeg-
ar mikið vald í „auðmýktinni og
þeirri þekkingu sem við búum
við, ekki í eiginlegum skilningi
valds.“ Vald liggi ekki lengur í
pólitík. Það liggi í þekkingu og
þar komi konur öflugar inn.
„Það skiptir engu máli hvort
þú ert köttur eða keisari. Þú
hefur voðalega lítið vald í raun.
Konur hafa mikla þekkingu en
okkur vantar auðmýktina," seg-
ir hún.
Hætta að leika Barbí
Jónína hvetur konur til að taka
sig í hnakkadrambið, viður-
kenna eigin getu og annarra
kvenna því að sameinaðar hafi
konur vald en sundraðar ekki.
Konur eigi að hætta að höggva
hver að annarri því að konur
séu konum verstar. Þær eigi að
hætta að ala dætur sínar upp í
þessari ímynd, til dæmis með
því að láta þær leika með Barbí,
því að sjálfsmynd þeirra verði
gjörónýt auk þess sem konur
geri sjálfar sig að dúkkum. Það
séu ekki karlmenn sem geri það
heldur konurnar sjálfar. Lik-
amsrækt og
hreyfing só
yndisleg en
ekki tæki til að
láta misnota
sig og búa til
lifandi Barbí-
konur eru orðnar
þrcelar sýndar-
mennsku og gera
endalausar kröfur dúkK“a , .
J „Við þurfum
að eldast til að
átta okkur á
því að við höf-
um möguleika
á að lifa A
fyrir okkur sjálfar, ekki
alltaf eftir væntingum^l
annarra. Það er enginn^f
sem standast
aldrei.
Vald í auðmýktinni
- En hvað er svona fyndið við
þetta?