Dagur - Tíminn Reykjavík - 21.05.1997, Blaðsíða 8
8 - Miðvikudagur 21. maí 1997
rnov
iDagur-tLímimt
wmtftiR.vt 'r?tf r !»•
ÞJOÐMAL
JDagur-Œtmttm
Útgáfufélag: Dagsprent hf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjóri: Stefán Jón Hafstein
Aðstoðarritstjóri: Birgir Guðmundsson
Framkvæmdastjóri: Marteinn Jónasson
Skrifstofur: Strandgötu 31, Akureyri, Garðarsbraut 7, Húsavík og Þverholti 14, Reykjavík
Símar: 460 6100 og 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjald m. vsk. 1.600 kr. á mánuði
Lausasöluverð kr. 150 og 200 kr. helgarblað
Prentun: Dagsprent hf./(safoldarprentsmiðja
Grænt númer: 800 70 80
Fax auglýsingadeildar: 460 6161 - Fax ritstjórnar: 460 6171
UW
Sameining I og II
f
í fyrsta lagi
Víða um land er mikill sameiningarhugur í vinstri
félagshyggju- og kvennalistafólki vegna sveitar-
stjórnarkosninganna eftir eitt ár. Það væri sögu-
legt ef í nánast ÖLLUM stærstu bæjum kæmu fram
Regnbogasamtök - eða tilbrigði þar við - með
Reykjavíkurbsta í höfuðborginni sem lýsandi fyrir-
mynd. Samfylking um grenndarstjórnmál er rök-
réttari og auðveldari en þegar boðið er fram til
Alþingis og ætti að njóta forgangs næsta árið.
í öðru lagi
Alþýðuflokkur, Alþýðubandalag og Þjóðvaki eru
fyrst um sinn þeir sem líklegastir eru til að ná
saman á landsvísu. Áhugi á slíkri landsfylkingu er
mjög mismunandi meðal þeirra sem hugsanlega
koma að samframboði til sveitarstjórna: Fram-
sókn stendur einfaldlega ógn af henni, hluta
Kvennabsta Uka, og sú óþekkta, en mikilvæga
stærð sem nefnist óflokksbundnir, þurfa meira en
bara fögur fyrirheit til að slást í hópinn.
Fyrsta og brýnasta verkefni er sigur vinstri-
manna- og félagshyggjufólks í sveitarstjórnar-
kosningum: þar þarf að virða sérstöðu flokka þar
sem hana er að finna, þjappa saman fylkingum
þar sem sigur er óhugsandi án samstöðu.
Er ástæða til að fyrirtæki verði í auknum mæli
opin ferðamönnum, líkt og til stendur hjá
Fiskiðjusamlagi Húsavíkur?
Guðmundur Birgir
Heiðarsson
forstöðum.
Upplýsingamiðst.
á Akureyri
Já, fyrir alla muni.
Þetta hefur verið rætt
við nokkur fyrirtæki
hér á Eyjafjarðarsvæðinu,
en þarf að vinnast á þann
hátt að ferðaþjónusta og
fyrirtæki sjái sér sameigin-
legan hag í þessari opnun.
Hjá útlendingum er mikil
eftirspurn eftir því að
skoða fyrirtæki, vegna þess
að þeir vilja jafnframt því
að kynnast sögu og náttúru
íslands, kynnast fslending-
um einsog við lifum í dag.
Magnús
Oddsson
ferðamálastjóri
Ja, það er æskilegt. Við
verðum vör við áhuga
innlendra og erlendra
ferðamanna á því að
kynna sér atvinnulífið í
landinu og því er það af
hinu góða að fyrirtæki séu
opin fyrir gestum og
gangandi.
Brynjólfur
Bjarnason
forsljóri Granda
Þar sem hægt er að
koma því við, og
starfsfólk er sam-
þykkt því er ástæða til
þess. Hér hjá Granda er
gríðarlega mikil ásókn að
fá að skoða fyrirtækið, en
ef til vill er staðan önnur
úti á landi og þá viðráðan-
legri.
Guðlaugur
Björgvinsson
forstjóri Mjólkur-
samsölunnar
Mér finnst það alveg
sjálfsagt í þeim til-
vikum þar sem
hægt er að styrkja ímynd
þjóðarinnar með því að
sýna hvað hún hefur uppá
að bjóða til dæmis í at-
vinnulífinu. Ég væri alveg
tilbúinn að opna Mjólkur-
samsöluna, enda fáum við
hingað fleiri þúsund
manns í heimsókn á hverju
ári.
þriðja lagi
Þótt sameiningaróþreyjan sé knýjandi í lands-
málapólitíkinni má hún ekki trufla baráttuna sem
nú er hafin fyrir sveitarstjórnarkosningar. Eitt
skref í einu dugir. Sérstaklega ef um er að ræða
afdrifaríkt stórskref eins og kosningarnar að ári.
Víðtækur sigur Regnbogaafianna næsta ár er al-
veg yfirdrifið verkefni fyrir jafnvel þá sem mesta
orku eiga til að leggja í samfylkingarpólitíkina.
Sigur að ári er kafli I. Síðan tekur við kafli II. Við
skulum ekki botna söguna áður en hún byrjar.
Stefán Jón Hafstein.
lyrknesk dýravernd
„Þegar ég kom upp úr gryfjunni
stoppaði einn stjórnarmanna liðs-
ins mig og hélt mér fostum. Þá
teymdi annar lifandi rollu fyrir
framan mig, skar hana á háls og
lét blóðið renna í skál. Ég vissi ekki
hvað var að gerast og var mjög
brugðið. Þá fór hann með puttana
ofan í skálina og sagðist ætla að
smyrja mig í framan. Ég leyfði
honum það, varpaði öndinni lóttar
því ég hélt að ég ætti að drekka
blóðið.“
- segir Eyjólfur Sverrisson í skemmti-
legu DV-viðtali, þar sem hann segir frá
kynnum sínum af tyrknesku knattspyrn-
unni forðum.
Leiðin á tindinn
„En í stað þess að finna leynda stað-
inn þar sem hans er að leita, fer
maðurinn á toppinn - þar sem ekk-
ert er. Leið mannsins á tind Everest
er leið mannsins frá sjálfum sér,“
- segir Stefán Jón Hafstein í fróðlegri og
skemmtilegri grein í sínu blaði um leið-
ina til Everest og dalinn fagra, Chomol-
ungma. Hann hugleiðir hvort hann sé
eini maðurinn sem ekkert sé um það
gefið að menn klffl Everest.
Þau sem málið varðar
„Það er svekkjandi að hugsa til
þess að þegar vinir manns sem eru
einu ári eldri en maður sjálfur, hafi
fullt frelsi 17 ára, en maður gæti
alveg eins verið 8 ára, þvílíkur er
réttur manns,“
- unglingarnir sem „frelsissvipting" 16
ára varðar, láta nú í sér heyra í les-
endadálkum. Sigríður og Heiðdís Anna
á Egilsstöðum skrifuðu skýrt og skorin-
ort í Moggann og það gerði Guðbjörg
Halla líka.
Er Dimmblá kona?
„Eftir sigurinn hlýtur að liggja í
augum uppi að „Deep Blue“ er
kvenkyns."
- Guðfri'ður Lilja Grétarsdóttir í einum
af sínum líflegu skákpistlum í Degi-
Tímanum.
Gróðalind mannúðarstefnu
Ahöld eru um hvort landið, sem
okkur er talin trú um að við eig-
um, sé of stórt fyrir þjóðina sem
það byggir eða þjóðin of fámenn fyrir
landið. Þótt sjaldan sé á það minnst er
bersýnilegt að landið passar engan
veginn þjóðinni, sem ræður hvergi
nærri við að aðlagast landinu og þess
aðskiljanlegu náttúrum.
Kvótar, byggðastefnur og jöfnunar-
tilburðir af ótrúlegasta tagi eru þær
hundakúnstir sem æskilegastar þykja
til að fella landshætti að meira og
minna ímynduðum þörfum mannfólks-
ins. Gengur allt þetta undir samheitinu
„jafnvægi í byggð landsins", sem er
álíka loðið og teygjanlegt hugtak og
„samræmd stafsetning forn“, sem þótti
góð íslenska á Alþingi fyrir miðbik ald-
arinnar og skipti þjóðinni í fylkingar í
hörðum deilum sem einkenndust af
misskilningi og vankunnáttu.
Negldir niður
Nú er fundin ný leið til að viðhalda
byggðajafnvægi, sem gefur svo góða
raun að bæjarfélög öðlast nýtt líf og
sveitarstjórarnir sjá fram á bjarta fram-
tíð með þau launakjör sem þeim hæfír.
Slegnar eru margar flugur í einu
höggi með hinum nýja afréttara
byggðajafnvægis. Staðið er við samn-
inga um viðtöku flóttamanna. Gott
vinnuafl fæst í láglaunastörfin. Offjár-
festingar í byggingum hverfa eins og
dögg fyrir sólu og grandalausir nýbúar
létta undir með bæjarsjóðum og eru
búnir að „eignast" félagslega íbúð áður
en þeir vita af og er búseta þeirra og
vinnuafl veðsett
næstu áratugina til
að byrja með.
Það besta er að
allt er þetta útspekúl-
erað undir yfirskyni
kærleika og virðingar
fyrir mannréttindum. í hugum okkar er
flóttamaður ekki umkomulaust, slasað
og fatlað barn eða sjúk kona, komin af
besta aldri, sem misst hefur alla sína,
eða uppflosnaður bóndi sem ekkert
kann nema yrkja sinn akur og annast
bústofn sem ekki er lengur til.
Flóttafólk eru ungar og hraustar og
vel starfhæfar fjölskyldur, sem líklegar
eru til að stuðla að jafnvægi í byggð
landsins með því að taka sér búfestu þar
sem þörfln er brýnust fyrir ódýrt vinnu-
afl og gangast undir þá bagga bæjar-
sjóðanna sem skammsýnir frekjudallar
og atkvæðaveiðarar hafa lagt á þá.
Skipulagt jafnvægi
Reynslan af skipulagðri móttöku flótta-
manna er góð og fleiri bæjarstjórnir
ígrunda nú að rétta mannréttindunum
lið og taka við duglegu flóttafólki til að
fylla í skörðin, sem
fólksflótti síðustu ára
lætur eftir sig. Ef vel
er að unnið og nóg
fólk fæst væri jafnvel
hægt að hækka fast-
eignaverð þar sem
það hefur hrapað hvað mest og félags-
legu íbúðirnar geta gengið út.
Víða bjargar útlent vinnuaíl fyrirtækj-
um og byggðarlögum þar sem innfæddi
starfskrafturinn er fluttur, ýmist suður
eða úr landi. Með því að skipuleggja
móttöku flóttamanna með það fyrir aug-
um að fylla í skörð þeirra brottfluttu
verður hægt að viðhalda blessuðu jafn-
væginu, að minnsta kosti fyrst um sinn.
Einhverjum kann að detta í hug að
það beri keim af átthagafjötrum, að
gera það að skilyrði að flóttamenn
setjist að og starfi í tilteknum byggðar-
lögum. En þeir verða fjandakornið
ekkert ver settir en þeir sem fyrir eru
og eru hnepptir í fasteignafjötra.
Ljóst er að eitthvað verður að gera í
málunum. íbúum fækkar í byggðum
sem skipulagðar eru við mikinn vöxt
og sífellt flytja fleiri úr landi en til
baka aftur. Og þar sem íslendingar eru
helst til fáir fyrir til að standa undir
öllum sínum byggðabáknum og fram-
tíðarskipulögum, er upplagt að fá út-
valda flóttamenn til að freista þess að
halda landinu í æskilegri byggð, eða
hvernig á annars að manna öll fram-
leiðslufyrirtækin og fá fólk til að setjast
að í umframíbúðum?
Það ætti að liggja í augum uppi að
ísland passar hvergi nærri fyrir íslend-
inga, sem eru sem fyrr fáir, fátækir,
smáir. En það getur orðið kærkominn
griðastaður fyrir hrakningsfólk utan úr
heimi. Og best af öllu er, að með því að
sýna yfirborðskennda mannúð getum
við grætt á því. OÓ